* 3 9 9 S. L E o N I
EPI ST. qUOd ipfiu? propriym faftiun eft | K m
ANCH W* ï f e hæc omnia pro yiobis ipfe dicitur
4SÔ. * Paft^s * enim. in eoçorpore, quod patiebatur,
Deus, qui paçi non poterat , Simili
modo & mortem ipfiys intelligioius .
Immprtale enim & jncqrruptibile eft nar
turaliter, & vita , & vivifiçans Î3ei Very
büm , Sed quia corpu^ ipiius proprium ,
gratia ftei, juxta Paqlli vocem, pro omnibu?
nm, 2, ç, m9ftem gufttfvit, IdfiirpP ,jpfe diçifur morr
8a tem panus effe pro nobis , Non quod 82
ipfe piortepi eflet expeitus , quantum a4
ipfius naturam pertinet j infania eft enin? hoç
vel fentire, vel dicere: fed quod, ut fupra
diximus, çaro ipfius mortem guftavit . Ita
& refurgentç came , ipfius rurfus refurre-
jftionem dicimus g npn quia in çorruptio*
nem ceciderit, abfit y fed quia ejus refurre-
3tit corpus f Ita Chriftum unqm & Domi-
.flum confitemur , non tamquara hominem
cum Verbo çoador^Rtçs, ne divifiopis quæ-v
83 fiam fpecies inducatpr \ fed unum jam &
eqmdem adorantes: quia non eft alienum a
Verbo corpus fuum, cum quo 83 ipfi etiam
affidet Patri . Nec hoc ita dicimus, quafi
duobus filiis aflidentibus, fed uno cum carr
ne per unitatem : quia ft talem copulation
nem fi*61am, per fufiftantiam, aut quafi im-
84 poflibjlem, aut quafi parum decoram no-
/perimus acçipere, in iq incidimus, utduos
8z E d iti in f e . Pr*ftantiorum codd. c o ll. I I I .
& V . utroque loco le ä io n em fecuti fumas , con-
cinentibus vetere interpretations Ephefina &
præfertim o r ig in a li G raeco. Poftea vera faro ipfius
in MSS. co i). V . Aliquanto poft cofid. Vindebon,
c o ll, V . ç. 4*• u trique H ifp . Ifid. & Va t. cóll.'
X X IV . ceciderat. M o * V u lg . an te Quefn. cum
MSS. co ll. X X I . quod abfit. ,
83/Vindeb. co ll. V . hoc \oco.ipfe . D e in prp
impojjihilem V a t. H ifp. & Ifid. imp ajftb item '
m a l? . Hinc forty emendatum in V a t. c o ll. X X IV .
fafliiilem, quod tranfiyit in y u lg a t a ante Quefn,
in quibus mo * voluerirpus pro noluerimus çufij
V a t . Hifp. & Ifid. Dein incidcmus in iifdem
V a t , H i fp . Ifid. & alio c o ll, X I.
84/Spluj Vindeb. co ll. V , c , 4 1 . nec enim de-
hemps difcexnerè* à t ça,p. 6 j. nec emm difcerne-
r e. T b u an . Quefnelli ejufdem colle£lionis c . 4 1 .
nec enim difcernere fas efi , Retinuimus vu lg a r
tarn leftionem a liis codd. p ro ba tam, ac ipfi o rig
inali Græco coharentem ; cum id v eliir confe-
quenç e x doQrina fJeûorii Cy r illu s tra d id e rit .
8$ In V indeb.Hifp.omittitur copulationem. Emen-
datum fuit e x arbitrio in V a t. Hifp. & ïfid.peT-
Jonarum diflinèiionem : in V a t. co ll- X X IV . dir
Vi fon t m perfonarum.
V J ? odd; , Va t- B I I [ -V ind eb. Hifp. & a l iu t
Vindeb. c o li . V . utroque loco participât um . V a t.
5 M A G N I 1400
filios effe dicamus: 84 neceffeeft enim dif- E p i s t .
cernere & dicere hominem feparatim fuif- CLXV-
fe fola filii .appeÜRtione honoratum , &rur- AN*CH.
fum Verbum? quod eft ex Deo , & nomi- 458*
n e, & yeritate filium D e iS e d difcerne-
re in duos filios non debemus unum Dominum
J e s u ä j C h r i s t u m . Neque enim id
adjuvat reélam fidei rationem , licet non- o
nulli nefcio quam perhibeant 85 copula- /oun.i.ia.
tionem perfonarum. Non dixit enim Seri- J
ptura, Verbum Dei perfonam hominis fibi
affumfiffe , fed carnem fa&um effe . ld
autem eft oftendere Dei Verbum , fimiliter 26
ac nos 8 6 participationem habuiffe carnis
6 fanguinis , & corpus npftrum proprie
fuum feciffe, & hominem ex muliere pro-
cefftffe, non abje&a, nec depofita Deitate,
aut generatione ilia, quam habebat ex Par
tre; fed manfiffp etiam in affumtione carnis
Peum , quod erat . Hoe uhique remise
fidei ratio protqftatur. In tali fenlu fanftos
patres fuifie corppenmus. Ideo illi non du-
bitaverunt fanftam Virginem dicere Qioróxovy 87
pon quod Verbi natura , Deitafque 87 in
fanfta Virgine fumfit exprdium ; fed quod
ex ea natum fit facrum illud corpus anir
matum anima rationali , cui fubftantialiter
adunatum Dei Verfium ? carnaliter natum 88
effe dicitur. 88.
ADH
i fp . & Ifid, participium.
87 Cum in Vindeb. Hifp. alioque fimili deef-
fet in t Va t. H ifp . & Ifid. a liiq u e inde p ro fed i
fuppleverunr de.
88 Iq MSS. c o ll. I I I . & V I I I , diio a lia tefti-
m o qu adduntur , qu x ad Leonis caufiam non pert
in e n t , oec Leonem habent auftorem . Sunt au-
tem feqiientia . Item fides S. Hitarii . Nos enim
tnjiftentes Patrum vefligiis, a t Scripturarum vo-
ctbus erudjti, 4ocemus & predict mus in Ecclc-
fiis & confitempr Trinitatem merest am , ater-
narri j UftW ejfe /uhfiantie in tribus /ubjlantiis
( l®gc fubjtjtenttfs ) JcTin una Deitate adorantes.
■ I?.™ fides S. ituguflini. Credimus in Pairem , &
filium , & Spiritum Sanfium. H<ec e tern a & in-
commutahilia , ideft unus Deus , una fubflantia ,
& Trinitas aterna . Deux ex quo omnia , per
quern ojnnia, in quo omnia . Scimus enim prin-
upturn ejus, ex quo funt omnia , & imaginem
eyas, per quern formantur omnia , & fanftita-
tem eius . in quo ordinantur omnia . Tandem
j * c c .ufi}la fubditur . Explicucrunt tefirmonia
de libris fantiorum Patrum decerpta , qua often-
dwit Chriftum gemma fubflantia gignitum ejfe
(P r o quo in MSS. c o ll. I I I . erronee gigantem
r a ® Dfitqtis t & humanitatis veras per-
feStafque naturas unam C brifti effe per Jon am.
I4O I I4O ?
A D M O N I T I O
in epiftolam fequentem.
I T Nfcriptio ipfius epiftolæ non exiguam difficultatem faceffit. Hanc in MSS.' X novera colleftionum invenimus , nimirum in Hifpanica , Ifidoriana ,
XI. XII. & XX. ufque ad XX IV. ac in exemplari Sichardi . Porto inferiptio
in ejufmodi codicibus & in Epifcopi , & in epifcopalis fedis nomine variar .
Nam exemplaria Vat. Hifp. & Ifid. cum MSS. coll. XII. XX. XXI. XXII. •&
XXIII. Leonem Ravennatem , Vel Ravennenjem , aut Ravennaienfem Epifcopum
praeferunc . Codices vero coll. XI. & X X IV . cum exemplaribus Merlim atque
Sichardi Neonem , Neonium, r e l Neoniam, itidera Ravennatem exhibent . T rès
codices a Quefnellp allegati not. i . in quibus ffeana , vel Neonite legitur, ad
colleftionem XXIV* pertinere cognovimus . Ifidori autem editio ab eodecn
laudata Merlini exemplum innuit , quod in hac epiftola , ur & in nonnullis
a liis , accedit ad leftiones colleftionis X X IV . Cum porro codices haftenus co -
gn iti iftis effent fimiles , qni in Ravennati fede conveninnt , de folo nomine
Epifcopi dubitari potuit. Nos vero duos Vindebonenfes vetuftos libros inveni-
mus, in quibus Leonis quidem nomen recinetur , at epifcopalis fedes maxime
diferepat . Nam exemplum Vindebonenfe , quod puriorem Hifpanicam colle»
ftionem continere alibi diximus , ad Leonem Aibonenfem in titulo prodit , Sc
in inferiptione Leo Leons Epifcopo Arbonenft falutem . Aliud vero exemplum
Vindebon. col). V . fignatum n u n , XLII. cui aliquot epiftolæ infertæ fuerunt
ex colleflione Hifpanica , hunc titulum fuggerif : A d Leonem Narbonenfem
Epifcopum.
2 Ut autem in. tanta varietate cpdicum & colleftionum facilior folutio fit j
animadvertimus duplicem effe fontem , unde hæc epiftola fumta fnit ; nimirum
colleftionem Hifpanicam, ex qua hanc epiftolam derivarunt auftores coll,
Ifid. XII. XX. XXI, XXII. & X XIII. & exemplum a liud , ex quo eamdem fum-
fere auftor coll. X X IV . Merlinus, atque Sichardus. Variantes enim , quas re-
legentes ipfam epiftolam in iifdem MSS. invenimus , hanc duplicem originem
oftenderunt . Cum vero quoad epifcopalis fedis nomen plures codices prioris
orjginis lignantes Ravennatem conveniant cum omnibus MSS., alterius fonds ;
de Ravennatenfi fede dubitandum non e f t . Id antem vel maxime ex eo conf
i rm â t« , quod codices duo Vindebonenfes, qui diffentiunt , aperta errore la-
drorant, Nam Arbonenfts epifeopatus, qui in MS, Vindeb. Hifp. le g itur , igno-
tus eft : Narbonenfis vero per hoc tempus non a Leone tenebatur j fed a Ru-
ftico , ad quem aiiam pofteriprem epiftolam datam videbimus . Neque mo-
v e a t, quod primus codex Vindebon. puriorem Hifpanicam compleftacur. Nam
licet eatenus fit purior, quod emendationes in Gallicanos codices induftas non
recepit ; mendofiffimus tamen eft , mendumque fatis prodit in eadem inferiptione
epifeopatus Arbonenfts, quem nemo in v en ie t. Hoc autem mendum evi-
dentius demonftrant antiquiores & emendatiores codices Hifpanici, quos adhi-
buit auftor Breviarii canonum Ecclefiæ Hifpanæ a Cardinali de Aguirre edi-
t i , cujus Breviarii exemplar manuferiptum reperimus inter Vaticanos codices
num. 4887. Hoc enim opus exeunte fæculo V II. feriptum, ut probavit etiam
P. Couftantius in Præfat, ad Epift. Rom. Pontiff num, 150. Breviarium ell:
collçftionis Hifpanicæ , quod auftor Hifpanus. ex Hifpanicis utique fcodicibus
fumfit . In eo autem lib. 4. tit. 30. & 3J, duo tituli referont« ex fequçnti
epiftola , quæ his verbis utroque loco citatur : Epiftola Leonis ad Leonem Ra».
vennenfem t it . 1. vel a. a cap. 73. quo quidem capite in colleftione Hifpanica
fequens epiftola deferibitur, Igitur de Ravennatis fedis nomine, in quo purio-
res & vetuftiores codices Hifpapici aliique inde profefti cum aliis MSS. ex
alio fonte deduftis conveniunt, ambigi nequit.
3 Cum