3$î P R K F A T I Ö. 5o2
infcribebantur , Ita duo Sermones quorum alter e S. Ifidori Hifpaien-
ßs ope-ribus excerptus fuit,: paullo ante niemoratus num. Kl. alter ve-
ro , qui exorditur , Dile&ijfimt nobis, fides jioftfa nos admonet , & in
hac Appendice edemr num. IV. fine ullius auftoris nomine fabjeéfi
Sermonibus S, Leonis de Quadtagefîma in Leftionariis Bafilicæ S. Petri
105. & J07. veluti Ledhini reeenfe'ntur in MSS, colleft. I. & II. qnæ
ex iildem vel fimilibus Le£Iionariis : originem ducunt . Hujus generis
fuiffe videntur illi Sermones , qui in diverfis Leélionariis libris aliis arque
aliis tribuuntur , ex. gr. S, Auguftino , S. Joanni Chryfoftotno , S.
Leoni &c. fiæcque ipfa auftorum , quibus adjudicantur , varieras incer-
ti & ignoti auÊloris indicium eft,
xi, Quod fi his pauflis sliam adjicias , quam PP, Maurini in Am-
brW> prqponunt , eelebritatem fcilicet auéioris , qua ignotorum ,■ vel
inferiorisf quoque notæ fcriptorum lucubrationes commertdare placuit |
eum Leonis nomen çeleberrimum efiet, hac quoque adfcribendorum ipfi
Sermonum cauffa non- défait , Quo vero phares alicujus Sanfti Sermo-
nés ob celebrkatem ejus Le&ionariis faerunt jnfertf, eo plures alieni
Sermones eidem attribut! deprehendentur , ut in Auguftino videre eft,
cujus Sermones in Le&ionària paffim induéli , incredibilem adfcitdtiorütn
copiam 9 quoe genuinorum numerum fere coæquat , receperunt. Gum ita-
que S. Leonis Sermones in Leftionariis frequentes occurrant, plures eidem
fappofitos nancifcî non difficile fait, Sed eja jam ipfas Sermones in hac
Appendice edendos fabjiciamus,
3 9 3 3 9 4
A D M O N I T I O
in traftatum fequentem,
I* T T # traft at us e Vaticano codice 10,4.6. a Gerardo Vofiio Proepofiito T ungven-
X X f i primum editus , dP infertus inter Mifcellanea Sanftorum aliquot
Patrum jubjefta edition/ S. Gregorii Tbaumaturgi Mogunt. an. 1604. , in aliis
fubinde S. hennis editionibus locum hflbuit. Nofavit autem Voffiusin eo MS. buste
titulum minus \pngruum prte fer ri : Leo Papa primæ fedis Epifcopus ad Flavia-
num de erroribus Eutychetis u^perinde ac f i \ipfa effet epifiola ad Flavianum
Confiantinopolitanum Epifcopum direfta. Nos eumdem traftatum reperimus in alio
Cod. Vat. Reginoe Svecioe ig ç . foeculi circiter XIV. qui Leonis opera continet .
H<ec autem eidem inferiptio efi pag.160. Fides Leonis Papæ, quam S. Gregorius
in epiftoJis fuis mirabiliter laudat, ita dicens: Quifquis fidem S. Leonis Papæ
âuget, vel minuit, vel ufque ad minimum atomum pleniter non ajripleftitur,
ullo modo non Epifcopus eft dicendus , fed anathemace pleftendus eft . Quce
tarnen S. Gregorius non de boc traft at u , fed de celebri ad Flavianum epifiola
fortpfit. Similiter pofi eum traftatum bcec adnot at io ibidem ponitur: Canonespræ-
cipiunt in prima''fynodo legendas epjftolas B. Leonis Papæ , quas fcripfît ad
Flavianum de errofe Eutychis. Eumdem etiam traftatum nafti fumus in MS.
Pat- 5S1 * %uem diverfum a codice Vojfii patebit ex nonnullis variantibus , ac
proefertim ex notatione ultima. E fi codex XII. circiter fe c u l i , Ö 1* Ftieronymi epi-
fiolas continet, quibus hic traftatus puemittitur cum hoc titulo : Leo Papa primæ
fedis Epifcopus ad ( & additum pofleyiori manu ) Flavianum, ubi prtmee manus
Jcriptura deleta fuerat. Subjicitur pofiea notatio : Fîæc eft ilia fides , quam S.
Gregorius die. ac dein : Canones præcipiunt dTc. ut in Vat. Regime.
If* Quefnellus hune traftatum veluti certo fpurium in Appendicem rejiciendum
credidit eo nomine, quod çentonem ex Leonis feriptis confucum babuerit. Omnia
tnim bine inde efy,vqr'tis S. P ontificis textibus ad ver bum defeript is nunc ex Ser-
monibus , nunc ex Epifiolis fumta fu n t , quee indicantur in margine . Vojfius pofi
indicatos fontes, unde hic traftatus comfaftüs fu it , heec fu b jic it: Quæ vel ideo
loca per nos eollata hic adducefe vlfùm eft , ut *conftet hanc veram S. Leo-
nis efle doftrinam . An autem præfens hic traftatus ita ab ipfo S. Leone fit
confcriptps, an ab aliis fit ex ejus doftrina confeftus , curiofe hic indagan-
diim ‘lidlid videtur. Unum fane ho,c ex epiftolis ,S. Leonis exploratum habe-
mus , quod eadem fæpe in aliis atque aliis repetaoitur. A t inferiptionis falfitas
fufpicionem primum ingerit. Dein difficultatem factunt nonnulli textus. qui velu-
ti rationem antecedentium praferunt, çum antecedentibus autem non fat is cobær ent,
ut pot ifit mum lique b it ex notatione 38. Igitur de \entone, quem aliquis minus perlte
congefitt, dubitari non poffe credimus : - ac proinde bunc traftatum in Appen-
dice J in quam fueràt a Quefnello confeftus, relinquendum putavimus. Primum am
tem locusn hu/c centoni dedimus, eo quod opera hujufmodi med-oe cujufdam condi•
tionis infer fincera & fuppofit it i a. fin t: neque enim a Leone om./no aiienum eft ,
quod ex ejufdem verbis confiât atque fententiis ; neque rurfus omnino ipfius proprium
, quod ab alio concinnatum fu i t . Vofiius licet unico codice in hoc traft at u
edendo ufus f i t , aliqUOs tarnen variantes adnotavit in margine t quas ex leftione
Sermonum, velEpifiplarum fumfit, eafque folas pofieriores editiones exhibent. Nos
ex duobfis MSS. paullo ante allegatis Vat. dP Regio alias fubjiciemus , vel ubi
Opponunum fuerit, indicat a veteri leftione, transferemus in. text urn.
K, fill 4 4 i