L X V H I P R JE F A T 1' O .
quidam faltus, atque mutilationes nonnumquam çontingunt. At [oepe fæpius
id cvenire faitem in Leone, plures licet çontulerimus id genus libros, fal-
fiffimum e li. Imijio ejufmodi defeflus , quos in pofterionbus colle élionibus
frequentius deprehendimus, ex Leflionariis féliciter deteximus & emendavi-
cnus ; ficut idem Quefneilus ex quinque Leflionariis fuftulit additamentum
Sermonis 4. de Quadragefima, quod ex pofterioribus colleflionibus Leoninis
in editiones- irreplerat. Quod porro idem Quefneilus queritur de frequenti-
bus maculis & mendis, quibus librariorum five incuria , five igoorantia ejuf-
modi libri vifiantur, commune eft omnibus MSS, codiçibus : fed alii aids
çorriguntpr , nobifq.ue nonnulli çodices optimæ nota ac præfertim MSS. Ba-
filiçæ S. Petri maximo adjumento fuere , quibus quingenta cireitçr Joca fa-
niori leflioni reftitpere, aut emendare lipuit
Xlf. Antequam a Leflionariis ad collefliones tranfeamus , notandum eft
præcipuum inter Leflionarios libros difcriipen . Non folum enim alii plures ,
alii paucior.es Leonis Sermones ad eamdem folemnitatem pertinentes præfe-
runt ; alii unius, alii alterius feftiyitatis Sermones prætermittunt ; fed or-
do etiarn eorumdem Sermonum in diverfis Leflionariis diverfus eft • Exempta
fi'nf infigniora Leftionaria Romana Bafilicarum S. Petri , ac. SS.
Philippi & Jacobi. In Leflionariis S. Petri Sermones ex. gr. de Pafiione di-
yerfum prdinem habent, ac in Vaticano 3835. Bafilicæ SS. Ph'lippi & Jacobi
: ex. q\io cum alter liber ab altero non prodierit , verifimillunum eft hos
perantiquos Leflionarios codices Romanos ex autpgraphis S, Leonis Sermoni-
b.us diverfp ordinp primum defcriptis profeflos foiffe . Varius vero ordo, qui
in aliis, Leflionariis aliaruro Eçclefiarum deprehenditur, ex librariorum arbi-
trio dimanare potuit. De fuppofititiis Sermonibus, qui in Leflionariis ( non
tamen Romanis paulio ante laudatis) pafiim Leoni tribuuntur, in præfationç
ad Appendicçm dicemus non pauca ?
C A P U T I I .
l)e MSS, colleflionibus, altero fonte Sermonum S,Leonis, ac de eorum
üiftinflione, & ufu,
§• I.
Manufcriptoe Sermonum S. Leonis colle B tones non excedunt Steculum XI. Dt-
ftinguenda invicem : & cautio in earum codicibus adbibenda.
XIII. Nunc ad collefliones Sermonum S. Leonis accedamus. Prima quæ no-
bis occurrit harum colleflionum apud Scriptores mentio, non eft anterior
læculo XI. Micrologus de ecclefiafticis obfervationibus c. 25. non folum Leonis
Sermones colleflos innuit in codice, quem librum Sermonum appellat, fed
probaturus quant menfis jejunium nonnifi bebdomada Pentecojles celebratum
fuiffe , leflores ad eumdem librum evolvendum remittit, hæc addens : Neqtic
hoc tantum in uno Sermone, fed in pluribus , quos de Pentecofte in diverfis
annis feciffe legilur: quod ilium fubterfugere non poterie , quicumque eumdem
librum diligenter perlegerit. Inter codices, quos Defiderius Abbas Montis Ca-
fini , poftea Romanus Pontifex Viflor III. bibliothecæ ejus monafterii addi-
dit, unus cum titulo Sermones Leonis P apte memoratur a Leone Hoftienfi in
Chronico Çafinenfi lib, 3. c. 63. Primus inter Scriptores de Viris Illuftribus
P R OE'F a T I O. I-XIX
feu de Scriptoribus Ecclefiafticis, qui Sermonum Leonis meminerunt, eft Anonymus
Mellicenfis auflor XI. fæculi, quem prius edidit P. Pez, dein Albertus
Fabricius. Sic autem ille c. 7. Leo Magnus Apoftolicus declamator egregtus
fuit qui verbo & exemplo cbriftiana religion! plurimum prof un . Porto Sfr-
monum illius incertus eft numerus , quorum tamen de Adventu Domini , deNa-
fivÜate, de Apparition, de Jejunio, de Paffione , de SanÜo Pentecofte plun-
mi babentur . In Santlorum quoque natalmts nonnulli babm invenmntur. Dum
earn ferme Sermonum feriem, quæ in colleflionibus exilât, recenlet ; colle-
aiones indicare videtur. Dum autem incertum affirmât numerum ; m Le-
flionaria potius, quæ diverfo numéro Sermones continent , intendifle credi
noted . H tec antiquiora funt teftimonia , quæ pro colleflionibus Sermonum
Leonis afferri queunt : quod indicio eft ejufmodi colleaiones antiquiores multo
non fuiffé. „„ ... T .
XIV. Enim vero inter quamplures MSS. libros Sermonum Leonis , quos m
vanis bibliothecis vidimus , nullum reperire licuit , qui XI. fæculum excedat,
cum non pauca Leftionaria Leonis Sermones exhtbentia vetuftions ætatis de-
nrehenderimus . Id autem eveniffe credimus , eo quod citca fæculum XI. S.
Pontificis Sermones colligi coeperunt. Sane quinque collefliones dtverlæ ongt-
nis nafti fumus, quarum vetuftiores ad idem fæculum referuntur . E Leaio-
nariis autem fumtæ fuerunt , non folum quod antiquior colkaio nulla inve-
nitur, ex qua exfcribi potuerint ; verum etiarn quia Sermonum numéro , or-
dine , vel faltem titulis, ac præterea variis leaionibus differunt, pro ut ex
Leaionariis fimili ratione diverfis originem ducunt. I
XV Plurimum vero intereft fingularum difcrimen notare quam diUgentil-
fimet’ hinc enim non modo patebit diverfa earumdem origo , fed cautio
etiarn in ufu ejufmodi manufcriptorum adhibenda cognofcetur . Ubi ntmirum
plures ejufdem colleaionis inveniantur codices, cum ab eodem pnmo exem-
plari proficifcantur , eædem fere le&iones occurrent in omnibus, lolis erron-
bus aut arbitrariis librariorum correaionibus exceptis ; adeo ut qui unum
codicem unius colleaionis contulerit, omnes plerumque contulent. Ex quo
illud maxime animadvertendum fequitur , fruftra ut plurimum allegari duo-
decim aut viginti codices, fi unius ejufdemque colleaionis omnes fint: duo
fiquidem vel tria exemplaria diverfarum colleaionum ad aliquant leSionem
ftatuendam plus probare folent, quam centum unius.
§. I I.
De prima colledione.
XVI Primam colleaionem illam credimus, quæ reperitur in codice mem-
branacêo fæculi XI. nunc fignato num. 126. bibliothecæ Cafinenfis cum titulo
Leonis primi Papa pars prima , Sermones . Hic ille idem codex videtur ,
quem Defiderio Abbate præcipiente læculo XI. compaRum innuiraus tellimo-
nio Leonis Hoftienfis , qui fane cum alterum quoque librum epiftolarum ,
feu, uti vocat, Regiftrum Leonis, ab eodem Abbate m eadem bibliotheca
pofitum tradat, quid contineret fecunda pars, quæ nunc defideratur , fans
indisitat. In hoc codice XCI. fermones leguntur, inter quos unus bis defcri-
bitur , alter dubius eft, decem vero fuppofititii font, ac propterea reftant
finceri & certi fermones LXXIX. Ipfam Sermonum feriem appendere juvent,
ut ceterarum colleftionum difcrimen facilius innotefcat.
De