5JÏ ? R Ê t ß ? jP o'* 53ï
qui in MSS. exemplatibus vifuur, älicu'b'i imttrtttavit. Me’rlini exetn-
plum collaturi, ufi fumus ejus editiorïe Colohièhfi an. 1530. Codes
Ifidorianus, qu'èm Quefnellus identidem citât, & Heronallianum vo-
f i t , ex pluribus indioiis ad hanc eollefl-ioWem1 pçrtinet. Colleftionem
non multd diflimilem exhiberi in codice Rémenfi S. Rëmigii ., quem
idem Quefnellus fæpe laudac, cum ex muftis variantibus eolligîmus ,
ferai ex Couftanfir Præfationë in Epift. Rom. l ’ont. 6.163. ubi eiiim«
dem Remigianum eodicem & Jfidorianum elle , 8c pluribus LeOnis
epiftolis aûfluiti teftatur.
28 Hue pariter reyocari poteft Codex îfidorianus, ex quo Joannes
Sichardus Romalhötufn Pôntificum epiftolas edidit. Pletæque anterior
rum Pôntificum fuppoiitiriæ, funt exlfidoti offieina; Leonis vero epiftolas
quinquagirita, quæ editionem elaudunt, quæque præterea infer-
tam habent epiftolam la. Flaviani ad Leonem, omnes funt finceræ ,
& in colleflionis XII. çodicibus continentur, Êx diverfo tarnen ordi-
në, ac numéro epiftolarum , Sichardi codicem fui'fle a noftris diver-
fum liquet. Lefliones vero, 8c præfertim pannus, querti Sichardi codex
præfert in épift. 1. ad Aquilejehfëm Epifcopum , diverfo loco
gflutus , ac in præfenti colleflione, cum poll ea verba ftibjiciatur ,
poll: quæ infertus fegitur in MSS. cèll. XXIV, lit Adnot. 26, àd ep.
1. adnotabimus; àb eodem fonte , ex qüo çollcflio XXIV. profefla
eft , auflorem exeffipli Sichardtâni ebibiffe inflnüat. Quefnellus dum
Sichardum allegat , ufus eft editioné Parifienfî an. 1508. quai ad Vi-
ftorinos çôdices forte Ifidorianos j non autém Sichârdiaho fimiles
emendata fuit . Nos âdhibuimus vetuftiorem [editionem Bâfilëenfem
an. 153d.-quæ piirum Sichardi çodiçem e&hibet *
i x i v ,
De colleSlione décima iertià.
29 *"| ’ Ertiarn decimam colleftionem appellamus, quæexftat lit
1 rnanuferipto libro Floréntjno S. Marci 182» ffculi XII. Solas
exhiber epiftolas Romanorum Pôntificum, Ex apoçryphis autem -,
quas una cum finceris epiftolis profert ufque ad Sÿftum III. Leonis
prædecelforem, Ifidorianus agnofeitur, In Leone autem ab: Ifidorianis
codicibus omnium maxime diferepat, Non folum enim epiftqlarum
ordine 8c quklitate ab Ifidoro, immo 8c a quaciimque alia boîleflio-
ne diverfus eft; féd epiftojam t2 .àd Afriçânos Mauritaniæ inregram,
8c exafle deferiptam hic sinus codex, exhibet : quod peculiarem , 8c
præftantiflimam hujûs çolléflionis origirtem plane demonftrat. Très &
viginti intégras epiftolas eontinet, at vigefima quarta fine carët : eft
epim codex mutilus: unde quot alias epjftolæ in hac colleflione fue-
rint, ignoranjus . Singularum indicem daraus. I. Epifcopis per uni-
vërfas provinciâs conftitutis epiftola ttoftras editionis 4. II. Italis epift,
7. III. Siculis ëp.'- 16. IV. Jânûario Aqüilejënfi epift. 18. V. Ruftico
ep. 16j. VL Analiafio epift. 14. VII. Nicetas epift. 159. VllL Mau-
ris epift. 12. IX. Palasftinis epift, 124. X- Conftantinopolitanis epift.
59. XI. Ephefinæ Synodo epift. 33, XII. Theodofio epift, 44, XIII,
Pulcheria epift. 45. XIV, Theodofio epift. 29. XV, Juliano epift, 35,
,1 W m :v,
0 1 P R Æ F A T t O. 534
XVI. Pulcherias epift. 31. XVII.---- Aquilejenfi epift. 1. XVIII. Septimo
epift. 2. XIX. Anatolio epift. 163. XX. eidem epift. 135.
XXI. Calchedonenfi Synodo epift. 95. XXII. Doro epift. 19. XXIII.
Elaviano epift. 28. XXIV. Marciano perperam inferibitur : fubjicitur
enim epiftola 163. cujus initium PromiftJJ'e me, quas ad Leonem Au-
ouftum tradita fuit, Ofto priores epiftolas Hadrianeas çolleffionis or-
dinem praeferunt; at oflava ad Epiicopos Mauritaniæ editionem Ha
drianeam non fequitur , fiçut nec Ifidorianam , ut paullo ante mo-
nuimus,
§. XV.
De colleSlione ~X,IV. Avellana.
3° \ Colleflionibus generalibus tranfimus ad peculiares , & primum
ad eas, quæ peculiaria quarumdam Ecclefiarum documenta
continent. Romanæ Ecclefiæ præcipua eft colleétio décima
quarta, quam Avellanam vocamus: auftor enim qui fub Vigilii tempora
Romæ, ut videtur , floruit , multa Romanorum Pôntificum &
Romanæ Ecclefiæ fpecialia collegit, quæ in ceteris colleflionibus vel
omnino défunt, vel diverfa editione prodiere . Avellanam vero ap-
pellavimus, eo quod celeberrimus & antiquiflimus hujus collefliùnis
codex Vaticanus 49dl. pettinuit ad Monaftenum S. Crucis Fonds
Avellanæ in Umbria. Alia tarnen ejufdem colleflionis exemplaria
invenimus: Romæ tria Vaticana 3786. 3787. & 4903. unum Corfi-
nianum , 8c aliud bibliothecas Angelicæ; Venetiis autem duo S. Marci
171. & 172. Inter hæc Vaticanum exemplar 3787. fæculi XII.
Sc Veneta duo ab Avellano nequaquam pendent. Hæc colleflio , in
quam tarn peculiaria Romanæ Ecclefiæ monumenta non nifi ex feri-
niis apoftolicis derivari potuerunt , quinque tantum Leonis epiftolas
nobis præbuit a Surio primum vulgatas, quas in aliis codicibus aut
colleflionibus fruftra requiras. Sunt autem I. Leoni Augulto epift.
lég. II. Gennadio Gonftantinopolitano epift. 170. III. Timotheo
Alexandrino epift. 171. IV. Presbyteris 8c Diaconibus Alexandrinis
epift. 172. V. Theophilo & aliis Epifcopis Ægyptiis epift. 173.
§. XVI.
De colleSlione XV. Arelatenji.
31 T ”VEcima quinta colleflio Arelatenfis Ecclefiæ propria epifto-
J_J las Romanorum Pôntificum ad fiios Epifcopos, vel fuorum
Epifcoporum ad Romanos Pontifices compleflitur , quibus fua privilégia,
aut jura probarentur. Huic colleflioni debemus tres epiftolas
Leonis, 8c unam ad Leonem, quæ alias periilfent , nimirum I.
Leonis ad Conftantium , aliofque Epifcopos Galliarum epift. 40. II.
ad Ravennium Arelatenfem epift. 42. III. Preces Gallorum ad Leonem
epift. 63. IV. Refcriptumj S. Leonis ad epiftolam fuperiorem
epift. 66. Laudantur duo antiqui codices Regius 8c Colbertinus. Nos
recentiorem quidem MS. Vallicellanum G 99. fed fumtum exàfliiïi-
Tom. I. L 1 2 me