<3P P r s f a t i o . 540
XXII. ad Eudoxiam epift. 84. XXIII. Leonis ad Conftantinopolitauos:
epift. 50. XXIV. ad Archimandritas Conftantinopolitanos epift; 51. XXV.
Marciani ad Leonem epift. 73. XXVI. ad eumdem epift. j6. XXVIL.
Pulcheria ad eumdem Leonem epift. 77. Una inferta eft aflioni, qua:
in vulgatis voeatur fecundaj nimirum Leonis adFlavianum epift. 28.
Dua tandem parte tertia poftConcilii gefta, ideftSynodi Calchedonenfis
ad Leonem epift. p8. 8c Leonis ad eamdem Synodum epift. 114. Graci
autem codices , qui hanc poftremam ignorant, aliam epiftolam pra-
ferunt ante gefta, videlicet Leonis ad Synodum Nicanam epift. 53. Gra-
ci MSS. libri Veneti S. Marci non folum eamdem epiftolam ponunt
ante gefta cum infcriptione ad Synodum in Nieten , quo primum in-.
di£tum fueratConcilium; verum etiam illam repetunt ininedita ahlio-
ne Concilii Calchedonenfis in Appendice monumentorum publicanda,
cui ejus epiftola lefliooccafionem dedit. Hie autem pro inNicaa legi-
tur in Calcbedone, mutata fortaffe a Legatis infcriptione, cum ob
variatam indiflipnem Concilii vere in Calchedone Patres convenerint.
34 Hac colleflio eft vetuftiffima omnium. Grace enim compafla
fuifle videtur ipfo Leone vivente inter annum 453. & 455. Quod
cum deinceps rebus multis utile futurum fit, diftin£le ftatuere & memoria
retinere plurimum refert. Dua epigraphes a colleflore feripta
id evidenter demonftrant. Etfi enim epiftola fairem aliqua Latina
originis, qua in Graca colleflione cantinentur, ab ipfo Graca colleflionis
auflore in Gracum tradufla non fuerint; fed quas anrea Grace
redditas invenit, folum collegeric, 8c in unum corpus digeflerit;
epigraphes tarnen, qua longioribus identidem verbis, Ik cum hifto-
ricis quibufdam notitiis prafiguntur epiftolis, eidem Graco colleftori
referendas, 8c colleflionis tempore feriptas indubium credimus . Gra-
cus autem colleflor in epigraph*, quam prafixit epiftolis Valentinia-
ni, Placidia , 8c Eudoxia ad Imperatorem Theodolium , hunc, &
Placidiam, quia colleflionis> tempore e vivis excelferant, diva memoria
titulo appellat; Valentinianum autem , cum adhuc viveret, non
diva memoria., fed Dominum vocat . Integram epigraphen dabimus in
Admonit. pramiffa epiftola 55. num.27. Igitur hac colleflio a Graco
auflore digefta fuit ante Valentiniani mortem . Porro ex epigra-
phe ab eodem colleflore prafixa epiftola 77. Pulcheria ad Leonem
(in noftra editione dabitur loco fynopfis) hac Diva memoria titulo
nominatur; qua formula earn jam defunftam oftendit. Pulcheria lu-
premum diem obiit an. 453. Valentinianus vero anno 455. Iraque
hac colleflio quoad originem Gracam inter an. 453. 8c 455. collo-
canda eft. Id confirmari poteft ex omiflione aliarum ceteroquin infi-
gnium, at pofteriorum, epiftolarum Leonis, ac prafertim epift. 105.
ad Leonem Auguftum. Cum enim hac etiam apud Gracos celeberri-
ma eilet, uti in Admonitione ad eamdem oftendetur ; nihil dubium
eft quin hanc pracipue hujus colleflionis auflor inferuiflet, fi port has
litteras milfas in Orientem anno 458. colleflionem concinaffet . Ex
quo vero earn contexuit paullo poll Concilium Calchedonenfe ante annum
455. folas litteras ante Calchedonenfe feriptas, 8c qua mox fub
idem Concilium edita fuerunt, colligere potuit. Cum vero hanc epiftolarum
colleflionem per hocce tempus apud Gracos compaflam di-
cimus, non idcirco credimus omnes epiftolas, qua nunc eidem colleflioni
4 4 1 P r è i ' a T ï o . 542
Sioni inferta funt, eodem tempore fimul' fuiffe colleflas. Alia enim
Graca exemplaria plures, alia pauciores litteras praferunt, Totum-
diferimen eft in Leoninis, vel ad Leonem pertinent-ibus . In MSS.
Gracis codicibus, quibus Romani editores ufi fuerunt, 8c fimiliter in
duobus Venetis défunt epiftola fex , nimirum epift. 26. Rlaviani ad
Leonem, ep. 45. Leonis ad Pulcheriam, epift. 46. Hilârii ad eamdem,
ep. 30. Leonis ad Coriftantinopolitanps , ' ep. 51. ejufdemi ad
Archimandritas, 8c ep. 58. Placidia ad Pulcheriam, Has vero in
duobus MSS, Parifienfibus invenit 8c edidit Cotelerius ; qua cum in
prima colleflione defint, pofterius addita nofeuntur, Antiquiffima tarnen
hac additio eft : nam codices Parifienfibus fimifes naflus eft
Rufticus, cum fub medium faculum VL hanc colleflionem reco^no-
vit. Cumque jam turn vulgati elfent ejufmodi codices, multo ante,
8c forfaflis paullo poll primam colleflionem ilia fex epiftola adjefta
fuere. Qua vero laudatas epigraphes praferunt, ad primam eolle-
flionem pertinent, quam inter an. 453. 8c 455. faflam oftendimus,
35 Eadèm porro Gràca colleflio Latine reddita fuit ante Vigi-
lium Papam , uti probat Baluzius in Prafatione ad yerfionem anti-
quam Concilii Calchedonenfis num. 3. Ea vero documenta interpres
tantummodo* tranftujit in Latinum, qua ex fua origine Grace feripta
fuerant, vel quorum originale Latinum nequaquam invenit. Quorum
autem originale Latinum reperit, hoc in Latinis codicibus inférait.
Ita pleraque Leonis epiftola, qua Grace reddita, a Graco colleflo-
re compilata fuerunt , *n Latinis ejufdem colleflionis exemplaribus
non interpretatjones ex Gfaço, fed ipfum funt originale Latinum. ‘Id
manifeftum fit non folum ex fyntaxi Leonis, qua in plerifque Latinis
hujus colleflionis epiftolis elucefcit, fed multo magis ex iis litte-
ris, quarum exemplaria Latina utique originis, contenta in aliis Latinis
colleflionibus, atque codicibus, qui a Graco non prodeunt, ea-
dem verba referunt, qua leguntur in Latinis codicibus colleflionis
Calchedonenfis, ut patebir conferentibus prafertim epiftolas 23. 28.
jo. jo. 32, 50. 8c 51. Idipfum mirifice confirmât Leonis epiftola 33.
ad luliàdum. H*c enim in codicibus Latinis colleflionis Calchedo-
nenfis non perinde mutila eft tribus in locis , ut in omnibus MSS.
GrseciS itivenituf; ac praterea caret quibufdam additamentis, qua in
folo Graco- textu leguntur : unde in ipfis Latinis MSS. ejufdem colleflionis,
non ex Graco reddita, fed éx originali Latino fumta co-
gnofeitur . Hinc Latini pracipue codices hujus colleflionis edition»
noftra maximo ufui erunt,
3d Cum vero Latinus interpres in nonnullis epiftolis pro Latino
originali textu, quem reperire non potuit, interpretationem ex Graco
luis codicibus inferuerit; interprétationes epiftolarum ab originali-
bus hoc indicio facillime difeernentur (de folia epiftolis , qua .ab au-
floribus Latine feripta fuerunt, fermo eft.) Qua chronicam notatio-
nem in Latinis MSS. praferunt, fumta fuerunt ex Latinis originali-
bus exemplis, in quibus chronica notatio fignabatur. Qua vero hac
notatione carent , interpretationes funt ex Graco , in quo chronicas
notation« Gracus interpres omifit. Hac ex animadverfione nova con-
firmatio accedit, qua magis magifque comprobatur, quod paullo ante
flatuimus, epiftolas Latinas, quarum chronica notatio ex Graco fami