EPIST.
L jft
AN. CH.
44P.
Cur fuos
Deus affli-gi finat.
6
Epbcf. 5.
*7.
7
Pro verita-
te pati glo-
Mofum .
8
9
IQ
S. L E O N t
ccret clariorem. Hae aytem permrbationcs
neçeffe eft ut auxiliânte Dei gratia, xeleri -
ter deftruantur : 6 & omne quod rçproburrj
eft, ab Ecdefiæ puritate, quæ' nee macu- -
.
lam, nee rugam recipit, refpuatur ; maxime
cum ab infana injperitia in hoo ufqué'
prorpptum fit, pt contra facramentutp fa-
futis humanae, Inearnatiohis Domini noftri
Jesu Christi veritas denegetur, &antiquæ
fidei prædicator atque defenfor , quia non
acquievit bl^fpliem|is, qu{is olim fanéli;Patres
noftri in multis. hæretjcis damnaverupt,
fubjiciatur injuriis : in quo utique omnium
Domini Saeerdotum reverentia 7 cæditur,
& uqiverfa corporis Çhrifti rpembra, pul-
fantur. Sed quia gloriofüni riobis çft, quic-
■quid nos pati Deus voluerit, pro vèritate
tolerare, in confortium vos patientiæ pâter-
nis exhortationibus advocamus : ut per di-.
lçftionem veftram ornnibus Deo feryiénti-
bus, quæ fcripfimus innotefcant, & inimir
cis Evangelii refiftentes, neepaftoris veftri-
dile&ionem, nee 8 unitatem catholicse fidei
deferatis, Quopiam ea, quæ in Ephçfo
nuper contra juftitiam . vel caponum di-
fciplinam per unius hojninis 9 impotentiam
gefta funt, nulla catholicæ fidei ratio
rata elfe permittit.. Data 10 Idibus
Oftobris ,. Astürio & Protoqene vjris
clarifiimis Confulibus.
6 Sic plerique codices ac edition« . Quefnel-
lus ut omne. Duo codd. Vatt. coll. Calchedon,
ut quod reprobum efl .
7 Quefnellus he duur in margine .
8 Idem Qu’efn. in marg. Alias unanimitatem.
Cod. Ot'obon. ver it at em .
9 Editi impudentiam. Cod. Ratifp. impatien-
tiam. Codd. coll. Calched. & Veneti S. Marei
potentiam . Solus codex Divionenfis Baluzii ha-
bet impotentiam, ita tarnen ut litteris in affi-
xa fint pun&a, quae indicant Ilias efTe expun-
gendas. Vocis impotentie fignificatio pro ïmrao.
dcrata potentia Leoni faniliaris in fuperiaribus
S M A -G N I $ 4 $
; %ld TA\$„ UTQfJLOVljs TOlHCTy ?\CCfATpOTepOV EPIST.
o h r tu y u p ow r v p d y ju . a v e , a r cr
ß ov j& x rv is.. Trp. r x v^eS i % d e / r v s , r d - M9.
y iv y % ia\ v ß 'iio~ ov rtu , t o d tv ccto- ^ .
^ o x ip c a rd ^ èv y c t r o tas xa-S"apoTApvs
iicxXvKnocs , vms a r e e a nA o r «ts • purt& u
Z T ila y z ' rm , uToppi(pvi<ri'mi * p .u 7 \ iç a ou
QTQ, Tri? fJLUVlÛliiSÇ * OATlOCÇ &Ç TVFiSTWs
y p S u c r a v y 'ivoc x c m v a m t «j fAurn&x
Ti)Ç (tcûtÿiçjccç av& p c oTW y y ü f i cV
cr u p m r w ç 7^ i a r x X d / r »
ctAwd'ecc o ip n irY Fm i) 0 7 a p y j u a s
TtÇWS wpu% K] ixàlJCOÇ , K'ôHO/Sd
'îT v Tous ß\ u<r<pyi[Ams y a s r i v a s irpv
ttoM S o l a y i o i T r a r tp iç M p w t o 7\-
7\isç ç ù p s r fK ü f x.a\Ttyhav" , ' .ü7roß’hvid'&yi
ußpsariv • ç * « 7r a v r w r è i
xu&is Upiù)v Vi owBa)f ru T T iT tU y o7\ar
b i p it h y t 5 <rv[/.aTv?
iVÙ(fëoV ŸljMV iÇlVy 6T l 00/ V)\UCi$
T a S e iv ç d ' s o s ÿ ) w i p
Tf? a k v j d ’&as- u ttv s y n g ^ > xoivoeviav
vifj.es tas ùirofJLQvvis T ru T& y y jç ir p o r p o -
Tcw? T a p a x a  8 ( / . s d ‘a * V a 'Bta Tf\$ a -
y c cT u s uumv iça/Ti r o i s tu .
X b is a iv a iypcc^l/ccfJ.sv (p a n p oe & e n * \va
tviç r v ß r p o is T8 £ a y y s 7 \ lis t c v n sm o -
n s , (Ann T8 T O ifim s ( ùfxwv ) t Iuj
ay çarviVy {Juin r fJLOvata tas xa-3"oA<-
xyjs T ifs c o s x aT iû \ é4 /U T s. gVerôjj i x e v a
tv. oj» 'Eipto-cp iT i r i ir a p o v rv s xaT£-
v a v n r v is a h u d ' è a s tÇ xu v om v r t s
fTris’iifJ.Ÿis ivos cfvS“pct)7ns a fj.s r p o v ^ w j a -
ç e a v 7 m r p a y fL tv a y «Ss f u a tas x a ^ o -
7\im \s iriçu ù S â xQ Â a d 'ta T iejc rsa è v a i
< r u y% w p e * .
E P I -
epiftolis, ubi de Diofcoro loquitur, ignota fuif-
fe videtur iis , qui vel punfta affixere , vel ex
impotentiam -fefipferunt impudentiam , aut im-
patientiam . Impotentiam quidem legit eriam
Graecus interpres, ex cujus verfione immodicam
potent tarn Cotelerius reddidit.
io Ita MSS. Quefnelli cum duobus Baluzii,
& quatuor noftris coll. Calcbedon. nec non' Ve-
neto coll. XXII. & Ottobon. coll. XXIII. Codd.
Divion. Baluzii, & nofter Ratifp. III. IdusO&o-
iris, forte melius, ut videre eft ex adnot. i$. in
epiftolam praecedentem . Vulgati Quefnello anteriores
VIII. Irlut OSobris*
E p i s t o l /E.
P I S T O L A L I I.
I T heodoriti Epifcopi Cyri
ad S. Leonem Papam.
s r N o p s I s
9 \ t
>. 4
l , «siO,'"' >>
I. Merito fe aecunere ad apoßolieam Sedem, tot prarogativis fupra coteras eminentem ;
II. ln laudes S. Leonis excurrit, commendatque zelum in Manichaos, & epißolam ad
Tlavianum . .
III. Quam imnterito deppfitus fuerit, nec in jus vocatus, conqueritur.
IV. Sufceptos a fe pro Eccleßa labores enumerat,
V. Orat ne Sedem apoßolieam appellans repellatur y eut fidem fuam probari optât et
feriptis fuis ,• qüx indicat,
VI. Si bi a Leone cupit indici, quid de Epheßna f entent ta agere de beat.
VII. Legates fuos Leoni, feque ejus precibus ac folicitudini commendat : fe aliofque litteris
imperatoriis retineri, ne ad Pontificem fe conférant.
Aiovn zttidlottu) Poyxtfs-.
KE#.«. X 7 I IlauAo? rvis aKn&àas 6 xtipü^ y
^1 j y t6 dyus 7rvtufxaros (rdKiriyz. y
Trpos T usyav stpafu TUrpov 5 äse
rvis ei'] Kvnoyßv. mpi rvis x«ra vofxov
ToKmtas cc[A<pi<rßvirkTi Tap duré xo-
fj.hrow tap Tuxnvy to?Aw (J.d?7\ov ijfj.es
oi iureh&s 7[aj[ pfAixpoty Tpvs T aro-
S'dhixov 6fj.äv rpeypfjétv 6povov • ä<?i Tap
vfAuv Xaßev rvis r UxÄnnäv {Axs<n
Sepaweav . Bia Toarrv. yap uy.äv to
Tpwr&jHv dpfj.Qvre • Toïïhois yap 6 tî-
fj.inpos d"pwos xor[jwTv.i T7\eovtxrÀ,fJ.a-
oi • rvs fJ.lv yàp aMa? ToKes b jui-
ytSoSy « xaWwSy » TÄvid'os r oiku-
rvp(t)v xorfJA*. raruv Bg fs'tpyifJ.evas Tveu-
fj.anxa nvà ÄapLTpwe yapirfj.arvi |
77^ Be öfLirlpv. (popccv itwxev ayad'uv
6 t uyaSäiryppiyos. « y dp dunj Ta-
r ä v fj.tyis"vjy 7 ^ \ af/.T p o rn m y ^ r ij s
o k a y .m s ' Tpox.aQvjfj.tvii y tu t A«Ö«
t olxvirvp<j)v xuuaAvxra . Tpos Be tsi
Haec epißola fumta eft ex Theodore« edi-
tione . Scripta fuie poft ipfius depofitionem in
pfeudofynodo Ephefina . Cum enim Legatos ej-
dem contradixilfe intellexit , & celebri Leonis
ad Flavianum epiftola accepta, fuam doftrinam
in ea confirmatam, & a doftrina ejufdem pfffu-
dofynodi alienam deprehendit; ad eumdem Pon-
tificem , ut ei fuam caufam commendaret, epiftolam
deait. Igitur paullo poll earn pfeudofynodum
feripta fuit, cum przfertim ipfa laltem integra
Concilii gefta nondum acceperit : credidit enim
Renatum K. E. Presbyterum eidem interfuifle ,
qui tarnen in itinere ante Synodum obierat.
Probabilitcr ergo exarata fuit fub finera an.
L e o n i Epifcopo Romæ.
S I Paullus præco Veritatis, tuba Spiritus
fan&i, ad magnum Petrum fe contu-
lit, ut iis , qui Antiochiæ de legali con-
verfatione ambigebant , explicationem ab
illo referret, multo magis nos humiles &
pufilli ad apoftolicam Sedera reftram ac-
currimus , ut Ecclefiarum ulceribus remedium
a vobis accipiamus . Vobis enim primas
in omnibus tenere convenit. Multis
fiquidem prærogativis ornatur Sedes veftra.
Etenim alias urbes ornat vel magnitudo,
vel pulchritudo, vel habitatorum frequen-
tia ; nonnullas etiam, quæ his carent, fpi-
ritualia quædam dona illuftrant : veftræ ve-
ro bonorum affluentiam, bonorum largitor
dedit. Ilia enim omnium maxima & cla-
riflima , quæ & orbi terrarum præfidet, &
ineolarum multitudine redundat. Ad hxc
im-
449. Enimvero in ipfa epiftola c. 4. teftatur fe
jam rexifte Ecclefiam annis fex & viginti ; in
alia autem epiftola 116. totidem annos fui Epi-
fcopatus memorat cum Ephefl depofitus fuit die
zo. Augufti an. 449. Igitur eodem anno epiftolam
feriplit, quo depofitus fuit. Eodem tempore
duas alias epiftolas dedit', alteram 116. ad Renatum,
quern vivum przfumébat, alteram 118. ad
Romans Ecclefiz Archidiaconum , in quibus ut
fibi apud Leonem adjutores lint, exorat. Cum
eadem plenius in epiftola ad Leonem continean-
tur, has epiftolas Inter Leoninas inferere fuper-
fluum judicavimus. Hinc quoque Quefnellus foç
lam epiftolam ad Leonem fus editioni adjecit.
CAP. I.
\
!