327 S. L e o n i
IN N A T . fumus, & noftri probavere majores , credi-
ATOST. mus at^ue confidimus, inter omnes labores
PAU L T ^us Vlt£e » obtinendam mifericordiam
Dei , Temper nos fpecialium patronorum
orationibus adjuvandos : ut quantum pro-
S M A. G N I 328
priis peccatis deprimimur, tantum apoftoli-
cis meritis erigamur . Per Dominum no-
ftrum Jesum C hristum , cui eft cum Pâtre
& fancto Spiritu eadem poteftas , una
Divinitas in fæcula fæculbrum . Amen.
ut*
A D M O N I T I O
In Scrmonera fequentem ,
I. Ti f f On iturn hoc loco in fuis edit sorti bus Quefnellus pofuit, ut ratio nem afferr e t,
J^y cur fequentem Sermonem bine fubduthim in Appendicem re je (iffet . Hcec
funt ejus verba, „ Sequitur in omnibus, quae hucufque prodieranc i edition!-
„ bits Sermo II. in Natali Apoftolorum Petri 0 Paulli, cujus initium eft; Exul-
„ temus in Domino &c, quem ideo a noftra removimus , quia exceptis exor-
„ dio, quod Leonis proculdubio non eft , & quinque circjter lineis > quæ de-
„ fumtæ funt ex Sermone II» (nunc III.) in Anniverfario Aflfumtionis , reli-
„ qua ex Sermone III, (nunc IV.) in Anniverfario ejufdem tranferipea funt.
Locum tamen ei dabimusT in Appendicula , In uniço MS. Cod. qui Regiæ
j, Bibliothecas eft, inventus eft a nobis hie Sermo, quern ad ufum alicujus Ec-
„ clefiæ particularis compa£him efle, inde manifeftum eft qüôd in ea exordii
,, parte, ubi Iegimus; Beatum Petrum buic civitati dignat us eji puerogare, ha-,
„ betur in MS. Cod, Urbi Rom* dignat us efi j quæ mucatio indicat eum Ro-
mæ leftum non efle, “ Ita ille ,
I I . Nos ad b,ec aliquandiu ancipites fuimus. Dein vero expendentes, bunc Sermonem
Leoni confiantes attribui non falum in omnibus MSS. quatuor diverjte origin's
s collèftionum J, If. III. 0 IV. verum efiam in quampluribus optimee notes Left's
on art is turn Vatiçanis , turn externis , quOtquot hoc cum Sermone reperimus ;
ipfum cum Qttefnello a Leone abjudicarç au ft non fumus ; ac pvoinde in eo loco ,
quem in anterioribus editionibus obtinebat, relinquendum putavimus. Id potijftmum
exigere vifa eji au ft ont as preeftantijfi mi Leftionarii Vat. 3835. quod certe Roma-
num, nihil non ftneerum Leoni tribuit j 0 ante annos. mille exaratum vetufiiorem
ad bue originem fatis prodit ex peculiars ndnotatione in preefatione dejcrjpta num. 6.
qua S. Pontifcx coceva ferme eidem formula, non fanftus, nec beatus, fed domnus
appellatur . Hoc tefiimonium pree omnibus habendum . Et ft enim facile fuit errare
in not and is aliarum Eccleftarum au ft or ibus quoad Sermones, qui aliunde accipiebatt-
tur j non tamen facile invenietur erratum in nominibus auftorum props ice Ec clefs ce,
cum antiquiora, 0 (ut in hoc codice accidit ) vicina Leoni exemplars# exfcriberen-
tur. T onto autem magis hujtis Leftionarii auftoritas fact end a efi, quanto alia pars
ejufdem Leftionarii ft gnat a num. 3836. Leoni fuppofttum de t exit Sermonem de Mach
abeeis , quem non Leoni , ut in aliis codicibus, 0 * exinde in omnibus vulgatis ,
fed Auguftino tribuit: qdeo in Leonis nomine inferibendo duo bcec anti quiff ma Ro-
mana Leftionarta accurata inveniuntur . Stilus quidem bltjus Sermonis plane Leant
nus eft ; nec intelligimus , quid in exordio f)uefnellum offender it , Unde iftud
Leonis proculdubio non efle nulla ratione allata affirm aver i t ,
III. Quod difficultatem non exiguam videtur façeffere , tllud unum efi , except0
exordio Sermonis, cetera tranfçripta deprebendi partim ex Serm. 3. partim ex quarto
At Natali fuo. At ufttatum Leonifuife fua rêpet ere at que tranferibere , ex
epiftolis liquet » Nam in épi ft. 28, ad Flavianum cap. -2, 0 q.. pluses fententice.
, , fronts non habebant . “ Eadem fubfequentia
verba nos quoque deefle reperimus non folum in
Homil. P aulli Diaconi , verum eriam in MSS{
co lle ft . I I . nec non in tribus L e â io n a r iis Va lli-
c ell. in uno Veronen. ac præferrim in antiquiifi-
mo V a t. qui erat ad ufum Romans Bafilicse SS.
Philippi & jocobi , In hoç auteni & in duobus
Va ljiç.ell. poll votem aquales hsec claufula fubji*
c i tu r : Per Jefum Cbrifium Dominutn nojlrum ;
cui eji honor & gloria in ftecula fteculorum .
Amen . Soli codjces trium colleftionuni pofterio-
rum I I I . 'I V . & V. (q u o d viderimus ) ea^verba
exhibent , quae ficut Quefnellus non aufus eft
expungerc , i tea nec nos audemus ; cum praefer-
tim nihil repugnans contineanrV liec ftylus a
L?onino difvrepet,
i n nat
A POST
PÈT. E,
PAUL,
3 2 p A D M O N I T 1 O . ' -JJO
legtintur, qux Hit verbum fumta funt ex Serm. 21, Ö' 22. In epifl. 1.24. ad Pa-
laßinos feptem capitpla continentur , qUiV totidem verbis ( paucit excepfis ) inve-
niuntur in epifl. k5j . ad Leonem Auguftum s & in duabus bis epiftolis /bogus pc-
currit Sextus Sermonis 6$. qui duo Integra capita perficit, JDuie etiam epifloU 30.
& 31. non pauca repet it a exbibent : epiftola autem 18, nonnull a repet it ex epifl.
I . & 1. Quit igitur miretur, fi idipfum in hoc Sermone accidit ? Quod ft nihil
ejufmodi in aliis, qui prodieruns , Leonis Sermonibus deprebenditur j id earn habere
videtur cauffam , quod recitata in una folemnitate non ita convenient alters ,
uti accommodari potuerunt Natali S. Petri, que olim in Natali fuo de Petri lau-
dibus dijferuerat. Satis in hoc fuit pävum exordium feflo S. Petri congruum con-
cinnare: reliqua vero, qu<e bine & bine ex Serm. 3, ac 4. excerpt a fuerunt, adeo
apte & cobxrenter conneCluntur , ut eunadem aubiorem ac magiflrum prxferant ;
nec quicquam incongru.um ullibi recipient, uti contigit in Serm. j. Appendici infe-
rendo, qui etfe ex variis Leonis fragment is contexts , alicubi tamen confarcinato-
rem incautum manifeftat, quemadmodum fuo loco atinotabimus. Quid quod nonnul-
los Sermones quibufdam mutatis Leonem repettviffe probabiltter conjecimus adnot.
13* in Serm. qo. ficut & alios Patres aliquot id genus repetitiones ufurpaffe ex
SS- Zenone & Ambrofto cognofeimus} Quiifni igitur nofler S, Pontifex ex uno &
altero Sermone plura excerpens atque conjungens, novo prefix0 exordio alius fefli-
vitatis proprio, novam quantdam formam ac novum Sermonem effinxerit ?
IV. Porro verba Beatum Petrum I;uIc civitati dignatus eft prterogare , qute
in noftris codicibus retinensar , Sermonem Romx & a Ponsifice habitum declarant ;
nec. dubiftm eft, quin mutatio vocum in codice , quem Quefnellus vidit , tribuenda
fit arbitrio librarii , qui pro alia E efle ft a parsiculari Leflionariam feribens , Petrum
non fipe, fed Roman* civitati prxpofitum indicare voluit.
S E R M O LXXXI I I . »
1 I In Natali S. Pctrf Apoftnli.
I S y N O E S I
1 Petri çonfeffio 0 excellenti# .
II. Quid tpft Chr-ißus corttulent.
III. Pro ipfius fide oravit , & fimitatem
fidei tribuit. Totius Ecclefia Prjncipem
fecit,
I c a p . I . n * X u l t em u s in D q m in o , , D ile £ \ i f l im i , 8ç)
■ Petrus X L fp ir ita i i ju c ù n d ir a te læ tem u r,: q u ia im i-
ipoflom- g en itu s D e i P a t ris F i l iu s , D om in u s rio fte r
pn“ J e su s C hr is tum ad' infmuadeiaf jip b is fu^
d ifp en fa t io n is & D iv in i t a t i s m y fte r ia , a p o -
fto lic i o rd in is p r im um b ea tu n i- P e t rum h u ic
c i v i t a t i d ig n a tu s . e ft p ræ ro g a re , çu ju s i h o -
d ie rnà fo l em n i t a s , ré c u r re n te t r ium p h o m a r -
Eadem t y r “ ‘ » Ip o e im cn & d ç cu s c o n tu l i t o r b i te r -
r a r u m . * H o c e n im o b t in u i t , D i î e é l i f l im i ,
'h. 16. illa - co n fe f lio , q uæ a P e o P â t re in fp i r a t a
2 apoftoliço cordi, 2 omnia humanarum opi-
nionurn incerta tranfeendit, & Jfirmitatem.
1 Erat in editis Ja Nativitute Sanftorum Petri
& Paulli: m a le, cum S. Paullus nec nominetur.
Correximus e x vetuftifs. Vat. qui fic h a b e t : Item
Sermo S. Leonis Pap# in Natali S. Petri Apo-
f lo li .
a Sic emendavimus e x eodem V a t. uti etiam
habetur Serm. 3. cap. 3, ünde h?ec a Leone fumta
iu e ru nt. V ulg . omnium ,
3 Editi referente. Correximus ex laudato V a t,
petræ , quæ nullis impulfionibus quatere- IN NAT,
tur, acrepit . Eyangelica fiquidem 3 refe- S. PET RE
rante hiïtoria , * omnes Apoftolos Dorai- AP0ST-
nus, quid de fe homines opinentur, inter- * Äf
rogat . 4 Ft tamdiu fermo re'fpondentium ferm*
communis eft , quamdiu humh^. intelli- c.z.G[eqq.
gentiæ ambiguitas explicatur f At ubi quid 4
habeat difcipulorum fenfus , exigitur , ille
primus eft in Domini confeflione , qui pri-
in apoftolica dignitate . Qui cum
dixiflet Tu- cs Chrifius Filius Dei vivi , Petri con-
relpondit ei Jefus : Beatus cs , Simon Bar- feffio &
f°na, quia çaro. & fanguis non revelavit ti- p rima tu s .
h i, fed Pater meus: qui irt.çdis efi j 5 id- 5
eft, ideo beatus es, quia Pater meus te do-
cuit, neç opinio te terrena fefçllit, fed in-
fpiratio cæleftis inftruxit : & non c'aro 6 6 ■
nec fanguis , fed ille me tib i, cujus fum
unigenitus , indiçavit. Et ego y jnquit, di-
co tibi j- hoc eft, ficut Pater meus tibi ma-
mfeftayit Divinitatem meam, ita ego no-
tam tibi façio excellentiam tUam , Quia tu Epbef, 2<
es Petrus ; id eft , cum ego fun inviolabi-
lis petra, ego lapis angularis^..qui facio
utraque unum; tamen tu quoque petra es,
quia mea virtute folidaris , ut quæ mihi
Pócui
concinunt illa memorati Sermonis cap. 2 . S/V-
ut evangelica leflione referatum eft.
4 Else periodus ufque ad verbum explicatur
omittitur'in prima editione, nec non in eodem V a t.
5 E x eodem codice adjêcimus ldefl , uti le g i-
tur pari ter Serm. 4 . cap. 2.
6 Particulam nec pro & vulgatorum , fuppo-
fuimus ex tribus Va t. inter quos antiquiflimus re-
p er itu r . .
%