5 S. sk L e o n i
Clerici tutionem præcjpimus cuftodiri , ne ab his
transfugse Ecclefiis, ad quas proprie pertinent, linan-
vag.^ri non tur abfcedere, & pro fuo arbitrio ad loca
mantur. non ^eputata tranfire . Quod eum reite
non permittitur inculpatis, multo mi-
_ nus 7 debet licere fufpeftis. Proinde di-
leöio tua, cujus devotione gaudemus, jun-
S-. M ag n t $ p6
gat curam fuatn difpofitionibus noftris, &
cum,:fupradifto Metropolitano det. operam.,
ut; eircumfpe&e ac velöciter impleantur ea,
quæ ad totius; Ecclefiæ incolumitatem , &
laudabiliter 8 funt fuggefta, & falubriter or-
dinata.
A D M O N I T IO
In fragmentum epifloht S. Cyrilli Alexandria! de Pa fetale an. 444.
ad S. Leonem, quit ad illuflrandam etiam Jubfcquentcm
Epiflolam Pafchafini plurimum conferee.
DE quseftione Palchatis anni 444.S. Leonem duas faltem feripfifle epi-
fiolas, alteram ad Gyrillum Lpifcopum Alexandrinum, ad Pafchafi-
num Epiftopum Lilybetanum alteram, ex Pafchafini litteris- mani»
feftnm eft. Sed utrseque injuria temporu'm iiuercidere. SöTafii Pafchafini ie-
fponfionem fupereffe exiftimatum fuit ; ac propterea eam unam Quefnellp
edidit. At ejus quoque epiftola: , quam Cyriilum Leoni reddidifle idem ßa-
febafinus teftatur; non exiguum fragmentum ad nos tranfmiflum credimus;
«juod ut ftatuatur, nonnulla obfervanda funt.
a Earn nimirum Cyrilli epiflolam de Pafchate Africani Concilii Patribus
traditam , quam Dionyfius Exiguus fua: colleflioni integram inferuerat nu.
135. ex Sirmondi fchediS cum longiori additione ediderant primum Petavius
tom. a. De Doftrina tempornm in fine, ac dein Bucherius in commentario ad
Canonem pafchalem Viöorii cap. 1. pag. 71. Du* vero in ea , quam Petavius
& Bucherius ediderunr , partes diftinguendae , nimirum ipfa Cyrilli
epiftola ad Africanos, quaelegitur correftior apud Dionyfium; & ejusaddido,
quae ad aliam ejufderp Cyrilli epiftolam pertinet. Has quidem duas diftinöaf-
que Cyrilli epiftolas cum imperitüs quidam reperiffet agentes de Pafchate , de
eodem Pafchateutraique agere credidit: &idcircoepiftola adAfricanos, quam
ex Diönyfio primum deferipfit, paucis verbis fuo arbitrio immutatis alteram,
qu* Beds temporibus Integra kgebatur , initio -prxtermiffo- fubjecit , atque
inferuit; qua cum denuntiet diem Pafchatis anni 444.eidem diei accommoda-
ta fuit a librario dies defignara in priori ad Afficanos epiftola , nimirum
ix . Kal. Maji. Hinc Bucherius non duas, fed unam epiftolam habuit totum
hoc documentum , eodemque credidit fermonen) effe de fölo .'Pafchate
ann. 444.
3 Sed ficonferatur prima hu jus pars cum Cyrilli epiftola ad Africanos, qua
a Dionyfio confervata eft, caderh reperientur verba paucis vocibus exceptis ,
quas librarius mutavit \ ut nihil dubiifit, quin ea prima pars pertineat ad Pa-
fcha an. 420. Ita fane cum ibidem optime dicatur inferipta Aurelio, & Valentino
, fed & omni S. Congregationi in Cartbaginenfi Synode congregate, Sc in
ea Cyrillus affirmet fe mittere exemplaria Concilii Nicani ( qua innuunt
Concilium Carthaginenfean.41^. ) perpePam, ubi agitur de Pafchate, fubji-
citur celebrandum ix . Kal. Maji. Hac enim chronica notacio indicat Pa-
fcha an. 444. quod toto tempore Epifcopatus Cyrilli apud Alexandrinos hoc
folo anno in earn diem incidit: ac propterea hac epiftola feripta, fuilfet an.
443-. 7
7 Melior v ifa eft h * c le ttio duobus optimae r ium . Al. debeat.
rotae MSS. probata V a t. c o ll. V I I I . & Floren- 8 A l. funt gejld •
t in o , quibus concinic e tiim epiftola ad Januai
p j A D M O N I T I O. , 5P8
ùyigA cum quo nequaquam cohæret Concilium Carthaginenfe } quod a Cyrillo
exemplaria poftulavit Concilii Nic^ni , nec cum ætàte Aurelii , qui hujüs
Concilii Præfes jamdiu ante an. 443. ç vivis exceflerat. Itaque refte Petavius
hanc epiAoJam feriptam tradiderat an. 419. & agere de Pafchate anni 420.,
ac proinde loco IX. Kal. Maji legendum XIV. Kal. Maji , quo die Pafcha
celebratum fuit an. 420.
4 Apud Dionyfium quidem legitur XVII. Kal. Maji, in quem diem incidit
Pafcha agk 423. Sed præterquamquod frequentius de Pafchate anni fequen-
tis, rariu?< de Pafchate port aliquot annos celebrandum petebatur; ipfa Cyrilli
epiftola» quæ Pafcha futur# ind/ftfonis, ideft anni fequentis indicit , apud
Dionyfium. tranfmifla dicitur ad Bonifacium una cum alia Attici epiftola poll
Confulatttm Honorit XII. & Tbeodofti VIII. ideft an. 419» Facile autem fuit
numérales notas XIV. librariorum lapfu duabus ;un£i:is uniratibus deflea:ere
in XVlI. Neque textum Cræcum opponas ex. Ecclefiæ Africanæ codice , uti
vocant: ubi fimiliter ac apud vulgatum Dionyfium hæc numeralis nota legitur.
Nam Græcus Africani Codicis textus non eft originalis Cyrilli , fed ex
Latino Dionyfii antiqua interpretatio Græca , quæ ex vitiato Dionyfii textu
dérivât, & veterem effe hunc librariorum lapfum confirmât. Hinc ergo ma-
liifeftum fit, veram le&ionem in MS. Sirmondi fuiffe corrijptam ab illo an-
tiquario, qui cum huic epiftolæ alteram partem fubjecit , & ex duabus'epi-
ftolis unam compegit, diem Pafchatis in hac poftrema parte defignatum , de
quo pluribus agitur, ad priorem quoque partem transferendum putavit .H a c
libertate in inferiptione eadem Cyrilli epiftola data dicitur Çarthaginenfi Sy-
nodo congregate V.Kal. Decembrts, cum apud Dionyfium nulla tälis notatio in
inferiptione occurrac , fed in titulo Dionyfius notaverit diem VI. Kal. De-
cembris, quo ea epiftola ab Africanis ad Bonifacium Pontificèm miffa fuit •
Haftenus de epiftola ad Carthaginenfe Concilium.
5 Nunc de additione, feu de alia Cyrilli epiftola, quae noftri inftituti propria
eft. Hæc nimirum agit de Pafchate celebrando an. 444* Dicitur enim
Pafcha celebrandum apud Alexandrinos IX. Kal. Maji propter rationem Etn-
bolifini anni y Latinos autem meditari celebrare illud Yll.Kal.Aprilis Luna XXII-
ita ut communem annum façerent de Embotifmo . Hi omnes carafteres conve-
niunt foil Pafchati an. 444. quales quidem etiam in Pafchafini epiftola dein
fubjicienda deprehendunturj ac proinde hæc Cyrilli* uti Sc Pafchafini epiftola
, pertinet ad an. 443.
6 Petavius in notis ad hanc additioriem tom. 2. de Doftrin. temp.
hic innui affirmât Pafcha ann. 607. & inde concludit, hanc non effe Cyrilli
epiftolam , fed auftoris qui duobus ferme fæculis pofteriot fuit . Sed tota
cjus ratiocinatio nititur fifticio Cyclo decemnovennali , quem Romanis per-
peram tribuit , eo quod ipîî effet ignotus Cyclus annorum LXXXIV. apud
Latinos hoc tempore receptus : unde nihili facienda eft. Pagius vero ad an.
419. n. 28. cum vidiffet omnes carafteres congruere Pafchati an. 444. &
omnes turn codices, turn feriptores hanc epiftolam Cyrillo tribuere î receffit
a Petavii fententia, fed ipfam a Cyrillo datam credidit ad quofdam Mona-
chos his argumentis : quia, inquit, non ad unum , fed ad plures feripta eft;
& hos quidem Cyrillo inferiores ac fubditos innuunt verba : Pracipio vob/s
ne faciatis See. raonachos vero indicare videtur Pachomii Monachi exem-
plum, quod iifdem Jitteris inieritur. A t cum feripta fit ad Latinos, qui Pafcha
celebrare volebant VII. Kal. Aprilis , ad inferiores & Cyrilli fubditos
tradita dici nequit. Sicuti vero librarii arbitrio in epiftola ad Africanosferi-
ptum fuit mandamus vobtSy ubi apud Dionyfium legitur nuntiamusi ita eodem
arbitrio in hac epiftola feriptum credimus pracipio vobis, ubi aliud in origi-
nali ejufque verfione modeftius aliquid legebatur. Monachi autem exemplum
ad propofitum comprobandum allatum, nihil conficit, ut ca epiftola mona-
chis tradita ftatuatur; cum præfertim Latinos monachos Cyrillum de Pafchate
an. 444. interogaffe ne fufpicari quidem liceat.
7 Utrum tandem ad unum, an ad plures feripta fuerit, dubitari poteft .
Tillemontius in Cyrilli vita art. 147. quibufdam Occidentis Epifcopis datam
exiftimat. Si id collegit ex verbis quod optamus carijfimi fratresi non adver-
Tom. I. P p 2 tit