EMST. fente fafeflo’ Eulogio Epifcopo meo Eccle-
XCVII. fix Iporienfis, quia ipfe propter infirmita-
AN. CH. tem fubfcribere non poteft , fubfcripfi ad
4*1' omnia fupra fcripta , eo confentiente , &
Anathema dicente his, qui de Incarnatlo-
nis dominies facramento impia fenfe-
Ego M a x im u s Epifcopus Ecclefi* Tauri-
natis, in omnia fupra fcripta eonfenfi &
fubfcripfi: Anathema dicens his , qui de
Incarnationis dominie* facramento impia
fenferunt. .. _ ,
so Ego 19 Gratus Presbyter » «reaus ah
Epifcopo meo Etfhafio Ecclefi* Auguita-
n * , vice ipfius in omnia fupra fcripta
eonfenfi & fubfcripfi Anathema dicens
his, qui de Incarnationis dominie* »era-
memo impia fenferunt.
jo Ego Cyriacus Epifcopus Ecclefi* 20 Lau-
denfis, in omnia fupra fcripta eonfenfi &
fubfcripfi: Anathema dicens his , qui de
Incarnationis dominie* facramento impia
(enferi,int. _ , H
a* Ego 21 Abundantius Epifcopus Eccleli*
Comenfis, in omnia fupra fcripta eonfenfi,
& pro m? , & pro abfente fanfto fratre
meo Afmione, Epifcopo Ecclefiae Curienfis ,
iz 22 prim* Rhaeti* , fubfcripfi : Anathema
dicens his, qui de Incarnationis dominie*
iacramento impia fenferunt.
Ego Pafehajius Epifcopus Ecclefiae Ge-
huenfis, in omnia fupra fcripta eonfenfi &
fubfcripfi : Anathema dicens his , qui de
Incarnationis domiiuc* -facramento impia
fenferunt,
10 Gradus vocatur in cod. Vat. coil. XI. & m
editis ante Quefn. Gerardus in marg. Concilior.
Pro Eutbafio in Vindebon. coll. V . & in Vat.
coll. XI. nec non in marg. Concil. Eujtajto.
20 Editi Laodenfis . Emendavirous ex Vat.
coll. XI. . . . .. •
21 Hzc fubferiptio unica in omnibus noitris
codicibus & apud Quefnellutn, in anterioribus
editionibus dividebatur in duas, quarum altera
Abundantius pro fe , altera pro Afimoneyic
cnim iile ) fubferipfit. Quefneilus hunc Abun-
dantium Comenfem fufpicatur ahum ab Abun-
d io .q u i cüm Senatore apoftolicæ Sedis Legation
s leffit in Oriente, quique a legatione rever-
fus Looms epiftolam ad Eufebium a ttu lit, adeo
ut Abundium nec Comenfem Epifcopum dicere
neccfle f i t , nec Concilio Mediolanenfi interfuil-
fe . Tota ejus ratio in eo fita eft , quod Le»
garus Leonis in omnibus documents vocatur A-
bundius , e contra vero hie in omnibus MSS.
qu z vidit, & fimiliter in noftris fubferibitur A-
bundatius. At non tam in fubfcripiidne hic. A-
bundantius dicitur , verum etiam in epiltolae
textu, ubi cum de Legato Leonis, qui cum Senatore
ex Oriente- rediit , ipfo Quèfnello non
diffitente, fermo fi t ; idem elle , cogttöfcituL-hic
Abundaptius, ac qui Aburtdius in Leonis epilto-
lis vocatur , & cum Senatore quidem altero
Legato jungitur. Cum vero hi cap. 1. dicantur
Ego Pafior Epifcopus Ecelefi* Aftenfis, Epist,
in omnia fupra fcripta eonfenfi & fubferi- Xcvif.
pfi: Anathema dicens his, qui de Incarna- AN- CH.
tionis dominie* facramento impia fenfe- rcf1,
runt ,
Ego 23 Simpltcianus Epifcopus Ecclefiae 23
Novarienfis, in omnia fupra fcripta con-
fenfi & fubfcripfi : Anathema dicens his ,
qui de Inearnationis dominie* facramento
impia fenferunt.
Ego Joannes Epifcopus Ecclefi* Cremo-
nenfis in omnia fupra fcripta eonfenfi &
fubfcripfi: Anathema dicens his , qui de
Incarnationis dominie* facramento impia
fenferunt.
Ego 24 Optatianus Epifcopus Eccleliaj
Brixian*, in omnia fupra fcripta eonfenfi
& fubfcripfi : Anathema dicens his , qui
de Incarnationis dominica- facramento impia
fenferunt.
Ego 25 JuJlianus Epifcopus Ecclefi* Ver- 25
cellenfis, in omnia fupra fcripta eonfenfi &
fubfcripfi: Anathema; dicens his , qui de
Incarnationis dominie* facramento impia
fenferunt, ,
Ego 26 Qtfintius EpifcopuS>'Eccleli* Al- 16
bigaunenfis, in omnia fupra fcripta confen-
fi & fubfcripfi t Anathema dicens his, qui •
de Incarnationis dominie* facrarpento impia
fenferunt. ^ \
Ego 2j'^ByaJlantius Epifcopus Ecclefi* 7
Bergomatis, in omnia fupra fcripta confen-
fi & fubfcripfi .• Anathema dicens his yqui
de Incarnationis dominie* facramento impia
fenferunt,
ADreverfi
a Legatione Orientali, ficut Senator Ec-
clefiz Mediolanenfis Presbyter fuit , itaA b u n -
dius leu Abundantius provincial Mediolanenfis
Epifcopus agnofeçndus eft . Abundii quidem
nomine Ecclefia Comfenfis^hunc veneratur. Concilio
aurem Mediolanenfi eumdem interfuiffe ilia
verba epiftol* c. 2. oftendunt, agnitaque eorum
narratione, quae praefentem indicant.
22 Voces prima Rbatia a Quefn.' indu&ae ex
fuis codd. ieguntur etiam in noilris.
22 Editi Simplicius . Emendavimus ex omnibus
noftris Codicibus, quibus addendi funt etiam très
a Quefnello in notis memorati.
24 Editi ante Quefn. OHavianus . Vindebon.
Obtinianus. In fermone autem Ramperti Epifco-
pi Brixiae de S. Philaftrii translatione , ubi hu-
jus fucccffores recenfentur , Optafianus appcl-
latu r.
2$ Ita noftri veteres libri excepto uno Vat.
54.6. coll. XXI. qui cum nonnullis vulgatis ha-
bet Jujlinianus. Eumdem forte codicem pro/»*
ftiniani nomine allegavit Ferrerius in libro de
Epifcnpis Vercellenfibus .
26 Sic editi cum Vindebon. coll. V. & codd.
coll. XXI. Vat. coll. XI. Quintus . Unus Thuan.
Quefnelli Quintianus , alius Cantabrig. Qutn-
tinus .
27 Cod. Cantabrig. Quefn. Priftinus* Inmarg.
Concil. Praftius.
A D M O N I T I O
in epiftolam fequentem.
QUefnelius præftantiffimara epiftolam feu relationem Synodi Calche-
donenfis ad S. Leonem grace & latine inter Leonis opera primfls
inferuit, ut in editionibus Conciliorum exhibetiir s nuÜQ tarnen co-i
dice vel Græco, vel Latino ufus eft. NosGræcum textum, qui eft originalis,
cum duobus MSS. Venetis S. Marçi 1Û4. & 553,. recenfuimus . Quoad Latinum
vero, duplex hujus relationis Latina verfio habetur. Quefneilus eam
unam dédit, qua primum vulgata a Crabbo, in ceteras Conciliorum editio-
nes tranfivit. At alia exftat interpretatio vetuftior, quippe qua paullo poll
ipfum Calchedonenfe Concilium exârata fuit , & ex qua Vigilius Papa in
Conftituto teftimonium allegavit . Hanc primus edidit Baluzius. In tribus
tantum codicibus adhuc inventa e ft, nimirum in Parifienfi, in Vaticano Regina
Svecorum, & in alio Vat. 13x2. Hie autem poftremus codex, qui quondam
fuit Veronenfis Ecclefia, eopraftantior eft, quod quamplures fubferiptio«
ties Patrum nobis confervavit, qua in ipfo originali Graco defiderantur. Nobis
fane, qui hanc verfionem haud omittendam credidimus, iftum codicem
accnratius relegere non inutile fuit.
2 Altera verfio recencior Rufticum Romana Ecclefia Diaconum habet aui
ftorem. Hanc enim ille adnorationem prafixit, qua in puris Ruftici exem-
plaribus & in editione Crabbi Iegitur. Relations fanSx Synodi ex codice A--
cumitenfi Graco in Latinum tranfluli ego ipfe. Et in fine ipfius relationis hae
ejufdem adnotatio fubjicitur : Scripfi pridie Kal.Aprilis, feria tenia, Indiflio*-
tie XIII• qua indiftio in aliis pariter adnotatiônibus eonftanter fignata, fi ad
illud tempus referenda fit, quo Ruftious in Oriente verfabatur, convenit cum
folo anno 330. quidquid fit de die Vei feria, in quibns non minus h icy
quam alibi difficultates occurrunt. Romani Conciliorum editores has adno-
tationes a Crabbo ediras fubmoverunt, propterea quod eas Ruftici elfe ieno-
rarunt . In quo excufandi funt, quippe nullum purum & integrum Ruftici
codicem, qui ejufdem Ruftici adnotationes exhibeat, repererunt. Nos enim,
qui codices Latinos colle&ionis Calehedonenfis Romæ diligenter inquifiyïmUs,
ex quinque Vaticanis 1321. 1322. 1323. 4166. & 340s. qnos Romani edito-i
res potuerunt expendere, nullum purum Ruftici invenimus. Solus autem Chi-
gianus 483. purus & integer eft, qui tarnen poft t'àitionem Romanam Aie-,
xandro VIT. Pontifice indeptus fuit. In ipfa vero Ruftici verfione emendanda
Baluzius duobus MSS. Ruftici ufus eft, Corbejenfî & Divionenfî. Tria alia
exemplaria nos adhibuimus, Chigianum laudatum, Vat. 1323. & antiquiffi-
mum Veronenfis Capituli fignatum num. 37. Hanc interpretationem uti Græco
magis cohærentem e regione Græci originalis dabimus : dein antiquiorem
cum fubfcriptionibus fnbjiciemus.
3 Hic vero præmonendum eft, editores Romanos, & ex iifdem Quefnellum
interpretation! Ruftici affixifle in margine nonnullas Iefliones ex Græco
accuratius redditas, quæ a nobis, in adnotationibus non omitrentur ; ac ' præ-
terea alias léftiones nonnnmquam adjecifîe, quas cnm ex antiquiori verfione
codicis Vaticani 1322. fuæptas deprehenderimus, prætermittendascredidimus ■.
fatis enim ex ipfa antiqua verfione, quæ fubjicietur, elici poterunt.
4 Quoad tempus hujus relatioïiis , quod in omnibus & Græcls & Latinis
codicibus deeft, pauca . Cum ultima Concilii aftio habita fit Kal. Novem-
bris an. 431. hac eadem die, vel patillo poft hæc ad Leonem relatio, ante-
quam Synodi Patres dimitterentur, , fcripta fuit.
EPI-
«11
I B M « !