$• $
Froponuntor damnatoe propofitiones de duplici
amore, quid in its profcriptum
fuerit, expositor.
7. T Nter Bajanas prop. 38. eft fiujufmodi >
1 Omnis amor creator#, vipiofa eft
cupiditas , qua mundus diligitur , qu# a
Joanne prohibât ur ; aut laudabilis ilia çarw
tas , qua per Spiritum fiznBum in corde dif-
fufa Deus amatur, Et prop. 40. In omnibus
fuis aciibus peçcator fervit dominanti cupi-
ditati. Inter Quefnellianas prop. 44. Non
funt nifi duo amores , unde ’bolitiones &
aBiones'omnes noftr# nafcuntor: amor D e i,
qui omnia agit propter Deum, quemque Deus
remuneratur ; & amor , quo nos ipfos ac
mundum diligimusr qui quod ad Deum re-r
ferendum eft , non refert, & propter hoe
tpfum fit malus . Et prop. 45. Amore Dei
in. corde peccatoris non amplius régnante ,
neceffe eft ut in eo carnal is regnet cupiditas,
0mnefque aBiones ejus corrumpat , De amo-
re régnante in corde hominum hie fermo
«eft ; & ita oranes a&us ex régnante amore
provenire traduntur, ut ipfi aftus virtutum
in peccatoribus, in quibus non Dei , fed
mundi .amor regnat, hoc amore infe&ipec-
eata effe debeant : unde eft alia Baji pro-
pofitio 35. Omne quod agit pecçator , vel
fervus peccati, peccatum eft.
3 Hæc quam falfa & abfurda fint , ne-?
mo non videt, Siput enim jufti, in quibus
regnat amor De i, edere queunt, & identi-
dem eçiam edunt non nullos aftus leviter
malos , non quidem ex amore mundi in
ipfis dominante, qui cum caritate Dei ha-
bituali & in juftis régnante çomponi ne-
quit , fed ex aliquo leviori & irrepente
amore mundi , ex. gr. inanis glorias , gu-
læ &c, quo nec cupiditas in iisdem dö-
minatur, nec habitualis Dei amor expelli-
tur : ita a peccatoribus , in quibus regnat
enundi amor, produci poffunt quidam aéfus
boni ex amore aliquo yirtutis , ex. gr. fi-
dei, fpei , miferiçordiæ, orationis &c. qui
licet non fit ijle amor. Dei ., quo regnans
mundi amor expellatur ,* tarnen non eft
amor mundi, nec ad amorem mundi refer-
ri ppteft . Hac de çauffa Tridentina Syno-
dus feff. 6. can. 7. Lutheranorum dogma
dicentium, omnia opera , quæ juftificatio-
nem oræçedunt, elfe peccatà , anathemate
pereufit : Si quis dixerit, opera omnia, qu#
ante juftifiçationem fiunt , vere effe peçca-
ta . . . . anathema fit . Damnatum ergo eft
dicere, omnia opera, quæ non prodeunt a
caritate Dei régnante m corde hominum ,
pertinere ad amorem & concupifcentiam
mundi, ac proinde elfe peccata : quod tarnen
poftilla Quefnelli fuperius deferipta
indicat.
4 Quod fi quis non nullas ex damnatis
thefibus ita emollire ftudeat, ut non de régnante
Dei .amore in .illis fermo fit, fed de
anjore Dei latjus fumto , quo opera referantur
in Deum ; damnatum pariter eft dicere,
orrmps a£Ius yirtutis quantumvis bonos
, fi hoc amore non referantur in Deum,
elfe peccata, ut innuit poftrema pars Quef-
nellianæ thefis 44. Nam ut præfcindamus
a celebri inter Theologos quæftione de relatione
operum in Deum ; certum per
omnes Catholiços eft , virtutum moralium
opera, nedum a pecçatorjbus , fed ah infidel
i bus etiam perafta ex .motivo virtütis j
per f e , lèu faltem ex offiçio j ut ajunt y effe
bona, tametfi non referantur in Deum :
nam per eos pariter , qui relationis debi-
tum leverius propugnant, hæç omilfio bo-
num opus in le non vitiat ., fed aliunde
omittentem contaminât, *
5 Certe S.. Leo ab utroque pravo fenfu
remotiftimus eft • Etenim $erm, 48. de
Quadrag. 10. c. 3. in peccatoribus CRri-
ftianis , in quibus mundi amor dominatur,
& fidem reôam & alia virtutum moralium
opera inveniri polfe fatetur,; ;& fo-
lum ea ex defeélu çaritatis faltem habitualis
fru&u æterno vacua teftatur . Qudmvis
enim, inquit, magnum fit habere fidem restant
, fanamque doBrinam ; & mulpa laude
digna fit cirçumeifio gui#, lenitas man-
fuetudinis , pur it as caftitatis ; • nud# tarnen
funt omnes fine caritate virtutes, nec poteft
did in qualibet morum excellentia fruBuo-
fum , quod non dileBionis partus edidèrip ,
Præterea Serm. 44. de Quadrag, 7. c. f.
loquens de operibus miferiçordiæ,- q\iæ non
ex fidei procédant fonte , ac proinde ab
ipfis infidelibus eduntur , qui Deum ignorantes
, nihil' in ipfum referebant y eà
laude fua fraudanda non effe , ac proinde
bona afteruit y fi, ex motivo mifera-
tionis nullo .intermixto pravo fine produ-
cantur .• & folum ea peccata fere eue do-
cuit , eo quod non ex motivo virtütis \
fed ex philmutiæ , inanis gloriæ , ftut alio
corrupto finefea plerumque àb infidelibus
édita præfumfit : de quo vide Obfervatio-
nem in Serm, 79. En igitur quantum a
damnatarum propofitionum fenfibus abfit
Leonis mens atque doftrina : quem fi
fibimetipfi contrarium nolis. çomminifei -,
teftimonium præfentis Sermonis ' 90. pro-
feriptis thefibus favere dici non poteft
:: ' : r
#
P l L
§. II,
‘Qh* fit propria Leonint textus ferp
tentia Serm. 90. '
^ TVTOn défunt fane , qui amorem Dei
a S. Pontifice laté fumtum éxilii-*
want - pro1 quolibet amore virtutum ' ■,
amorem mundi pro quolibet vitiorum
amore. -Sicut enim omriis âiiior; vitib-
rum apte refertiir ad' amorem mündi g
quatenus mundus vitia amat & fovet ;
ita ad Dei amorem referri late poteft a-
mor omnium virtutum , ‘ quatenus Deus
omnes virtutes amat ac præcipit. Immo
cum omnis virtus fit juftitia & veritas ,
nti fæpius in facra Scriptura appellatur ;
Deus autem juftitia ac veritas fit ; Deum
lato fenfu amare dici poteft, qui virtutes
ex proprio ipfarum motivo , nulla
prava çupiditate intermix ta, diligit, In hanc
fententiam S. Pontificem aliquando Dei
amorem fumfilTë pro amore cujufvis vir-
tutis, coîligi poteft ex illis Serm, 95. c. 6,
Nihil aliud eft diligere Deum quam
amare juftitiam . Ita ergo qui quamlibet
virtutem amat, çum amet juftitiam , ex
3ioc principio Leonis Deum pariter diligit,
Qui vero aliquem aftum virtütis exercet ■
ex motivo virtütis, ipfam virtutem amet
riecefte eft. InJaâc vero hypotheli de du-
plicî^Dei-&^mundi amore, ad quorum al-
terum omnes aèlus voluntatiareferendi fiqt jk
fatius procul dubio eft aclus Virtutum • nlo-- •
lalium, qui ex puro virtütis motivo edun-,
tur, ad Dei amorem late fumtum refeirè,;’ -
quam ad amorem mundi. Ad Dei enim
amorem quatenus revocari queant faltem
iate , ex indicata ratione expficari & intel-
ligi poteft : quatenus vero referantur ad
amorem mundi , qui pofitus in maligno,
vitiorum, ut innuimus, non autem virtutum
amator eft, atque fuafor, & ita fane
referantur, ut qui virtutes amat ac exercet
ex motivo virtütis, eas ex mundi amore
diligere &; exercere dicendus fit, nemo fa-
næ mentis intelliget.
7 Sed aliud eft banc hypothefïm a damnatis
thefibus abeffe , aliud vero Leonis verba
, quæ nunc expendimus, hoc fenfu ac-
cipienda effe , Quæ porro fententia iifdem
verbis proprie fublit , facile perfpicies, fi
duas oblervationes præmittas. Prima, S.Pon-
tificem feribere, duos amores effe, ex quibus
omnes prodeunt voluntates, non vero ex
quibus omnes prodeunt voluntatis aSius : aç
propterea de ipfis voluntatibus, non autem
de fingulis voluntatis aélibus loquitur. Hinc
autem dum eas voluntates pronuntiat ita
qualitatibus diverfas , ficut dividuntur au-
Storibus, feu amoribus y indicat volun-
-tates diverfas , ideft bonas vel malas
, pro ut diverfo amore inter fe difere-
pant ac dividuntur . Secunda, duos amores
T em. I,
hie accipi non de quolibet Dei amore, vél
mundi fed de amóré regnante in volun-
tate hominis, ex eo liquet, quod de folo
ejufmodi amore verificaii queat, hominem
conftitui vel Dei amatorem , feu juftum,
yef rriundt , feu peccatorem : unde etiam
initip eaPitis fequentis Auctor dixit : Hie
( Dei) affeBus, quo amor terrenus excludi-
tur : qux de amore Dei dominante vera
hint. Id confirmant multo luculerttius- ilia >
qus mox - fubjecit Et ideo #iemis bonis
infeparabiliter inb#rcndum ( qüaè amorem ul-
dmi finis praidominantem figriificant ) tempor
alibus autem tranfeuriter utendum , non
fruendum , nec inha»rendum tamquam Ultimo
fini.
8. His prajmiflis en apertus & genuinus
Auétoris fenfus, Duo amores funt, ex quibus
omnes prodeunt voluntates, ita diverf#
bonitatis , vel mafitije qualitatibus , ficut
dividuntor auBoribus . Quae nimirun affi-
ciuntur Dei amore , adeo ut Deum prae
omnibus diligant , & homo exinde Dei
amator fit , feu in caritate Dei, funt voluntates
bonae : malae vero iliac funt, in
quibus mundi amor ita dominatur, ut homo
, Dei caritate exclufa , rdundi amator
conftituatur. Cumque rationalis animus fine
dilcBione in partem alteram praevalente
effe non poffit; idcirco aut Dei amator eft,
aut mundi ; & omnes voluntates proinde
bons vel mals, ita diverf# funt qualitati
bus, ficut dividuntur auBoribus , Hie obvius
verborum fenfus eft de omnibus voluntatibus
e* amore prsdominante bonis vel ma-
lis . Quis ergo non videat, quam perperam
.|jus; vefba trahantur ad omnes & fingulos
voluntatis' aéluk", ac fi Leo docuerit, adlus
•om j?s fingulos ex alterutro illo amore
prodire, ita ut quicumque a^Vus non funt
ex amore Dei, fint ex amore mundi , &
ideo peccata, ut Quefnelli poftillainfinuat;
& hac ratione peccata accufanda fint ea
ipfa virtutum opera , qus S. Pontifex in
peccatoribus , vel etiam in infidelibus non
mala, fed bona effe profeffus efW
§. III.
Alia Quefnelli poftilla in eumdem Set ma-
nem 90, ixpenditur.
9 O Oc eodem Sermonecap. 3. S. Léo
1 1 feribit; Quod de fpecie, de copia 9
de varietate ( creaturarum ) blanditur ,
non facile declinatur, nifi in ilia vifibilium
pulchritudine Creator potius quam creatora
diligatur. Quefnellus in hæc verba ad mar-
ginem nota vit: Solus Dei amor a creator#
amore retrahit. Viden’ ex collatione minus
reSum interprecem ? Non facile declinatur,
inquit Léo : qui enim in crçaturarum amore
fiftunt, & in earum pulchritudine, copia
, varietate non Deum potius quam
creaturas diîigunt , non facile déclinant a
I i 2 per