S7 i 8 7 2
A D M O N I T I O
in epiftolam fequentem,
j V T Erba cap. 1. & 4. direximus, atque tniferimus, quibus Legati ab Ur-
\ f be 1iireài, Sc epiftola ad Flavianum data Idibus Junii miff a tradi-
tur, indicate videntur lequenpero epiftolam fcriptam fuiffe poft lau-
datas litteras ad Flavianum , immo etjam poft Legarorum difceffum , qui
profefti dicnntur in ep. 38. data die 23- Julii, quin Sc ep. 3d. data die 20.
Junii, ut probabilius oftendcmus adnot. 3. in ipfam epiftolam; quod tamen
in rem præientem nihilum refert , In eadem ep. 38. memoratur adventus
Bafilii Piaconi, qni profeftis jam Legatis, plaviani epiftolam ad Leonem de-
tulerat • Si is effet idem Bafilius, qui Juliani quoque litteras attuliffe tradi-
tur ; multp eyidentius hase epiftola fcripta dicenda effet poft Idus Junias,
quando Legati nondum ab EJrbe étant profeQi > Ita ex duabns epiftolis ad
Juljanum, quas de eadem re eodem die fcriptas credere videtur difficile, fo-
Ja præcedens epiftola data fuiffet Idibus Junii, fequens vero in pofterius tem-
pus protriidenda effet. A t omnes codices refiftunt , & licet collefliones pi Lires
ac diverfæ fequentem epiftolam çontjneaof, in omnibus tamen Idibus Junii
data notatnr,
a Quefnel'us ut base conciliet not. 8. obfervat in aliquibus epiftolis , qua:
Idus Junii nunc præferunt , nullam fieri Ephefinae Synodi jam indiôæ men-
tionem, Conjecit autem Leonem acceptis primis Flaviani litteris cum geftis
Synodi Conftantinopolitana: confilium cepiffe mittendi Legatos quatuor in
Orientera, qui rem totam Conftantinopoli componerent. Ad hunc unice fi-
nem fcriptas primum credit epiftolas plûtes, qua 13. Junii data ttunc legim-
tur. Solas autem duas, nominat , fcilicet epift. 28. ad Flavianum, & 32. ad
Archimandritas Conftantinopolitanos, in qui bus reapfe nihil de Synodo babe-
tur, fed de fidei tantum cauffa per Legatos curanda. Addit porro: At antequam
Legati profedi effent, accepta funt a Leone Theodofii litter a , quibus de indicia
Synodo monebatury flatimque iidem Legati, qui ad fidei negotium cum Flaviano
trail and urn dejlinati erant, ad Synodum direbli funt, eorumque tardât a profebiio ,
quo novis litteris fcribendis tempos daretur , vel prioribus amplificandis .• Sc in
his de Çoncilio fit mentio|. Hac autem de cauffa & anterioribus & ultimis
litteris eamdem chronicam notationem Idibus Junii affixam innuit.
3 Nemini tamen hæc fatisfacere poterunt . Primo enim Flaviani litteras
cum geftis Conftantinopolitana: Synodi a Leone acceptas, antequam Theodo-
fii epiftola de indiâo Concilio deferretur, non folum abfque ullo fundamen-
to, verum etiam contra documentorum fidem præfumit. Priores enimFlavia-
ni litteras cum geftis Conftantinopolitanis adverfus Eutychen le fe recepiffe
Leo fignificavit folum ep. 27. data die 21. Maji, cum Theodofii epiftolam
die rg. ejufdem menfis fibi traditam fuiffe teftetur ep. 31. Præterea ante
diem 13. Maji fcripta prafumitur Celebris ep. 28. ad Flavianum , & Legati
jam deftinati . At die 21. ejufdem menfis, quo data fuit ep. 27. fe eidem
ep. 28. feribendæ operam dare profite tur, nondumque cogitaffe earn Legatis
tradere, inquit enim : De bac re plenius per earn, qui ad nos tuas dileHionis
portavit epiftolam , referibemus . Epiftola autem 31. affirmât , poft acceptas
Theodofii litteras Legatorum profeftioni ordinandæ exiguum rempus fuper-
fuiffe : Cum a III. Iduum Majarum, inquit , quo Serenitatis ejus fcripta fufee-
pimus, major pars reliqui fit semporis affamenda, ut profeBio Sacerdotum, qui
negotio fujficiant, valeat ordinari. Secundo'etiamfi hæc aliqua ratione conci-
liari poffent in Quefnelli fententias nondum tamen folvitur alia difficultés,
qua
? -> \ ’
873 A d m o n i t i o . 8 74
qua dies Iduum Junii fignatur in hac epiftola, fi quidem profeftis jam Legatis
fcripta dicenda fit, ut initio noravimus,
4 Quid ergo? Autoritärem tot & antiquarum, & præftantiffimarum col-
letionum, quæ nulla variante Idus Junii conftanter præferunt, deferere ne-
fas ducimus : ac propterea Leonem eadem die duas ad eumdem Jujianum
Coenfem dediffe epiftolas arbitramur, alteram brevem per Legatos afferen-
dam, longiorem alteram per Bafilium Diaconum ab illo diverfum, qui pro-
fe tis jam Legatis Flayiani litteras detulit , Vetba autem præteriti temporis
direximus, Sc miferimus nihil movebunt, fi eonfiderentur quæ obfervavimus in
adnot. 17. ad ep. 22. ubi fimilia exempla præteriti temporis de re præferitï,
vel mox futura ab ipfo Leone adhibita allegavimus. Duas autem epiftolas
eodem die ad eofdem dari a Leonis more alienum non eft , ut ex exemplis
in admonit. ad ep. 17. laudatis patet,
5 Unnm monendum reftat quoad Græcam hujus epiftolas verfionem, quæ
cum in editionibus Conciliorum punfta alicubi præferat lacunas indican-
tia , de luxato exemplari Romanorum editorum initio dubifavimus . At
Græcüm textum conferentes cum MS. Vat, 1435* alterius originis ab eo,
quo Romani editores ufi funt, ac præterea cum duobus codd.Venetis S. Mar-
ci 164. Sc 355. deprehendimus, nec punfta in illis effe, neque luxationem
ullam, fed omnia diftin&e uno contextu deferibi ; nec tamen, quæ in editio-
nibus Græcis défunt, fuppleri. Hinc antiquum Græcum interpretem ea j quæ
defiderantur in Græca verfione, confulto omififfe non improbabiliter conjici-
mus. Forte Julianus, qui Leonis epift, 93. ad Synodnm Nicænam Græce in-
terpretatus videtur, l)ti animadvertemus in aftionem ineditam Concilii Cal-
chedonyhfîs, quam in Appendice publiçabimus ; banc quoque ad fe miffam
ftatîm Græce reddidit ,• & cum magnas turbæ tune effervefeerent, quæ in
Græco défunt, confulro prætermittenda putavit. Libertatem quidem diffimu-
landi apud Græeos nonhulla alterius epiftolæ Leonis ad Synodum Calchedo-
neniem idem Julianus Leoni indicaverat, uti colligitur ex ep. 127..c. 3. Ut
autem indicentur quæ ih Græca verfione omiffa fuerunt, ea in Latino textu
uncis clanfa exhibebimus.
7 WM
EPI