A P M O N I T I O,
(
\
< 2
Uefnellus dms Prafationes, alteram in Epjfcopi confer
cratione, alteram in ordinatione Presbyteri, & Allo-
• cutionem Archidiaconi ad Lpifcopum, qua in Rjomam
Pontificali exhibentur, cum ex ftili fimilitudine S . Leoni tri-
buendas , turn Sermonibus ejus fubjiciendas putavit. Nos w-
ro, licet quoad Auclorem non omnino dijfientiamus a Quefnelli
Jintentia ,’ bic tarnen eas Prafationes & Allocutionem idcirco
non appendimus , quia fomo fecundo recufun fumus anpiquif-
fimum Sacramentarium Pjomanum e APS. Véronenft a Jo fe-r
pho Blancbinio ante aliquot annos editum, & nofiro AuSiori
ab eodem tributum, in quo dua ilia Prafationes continentur ,
Ibidem autem bat de re plura dißerentur : 0° Allocutionem
etiam , qua in eo Sacrament aria mutilo defideratur , in fine
ejufdem adjiciimus.
A P P E N D I X
SE R M O N U M
S* LEONI S MAGNI *
P K M F A T I 0 .
i T N quibufdam editionibus ante Quefnellum folus Sermo de Martyr’,.
I m ’ antea ut. Leoninus editus fuerat, veluti Appendix diverfo
caractere^ Auftort incerto tributus fuit. Qucfnellus hoc Sermone de
Martynbus omiflo, quinque alios in Appendiculam rejecit, tres Leoni in
vulgatis adfcnptos, mmirum unum de S.Vincentio, alium de SS. Apoftolis
Petro & Paullo tertium adverfum hauefira Eutychis , & duos alios, quos
ex MSS, exicripfit, alterum m Nativitate, alterum iii Afcenfione Domini.,
His autem quinque Sermonibus Monitum pr®mifit , quod hoc loco in-
lerimus,
2 „ In fequentem Appendiculam conjecimus eos Sermones, qui Leonis
1 n°mme infignm leguntur in MSS. codicibus ; cum tarnen genuinis ejus
s> oermonibus accenferi eos probibeant turn alia ratiofles . turn ftili ma-
„ xime difparitas.
,, Primo loco ponitur Sermo in-Natali S, Vincentii Martyris, quern ad
„ Lugdunenfe Leaionarium MS, in Bibliotheca Thuanea affervatum & ad
„ Corbejenfe, qui nunc eft Afceterii fanai Germani a Pratis , releei. S.
„ Auguftino tnbuitur in Gorb. Nullius auaoris nomen habet Lugdun Leoi
” ms efle pleraque operum ejus editiones teftantur, Sed nec Leoni nec
„ Auguftinp efle tribuendum , vel ipfe ftilus demonftrat. Certe nec 'Afri
„ canus , nec Italus fuit auaor , qui potius Hifpanum fe prodit, turn in
” iplo Sermoms initio , turn maxime his verbis capitis .1. Hunc ers>o am-
„ pltus propria vmerentur, quern etiam peregrine mirantur: ex quibus ma-
j, mtettum eft ilhc laudatum fuifle hoc Sermone Vincentium Märtyrern
j, ubi agonem fanguinis effufione compleverat. Accedit huig argumento al-
j> terum ex Ecciefiarum Romansque in primis confuetudine , qua: proprio-
” rum tegioms fu* Martyrum memoriam annua folemnitate venerari con-
3> tenta:, extraneos fimili feftivitate a fuis honorandos relinquebant. Et
s, revera ft Machabsos , qui extra ordinem funt, excipias , nullum lauda-
3) vit concione pubhea Leo nofter, nifi quern finu fuo foverat Romana Ec-
>, clelxa; led nec lpfum Protomartyrem Stephanum ,» tot licet nominibus
is umveris Chnfti Ecclefia venerandum. Alius igitur auflor Sermonis . S.
S3 Leandrum Hifpaknfem Epifcopum non fine probabili ratione conjeceris.’
>3 t rim® utriulque nbminis fyllab® fimilitudo , Leonem pro Leandro fup-
» po