J j j F A K F A T I m 5 S^
epiftolas addit, videlicet u p . 8c 14 5 .‘Quefnellus triutn MSS. hujus
colleflionis notitiam habuit , Viflorini, Regniacenfis, & S. Martini
Autiffiodorenfis, ut patet ex Admonir. in ep.12. n. 2. at folo Vidlo-
rino MS. plerumque ufus eft. In codice Féfulano 10. pluteo III. fo-
lum epiftolæ 25. hujus colledionis defcriptæ fuerunt , quarum pleræ-
qne feint ex 17. indicatis • epiftola autem ad Maures eft deçurtat®
ediUonis . Hafte nus de colleftionibus . Neque tarnen credimus alias
non polie reperiri: auftor enim colleft. XII. quinque fingulares epi-
ßolas e colleftionibus adhuc incognitis proçul dubio derivavit, ut fu.
perius num. 26, Obfervavimus, ' ; ’ : : 1
X X V I.
De quibufdam codicibus , qui prater laudatas colleÜiofies
ufui fuerunt.
50 TW T Une de iis codicibus breviter dicendum, qui licët colleftio-
J .\ l nés epiftolarum non lint, aliquas tarnen Leonis epiftolas
præbuere. Très vetuftiffimi mille circiter annorum MSS. libri in pri-
mis commemorandi funt. Veronenfis 8. poft epiftolas [Catholicas navi
teftamenti dédit epiftolam 28. Leonis ad Flavianum. Alter Vero-
nenfis 58. duarum Synodorum Ephefinæ, 8c Calchedonenlis varia documenta
compleftens, eamdem epiftolam ad Fiavianüm, 8c aliam ad
Rufticum Narbonenfem cum Inquifitoribus præbuit. Alius Veronenfis,
nunc Vaticanus 1322. ante gefta Calchedonenfia quinque Leonis
epiftolas exhibuit , nimirum epift. 87. 8p. 93.- 94. 8c 114. In MS.
Vat. Regina; 293. fæculi XII. poft libros De Vocatione omnium gentium
deferibuntur quatuor epiftolæ S. Leonis 31. 35. 13p. & pÉL
Similem codicem Thuaneum Quefnellus habuiffe videtur, ut ex MSS.
ejus notifia colligi poteft. In MS. Vallicellano XVIII, fæculi XI. qui
codex varia opulcula continet , opufeulo 73. inleruntur duæ Leonis
epiftolæ, nimirum tit. 3p8. epift. iod. & tit. 399. epift. P3. In
Vaticano 1343. fæculi X. qui fuit Ecclefiæ TicinenGs, 8c mifcellanea
Dionylianæ 8c IGdorianæ colleftionum exhiber, quatuor Leonis epiftolæ
præferuntur, quæ ex additionibns Dionylianis., feu ex colleftio-
ne VIII. fumtæ videntur, nimirum epiftolæ p. 17. 20. 8c 108. Codex
Vat. 1347, fæculi X. 8c ßmiles Vat. Palat. 37p. ac Vat. Regina;
84p. unam epiftolam 14. ad Anaftalium præbuere. Barberinus
codex 77. qui a Quefnello memoratur in fecunda editione, folam ob-
tulit epiftolam 12. ad Epifcopos Mauritaniæ decurtatam. Exemplum
primæ editionis Sermonum S. Leonis , quam .vulgavit Joannes Andreas
Epifcopus AlerienGs, præter epiftolam 28. ad Flavianum, quatuor
alias Sermonibus fubjeftas præftitit ,, videlicet epift. 80. 11p.
145. 8c 165.- Ceteri ejufdem generis MSS. libri, qui peculiaribus
epiftolis Pafchafini , 8c Proterii ad Leonem emendandis profuere ,
fuis locis indicabuntur ; ficut etiam illi, qui ad nonnullas leges huic
editioni inferendas aliquid contulerunt.
§. X X V I I,
De manuferiptis Gratis,
31 ‘FT’ PiftoIas Leonis Calchedonenfi colle£lioni XVII. præmiflas ,
I 1 t mox Græce redditas 8c com pila tas fuifle inter an. 453. 8c
455. probavimus num. 34. Idem fubinde fa&um fui (Te de ceteris ejufdem
litteris, quas eadem fuper re in Orientent rranfmiftt, dubitare
non licet : unde celeberrima inter Græcos vel olim extitit epift. 165.
ad Leonem Auguftum, cujus Græca verfio omnium accuratilfima eft.
Diximus accuratiffimam omnium, eo quod cetera interpretationes
Græcæ obfcuræ 8c implicatæ plémmque inveniantnr. Neqùe id ab eo
antiquo tempore alienuth credatur. Sicüt enim hac ætate apud Latinos
rari erant, qui Græcam linguam probe callerent , & - exaélam
verfionem e Græco redderent; ita apiid Græcos rari, qui perfefte te-
nerent linguam Latinam , accuratamque interpretationem ex Latino
producerent. Quoad Latinos fatis indicio eft iltud Celeftini epift. 13.
ad Neftorium num. 2. ubi ferius ad ejus epiftolas le refpondiffe affirmât
hac una de caufta; JLrat enim in Latinum fermo vertendus : ac fi
difficile fuerit Romæ expeditum interprètent in venire. Id autem adeo
notum fuifle videtur Cyritlo , ut Græca quædam documenta ad eum-
dem Celeftinum miffurus , iea ob faciliorem 8c promptiorem ufum ,
( I ) quantum licuit per eos, qui Alexandria vit am degebant, Latine
reddenda curaverit, ut ipfe teftatur- epift. 8. ad Celeftinum num.
p. Hinc etiam S. Léo epift. 1x3. e, 4. poftquam affirmavit gefto-
rum Calchedonenfium inftruflionem apud Romanos fuifle parum da.
ram propter diverfitatem lingua Græcæ/, qua illa fcripra erant ; de
petito interprète Romæ inveniendo diffidens , a Juliano Coenfi eni-
xe petiit j Ut ea Conftantinopoli Latine ‘ transferenda curaret . Ill®
ipf® antiquæ verfiones Latinæ quorumdam documentorum ante Dio-
nyfium Exiguum adeo implexæ funt , ut hanc eamdem difficultatem
fatis fuperque confirment. Idem vero accidifl'e apud Græcos, cum
reddenda efient Græce documenta Latina , verfiones \pariter antiqu®
Græce , quæ five in Ephefino, five in Calchedonenfi Concilio leflæ
fuere , teftimonium locupletiffimum afferunt : idque per hæc quoque
tempôra dici potuit quod fuo ævo fcripfit S. Gregorius lib. 7. epift.
13. ad Narfetem : Quia bodie in Conftantinopoli civitate, qui de Latino
in Gracum diftata bene transférant, non funt : dum enim verba
euftodiunt , & fenfus minime attendunt, nec verba intellïgere faciunt ,
6 " fenfus frangunt. Nihil igitur mirum fit, fi Græce verfiones epiftolarum
Leonis non adamuffim refpondent originali Latino, cujus fen-
tentiam Græcus interpres nonnumquam minus aflecutus agnolcitur .
52 Nequetamen idcirco hæ verfiones minoris habendæfunt.-nam fub
Hormifda reconciliatis Orientalibus cum Occidentali Ecclefia, illi non
lolum epiftolam S. Leonis ad Flavianum , fed omnes ipfius epiftolas
ejufdem argumenti profiteri folebant , Id ut exigèrent, in mandatis
dederat laudatus Pontifex luis Legatis Conftantinopolim tranfmiffis ,
ut
(1) Quantum licuit, inquit ; neque eni«> facile
jperabat Protcrius, ut Alesandrini fui temporis
Græca feripta Latine diligenter redderent, ut vi*
dereeft ep. 131. c. 9,