A D M O N I T I O
in epiftolas fequentes XXX. & XXXI.
I T ~ ' T S I duæ, quæ ad Pulcheriam eadem die ac de eadem re fcriptseinve-
| “i . niunrur epiftolæ, aliquot non tain fententiis, quam verbis fini plane
■a~ t fimiles ; in multis nihilominus difcrepant inter fe, & altera ob infcrtas
additiones eft longe prolixior. Stili autem ratio & codicum atque cdlleflio-
num antiquarum auéïoriras, quibus utraque fulcitur , nequaquam finunt lit
alterutra alii quam Leoni tribuatur. Exemplaria turn Latina, turn Gneca a.n-
tiquiffimæ colleflionis XVIII Calchedonenfis, & Ratifponenfis colleftio XIX.
præter co llcö . duodecimam & vigefimam fecundam , primam epiftolam fatis
vindicanr; codices vero colledtionum II. V. XI. XII. XIII. XVIII. XX. XXI.
XXII. XXIII. & X X IV . cuin exémplo Sichardi, & peculiari MS. Vat. Regime
293. alteram tuenrur . Cur àutem eodem die duæ ejufmodi epiftolæ ad
Pulcheriam trad ira: fuérirtt, & quæ prilis, quæ autem pofterius fcripta cen-
fenda fit , curiofius. inqiiiri poteft, quam ulla fatis tuta ratione definiri.
tom.s.pti-. i Quefnellqs in prima editione exiftimavit, a Pontifice primo fcriptam fuiffe
pa*, tpift°fam go. & ad |“qjcheriam tranfmiifam per Legatos , cum adhuc fpes
! nonnulla fupereffet' fore ut Synodus in conventum fimplicem apud Conftan-
tinopolim cômmutâfetur. Idcirco enim fub finem ejufdem epiftolæ fcriptum
putat : Sed ei , qui in err ore e f t , melius confuletur , f t ubi deftpuit, ibidem reft-
p ifc a f , dd ubi damtsasionem meruififLillic induigentiam confequatur . Cum vero
impedimenta incidcrmr, quibus hæc .epiftola Pulcheriæ data non fuerit; ejufdem
exemplum ad earn Leo iterum poft pfeudofynodum Ephefinam tranfmt-
f i t , ut liquet ex epift. 45. Hac autem occafione earn epiftolam paucis dem-
tis , quæ de Eutyche jam recitavimus, nonnullis etiam nuiraris, aufliorem
ab ipfo Leone faftam fuiffe cenfuit, uti eft epiftola 3 r. A t fi poft Ephefi-
num latrocinium in eadem epiftola, cum ad Pulcheriam iterum miifa fuit,
aliquid fuiffet immutatum, quod tempori ac circumftantiis non amplius con-
grueret; illud procul dubio additamentum non acceffiffet , quo fanftus Pontifex
fe ab adeunda Ephefina Synodo foliicitius excufat.
3 Hanc autem primam fententiam ipfe Quefnellus deferuit in editione fecun-
d a , & in contrariait) prorfus opinionem tranfiens docuit, epiftolam longio-
rem 31 a Leone fcriptam & . miffam fuiffe ad Pulcheriam ftatim poft acceptas
Theodofii litteras, ideft paullo poft III. Idus Majas: notant enim chro-
nicam , quæ Idus Junias lignât, & in pluribus MSS. deeft , ex breviori epi-
ilola 30. fumptam ac perperam translatant eft opinatus. Breviorem vero cpi-
ftolam 30. miffam fuiffe per Legatos Idibus Junii manifeftum e f t .
4 Hæc tarnen opinionec probari, nec defendi poteft. Cum enim Leolmpe-
ratoris litteras acceperit III. Idus Majas; fi ftatim fcripfiffet ad Pulcheriam,
ad ipfuni etiam Imperatorem refcripfiffet. Liquet autem eum accepta Impe-
ratoris epiftola III. Idus Majas, & Flaviani litteris per idem circiter tempus
acceptis una cum geftis Conftantinopolitanæ Synodi adverfus Eufychem, mox
fcripfiffe ad eumdem Flaviantim breviffimam epiftolam 27. XII. Kal. Junias,
qua euin de acceptis geftis monuit, nec non de fufiori epiftola, quam citius
fieri poffet tranfmitrenda, ubi de controverfia judicium ferretur. Huic autem
ftudio intentus nec non Legatis eligendis atque inftruendis, qui Concilio jam
indiffo vice fui intereffent , epiftolas pluribus tradendas in illud tempus dif-
t u l i t , quo Legari cum. dogmatica 'epiftola transfretarent . Hinc plures ejufdem
epiftolæ datæ leguntur iifdem Idibus Juniis, quibus dogmatica ad Flavia-
num ep. 28. fignata fuit, ac in omnibus hominäntür 'Legati ’, & eadem epiftola
ad Flavianum ijlit, jam; tradita memoratur. Horum vero omnium fatis
expreffa fit mentio-etiam in; l.cngiori epift. 31. ad Pulcheriam, Ldgatorum
quidem iUis. verbis cap. 4 . In bis fratribus mets, quos v ice men mi f t ; epiftolæ
autem dogmaricæ fcriptæ Idibus'Junii illis capitis Ultimi, Quod etiam S .F la -
viano Epifcopo me Clemeotia tua fcripfiffe cognofcat : quæ verba par:rer inferta
leguntur epiftolæ 30, iifdem procul dubio Idibus Junii fcriptæ. Quomodo
ergo epift. 31. aliquanto ante Jutjium menfem exarata ac tranfmiffa di-
ci poteft ?
j Quid autem dicendum ? Ut omittantur incerta, cum brevior epiftola 30.
in Græca & Latina çollefiiope Çalchedonenfi inveniatur, & Legatorum nomi-
na diftinffe præferaf, ut epiftolæ cetera, quæ cum litteris ad Flavianum iifdem
Legatis traditæ fuere ; hæc quoque ad Pulcheriam tranfmiffa , eidemque
aliquando trad ita , ac in Oriente vulga ta, ac exinde Çræce reddita negari
non p otç ft, A uftior verq epiftola 31. etfi in Çræca colieftione defideretur^
cum tamen exftet in pluribus Latinis antjquis colleéfionibus, quæ breviori
epiftola tarent , Leonjnamqpe rationem ublque referat, a Leone abjudicarj
nequit. Eodem autem die Idpum Junii data dici debet, ut eæ*quoque colit-
ftiones præferunt, quæ carent epiftola 30. neque enim chronicam ejufmodi
notam hatum colltitionum aufjores tranfenbere potuerunt, ut conjecit Quefnellus,
ex epiftola breviori,' quam ignorarunt. Sine ullo autem çertiori do-
cumçnto aliud quidpiam affirmare, ieu diyinare non lice t. Solum propabili-
ter credi poteft, duo ejufdem epiftolæ exemplaria a Leone fuiffe lucubrata,
alterum longius, brevius alteriim; hoc autem brevius in Orientem minfle,
Unde in Græcam linguam translatum fuit ; alterum vero longius’ rctinuiffe
apud f t , Sç in Oçcidente aliquando vulgatum, in plerafque Latinas co'.lettio-
iies tranfiffe, ' ' ” ' ' ' • ' '■ " ■ .
6 Longior epiftola in eo potiffimum diferepat a breviori, quod in ilia 3
cap, 2. ad medium cap. 3, catholicum dogma 'aliquot probatjonibus ftamir
tu r , quæ in breviori omittuntnr . Forte poft fcriptam epift. 28. ad Flavianum,
in qua idem (fogma fimiljbus probationibus plppius çonftituitur, ex lit ,
teris ad Pulçherjam ças prpbationes detrahendas cenfuit : & hac occafione
earn qupque partem fubduxit, qua fe excufabat , pe ad Synodum accederet,
ali'aque pauca fuo more mutavit, v e l^ d d id it, quæ in ' breviori epiftola le-
gurttur , Hac iütem in Orientem mifla', epiftola longior ob dogmaticam fu-
fiorem inftitutionem Ocçidentalibus maxime placuit ; & idcirco hæc potiffir
mum inter Latinos vulgata fu j t ,
7 blnum hic fufpicari quifpiam poflet, epiftolam 31. ad Pulcheriam, cum
aliquot fententias çontineat fimjles fententiis epiftolæ 37. ad Theodofium datæ
die 20. Junii, codern die fcriptam a t eadem occafione miffam fuiffe. Leo
nimifum acceptis Jmperialibus litteris, quæ ipfum invitabant ad Synodum,
ficuc hat de re bis ad Theodofium feripfit ; ita etiam bis ad Pulcheriam fcripfiffe
videri poteft. Primum ad utrofque per Legatos feripfit Idibus Junii,
ad Theodofium epiftola e 9, ad Pulcheriam vero epiftola 30. Dein cum ad
Imperatorem iterum dedit epiftolam 37, die 20, Junii, ea forte de cauffa quod
metuçret, ne in ea anguftia temporis Synodo præftituti Legati Ephefum pro-
perare c o a ft i, epiftolam 29, eidem Augufto trader« non poffent; hac eadem
occafione &; cauffa ad Pulcheriam quoque fcripfiffe epiftolam 3 1. non impro-
babile judicabitur. Sed contra fidem earum colleffionum, quæ chronicam notam
Iduum Junii exhibeni, eamque ex epiftola 30. non potuerunt fumere,
haut opinionem inducere nequivimus. Id autem multo minus potuimus alia
ratione, quæ conje&uram numéro præcedenti propofitam magis magifquecon-
firm ab it. S i epiftolæ, inquit Leo: epift, 45. qua in ftd e i cauffa per noflros Cle-
ricos direft# ju t t t , ad veflram pietatem pervenijfent, cerium e ft , remedium Vos bis
rebus, quæ contfa fd em fabïæ June . . . . præftare potuiffe, Indicatur epiftola 30-
per Legatos imiffa, quæ his Ephefum profeftis ad Auguftum non pervenit.
Aliam ergo eadem in re & pleniorem quidem epiftolam ad eamdem Pulehe-
riam fe alia occafione poft Legatorum difeeffum non direxifle præfumit : alias
hæc, non æque ac ilia prior alio tradufta, eumdem effeâum multo magis
peperiffet, ita ut opus non fuerit prior« epiftolæ 30. exemplum ad eamdem
una cum epift, 45. iterum mittere , Igitur epiftola 31, ad Pulcheriam miffa
non fu it , fed ab ipfo Leone apud fe retenta, folaque epift. 30. ad earn prius
per Legatos direfta, & iterum cum epift, 45, unde hæc fola in Græcum tra-
dufta fuit, ut numéro 6. conjecimus, Hanc autem breviorem epiftolam, cum
ad Pulcheriam certo miffa fuerit, primum proferemus.-