A B M G N I T 1 0 . 7 9 6
tom.i.Muf.bilIonium, qui aBenediftoCanonicoBafilica S. Petri faculo XII. fcriptus fu it , in
Italic, P' Dominica III. Advenrus habetur : Deinde Epifcopi legunt quartam & quintan
tBs lefhonem de epißola S . Leonis Papee miff a Flaviano Epifcopo de Incarnattone D o .
mini contra Eutychen heereticum. Idipfum in aliis I ta lia Ecclefiis receptum di-
dicimus ex quampluribus MSS. Leftionariis aliarum urbium , qua: eamdem
epiftolam aliis atque aliis diebus eodem Adventus tempore exhibent. Ex MS.
Diff. 1 .ad bibljothees Regis Quefnellus c o l ljg i t , idem olim faftitatum efle m Gallia-
e ”tf. rum Ecclefiis, quod confirmari poteft ex Leftionario S. Benigni Divionenfis,
quo Chiffletius ufus eft, cum eamdem epiftolam edidit in calce operum V i-
g ilii Tapfenfis, nec non ex monumentis Gäflicanis, qua a P. Martene laudan-
tur de antiquit Monacborum Ritibus lib. q . c . 2. Ex hujufmodi autem Leftio-
nariis tradufta fuit in aliquot colieftiones Sermonum S. Leonis, quae ex Leftionariis
otiginem ducunt.
4 Cum Gennadius £,-70. Leonem inter ecclefiafticos ficriptores retulit,
hujus tantum epiftola fecit mentionem, eo quod hac fuper omnia ejus opera
vulgatiffima elfet , Hinc autem eum certum ejufdem epiftola auftorem
procul dubio exiftimavir, Quod fi vulgar a’ ejufdem editiones M in i , Fabricii,
atque Vallarfii c. 84. in Profpero habent : E p iß o la quoque Paprn Leonis ad-
verfus Eutychen de vera C b r iß i incarnatione ad diverfos data , CT ab ipfo di~
Batte dicuntut: corruptam leftionem & fucum facere , & legendum e i , ideft
Profpero, ab ipfo fcilicet Leone clidalat, Quefnellus contendit : Profperum
enim Leonis notarium fuiffe Ado in Chronico feripfit. A t emendatiores editiones
& MSS, nec & , nec et praferre, fed tantum ab ipfo diBatte creduntur
pronuntiat Antelmius, epift. a, n. 28. & 30. In MS. quidem antiquiffimo Ca-
pituli Veronenfis fignato num. 4 6. fic Jegimüs : A b ißo diBatte creduntur, uti
ex Gennadio Marcellinus in Chronico re tu lit. Id tarnen Gennadius non ex
fn a , fed ex Gallorum, inter quos verfabatur, opinione tradidit : facile autem
evenire fole t, ut_qua opinione vulgari feruntur, augeantur, vel etiam im-
iputentur,
5 Enimvero Leonis , non autem Profperi haue & oeteras in Eutychen epi-
ftolas efle evidenter oftendit ftilus, qui aliis Leonis operibus fimilis a ftilo
operum Profperi apertiilime diferepat. Neqite harum epiftolarum auftor ad-
ftru ? poteft Proiper, quin anftor fimul dicatur ceterorum omnium Leonis
operum, ita ut ab initio ejus Pontificatus ulque ad finem emnes ejus non
tam epiftolas, quam fermones feripferit, & eo quidem f t i lo , qui a fuorum
operum ftilo diferret : quod fane incredibile diflu eft, nec Gennadii textus,
nec vulgata apud Gallos opinio prodidit s immo nec ipfe Antelmius , quoad
fermones, aufus eft aifirmare, ut patet ex eadem epift. 2. n. 40, Solum dici
poteft S. Profper in has adverfus Eutychen epiftolas, qua: peculiare Scriptu-
rarum & yerborum ftudium exigebant, aliquid diligentia ac fubfidii contu-
Jifle; ex quo aliqui eas ab ipfo didatas crediderunt, & in Qallicani feriptoris
gloriam apud Gallos vulgarunt.
6 Quantum porro interim, ut tam Celebris dogmatica epiftola emendatiffi-
m a , quoad fieri poteft, edatur, cum per fe fatis intelligitur, turn vero de-
monftrant etiam luculentius ilia trium Epifcoporum Gallia: ad Leonem ep.
by. c. 2. Idcirco f t dignanter admittitis, deprecamur ut opus & preefentibscs &
futures temporibus profutmum (de hac epiftola loquuntur; quod nos ajfervandi
ß u d io foliis mandate curavimus, SanBitas Veßra percurrere, & f t quid Ubrarii
errore d efuerit, emendate dignetur. In hanc rem perficiendam codices triginta
& amplius expendimus, & inter hos fex vetuftiffimos , qui millenariam ata -
tem attingunt. Cum hssc epiftola invenitur in omnibus colleflionibus, quas
in prafacione recenfuimus, exceptis coll. IV . V I. V II. XIV. X V . & XVI.
turn vero ad prtecipuos cujufque colleftionis MSS. libros eamdem relegimus,
inter quos vetuftiflimi funt Va t. Reg. .collefl. I. Vat. 1342. coll. III. Vin-
debon. coll. V . Vat. 5845, coll,. VIII. V a t. Ottobon. 93. fimilis Vat. 3791.
coll. XL qui duo bis ex diverfis fontibus eamdem epiftolam exhibent, Vat.
1322. & Veron, 57. coll. X V I I ., & Ratifpon. coll. XIX. Ceteros inferioris
atatis codices in adnotationibus, ubi opus e r it , memorabimus. Inter'Leflio-
naria relegimus antiquiffipium Vat. 383Ö. Addendi funt praterea-duo alii codices
7 7 7 , . A p m 0 N I T I Os' 7 9 8
dices milleHarij , Veronenfis 8. in1 quo h x c epiftola Leonis poft epiftolas .ca-
nonicas deferibitur, & alius Veronen. 58, qui hanc epiftolam ante quædam
documenta’Synodi Calchedouenfis rep fajepta t. Cum pritpam hujus ,epiftoIae
pditionem citabitpus’, intelligimus'primam editionem fermonum S. Léon is ,
cui hæc epiftola inferta eft ante fermones de fla tiv ita te ex MS. codjce coll
lfflionisvtertia: eorumdem fermoniim . Accèdent tandem potter' codices Quef- ■
nelli alii; quatuor a Baluzio adhibiti, nimirum Çolbertinus 2574. Parilien.
Diyionen.'ÿt-Gerbejenfisj quorum très poftremi colleftionem XVII. Çalchç-
donênfem continent,
7 Antiquiffimam Græcam verfionem, quæ lefta & inferta fuit afl. 2. Syliodi
Calchedonçnfis primus edidit Joannes Eëiinclavius ex bibliotheca Safn-
buci Bafiles an. 1578. poftea ex aliis MSS. Gerardus Voffius Pracpofitus Tun-
grenfis in calce operum S. Gregorii Tliaumaturgi an. 1604. dein vero Romani
Conoiliorum edipores an. 1 <5o8 . & a Romanis alii pofteriores Conci-
liorum cOlldflores. Græcum textum ^xegimus ad perantiquum MS. XIX. Mo-
nachorum S, Bafilij. Romahat urbisj cpi aè'qualis videfur dodex Coislinlanus Bibl.Coif,
2 1 1, a MOntfauconio laudatus, ex quibus hanc unicarn Romanorum Pontifi. li"- Ps8.
cüm epiftolam Græcæ eqlleflioni Canbnum infertam dilcimus ( id præcipuam ? s>’ 1
hujtts epiftola apud GræeOs: célfebritatèm teftatur .- ■ ) $c ad codicem Venetum
5, Marcf Jéq, codiçi 5SJ. omnino fimilem, qui G r ic am collèflionem Cal-
chedonetifem'comple'fl-itur; nec non ad alium item Venetum id j . qui nön-
nullas ejafdetn eotlefliohis partes commet, Hos ut diftiirguamus , codicem
1^4, pnmum MS, Venetum appçflabimus, fecundum vero codicem 1O5. Cum
vero hæc epiftola in his Venetis codjeibus duplici Loco 'legatur, primurn in-1
ter eptftola7"ante gefta , dein in ipfis -geftis C on c ilii, in quo lefta fuit 3 non-
nunSquam-tttrumque rextum ejufdem çodicis contuljmus, & idcirco variantes
leftjbnes primq vql fecundo loco exhibitas allcgabimus,
8 Hac occafioue dicendum eft^aliquid de teftimoniis Patrum, quæ huic
epift. 28, ad Flavianum in edr'tis Cpncijjorum aft, 2. Græce & Latine fub-
jefta inveniuntur . His teftimoniis editores Romani hanc notatiunculam præ-
fixere : Rleraque base fanBorum Patrum teßimonia a S . Leone adjunBa fu n t
fp ifloU ip p u s 9 7 . (nunc i d j . J ad Leonem Augußum , fed in aliquibus G r e c s
çedicibus Çoncilii hujus inferuntur etiam hoc loco, nimirum poft landaram epiftolam
Flavianum, Hate autem Stephanus Baluzius intelligens de aftione
fecunda notavit ; H a c teftimonia non extant in codicibus M S S . , ne que in an-
tiquis editionibus : ac tarnen et f t in aliquibus Greeds, ut monent editores Roman
i , inferantur in hoc loco { putt, tarnen UBa non fu i j e in Synodo, adeoque fru-
fira deferipta effe in his g e f i i s , in quibus nulla horam teßimoniorum mentio e ji ,
fed epißola tantum, Omnem vero difficultatem fuftulit obfervatio trium Græ-
corum exemplatium Calçhedonenfium, qua memojavimus e bibliotheca Ve-
neta S. M urc i, Cum çnim iu his Iaudata ad Flavianum epiftola, ut innui-
mus, bis proferatur, nimirum ante g e fta , & iu ipfis geftis; memorata teftimonia
Patrum non fubjiduntur epiftola geftis inferta, ut a Romanis édita
funti Jed deferibuntur poll epiftolam, qua ante gefta exhibetur, Nec dubi-
tamus, quin in ipfis Gracis, çodiçibus. editorum Romanorum, qui praferebant
pariter hanc epiftolam etiam ante;gefta, ut liquet ex titulo ab iifdem pro-
pofito ante ipfa gefta cap. 7 , non dubitamus, inquam, quin eadem teftimo- t om . ;
nia ftmiliter legerentur poll epiftolam ante gefta deferiptam, Solum, ficuti Concn„-
iftam prxtermittendam putarunt indocumentis ante ipfa gefta, ne eamdemite- F g ' ?Sz'
rum. ip geftis, repeterents ira ea teftimonia epiftola geftis inferta appendenda
cenfuere : de quo cum non admonuiflènt leftores, difficultati a Baluzio induftæ
cauffam. dedere, Çautius fe geflit Rufticus. Diaçonus, cum omifla hac
epiftola ante gefta, ep quod in gefiis,, inquic, inferta p t t teftimonia. quoque tom. 4
eidem fubjefta pratqrmifit citiu s , quam epiftola geftis.inferta fubjiceret. Hinc Co”c%i'
autem. faftum. eft ut h s ç teftimonia ip Latinis codicibus colleftionis. Calche- ****'?“
do.nenfis;, qua a Rufttco. pro.deunt, ante- gefta non inveniantur ; ip geftis veto
abfint, eo. quod ip iifdem locum non. babeant.
9 Gerertim eadem reftimonia, quæ ip Gracis. codicibus leguntur poft fe-
(juentem epiftolam.,. auftorem habere S, Leonem, nop minus quam il ia , qua
poll