g* x A d m o n i t i o .' 652
editione decurtata exilant , & ex antiquiffimis MSS. arque colleûioni bus ge-
nuina nofeuntur . Allata enim exempla fimilium defeûuum , quæ in aliis
præftantium colleûionum documéntis paullo ante indicavimus , hos defeûus
non infrequentes oftendunt. Celebrem Leonis epiftolâm 14* ad Anaftafiuin,
qu* in pluribus colleûionibus integra eft, duobus capitibus tertio & quarto
prætertniffis , deferiptam reperimus in duobus antiquis MSS. Vat. 1347*
Vat. Palat. 57p. ex quibus fi alii codices, vel colleÛiones illam fumpfiffent,
parem defeûum præferrent; nec tamen ea ideirco in fufpicionem vocari pof-
Jet. Nonne quædam etiam Gelafii litters in aliquot colleûionibus breviores
funt quam in Conciliis edits fuerunt ? Celeberrima eft ejus Pontificis epi-
ftola ad Dardanos, quæ non folum in Queinelli colleûione V. cap. So- ve-
rum etiam in omnibus fere MSS. aliarum antiquarum colleûionum tribus
longioribus, & novem brevioribus membris caret , quæ tamen leguntur in
MSS. præftantiffiraæ colleû. XIV. & exinde in Romana epiftôlarum Pontifi-
cum editione, ac in tomis Conciliorum édita funt s quo ampliori exemplo
Facundum Hermianenfem ufum fuiffe haud dubitari poteft. Sicut autem in
memoratis paullo ante MSS. epiftolæ Innocentii I. ad Toletanos retentis folis
dccretis generalibus, cetera quæ ad fingulares cauifas & peffonas pertinent ,
prætermiffa fuerunt, ita idipfum in hac Leonis epiftola Hadrianeæ colleûio-
nis auûori placuiffe videtur : tria enim omiffa capita fingulares perfonas
cauffafque refpiciunt.
11 Porro verum non eft, quod putavit Quefnellus, hatic editionem hujus
epiftolæ fub Gregorii II. state Dionyfiano codici fuiffe adjeûam , eo quod
recentius Hadrianei codicis documentum ad hune Gregorium pertineat. Inter
Vaticanos nimirum codices reperimus fîgnatum num. 5845. continentem
puram Dionyfii col left ionern , quam uti rarifiimam Couftantius laudavit,
quxque définit in epiftolis Anaftafii II. In hoc autem codice, qui antiquifli-
mus eft, & Decretalibus prætnittit Dionyfii epiftolâm ad Julianum Presby-
terum in hoc uno MS. inventant, & ex eodem editam, poft deferiptam puram
colleûionem Dionyfii eodem antiquo caraûere appendix fubjicitur, in
qua primo ponuntur tria Concilia Symmachi Papæ, unum an. 501. alterum
an. 502. ac tertium an. 4gg. turn vero afiéruntur tituli fex decretorum Papæ
Hilari , duo Simplicii, & unus Felicis; ac poft titulos ipfa décréta re-
citantur 4 quæ omnia poftea Hadrianes colleûioni fuo loco juxta ordinem
temporum fuerunt inferta. Poft decretum autem Felicis pag. 155. deferibi-
tur Leonis epiftola cum hoc titulo : In cauffa Lupicini Epifcopi : Léo uni-
verfts Epifcopis per Cafarienfem Mauritaniam conjlitutis . Cum de ordinaticnibus,
le reliqua cum eadem Hadrianeæ editionis forma atque leûione . Subjicitur
huic epiftolæ Leonis pag. 157- Epiftola Zoftmi ad Presbyteros Ravenna dire-
S a . Zofmi commanitorium Presbyter i t , & Diaconibus, qui Ravenna funt . Ex
relatione See. quæ in eodem Hadrianeo codice legitur . Tandem poft hanc
epiftolâm, veluti novum additamentum fequitur tabula capitnm y ç . ipfaque
documenta poft tabulant fubjiciuntur . De his alibi fufius erit dicendum.
Nunc fatis fit memorare quinque priora documenta, quæ fie afferuntur.
Pag. 159- I. JuJlinns Auguflus Hormifda. Quo fuimus femper Sec.
Pag. 160. II. Exemplar precum a clericis, & monaebis Antiocbenis, Hie-
rofolymitanit Sec. ad Juflinum. Hattrite aquam cum latitia Sec.
Pag. 161. III. Hormifda Juflino. Interea qua ad unitatem Ecclefta Sec.
Pag. 1^4. IV. Hormifda Prcsbyteris, Diaconibus, Cl" Arcbimandritis fecunda
Syria. Ledit litteris Sec.
Eadem pagina • Incipit conftituta Papa Gregorii junioris. In nomine Domini
Sec.
Hæc quoque documenta nec plura, nec pauciora, funt ilia, quæ in Hadria-
neis MSS. Dionyfianæ colleûioni addita, & fuo loco in ordinem chronolo-
gicuin inferta inveniuntur. Ex modo autem diverfo, quo in hoc codice purs
Dionyfianæ colleûioni fubjiciuntur, palam fit, eidem omnia fimul uno eo-
demque tempore non fuiffe adjeûa, fed faltem duplici : primum documenta
ptæmiifa tabulæ capitum 79. dein quinque prima hujus tabulæ capita. Hæc
poftrema, quæ in Gregorio H; definunt, potuerunt adjici hujus Pontificis ævo
6 5,3 A d m o n i t > i o . 634
ant paullo poft. Idem vero cenfendum non eft de iis documéntis, quæ huic
tabula prætniffa ad multo antiquiores Pontifices pertinent, & forte addita fue-
re paullo poft Symmachi mortem, quippe is eft ultimus inter Pontifices,
quorum décréta in ea prima Appendice recitantur : & primo quiilcni loco
Synodi ejufdem referuntur, eo quod hic Pontifex recentioris memorise effet,
unde fortaffe peculiari formula Sanfla Memoria vocarur in titulo Synodi
an,T$oz. id quod etiam in ipfa urbe Roma hoc additamentum fuiffe fubje-
û u p indicare videtur. Enim vero fi hæc documenta præmiffa tabuls capi-
turn 79. poft obitum Hormifdæ adjeûa fuiffent, hujus quoque Pontificis mo-
numenta collector non disjunxiflet a documéntis Symmachi. immediati : ejus
prædecefforis, nec ea colleûori fecundæ Appendicis fubjicieuda reliquiffet.
iz Quod fi hæ obfervationes & conjeûuræ judicentur probabiles, uti fane
nobis yidentur; jam additio epiftolæ Leonis ad Africanos poftea inferta col-
leûioui Hadrianeæ cum controvèrfo fragmento ad Dionyfii circiter tempora
evehitur, cum is quoque poft Symmachum fub Hormifda Roms floruerit ; &
ita verum efficitur , hanc epiftolâm Dionyfianæ colleûioni accefitffe circa
quinquagefimum poft Leonem annum, adeo ut fumma videatur ejfe temeritatis'
(utimur Quefnelli verbis in notis ad hanc epiftolâm fub initium) /ufpicari
in ipfa urbe R oma feribenti <3* colligenti autbenticos codices defuijfe. Sicut enim
dubitandum non eft de adjeûa Zofîmi epiftola, affi dé Symmachi Conciliis ; ita nec
ambigendum de hac epiftola Leonis, quæ eodem auûore fimul.addita fuit.
Hinc autem Hadrianeæ colleûionis origo detegitur* t neque enim aliud i 11ea
faûura eft , niii fervato temporum ordine quædam documenta Dionyfianæ'
colleûioni inferere, quæ duplici additamento, ac duplici tempore' huic colle—'
ûioni jam diu ante Hadriani Pontificatum , ordine pgrturbato y f fubjeûi
fucrant, . /.
13 Porro eximius codex Florentine S. Marci coll. XIII. ex decurtata &
Hadrianea editione integram epiftolâm præfert. Nec mirum fit in unico co-
dice, feu colleûione hanc epiftolâm integram reperiri; quæ in aliis omnibus
antiquiorum colleûionum varie mutila, feu imperfeûa legitur. Nam etiam
laudata Gelafii epiftola ad Dardanos- in pluribüs iifque antiquis codicibus Se
colleûionibus brevior eft acin fola colleûione XIV. longior reperitur. Idem
vero Florentinus codex decurtatæ Se Hadrianeæ editionum partes fuo loco probe
collocaras repræfentat. Primo enim totam exhibet editionem decurtatam
cum iis quoque tribus capitibus 6. y. Se 8. quæ in Hadrianea fuerunt præter-
miffa : turn vero extremis verbis ejufdem editionis decurtatæ commode Sc
contextui maxime congruenter.'fubjicit in eos fpecialius commovendi Se reliqua
ejus fragmenti, quod in Hadrianea usque ad finem fuppletur. Adde quod hic:
Florentinus codex non folum habet hoc Hadrianeum fragmentum, quod a
Quefnello perperam fuppoficitium creditur; verum etiam leûiones plerumque
exhibet Hadrianeas in iis pariter capitibus, quæ decurtatæ & Hadrianeæ edi-
tionibus communia funt. Quefnellus', qui Hadrianeam formam rejicit, & d’e-
curtatæ editionis codices effert, leûiones Hadrianeas leûionibus editionis decurtatæ
non paucis in locis prætulit .* quod cum fua hypothefi minus cohæ-
ret 1 Ita enim alteræ ab alteris nonnullibi diferepant, ut non aliquo tantum
verbo , fed integris membris atque fententiis diflideant. Id autem fufpicionem
nobis vehementiffimam injicit , duplex hujus epiftolæ exemplar inter
ipfius Leonis fcfipta inventum fuiffe , ex quo tantum diferimen prodierit .
Amanuenfium enim ofcitantiæ, vel arbitrio tribui quidem poffunt unius, vel
alterius vocis variantes, cum præfertim fenfum, aut ftilum vidant. Sed tanta
verborum, ac fententiarum varietas ,’ quæ etfi pluribüs quandoque verbis'
produûa, ejufdem tamen auûoris ftilum ubique refert ( fi præfertim non in
omnibus, nec in muftis, fed in uno, vel altero tantum opiifculo deprehen-
datur ) non amanuenfibus , fed ipfi auûori tribuenda videtur , qui idem
opus prima manu feriptum , fecundis curis alicubi emendaturus , vel etiam
auûurus, diverfis verbis ac fentenyiis induûis iterum feripferit.
14 P. Couftantius diferimen illud, quod memoravimus in Gelafii epiftola
ad Dardanos,;quæ in aliis codicibus brevior, in aliis prolixior eft , ex eo
pendere credidit, quod eadem ilia epiftola fub duplici forma ab ipfomct Gela-
Unde du-
plicîs edi
tionis varieras
.