\
n
£47 A o M o N i T I o , 548
{um etiam codices colleflionis VIII. num, jy , indicati, qui Hadrianeam coi-
If.flionem initio ,exhibenr, f
4 Tcrtia. edïttbnis forma ex utraque ^anteriori cohflata | quam editionem
mixram nuucupabimus, aliter in MSS, aliter in editis invenitur. In codici-
bus enim , quos vidimus, omiffis capitibus 6. 7. g, gc dimidio noni, tota
Hadrianea editio primum exhibetur , ftr f cum ; chronica notatione Dai.
IV, Idus Augufti. Dein iiibjiciuncur yelnt Appendix memorata capitula omif-
fa & ftimta ex prima decurtata editione ufque ad ejus finem, ita ut repe-
tantur ilia : Cum itaque omnibus See, quae jn editione decurtata epiftolam clau-
dunt, in Hadrianea autem iuo loco cap it e nono. iofeta fuerauttn Hanc le-
flioncm QuefiielJus reperit in daobus M)>S, IThuaneis, »St uno Caniabrigenfi.
Mos reperitnus iipMSS, quatuor colleftionuin XI. XX. iXXI-i fcX ü h ll. ad
quas referri très a Quefnello laudatos.codices nihil ambigiraus. GoHeflioXI.
a .,qiia- peters collffliooes hanc editionis formam. xidentur fumßffe, prxeipue
confideranda eft,, cum antiquior fît Hincmari stare , uti probavimus in
Prsfat. ad epiilolas num.ag. In uno tantum codice Veneto S, Marcj 79. col-
lefliopis XXII. hanc certiam rationem nafti fumns abfque repetitione extremi
capitis Cum itaque de omnibus See,, ita ut leftioni Hadrjaneæ tria tantum capita
omifl'a ex editione decurtata iiibjiciantur ufque ab -ilia vet corpore perdi-
dijfe. Ip editis autem. Leonis Quefnello anterioribus ac, in Conciliorum vulr
gatisi, quje ex codicibus hujus tertis, leflionis profefla funt, editores , cum
hanc fprmam incongruam deprehendiflent , tarn ob chronicatn notaro fitaro
pute tria $ßpipßß.'t&fi Sc 8. quam ob importunant xepetitionem. petiodi Cum
itaque de omnibusi nulla licet codicum auftoritate fulti, dederunt primo editionem
Hadrianeam excepta extrema periodo Si qua veto alia funt cauffa ,
terminantes illis vocibus qui confecvabantur , exciperct $ mox fubdiderunt ex
decurtata editioue tria capitula 6, y. Sc S. omittentes repetitionero period!
Cum itaque de omnibut i ac tandem port verba oflavi capitis rejecerunt perio-
dnm. Si veto alia funt caufue See. atque chronicam notam, quibus epiftolam
ponclufere,
5 Hine autem nihil mirum, fî Quefnellus follicitus de corrigendis .ex fîde
codicum vulgatfe S- Lepnis editionis erroribus, hanc impreffam editionem ,
qua nullis MSS, nititur, repudiavit. Cum rero in ipfis codicibus tantam va-
rietatem perfpiceret, nec unum «pdicem nancifci pptuiffet, qui aptum omnia
conciliandi modum fuggereret ; primam editionis rat ion till, qu.nui in anti«
quioribus çolleflionibus, & MSS- deferiptam vidit ,. refinendam.Ä vindican-
dam putavit. Secundam vero rationem editionis Hadrianea eo Jibçntips reje.
c it , quod in ea nonnuHs Romans Sedis prsrogativæ prsfçrantur , in quas
cum non bene effet anijpatus, apprtam interpolationbm , plurefque impoftn-
r s gradus in ejus editionis 1 ut vocat, additamentis videre fibivifus e ft, quos
in notis latiflime expofuit.
6 Qui vero non perinde in Romanorum Pontifîcum privilégia infenfi, etß
Gallieapis principjis Jmbuti > Quefiielli motts ad calcules revocaruntuapproban*
dam quidem cenftierunt editionem decurtatam prims forms, at non idcirco
repudianda eredidere Hadrianes editionis sdditamenta, nec efScacjaffe convin-
centia exiitiinaruiu qus contra hse a Quefhcjlo afferuntur , Inter bos Stephanus
Balurius tom. a. Capitularium pag, 1249. ejus argumentis expenfis
pronuntiavit: Nihil video difeiplina turn in Écolefa Rom ana receptæ contrarium.
Qnamvis autem Qnefnellus in fecunda editions hanc Baluzii animadverfionem
veluti infirmam, nec refponfione dignam craduxerit , eo quod ibidem Jialuzius
hac de fe incidenter a gens, probationes fufius in differtationis rationem af-
ferendas non credidit,' quam ratum tamen ac fîrmum haberi debçst , quod
ab ipfo affirmatum eft , ex iis , qus in Quefnellianas notas obfervabimus ,
exploratum fiet, Couftantius, qui & primam, Si fecundam Quefnelli editio.
nem legit, quique in celeberrima editione epiftojarum Romanorum Pontifi-
cum quants peritis & critices fit, omnibus eruditis confiât, non folum fin-
cerum babuit Hadrianes editionis fragmentum a Quefneljo rejefium ; verum
etiam initio tomi fecundi , quern edendum paraverat , idem fragmentum a
Quefnelli cenfuris vindicandum fufeeptt , uti teftatur ,P, Simon Mopinot in
^49 A- D M O N I 'T i qfi. 44$
epiftolâ De nova editione epiflolawm Summorum Pontificum typis impreffa an.
1724. ubi indicatis fecundi tomi capitibus , in qnibus i Gouftaptias præcipue
laboravit, hsq de Leonis epiftolis traduntur : Jjferentm eidem Papa littera
quadam in fpuriorum clafsem fernere amandata \ quas inter non infimum Jane locum
tenet preclarum illud de Lupicini Epifcopi ad Sedem Apoßolicam appellation
ne fragmentum epißohe primæ ( nobis 12- ad Africanos ) perperam, ut v id e t u v ,
infertum. Eft fragmentum hujus epiftols in Hadrianea editione contentum ,
quod a Quefnello expungitur,
7 Ex his autem P. Mopinot verbis liquet fane Couftantium voluiffe hoc
fragmentum defendere. At non in ipfa epiftola inferendum, fed velut addi-
ramentum eidem fubjiciendum credidiffe videtur, uti inquunt etiam ilia ipfius
Couftantii tom, I, Epift. Rom. Pontif. pag, çôp. not, a. quibus hoc fragmentum
Leoniaum ae.fincerum aliegaturus, uti a fe edendum erat tomo fccun,
do, bis verbis utitur : In additamentis ad epiftolam primam Leonis. Id ex
eo ortum eft, quia nullum codicem reperit prsferentem integram Sc genui.
nam hujus epiftols Jeftionem ac formam , qua fuus proprius locus ei frag-
mento tribueretur. Hsc autem fors nobis féliciter obtigic. Erenim a P. Leflore
Philippo Maria Sereno Ord. Prsd. nobis pethumaniter communicatuiu
fuit hujus epiftols exemplar fumma diligentia tranferipturo ex peculiar» codice
Florentin© coll, XIII. fignato num 182. fsculi XII, de cujus antiquipri
ac prscipua origine quoad Leonis epiftolas, in Prsfatioqe num. 29. fatis di-
ximus. In hoc autem exeroplari omnia utriufque edirionis decurtats & Hadrianes
verba, qus in tot antiquis codicibus proftant, & vel e ftilo Leoni-
na manifeftantur, uno naturali contextu probe connefluntur, ita ut nihil
excludatur, pervertatur nihil, , -
8 Codices pro editione decurtata five a Quefnello produfli , five a riobis
inventi, quibus potiffimum illius argumentum innititur , id urium probant,
hanc .epiftols partem genuinam effc, non vero integram epiftolam exhiber»
demonftrant. Quod ne oui"mirum videatur, alia fimiliter decurtata in iifdera
MSS. coileflionibus co.nfiderec . Sic MSS. libri colfbflionis Hifpanics Sc
Ifidorians, Sc MSS.etiam operum & epiftolarum S. Leonis- colleflionis XXIV.
qui hanc epiftolam decurtatam exhibent, decurtatam pariter proférant epi-
ItolamS. Petri; Ghryfologi, ad Eutyehem,.& media quidem parte deficien-
tem, qus tamen in omnibus turn Grscis turn Latinis Conciiii Calchedonen-
fis codicibus colleftionis XVII. integra legitur . In omnibus etiam colleftionibus
& MSS.'Latinis Sardicenfe Concilium mutilum prsfertut fine tribus extremis
canonibus, qui in Grscis exeroptaribus continentur. In Cod. Vat. 1341. &in
tribus aliis Gallicanis laudatis a Couftantio, qui exhibent collèûionem Hifp-
anicam Innoeentii I. epiftola ad\£pifcopos Synodi Toletans decurtata eft,
cum in ea defint numeri 2. 3. 4. 5. 6. 8. Sc pars etiam numeri primi ., In
MSS. colleflionis Hadrianes folum initium deferibitur litterarum Hormifds
ad Presbjtseros, Diaconps, (S' Archimandrites fecundx Syria, quas manuferipta
colleflionis prsftantiflims XIV. intégras confervarunt . E t, ut alia ejufdem
generis omittamus, in ipfa coll. V. Quefneiliana num. 31, capite diminuta
affertur Gelafii epiftola ad Originales, Quid ni igitur pariter mutila profer-
ri potuit epiftola Leonis ad Africanos,? tu •
9 Exemplar quidem hujus epiftols, quod fine tribus capitibus editionis decurtats,
& cum alio longiöri additamento legirur in colleftione Hadrianea,
efto non fit a Diouyfio infertum fus colleflioni , uti Quefnellus in notis
optime conjecit ; immo eciamfi adjeflum ei colleflioni fuiffet circa Gregö-
rii II. tempora , quemadmodum ille opinatus e ft, nimirum circa initium
oflavi fsculi ; non tamen idcirco interpolatum, aut fuppofititium probari
poteft . In univerfis enim documentis, qus Hadrianes colleflioni leguntur
inferta, nihil apocryphum, aut interpolatum deprehenditur. Cum vero ftilus
hujus epiftols totufque contextus Leoni omnino congruant, argumenta autem
a Quefnello objefla nihil convincant, ut ex noftris obfervationibus ad ejus
notas patebit i-de hujus uuius documenti autenticitate ac fiaceritate non nifi
temere dubicare licet.
10 Neque difficultatem moveat defeflus trium capitum 6. y. Sc 8. qus in
editio-
Tom. I
Epift.
Rom.Pont
p. 77i.