M R E n N H j g
IH M l i l >ï.j M f g « . .
I I I
rf
ill m
■ B k
mm
■B
mm
Lwf.ii.23.
4 6% I n S e r m .
que f e transfundtt heredes. In illos fcili-
cet heredes transfufa; eft i'in^qufims Pctrum,*!
vivere, & Ecclefiam adhyc regfere ,*ac Ldo- j
cere , pluribus in locis indîcat. Qüaïe Sèrhi.
3. c. 3. foliditatem petræ Temper perfève-
rantem Beato Petro tribuena. ail; ; JVtapct
ergo difpofitio ve rita tis , & Ifeatus Petrusî
in accepta fortitudine petro pcrfevcrans ,
fufcepta Ecclefio gubemacula non rcliquit .
CppConarffia aüorum Patrum teftimoniapof-
fcmus afferré, quæ in alio tVa&atu aliquan-
do ^ fi Dçd placnprit ?,:cdqffdh coljje gimps .
Sea unius Eeomÿ f^éenfiaitr hic’~ apefire
confilium fuit. Hæc autem fententia quantum
T£p. Caroü
Calvi ad
Adrianum
P. ' inter
Wncma-
vianas uit,'
edit ion is .
ad Romany Sed.is prærogativas confti.-
tuendas confilrat, 5nerp^'noif videt ^
IN S E R M O N E M IV .
Qtd4 Lcf tntçlk^erit bis verbis,cap,^. Ma-
. net ergo Petri privilegium , ubiçumqpe■
,, $£ ;ÿ>fius j fçrtur; æq^itate judicium , Qptef- ,
wlli, adpojatiQ ’ expeiidituv ,
1 1 N defqriptum teftimonium hæc Quef-
J. nelius .adnotavit . „ Tarn egregiam
,, fententiam ,, .etfi multprum Jam: obiers
,, yationibus* \illuftratam -, ratio inftîtuti
„ noftri no.n vpatitur . ut iata&ara præter-V
„ mfttamps , Poftquam, initio çapitis afle-!i
3, ruit S. j; Leq ædificiuni ,in .fidei firmitate
5, per Pçtrqm affertæ -çonfurgere , & hiijus
,3 confeffionis , intuitu-, trâditam eidem effe
„ poteftatçm his verbis fignificatam : Tibi
„ dabo claves regni color um, &tc. fubjun-
M git non fol-i Petro . datum , fed tran (life
„ etiam in Apoftolos jus poteftatis iftius
,, idea j tamen Petro, finguiarjrèf intimatam
„ effe,, ut in unot difcecentjomncç Eccle^-
„'fiæ Redores quid jCibi effet creditum, &.
omnibus Petri forma præponeretur. Sic-
„ ut enim pro omnibus confeffionem ficler
,, emilerat Apoftolorum p.rinceps , & omnesi
,, in illo & per ilium refponderant ; ita &.
„ prou1 omnibus poteftatem clavium acce-
„ ypit , & omnes irv -jllo ac per ffllum ac-,
„.ceperunt. Hi ne rurfum Léo, ficut omni-
* /bus eommunem poteftatem, ita & com-
„ siune, omnibus ,privilegium y excep to.
priipatus-honore, ( a- ) _afferit : illud-
„ que Petri privilegium. manere , ubicum-
„ que terrarum, per’Êpifcopos. Apoffolorupi
„ lucceffores , ex Petri- fertur æquitate ju-
,, dicium, r-.^ac proinde non manere Petri
„ privilegium ubiçumque non ex ipfius fer-^
,, ,tur æquitate judicium * jQua fententia, ,
,, inquit Francorum Rex Caroms Calvus
„ in Epiftola Hincmari Rhenjenfis. ffilo
,, ejçarata , confiât y quia non manet Petri
j* privilegium, ubi ex ipfius aquitate non
„ fertur -, judicium . Cum cnim ubiçumque
„ dicitur, ficuti nullus locus :, ita nemo Re,~
„ Bar Ecclejiee ex Petri æquitate judiciurp
( a .) Addendum & furifdiSionis :. neque enim
meri hono ris , fed prscipue eriam jurifdi£lionis
a c poteßatis aliis Apoftolis häudquaquam communis
piimatum Petro ac fucceflonbus e :us a
Chrifto fuiffe tributum , ipfa Galficana Ecclcfia
S. L e o n i d 4^4,
„ ferens excipitur, vel contra illius a quita-
,, Jem ptoftfrms gommendapur. Et quia ubi-
„ pumquè 1 finef 'ulla exepptionemnon manel
j, Pëtri 'puvile^um , ubi eX ipfius . cequita-
„ te non fertur judiciutri , obaudiemus juf-
j» fpm j rtfcipicmus judicium , quod non
y ' ix Pfiri cequitate fuerit prolatum, ac per
„ hoe ipfius privilegio fuerit deft it ut urn ?
„ Ad eadem Leonis verba alludit in Sy-
„^nodo Tricaffma anni DCCCLXXVIII.
,, idem HincpiaruS negfhorï) & ralii Epifccf-
„V pi, Gallicarii'j qii Gonfir^nantesÄ ex vo|o
„ jóannif Papte V III.v ift Syrlodd' pAefen-
„ t is , condemnationem Lamberti Roma-
3, nap Ecclefiaj ipimic.i ,, Privilegio beati
PetA &\födis Apojloticfy Iutrfaju|jt, ex-
,, communic^ti: ’ ifftid 'ptivnegium- & cequi-
„ tatem Sedis Apoftolicte interpretari vi-
„ dentur de judicio prolato juxta facros,
„ canones Spiritu Dei coriditos & totius
„ mundi re'verentia 'confecrat.os ? fk. 'it$rum ,
„ fecundum Srripturarum tramitem , facro*
5, rumque canonum * Yi^e^Petxurn
3, de Marca\ haec fufius profequepfem^'yibfö
3, 4. de Concordia §aqerdotii:', &. Imperii
„ cap. 6. & 8. w . Ita Quefnellusi ^ibisub
finem S, Leonis verba., in; fuam ^potiiit| >.
quam in $. Ppntilicis mentem. ;fenfim |h-
ffeélens, ca fola iplorum RomanorUffn Pontjficum
’judicia privilegio & requitate ^fri
gaudere, ac rata effe, ,mffnuat, qu^e ad^. ea-
nonum normam fer^ntur-. !Huc,;autêpi tani‘
proljxam adnotationem. eo fqrt;e jConffjió1'
perduxit, ut jLep ipfe, .hoe. teflffnohip PCr-’
inde expffcato , -faver^, yidëreti.1 r,.iji5r.,, qua:*
ftatuere meditabatur iff caufa Hil^rix 'tA,re-''
latenfis .differff 5. in ,qua . hunclfI.ephi judicium
exercènti , ut ipfe, ucoffifnin 1 icffur 'ë
contra regulas canonum, jurè reuitiffexpn-
tendit, eo quia non lapcbafiy inoult Ähiddni
part. 3. c. i. inertem ejfe _ac otiofam. .prjwa-'
riorum P rafulum . er ga, inferior és.fEppuopoX
prarogativam, cum nihil ab -hts. nrfi Jecpn-
dum. normam■ cajnonurrt, arrogatwr Npn, .eft'
hie- locus'diffprendi de judicio ^offis. iff!
caüffa Hilarii Arelatenfis,, qubd &, ex. nar
turaji arquitate , & ex canonum . xegufis,
. Rom« fufceptum., & habitum, in OBferya-
tionibus ad eamdem Quefnellianam ^Diifqr-,
tatipnem ffufe demopftrabitur. Hic;.ioluffi
ne S. Pontificis t^ffimpnjum in aljenam aff
co fententiam , qua: .inobedientiff faveap .,
& Roman« Sedis pr«rogativas^oppuanet ,
diftrahatur y genuinus Leonin« propofitio-
nis fenfüs ex ïpfo Leone explic.andus eft , .
2 Cum itaque S. Pontifex , pronuntiat
manere Petri privilegium , ubicumque ex
ipfius fertur aquitate judicium , dje jüdiciis
loquitur circa perfonas, ac pr«fer,tim circa
crimina , ut liquet ex iis , quff, de nimia
vel fever it at e j vel-remijfionc in podem Sermone
ftatim fubjicit, nee non ex Serm. 5.
c .,5.mbij Manente , inquit, apud.nos jure
. 1 - ' Jfc _
cum omnibus ca thbiicis d o c e t . Con fer flor. 2p.
iff Serm. 8z. Quae peculiaris primatus poteßas
quoad ipfum jus' ligandi & folvendi in qup lita
l i t , ' nou eß hic differeiuli lo cu s . c
' : I i
4 ^ 5 O B S E R V
ligandi at que folvendi , per moderamen
bcatijfimt Petri' & condemnatus ad p centrent
iam , & reébyiciliatus perducitur ad ver
niam. Porro privilegium Petri illud eft ,
ut ligàta , vel folùta fint in cdïs , quæ-
cumque ille in terris folverit , vel ligave-
r it. In illis vero judiciis , quæ circa cri-
minofos ab Ecclefiæ Principibus feruntur,,
hoc Petri privilegium manere Léo tradit ,
fi ex æquitate ipfius Petri judicium feratuxy
nimirum fi perinde reâum & juftum fit ,
uti re&a & jufta Petri judicia fuerunt •
Æquitas fcilicet hoc loco prb reali juftitia
fumitur, adeo ut qui ligatur feu conde-
mnatur, vere fit peccator j qui vero abioivi-
tur^ r fit vere pcenitens . Qui enim funt
ejufmodi, cum in terris ligantur, vel fol-
vuntur, ligati, vel foluti funt etiam in
cælisi Quod fi errore aliquo vel fraipde çu-
jufpiam ligetur feu condemnetur , qui in
foroexterno reus quidem judicatur, at vere
eft innocens; abfolvatur autem, qui poenitens
creditur, at vere fi&us accedit, nec coram Dep
converfus eft : quis ligatum aut folutum credat
in colis , quod perinde in terris folvitur vel
ligatur ? Nihil amplius ex totoLeonis con-r
textu elici poterit. Totus judicia Ecclefiæ
in terris habita refpicit relate ad • divinum
judicium in colis-,
3 Nihil hic de canonibus, aut methodoi
canonum : a quibus qui æquitatem Petri
neceffaria derivanclam putant, indicare de-«
berent quinam fuerint cânones, qubs Petrus
fecutus fit, ut judicia ex æquitate ferret
. Naturaiem quidem æquitatem fpe«5la-
l’iint canones, cum certas judiciorum régalas
præferipfere. At Petri æquitas, quæ hic
indicatur, ad- naturaiem quidem juftitiam.,
feu æquitatem, quam fubftantia canonum
refpicit ; non autem ad difdplinam aut
metffodum canonum-, fine quibus Petrus
æquiflime ligavit, vel fol vit, referenda eft.
4 Hanc juftitiam & æquitatem naturaiem
dum fervent judicia Roftianorum ’Pon-
tifieum , five juxta certam canonum me-
thodutn & difçipliriam ferantur-, live aliter
pro fuprema ilia audoritate , qua non in
lubftantîa æquitatis natural is , fed in vn€-
♦ hodo ac difciplina canonum difpenfare ,
vel immutare ex ipfa nonnumquam æquitate
poffunt 3 nihil refert : fernper enim
privilegio Petri gaudebunt, & ligatum vel
lolutum erit in colts , quidquid audoritate
Petri folverint, vèl ligaverintSicut e contra
fi quæ ab iisdem ferrentur jiidicia èt-
iurh ex regulis ac methodo canonum , quæ
reali æquitate, ac' juftitia carerent , quod
præfertim errore fafti atque fallacia teftium ,
vel documentorum accidere poteft; metho-
dus ac difciplina canon-um euftodita nihil .
proficeret ? Etfi enim rata, apud Ecclefiam
habenda eflent,, atque fervanda , quoad error
non detegatiir, & judicium non retra-
ftetur ( uti pluribus Theologi & Canoni-
ftæ tradurtt ex ipfis Patrum inftitutionibus ,’
ac régulis canonum ) non tamen potiren-
tur privilegio Petri, quatenus apud Peum
m wits non ligaretur aut folveretur , qui
T cm, J.
A -T f ■ O N E >S .1 ”466
in terris por - errorem atque fallaciam lj-
gatus ifUit, aut abfölutus. Haec genuina &
apert» Leonihr ptiucipir lnterpretatio left ;
ex qpsr ejufdem prinoipii ufusi, vel abufus
•facile difcernetur ; adeo ut non opus fit
piura differere de teftimohio^ Caroli Galv;,
-quod ex toto contextu ac ex circumftantijs
.peculiaribus expehdendum , . longiorem , ae
rei prifentiiminime neceffariam difputqtiq-
nem jpoftularet,
I N .,S E R M O N E M X V I I .
Sententia ■ Leonis de ufura non folum cum
pauperibus , fed etiam cum divi~
tibus vetita}
I Ongiorem Quefnelli adnotationem cir-
Jt ca ufutani contra ftovitium errorem
Sermoni 17. fubje&am hue refervavimus .
„ Tam èvidenter( inquit) hoc loco ever-
„ titur dogma novitium de libera cum di-
„ vitibus fenerandi facilitate ( in quod
„ nonnullos e Catholicis abripi, dolendum)
„ ut Leonfs'^doftrinam attentius confidera-
„ r e , opôræ fit pretium. Clarum eft igitur
„ eum non illud modo fenus infeftari ,
„ quod cum pauperibus exercetur , fed
„ omnem- oirtnino ufuram ah eo reproba*
,, ri*. Primum enim ea Scripturæ^loça ad-
„ dueit, qttæ omnem ufuram damnant \
„ nec de pauperibus habent quicquam pe->
„ culiare.' '2. Eiim damnat, qui nominum
„ laborantium captat neceffitates , ut mul-
„ tiplieet opes fuas immodicis augmentis :
„ quod vix ex ucello a- pauperibus accepto
„ evenit ; fed potius ex eopiofis hicris 9
„ quæ percipiuntur dum faborantium , id
„ eft negotiantium, neceffitates aliquis ca-
„ ptat, & commodatam pecuniam immo-
„ dicis lucris auftam recipi-t. 3.* Eorum ra-
„ tionem refiitat, - qui beneficium ' fe præ-,
„ ftare contendunt-cum nçgotiaritibus fuam
„ pecuniam dant ad ufufam - tale enim be-
„ neficium- voeat dolofii dfficia , dolofum
„ quofium, injufiam & impudemem avari- ■
„ tiam y quo beneficium fe dicit profiare
„ cum decipit, cupiditatem injufii Inert ,
„ &c. 4. Generatim pronuntiat fenus pe-*
jj cunio funus effe anima ; fugiendum pror-
5j fus effe iniquitatem fenoris , & a fan£lo
3, monte Dei effe extraneum, qui dolofum
„ quæftum de pecuniæ fuæ captat ufuris .
„ 3* Ait fenerat-orem aut miferum effe
„ amittendo quod dedil, aut miferiorem ac-
„ cipiendo quod non dedit . Ubi oftenditin
,, eo proprie ufurae iniquitatem cenferi ,
3, quod quis accipit quod non dedit , con-
3, tra generalem Dei fententiam, quo , ut
„ S. Ambrofius lib. deTobia feribit, omne
y, fort is èxcludit augmentum . Ufura enim ,
„ ut définit Hieronymus ," efi plus accipere
„ quam dare. 6. Denique quam infirmai
3, fint ratiunculoe , qua§ avaritiæ fiiæ ob->
„ tendunt feneratores , ex his verbis col-
„ lige : Quilibet fequatur eventus, mala
G g fem