aan te geven. Die hiervan meer begeert te weten, verwijzen wij naar het op-
stel: Sint Nikolaas en le t Sint Nikolaas-feest van den Hoogleeraar w. a . van
h e n g e l , te vinden in k is t en r o i ja a r d ’s A rclief voor Kerkelijke Geschiede-
nis, D. I l l (1831), bl. 761, en. daaruit ook afzonderlijk uitgegeven.
Schreef men aan Sint Nikolaas zulk eene zonderlinge deugdzaamheid toe, men
verhief hem ook als een der grootste wonderdoeners. Er staan wonderen van
hem opgeteekend als b. v. de volgende; Hij verscheen aan Konstantijn in den
droom, maakte hem de onschuld van drie gevangene Soldaten bekend , en weer-
hield hem, om zieh met hun bloed te bevlekken, waarom de Keizer, zulks orit-
waar geworden zijnde, hen dps anderen daags, na hunne vrijlating, ernstig aan-
beval, zieh aan de dienst van Sint Nikolaas toe te wijden, en zelf allerlei kostbare
geschenken aan den Heilige zond. Deze legende moet reeds vroeg in.de
wereld gekomen zijn. Volgens den Hoogleeraar v . h . (zie t. a . pi. bl. 763)
vindt men er bij Suidas reeds. gewag van gemaakt. De overlevering zegt ons,
dat de verloste gevangenen Nepotianus, Ursus en Eupoleon geheeten hebben,
Het ging Sint Nikolaas zoo als het met vele Heiligen gegaan is , dat zij zieh
na hunnen dood nog den groptsten roem verwierven.
Hij schijnt in de zeestad Myra groote betrekking op schepelingen gekregen te
hebben. Mogelijk schreef men, gedurende het leven van den Heilige, de redding
van zeevarenden of schipbreukelingen wel eens aan zijne voorbede of
wonderkracht toe. Hieruit ontstond dan het geloof aan zijn vermögen op zee,
en werd dit na zijnen dood al verder en verder voortgeplant; men riep nu in
den nood Nikolaas aan; ja , zöo vaak men zieh gered zag, achtte men zijne be-
houdenis voor een werk van dezen. Zoo kwamen er van tijd tot tijd al meer-
dere vertellingen van zijnen bovenmenschelijken invloed in de wereld.
’s Mans stoffelijk overschot verspreidde, naar luid der vertellingen, rondom
het graf zulk eenen welriekenden reuk, dat de kranken, welke men naar dit
gesteente bragt, er door genezen en alle bedevaartgangers er van verkwikt werden.
— Die i bedevaartgangers naar het graf van den Heiligen Nicolaas waren
zeer talrijk. Eindelijk waagden het de burgers van Bari, eene stad in Apulie,
om het heilige gebeente naar hunne geboorteplaats over te brengen. En daar
wil men, dat het niet alleen welriekende geuren adernde, welke iedereen
verkwikten, maar ook eeuwen lang allerlei wonderen werkte. Ten jare 1089
schreef Paus Urbanus II aan Elias, Bisschop van Bari, dat God de stad van
’smans woning verwaardigd had, om aan dezelve het lijk van den Heiligen
Nikolaas te schenken, en dat zelfde Kerkhbofd deed eene bewaarplaats vervaardigen,
waarin hij zelf, naar Apulie gereisd zijnde, het gebeente nederleide.
Was deze Heilige van vroegen tijd af in de Grieksche Kerk het voorwerp
eener algemeene vereering; hij is nog heden ten dage een der grootste Heiligen
in geheel Rusland. Reeds in de aehtste eeuw kende en eerbiedigde men
hem in Deutschland, Frankrijk en Italie. Overal werden hem kerken gewijd.
Overal werden kinderen naar zijnen naam genoemd. Overal vierde men den
dag zijner geboorte, welken men, hetzij naar waarheid, hetzij bij vergissing,
op den 6 December gesteld had. Doch zoo men hierin, zegt de Heer van
h e n g e l , wien wij steeds volgen, (t. a. p. bl. 768) naar waarheid te werk ging,
is het de vraag, of het oorspronkelijk ’s mans komst op de wereld, dan wel des-
zelfs uitgang uit de wereld bedoelde. Immers weet elk beoefenaar der Kerkelijke
Geschiedenis, dät de oudheid het sterven der Godvruchtigen, als den over-
stap tot het wäre leven, eene geboorte genoemd', en den dag, waarop dit was
voorgevallen, gevierd heeft. Maar naderhand is dit in vergetelheid geraakt, en
alleen' die dag, waarop iemand het levenslicht aanschouwd had, voor den ge-
boortedag gerekend geworden. — Het is niet bekend, wanneef Sint Nikolaas
door eene plegtige verklaring onder de Heiligen der Roomsehe Kerk is opge-
nomen. Zeker niet vóór 993, waarin wij het eerste voorbeeld van zulk eene
heiligverklaring plaatsen moeten. Na den tijd der Hervorming heeft de Kerk-
vergadering te Trente het met hare goedkeuring bekrachtigd, dat men den 6
December als den aan hem. gewijden dag-vierde. Maar van waar het Kinderfeest
in ons vaderland op. dien, dag? Goedhartigheid was een der voorname
trekken in het karakter van dezen Bisschop. Die goedhartigheid spreidde zieh
vooral in weldpen ten toon. Voomamelijk schijnt hij de vriend.van kinderen
geweest te zijn. Men verhaalt van hem, dat-hij eenmaal aan een arm soldaat,
die voor zieh zelven en. zijne drie jonge dochters in de uiterste verlegenheid
was, eenfe zoo welgevulde goudbeurs beschikte, dat de vader niet alleen over-
vloed voor zijn gansche leven had, maar ook zijne dochters, bij haar huwelijk,
30