
 
        
         
		S^ec.  Euflathii  caufa  fefe  ab  aliis  jam  pridem  Siti  x í m   t u   numcph/ia  r   ÒlXXw ¿5nxfciSé>7i#  
 I V .   abjunxerant,  feorfum  colle íta  agebant.  E t   ^   ^   o; | |   ^ 
 ìlli  qui  una  cura  admirabih  Meletio  ab  ,  ~  ~ 
 Ariana  faflione  feìpfos  fegregaverant,  in  «   (A f e w * , s   m ^ t£®   p u A i l f r , 
 Paisa  quam  vocant,  divina  Myfìeria  cele-  t#   ít£A.8/¿gy$  ^rctAoucc»  ‘ r a s   AuTovpyiRs  ètte-  i 
 brabant.  Horum  tamen  ac  priorum  illorum  5  teAsv  r a s   ^eícis.  xctì  ?y  ¿¿gy  Touray  xqíxútav  /¿io.  
 una  eademque  erat  fidei  confeffio.  U tr i-   ;   Ip u A cy k   ^   -yàg  •? 
 que  enim  pro  dotìnna  fidei_qu*   N .c a s   M g M   ¿   N a a í   J ^ ^ A Ì «   ^ f c i y e , .   
 ruerat  expoiita,  propugnabant.  Sola  eos  v  „   ,  , ,   ,  ,  .  ^  ,  c 
 *  *•  »,  a,  T.  M   r   i  08  CtUTOUS  6^5  CLTC  ctM-contentio  &   erga  Prslules  luos  benevolen-  ‘  \  v  <  ,  ,  \  ,U  A, iW.   àc ìl'W ,  ,XCt(  }f 
 tiá,  à  fe  invicera  divellebat.  A c   ne  alteri-  « «   » y * / « « «   O ^ m s .   ySi  $  »  3 * t ì P*   n tus  
 quidem morte  lèdata  eft  difcordia.  Naro  io  Aetmj  SlgAuo-g  thv  &]^cf.<px,<Ttt.  s&gj  yocg  v   MgAe-  
 cum ante  ordinationem Meletii  mortuus  ef-  ti» xètP°'TonoLS  ^vfa£Ì8 T8T6A¿b'77pto7DS, ¿ r   tÌj 
 ièt  Euftathius,  &   pietatis  cultores  poft  &VeCeí<*s  ¿yw^ueyay  tm v   MeAema  p ie v   e ^ o ¿ i - 
 exilium  Meletii  &   ordinationem  E uzoiij  ^   Eò^Wa  <5e  ^6<po7oyjo£,y,  •?  t   <ÌWre£yy7&iy  xoifefe  
 ab  impiorum  confortio  fubduxiffent,  m {as  ^ ^ é i m i ,   xcc]  **0'  k u r ès  tnwaSpoA- 
 &  feparatos  conventus  haberent I  adduci  /  ~rr  I  M i   » ~ >  a/  m  ’ r   _   n  ,  .  .  g g l   i   <  u é v a v .  a iw t t ip w v o u   t d v t o i s   01  cLTT  E t y c a a i a   r   g a r a ñón  
 potuerunt  Euftathiani,   ut  illis  fefe  ,   „   ,  »  i Q  ~  tv  ~  / 
 ,•  t t   •  •  •  ,.  vvuicLv  eyovres  oux  etfeioorianv.  Turai  tu s   cruyct©etadjungerent. 
   Hu/us  igitur  concordi®  re-  «  c v   \  »  V   >  à  t  i  >  ? ' 
 p a r a n d s   viam  ac  rationem  Eulèbius  tunc  01  To,f  ^■va2^l0V  %  AoxicpepR  vrcpov  
 &   Lucifer  requirebant.  E t   Eufebius qui-  W   Aaxi<pgpct  ^   o  EWCios  t   ’AAe^ctydem  
 oravit  Luciferum  ut  Alexandriam  pe-  Jperccv  ri^ia  JCstlctActCety}  ^  ’AOayctaio)  fjmyóiXa 
 teret,  &   cum  magno  Athanafio  ea  de  re  lQ  clÙtÌ s  Si  y i 'n i  't& ¿   m u - 
 communicaret.  Ipie  vero  redmteeranda  «v*  / 
 concordi®  curam  ac  laborem  fufcepit.  Cct,7effl5 
 C A P U T   V.   
 JDtf  ordinatione  Paulinì. 
 K E $ A  A A I O N   E',  
 r ig e i  tìiS  rictuA iya  X^pàroviccs. 
 Socr. I IU . 
 *•  6,  j . V e  R  u  M  L u c ife r ,   Alexandriam  qui-  \   A  A’  o  A&xitpep,  eìi  ¡m.  r«y  ^AAe^cty^eicty  oux  
 dem  proficifci  noluit  :  Antiochiam  2 5  -L A -   ¿.(pixgTo*  T io i ’AvTiovu  ^  croAiy  JCstTE^ctCe.  
 vero  fe  contulit.  U b i  cum  multos  ultro    \  v>'  c '   H B B i  M B  IBbB 
 /•  ^  -r   r   / r   j   ^ T D A A o u ì  d g   'Zè fei  <TUUbCL<TW$  AO 'ÌP V S   X,  T b T O IS   X «X - citroque  lermones  utnlque  fecillet  de  con-  <  ^ *  -   - -  >  ■  • 
 x.eim$  'za&crmJx.Giv >  g im   ÌSùy  iv T iÄ s y p y ^ is   r o b s   
 £   E ü f a ö / a   avptfiocAAS'  vryttTo  S ì   t r u t h s   r ia u A T -   
 vos  TeptaCv'npos  ¿y *  exetpoTovyjcrw  a òroTs ,  yx,  (Xj   y i 
 cordia,  8c  Euftathianos  fibi  contradicen-  
 Taulinus.  tes  v id e re t»  quorum  dux  erat  Paulinus  
 presbyter,   ilium  ip fís ,  fecus  quam  fieri 
 oportuit >  Épifcopum  ordinavit.  E a  res    r..  m  n~  i—'   ^ ,  > 
 j - / r   r   11  j -   rr  •  'Troiavs  Tov  U auA iyo y   evCHMOTrov*  r y r o   r » y   ^ / a a x . - 
 d iile n iio n em   lllam   d iu tu rn io r em   e i r e c i t . 5  ,   #,   ,   ,   ,   ,   7 *   \  , 
 Q u in q u é   e n im   &   oófco ginta  annos  p e r -   aiv  e)ie<yfJv  ^ x .p o 'n p a .v   upycLoxxsro.  ’  vreyTs  y i   o y -   3 
 m a n f i t ,   u fq u e   ad   E p i f c o p a tu m   A l e x a n d r i ,   Sbíixovwx,  Síép iu m   ’¿T U ,  ^   ’A A e ^ c t y ^ ö   T y 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  ’E»  -r*}  I7aA«iS ]  Ejufdcm  loci  mcntioncra 
 facit  Theodoritus  in  lib.  a.  hiiloria?  cap.  3 1 .  ubi  notavi  
 Ecdefiam  quoque  ex  loco  in  quo  fita  e ra t,  ita  cogno-  
 rninatam  fuille.  Certe  Auitor  Chronici  Alexandrini  id  
 diièrte  feftatur,  de Meletii  reditu  ita  fcribens.  ¿to«  b  yjy  
 Mììiì7i®-  ò  èri  «edio£(«4 ^   t r iy (5  ¡yt,Oy,p>ifAt»es,   h tkr 
 tM o r   c v   A i u o ^ h u   t» v   wKAaièev  ¡¡ptrceatv  ix xto in civ ,  ovvtycc-  
 fAiórru»  uvtS  ^   T2  ¡¡ii)  è«  r»  f&ÌcupiBivruv  stBir/juaf 
 i x o   t ?5  cè^ce$ o v vó h v .  h   cu   ? »   /A u ^ tfz c   ¡¿j  A lo y .rts  d m  Trpxr-  
 Cvnp&y,  rat  ccMap  crXtlu  cvvr^t^av,  BìtoAìos  I» 
 imBicrti  d u   ty cze s.  «5  «è ro   oroAAS  wpaiài»,  ^   óWpo»  Avotj-  
 fit«5  ftj?  np°5  MtAiilo»,  acwig/ió-fli)  «rV «ìÒtdo,  ei!óicj 
 »  ytA»785  <c  «ìwt(j»  «¿|i«e»  ¿<tk» myi^cxro, <fe>c.  Quem  locum  
 quia  Interpretcs  non  intellexit,  hic  latine  converfum  apporla  
 m.  Ita  ergo  Meleùus  qui  ob  impietatem  &   alia  cri-  
 mina  depofitus  fu e ra t,  Antiochiam  reverfus,  veterem  Ec-  
 clefiam  per  vim  occupavi! :  adjuncts  illi  clericis  qui jam   
 antea  legitime depofiti fuerant  a   S.  Synodo.  Inter  quos pra-  
 cipuus  erat  Diogenes  ex   Treibyteris,  pra  reliquie  omnibus  
 concur fans  &   partes  adjuvansi  Et  Vitalis  Laicus,  qui fem-  
 per  frauda  atque  impofturas  exercuerat.  Hic  ulterius pro-  
 grejjus,  ad  extremum  offenfus Meletio,  ab  ilio fefe  abrupit,  
 &   harefim  ipfe  quoque  ridiculam  condidit.  Sunt  haec  optima; 
   nota;,   &   ex  veteri  quodam  Auétore  deferipta,   qui  
 Meletio haudquaquam  favebat.  A c   nifi  me  fallit  opinio,  
 Arianus  fuit  Scriptor  ille,  ex  quo  colleftor  Alexandrini  
 Chronici  h z c   delumpfit.  Nam  u t  fuperius  oblervavi,  
 Leontium  Antiochenum  Epiicopum  mirificc  praedicat,  
 quem  tamen  conftat  Arianum  fuifiè. 
 2  T «5  Xtnsv^yiae,  ¡mriùevv  ree;  &eiccs]  Hinc  Athanafius  
 Meletianos  vocat  tov$  ¿»  ri}  m «A « ;2   itovi; ,  diftin-  
 guens  eos ab  illis qui erant  fub  Paulino,  id  eft ab  Euftathianis, 
   ut  videre  eft  in  ejus  Epift.  Synodica  ad  Antiochenos  
 &   r 7<5- 
 3 Uiiìs  òyiiiixoilcc  ìtjjJ Baronius ad annum ChriftÌ4o8.  
 capite  3 1 .  aitcorruptos  efle  hoc  loco  Theodoriti  codices.  
 Neque  enim  quinque  8c  odioginta  annorum  {pàtio  du-  
 rafiè  id  difeidium  Ecclelìte  Antiochense,  ièd  quinque  tantum  
 &   quadraginta*  Ccepiffe  enim  ait  hoc  fchifma  ab  
 ordinatione  Paulini,  q u s   fadta  eft  anno  Chrifti  36 i .   Sed  
 pace maximi  viri  di&um  fit:  Non  ab  eo  tempore  difei-  
 dium  illud  orditur  Theodoritus,  fed  ab  ipfa  depofitio-  
 ne  Euftathii,  q u x   fa ita   eft  regnante  Canftantino,  anno  
 Chrifti  330.  ut  notavi  ad  cap;  3 1 .  lib.  2.  Ab  ilio  enim  
 tempore  Euftathiani  feparatos  conventus  habuerunt.  N e que  
 enim  audiendus  eft  Theodoritus,  qui  in  d i& o   cap.  
 3 1 ,  lib.  2.  fcribit  poft  depofitionem  Euftathii,  faniorem  
 Eccleffx  pa rtem,  id  eft  Orthodoxos,  per  annos  30*  pa-  
 tienter  tulilTe  Arianorum  perfidiarti,  mutationem  aliquarn  
 temporum  opperientes.  Poftquam  vero  Meletium  pelli  
 in  exilium»  &   Euzoi’um  Arianum  in  fède  Antiochena  
 collocatum  vidcrunt,  tum  demum  ab  Arianis  difeeflìfle,  
 &   ièorfum  in  Palsa  conventus  habuifie.  Id quidem  veruna  
 eft  de  Meletii  Se&atoribus ;  qui  licet  cum  Arianis  initio  
 communicaflent,  poft  depofitionem  Meletii  fe  ab  corum  
 eommunione  abjunxerunt.  Euftathiani  vero  jam  antea  
 le   iè   ab  Arianis  feparaverant,  &   feorfum.  Collc6tas  agebant, 
   ex  quo  Euftathius  per  fraudem  &   calumniam  Ari-  
 anorum,  exutus  fuerat  Epifcopatu,  ut  ipfe  teftatur  Theodoritus  
 in  libro  primo  cap.  22.  Notabit  igitur  ìeótor  
 errorem  T h e od o r iti,  qui  in  Meletium  nimis  propenfus,  
 fanam  Ecclefiae  partem  appellai  Seftatores  Meletii.  Sic  
 enim  in  cap,  3 x.  1,  2.  8c  in  hoc  capite  vocat  eos  -rivi  
 ivnSiiac  dyTi%o///tyovg.  Quali  id  lolis  conveniret  Meletii  
 Sedatoribus,  ncc  commune  illis  d lè t  cum  Euftathinumi  
 &ÌQiiiJ.ias  i%lu  ra&efylui.  oj  ’\rm-xiai  viri  omni  laude  digniflìmi.  Qui  cura  An-  S/ec. 
 Ohx\y\(f[cLS  gj^e<6tcSéii  m   Tm^Àict,  7mv?gc  vrópov  t *°cnenfis  Ecclcfi®  gubernacula  fufeepif-  IV . 
 ymyì<tclsì  59  7Cci<rot,v  v 7t Ì p   £   opiovoia.$  ù<nvi[ì[^$  o -t tö -   ^eC  ’   om n ib u s   m a c h in i s ,  om n iq u e 
 \  *  /  \  /  /  „  0Pe ra  a c   l t u d i o   ad   rep a ran d am   c o n c o r d i - 
 h v   Tg  x,  TrpowpticLVj T o   y^XfCAo^evov  ^ \ o S  r< /  A o t-   am  c o lla to ,  d i i l r a t ì a   E c c l e f i s   m em b ra   r e - 
 a   T fo f   èxx\v\<Jia.$  <nur/ipfioo*  atopLecTì.  t o t ì   .a  t   5  ^rj110  c o r p o r i  a d u n a v it .  T u n c   v e r o   L u -   
 D1jcf,qa,ov)  0  À 8 x i(p g g   ctù^itavcS)  '¡rAeiqov  d »  ’A ytiq-   f e r >  c um   d ii f id ium   a u x ifT e t ,  A n t io c h i® 
 X&ty  SléTpi^  XP°V0V‘  (°  ^   7^  EÙctzQ os  eis  ¥  ’Av-  Pr°hxo  tempore  commoratus  eft.  Porro 
 ™ x u>  ùfMÓsS/ns,  ¿1  y lè i  ex  ■?  ¿x  iyafàs  ¡a-  E u f e b iu s  cum   veDÌffet  A n tio c h iam ,  cernens 
 ■  •  a.  >  \  en  0 i  »  i>  «  /  m alum   e x   p ra v a   cu ra tio n e  p ro p e  infanabirpiACLs  
 Sìj<j\a.Tov  T 0  t f c i ß o s   y t y iV ì i fA o v ,   ets   t   e t n e e -   i .   r   ^   ^   . ,   F.  F  ,uianaD1 
 ’  '_ » C I  I  U M   /  ■  u   S w n l   ■  e fte ä u m   e ffe ,  m  O c c id e n te   partes  n a v ie 
 o ,   u j r e x ^ m i ,   o  Se  A u x ^ i   r   SufSv **!*■  i o g a v it .  L u d f t r   vem,  jn  Sardm |^ 
 ym/^io i,  en&t.' m   n i s   CnixAifffiaiixai  Ecclefiaftica;  d o S r in s   nova  quaedam  do- 
 0axe  SilfULm.  o! S i  m Z m   ix,  i   gmata  adjecir.  Quse  qui  amplexi  funt,  ex 
 X  n iT S   ia&M ) fc li* s   x d   ¥   1  limmfi'na  èixinpaoi.  ei us  nomine  cognomentum  fumpfere.  Lu- i * e,  
 b   b A uxitpepiavol  yae  t i r]  'T'a H^ov  à io u c ifo in   exeóióv,  ^ 'L1  aE1Pebsr'  lunt.  Verum 
 -  ìtù  fl° c  quoque  dogma extinftum,  &   dhlivioni 
 T V n T o S h y / u ^ m p M ,   r »   A i ifo .  J 5 t r a d i t u m   e f t .  ö A t q u e   h x c   q u id em   f t   
 l a u r a ,   /j.  ài  fx/  f   tfiunSci  r   vmminsm  ty en n .  re d itum   E p ifc o p o r u m   ab   e x ilio   c o n tig e re . 
 K E Ì A A A I O N   r ' .   C A P U T   V I . 
 O n   i   <J>iÀciv0P&)aria  Xpaueios,  cc.AA.0L  cpdiiu  ßuAc-  Qaomodo  Julianus  Chriflianos  aperte  uccidere 
 X ófieicsi  TrpQtpaciùi  Tue  GònGeii  vx  etnica.  noluit.  non  clementìa  erga  illos,  fed  invidia 
 '  mot us. 
 Ì Ov\icLvàS  r   olxucut  cLtnCetctv  Ix^clAu-^Iiocvtos, 20 / ^ e t e r u m   cum  Julianus  impietatem  fucu  
 7eoA<ls  golaeay  djièTeAÌied'YiovLY.ocvctdcippyiovt.v-  am  détexiifet,  civitates  ièditionibus 
 -  i   ~  v./>  BSEI  ■  .  /  rv  r,  '  nt  replet®  iunr.  .Nam  qui  fimulacrorum  cultui 
 ■ne  f   a m z m m s m   » X « ,  | n   « Id ia i erant, Omm  refumpta  fiducia,  Deo- U * rm , 
 cuecppvi  pi,  ras  r   Am  ayixovs*  r a s   Si  /¿uovcpcLS  rum  tempia  relèrare,  &   impura  illa  &   per-ctiltus &   
 CVMvcts  X)  Asa%S  cl^icls  tsM tus  eTiETgAöy.  ^  tìtÌÌov  petua  oblivione  delenda  myftcria  peragere 
 $   70  g-znQ®fJUov  Trug’  t   A  yw   T a f  c lIu r ti  t   5 u-  *5  ^°'Perunt*  %nem quidem  in  aris  accen-  
 ■   1  0  /.  ,  '  y  »  \  debant:  humum  vero  holtiarum  fanguine 
 fece™,  ^ cum n s .ep c oA iw o ,  x n y   x,  x s cm cf  r e i  ppl|Ue„teS,  fumo  ac  nidore ccelum  inquinacte& 
 t.  x ja o   Se  t y j   <feg?.7rsvofximv  iß a x ^ u o ^ o i  bant.  Quinetiam  à  d®monibus  quos  colc- 
 Sìxifióvavy  Awelaiv'ns X)  Ko^uÌcty77ofy7gs  t r s   ctjifàis  ^ant  agitati,  Corybantum more  furentes per 
 H W W i   n   d  xcopcceSicu;  7 ^   « ■ H B h B R   Ìocis  *   d‘ - 
 <  t  >  p  w   tv  /  V '  /  n  tA  cterns  lanòtos  hommes mceffentes,  nullum-  
 ayiweXP*ìv™>  %  t ì   x,  tto^ icls  ovSiv  30 q u e genus  convicii ac  probri,  quo  eos  tra- 
 «¿W CL7TW.  01  Se  ¿liffE&ias  SicicmToci,  <pépeivrcLs  ducerent, omittentes.  Pietatis  autem  culto- 
 Ttnzov  /xyì  SbvcLfedjjot  ßAcLoxpripcicLS,  cLVTtAoiSöpovvro)  res’   cum.  ^ orl!n}  nialedicentiam  ferre  non 
 >  m  *  »»  '  1°  'a   SWHS  ‘  .   poffent,  ipfi  viciflìm  convicia  regerebant, 
 »   ¥   V7ri  &  .errqrern quim  illi  feqnebanrur,  i-edarguel 
 ^ctAgraiyoy7fS  01  r   cttrgCetots  gpyttTocjy  x,  fycLcru-  bant.  Quam  rem  ¡egre  ferentes  impietatis 
 Tmos  erpóSlov  ’¿xv'ns  r   dm   r y   xpccrQvTos  rvtoxs  3 5 ®pi^ces >  ^   hcentiam  libi  ab  Imperatore  
 fZS&iryivofxévtiv  7rappyj3ìcLV,  TCA^yRS  clv-vois  farine-  concp^am  audacia  fua  fubfidium  natfti, 
 /  >  /  <  \«  Si  _  .  .  gravillima  éis  verbera  intulerunt.  Namf 
 t t7014  evretpepov.  0^  y>  TCRfi/xiRpos  (¿RtnAfkss,  Siov  que  Imperator  fceleiliiTtmus,  qui  fubdito- 
 <Z3£2/m\Q£cQri  ¥  r   elpwrjs,  rùtos  tovs  rum  paci  confulere  débuerat,  ipfe  potius 
 Silptas  X&T  r XAaAw   e&fLm.  TfctewR. H  Tr   P°Pu1°s  ^   fe  mutuo  iheitabat.  Diffimula- 
 52  a.  -   ^   1HW1  ,   5  ,   bat  enim  feelera  qu®  homines  àudaciffimi 
 ^  av  epav  t  ^  fàieiìUfFèpcùV  ToApica- 4 °  adverfus  modelli ili mos  p'erpetràbant.  C i - 
 ¿opR’  xj  r a s   97oAm j^ s   ^   <jpa.TtecrtKRS  d ^ x ^ i  v *^es  quoque  ac  militares  magiftratus  cru- 
 Tois  co/xoTRTois  X)  «Tboj-gCefaTDis  gTriTsuey  0]  vtpo-  deliifimo  cuique  &   impiilfimo  mandabat. 
 1puiSs  f .  3-ity  n vs   i   m Su cti’eccepii  yx  wccjìcc-  E u d io fó s ,\ erx  P ìe t?tis>  P ala“   q u id em   
 m   m  ~  j\>.  ^ tv  »  ~  »  >r\  »  ,  ,  ,  ia e n h e a re   m in im e   c o g e b a n t:  led   om n i  iV 
 ^oy  tcrv  es  s  ruto<s  g?rETi0govcy  rti^ ico;.  R<pe\-  fami®  g e n e re   e o s  a ttereb a n t.  A b la ta   fu n t 
 V a l e s i i   A n N o t a t i o n e s .. 
 ànis.  Ex  his  igitur  apparet,  difeidium  illud  Antiochen-  
 fis  Ecclefiie  cceptum  effe  à  depofitione  Euftathii,  id  eft  
 ab  anno Chrifti  330,  vel certe  329.  Cui  fi  oftoginta.quin-  
 que  annos addideris,  fiet  annus  Chrifti 4 14 ,  aut  4 1 5 .  qU0  
 Alexander  Antiochenfis Epifc.  Euftathianos  reliquo Ecclefice  
 corpori  adjunxit.  Quo  polito,  Alexandri  Antiochenfis  
 obitus  non  anno  Chrifti  41 1 ,   ut  vult  Baronius,  fed  
 ferius  contigerit  necefle  eft. 
 i  ‘Etuovvimcìv  ilxfaccn ]   In  codice  Savilii,  f  Regio J  &   
 in  cditionc  Bafilienfi  legitur  ìSì\chtc. 
 V a r i o r u m . 
 a  Tu»  ahc'iKC!» ó  Aisr-l<ps§  ceù&TzcsJ  Ejufmodi  tunc  erat  
 ftatus  Eccieiìx  Antiochena,  ut  jam  tres  cflent  Epifcopi  
 m  una  ci vitate:  nempe  Euzoius  qui  Arianis  prseerat ;  
 Meletius  qui  orthodoxisi  quocum  haud  omnes  commu-  
 nicarent  Catholici,  quod  aliquando  Arianis  placuiflet;  
 1 aulinus  à  Lucifero  ordinatus,  quod  nulla  unquam  vel 
 tenui  fuipicione  pollutx  fidei  Catholics  laboraffèt. 
 b  AuaKptpixm ]   Contendebant  Luciferiani,  Arianos  E-  
 pifeopos  non  debere  recipi  etiam  pcenitentes;  eorundem  
 pariter  baptifma  effe  repudiandomi  ut  docet  Hieronymus  
 in  Altercatone  Luciferiani  &  Orthodoxi.  Vide  etiam  
 Socr.  p.  i j 6 .   n.  b. 
 A èT9