4 5 °
S æ c .
VI.
nos homo fa&us e i l , Deus effe definet :
Nec rurfus eo quod natura Deus e f t , &
fimilitudinis noi tra; haudquaquam capax,
homo effe recufabit. Quippe ut in huma-
nitate Deus>> jfìc in majeftate Deitatis con-
ftitu fus , manet nihilominus homo : utrum-
que fimul exiftens unus, Deus fcilicet at-
que homo, Emmanuel. Porro cum illum
X£.0’ x f i d s a.y9pa)7n>iy r o w a j . ® ì ò s d m A e o i ' h t ì
[ ¿ h o 077 ® iO S ÉÇlVj ¡¿ T T rpòs yi/A&S 0 ¿coíacrtv
ctita^Sixrov e%4 > é cLv^pams wa\ icap-
carncnrocj. tcefxtVYixe Se arfifi dt àvOpaitortiTt ®eos}
' QUTCû dt VTTipoyyj f iO T Y lT O i aVj avQpCù7705, OltSÌv
5 utJoy* api<pa> J'g av dt mura» xaì £s ®eós Tt-bfxu
in divinitate perfeótum , & perfeótum in & a v ^ p a m s o V p ip ia ju v iA . r a v r ò v Je opu tA o yu vliS
humanitate, ex quibus compofitus eft, con- d t SeÓTH77 TgA^oy, ^ âv9/>û>7roTW77 ‘a ^ Æ f f &
firemur, uni. ejus compofîtæ periònse parti- tv <} v » \ / v > i o i i- /- r a - c èìcupecnv u r a i a uepos% >7 Tóitny wx « n - cularem diviiìonem aut feaionem non infe- ■ , ~ - n/ * -
rimus; fed ïiaturarum difFerentiam quae per <Ptpoptev T« ¿uqt at/ry auvögra U770çe&(n|'' ir ^ ilotunitionem
nequáquam tollitur, indicamus. i o <popav r Q i m w cni(¿<xívopi&ii> ¿ x cLvaupapievtiv S ìa , ^
N a n nec divina natura in humanam muta- eeoiai,. 3n 78 » ^e!a Cfniois a!f ¥ id p am la t
ta eft, n,ec humana in divinam converfa. m »/ . * » « , ^ / , ,, . , , .
Sed utraque potius inteileóta atque exiften- ** 8TE, * ||| ÿ S'feiay £yPct”
te in propria; natura defiiìicione atque ra- >7nì‘ ^ £0 $ M ^ 1
tione, unitionem faótam effe dici mus fecun- d t r o f r ìSìas (púaras opa ts ^ Koya 7rt7rpcÌ%j)<xj
dum perfonam : unitio vero fecundum per- T( a i n ÿ fiUA>/riu v«fl* I -v- n* « '
fonam id E S Deum Verbum, hoc 15 ~ ! T * I M i ^ g l
eft unam, perfonam ex tribus divinitatis per- tma,s ™ 0 ®eos r pu* im -
fonis. non hòmini praeexiftenti uoitam effe. fet<t(í r Tpim t .jìotjuos ¿ vrpoüm)-
ied in Utero Dominæ noftræ, fanâae glo- ç am * ) 6pànu-titolili, i \ \ ’ ¿ t t î ! ■? îSo-ot/-
r io fe Deiparae ac femper Virginia M a rw , g « ¡ S t Ï î W B B t j ¿ei TOpöe',a
libi ipii e x e a condidiiie in propria perio- A, / »ts. / Z * > \ .
na carnem nobis confubftantialem, & iiídem 20 M /u v fy jtn f f t u r p ß clvtk gp t í g |
omnino paflionibus obnoxiam, præterquam uwoçaorj cmpKst ofxouoiov ypiiv 5^ o/xoio7ra.&)¡ kcltoL
peccato : eamque anima rationali & intei- ttcc y& , y»e)$ a/ÀçSSéç, ¡u-lvyvuévtiy d,vy» A off-
Vigerne animatam. In fé enim habuit perfo- » x ï Æ W m v 1 > T '
nam, & homo faótus eft, & unus idemque » q , ./ > • ^ Ç x
eft Dominus nofter Jefus Chriftus qui u- O*9® g9ï1' ¿ 11 äu toj Kupiòs ufiav ’I -
na cum Patre & San&o Spiritu glorifica- % 5 v\crous Xpi<n$ Obvh>%ct(^ó/jbp<)$ r a O ® ¿ r a ayíep
tur. Porro ineffabilem ejus unitionem men- nygú^aoc.77. hyoëvns J'g awTy t ¿[(Dpctqoy gy^ciy oo0« ì
te conliderantes, recte confitemur „ unam . • 18 .v ofioAoyvfuv /¿iclv Qvoiv T * ©gy A o y a ctoccpKauinaturam
Dei Verbi inearnatam, carne quæ ! /* ' 5 1 / 1 ~ -
anima ratiohali atque intelligente animata Lct/,,ti ept^pvygfpieyy ’y vX V ts ^ vogpoc.
eft. Rurfus vero naturarum diiferentiam >9 toàiv dp à z a & c f , Actf¿<o<ívovn$ t r <J) v o ia v S ìa -
animo confiderantes, duas effe naturas affe-JO <p0pàv, S io awims un» Aéyottav, Ítaípem» oWW-
rimus, nullam lupennducentes divifionem. / c 0/ ^ » \ * , ~ ^
Uttaque enim in ilio ineft natura. Quam- ^ ^ ™
obrem unum eumdenrique confitemur Chri- x,a< ù -v 'tw o p ioA o y y p ttv Xgiçoy, gva ifov9 ey
f t uro, unum fiiium, unam perfonam, unam 7r/>o0W7n>v, p ti& v v T ro ç c u r iv , ® t o v n o/uo ¿ ^ a vQ p a -
fubfiftentiam, Deum fimul atque hominem. m >. o r i fa s I r ¿ í A ’ tpaorWr&s Í
Umnes vero qui aliter aut fenferunt, aut - ~ * q 0
fentiunt, Anathematizamus, & à f f
Catholica & Apoftolica De iE c c le fia alie- *y**s tw ©wtl K5tÖoAixÜ5 x a ì donqoAixìis CvLjtA)/-
nos judicamus. Cum igitur refta dog- cía s. TcJy opdav mivuv Sbf/xarav r ctyíav oearépav
mata 'quæ à Sanftis Patribus tradita font ^ M p u * ^ , v p o T p in ^ ¿ .
nobis prædicentur, hortamur vos omnes, ~ r , , , xi , . /
ut in unam eamdemque Catholicam & A - ct'7tcu(gt.s us pitav X) r ctvrlco x.stôoÀixw x a î #
poft'olicam' E cclefiam conveniatis : imo po- ¿p exx\y¡cnav ovvfíexfo juxiAov ^ ¿ orapadi
verbis uti, pro confenfu & adunatio- Aeias ßow«, 7t»ou70js pupiaoi 3u7ro I t 3
one omnium Chriftianorum , ut una ab XpmavZv Ànaviav bfio(ppQ(Tijvy¡$ n ¿ háaiau, ¡x. Ç
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
tantum difcrtminis eft, quantum inter foov»Su, Sc aumi>.
In unione five unitatc nihil eft nifi fimplex. In unitione
vero aliquid neceflàrió intelligitur compofitum ex duo-
bus. Certe Vetus Interpres Synodi Chalcedonenfis, t»um*
perpetuo vertit unitionem, vel adunationem.
i N««/*/kì}5 ¿1 f/jtiXPiov xctl ihs-ccfjptiaiis] Reftius in Nice-
phoro feribitur, »v/auds i ì x x ì [¿aXXov fac. Eg
o tarnen mallem ita legere: vfäßpfc. uiZxXov ¿Ì xeti
■¿srxgtfvnis, & c . Id eft, S e i utraque natura intelleHa, aut
potius exiftente in propria natura definitione atque rat ione,
unitionem fa l l am ejfe dicimus fecundum perfonam. Ne c dubito
quin Juftinus Imperator ita feripferit ut dixi: repre
hendit enim ie ipium, quod dixerat, ros/joitiK, ,vquafi dua-
rum in Chrifto naturarum differentia in intelligentia tantum
confifteret, non autem re vera extaret. f in Editilo
tarnen Imp. Juftiniani de fide, ex quo Juftinus Edi&um
fuum deferipfit, vulgata Ietäio habetur. Extat editftum
illud in Chronico Alexandrino, p a g .,800.
2 Ep ocutm ¿ d p t%t tu » ix o o fum » ] In Nicephoro legitur
i» «¿Tj},lu pple r jt tmpM. Quod nullo modo ferri poteft}
neque enim Chriftus in carne propriam habuit fubfiften-
tiam, ied antequam carnem aflumpfiflet, propriam habebat
iubfiftentiam, ut pote qui iecunda eilet periona fa-
crofantft« Trinitatis.. Si quis tarnen Nicephori feriptu-
ram tueri v olu erit, equidem non valde repugnabo. Apfi-
us enim cohatret cum praecedentibus. Senius ergo eft,
fiiium Dei qui ab *terno^ propriam habebat .iubfiftentiam,'
affumpta carne, in ea perfonaliter fubftitiiTe.
3 'itro rSis räp X&eixrav xxxptup ¿/Ao<Pgoru»tifl Affen-
tio r viris doftis qui jam pridem emendarunt isrif r « ,
8cc. Quajnvis Nicephorus vulgatamN feripturam retinu-
erit.
• /
p t l t u
f i t a v eL T ca v rav ¿ b ^ o A o y ia v a v a i t r a ( ju ty d -
A a ® t a X) C a r ü p i iip ca v ’ Iq o o Z X p i< r a ' t u 3 À01-
1C0Ò fMiSeva. i r p t x p a o i f o f iM v » ' r s ^ o a i t a j\
o v A k a .Q a s c v y o f x a ^ ï r o i t ¡¡¡Braja f-tía v x a ) r i c o
opQlu* i t iT i v n x a ] m o ia v a l o v ^ A ólC a j Q e p o v o r y
l¿ e X P 1' vu^ x ç ^ c T o Z v n s ’¿Qov$ ' î ï ’ x a l < v / ip u L io s d t
r l j a y í c t , r u ©«oy KZ-QoAixví x a ì d v n w A i x i j gxxA>j-
öifit, T ta v ia v (¿ íQ cH o v t í x a l a x a u v o T O p iW u )
x a i M r o v g çn i a ica .v 'fg i, pfyjo v r o s y p ó v o v . 7o ú r a
f f y o u i ¿ i r a v r e s r a i S i x r a o i/ y x c tr e líú e v T O } opúo-
J o ^ a s CY .7re<pavvícdvif A e y o v T ís . o u S iii S e S\-
epp a y t ia v o A a s »yáOi/, S ió r t pyjTafs 27rscj>j//.viW7t) r o
ß eG a u o v X) cDtjtivoTopcHTvv m i s <y&xAyjcnciu.$ 9rg<pu-
A¿työoq x.ai r o v e%r,s em p p é o v r a , y p o v o v .
omnibus glorificatlo tribuatur De o optimo S * c .
maximo & Servatori noftro Jefu Chrifto, V I .
ac nemo deinceps inanem p r g e c e x tu m arri-
piens circa perfonas aut fyllabas rixetur. Si
quidem fyllabae ad unam eamdemque fidem
5 & inteihgentiam perducunt: eoqui haftenüs
in fanfta Catholica & .Apoftolica Dei E c -
clefia obtinuit more atque ftatu, firmo & in-
concuflo in pofterum pcrpetuo manente.
Huic edi&o omnes quidem confenfum fuum
accommodarunt, reclam in eo fidem ac do-
xo <ftrinam promulgatam effe dicentes, nullum
tarnen ex membris Ecclefiae q u a difcifla fu-
erant, ad priftinam rediit unitatem,propterea
quod difertis verbis edixerat Imperator, ut
firmus atque immotus Ecclefiarum ftatus
ih pofterum fervaretur, ficut antea fcrvatus
fuerat.
K E i A A A I O N E . 1S C A P U T V.
U i ù i 'A r a p iv ia g j M j SiBTcìtem. Do 4 mjìafi> An,ìKhcnjh Epìfisi ojoSlhm.
K€eOu*<| ^ xa! ’A ^ m o , ’Ib o tìì t 5 5 eou- p 0 r R? Jullinus Anaftafium quoque ex
itoAeas J-povov, gW^Affly ot t V t ì legp.- Antiochena fede ejecit: objiciens ei,
Ttxav ypyifidiav r liv ytyivy\f^Jilu> S)t7mvlco > Ag- tu,m. ffu°d ftcram pecuniam in fuperfluos ac
\ >■ * t ' % \ 1 /cy , minime neceflarios ufus profudiflet» tum
) « » « . < « o r p o c rw , y o n ^ i o q u o d j p f i c o n v i c ia tu s effet.PNam
r lu , n es clvtov &AaoxpwicLv. epaTiiOéV^c. ya§ r rogatus fuiffèt Anaftafius, cur adeo profufe
*Avafaatov, r i «fVj 77dts ou7ti> ^u«hiy r a iegprixà facram pecuniam dilapidaret, diferte refponbin^
et ìm W iÉ dva((>cLvSbv ùitWy co$ a.v [dn 7rapx ^5rac’ ne ^ Juftino, communi pefte ac perni-
, Iouw1 ou n~i m m~ A. /m < > Se aeuiet emge nJeurfitsi nuhsu mldacniir cdoi riperetur. DicebAantu"r
fjilu>i(Ta\ ’A.vaqcL<nay 077 y t ^ tvovu X P ^ f^ 7a' * t 25 ftafio, quod cum pecuniam ab eo ad Epifco-
*Gkioxoitld eyxuZA&MTi, o v x ’ HAero Sbuoaif. patum promoto poftula^viflet, Anaftafius eam
3 3 v o r t p i p n s i - i % *& . M * w ? * ùtoS, ¿ i w i l T f i o X q ^ d a m ^ S u m
t (¿aaiAixov oipxaq ^oAijdevmiv Z e& .7tiv<nci tncoitov, propolito ac voluntati gratificali ftudentibus.
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s.
1 Ilepi <S7&ea>7m h o vX X xQ tf J Prima v o x , eatsmTm.
fcilicet, pofita eft ob hzrefim Ne ftorii, qui in Chrifto
duas perfonas aflerebat, alteram hominis, alteram Verbi.
V o x autem ovXbxGcti, adjefta eft propter Eutychianos 8c
Acephalos, qui C h n ftum ex duabus quidem naturis .con-
ftare dicebant ante unitionem j poft unitionem vero, u-
nicam in eo naturam effe.dicebant. Contra vero Catho-
lici, Chriftum in duabus naturis adorabant. Syllabae igitu
r ill« funt c i, 8c dot. Q u « licet divcrfie fint, tarnen
fi re&e intelligantur, ad unam candemque fidem ac ien-
tentiam amb« collineant, ut fubjicit Juftinus. Vide Eva-
grium fupra in libro primo cap. 1. Cxterum hoc edi-
ö um a Juftino juniore promulgatum eft anno Imperii
primo, Chrifti videlicet $6<J. ut norat Baronius: quo
quidem edi£to, nihil prorfus Ecclefi« Catholic« contulit
Juftinus: fed folam orthodoxam fidem expofuiffc conten-
tu s , de Neftoriano, 8c Eutychiano dogmate difputationes
in pofterum prohibuit, unumquemque pro arbitrio fuo
de his rebus fentire permittens. E x hoc itaque ediöo
nullam utilitatem confecutam effe reftc fcribit Evagrius.
Male igitur Joannes Biclarienfis -in Chronico, de Juftino
juniore ita fcribit: JQui Juftinus anno primo regni fu i ea
qua contra Synodum Chalcedonenfem fuerant commentata def
ir uxit. Symbolumque fanttorum Ecclefia Patrum Conftan-
tinopoli congregatorum, & in Synodo Chalcedonenfi lauda-
biliter receptum, in omni Ecclefia Catholica it populo conch
nendum intromifit, priufquam Dominica dicat ur or at to. Ju-
V A R I
* Valefius autumat, Biclarienftm Juftino Juniori ea
tribuere, qu« Seniori potius conveniebant: hie enim Con-
cilfi Chalcedonenfis acerrj mus defen for fuit. Verum Em.
Card. Norifius in Differt. de Synodo quinta, cap, 9, pa-
rag. 2. ea Biclarienfis verba referens, refte obiervat, Ju-
ftinum, cum videret ob TriaCapitula profcripta Africam
atque Occidentales Provincias diflenfionibus laceratas, E-
didlum illud Fidei publicafle, i \ quo nullius Synodi men-
rionem faciens» qu« credenda cuique cffent propofuit;
fed T r ia Capitula.non folum non nominafie, fed inter
ftino juniori ea tribuit Biclarienfis, qu« feniori Juftino
potius conveniebant.*
2 To» bnmoom» ¡'/¿tceA&ipTi'J H«c verba cum non intel-
ligeret Nicephorus, prætermifit , ut videre eft in capite
‘36. fic enim hunc Evagrii locum expreflìt. m<p(ipw
¡/ih/Aav,f to p Iuftpop M iti»*, óri7nf IjrnuPTU ^ g ip n u m où <zs&-
y,prfm hopxt, Sed facile erat locum Evagrii emendare in
hunc modum. oit yt toupti ^ ç o tw tmoxom» ìyg i-
'e/&tk sIxìtv hvixt. Atque ita legiffe videntur Chrifto-
phorfonus 8c Mufculus. Sic enim vertit Mufculus: Dici
tur autem Anaftafio fuccenfuiffe, quod cum pecuniam prò
Epifcopatus collatione' exiger et, dare illam noluerit. Vetus
igitur h«c odii caufa erat adverfus Anaftafium, priufquam
Juftinus ad Imperium perveniffet. Quare Evagrius
utitur verbo pÆvimq, quod vetuftam iram atque ab-
ftrufam fignificat. Certe Anaftafius, fuperftire adhuc
Juftiniaao, Antiochenfis Epifcópus fuerat defignatus.
Solebant autem potentiores au lic i, 8c qui plurimum
apud Imperatorem poterant, pecunias à Patriarchìi de-
fignatis exigere, ut cxemplo Chryfaphii Eunuchi probari
poteft, qui pecunias à Flaviano Conftantinopoleos
EpiTcopo flagitavit, ut fupra retulit Evagrius. Quod
tamen poftea vetitum fuit Novellis Conftitutionibus Juftiniani.
(
q T\potn<plçin Si xxì ïnpx ] Aliam certe cauiàm affert
Theophanes in Chronico ob quam Anaftafius,Sinaita ex
Antiochena fede depulfus eft. Sed quoniam Interprètes
Dogmata adiaphora numerandam effe qu«ftionem de T ribus
Capitulis vifiim eile innuere in fine Edi£ti, dum ait,
ie ilia credenda propoiuiffe, ut deinceps nemo ullo pratex-
tu propter perfonas, aut Syllabas rixetur. Quibus Theodori
perfonam, itemque fcripta Theodoriti, atqu® Iba forte
intellexit,. nec non quxftionem nuperrime exortam de
corpore Chrifti corruptibili vel incorruptibilij una enim
Syllaba Romani Imperii Antiftites nobiliflimos in exiliuro,
procul a fuis Sedibus deport aver at. Ant. ta gi ad ann.
5 66. n. 2.