Sæ c .
V . C A P U T X V III.
Ouomodo Joannes Alexandrinus Epifiopus Felici
Papa perfìtaferit, ut depoßtionis libellum
mìtteret Acacio Confi antinopolitano.
K E S A A A I O N IH'. .
O im $ *Ia xm is o ’Àke£djSpeict$ vreiòet I pf t pi r £
r ic t ir # 'P a p y s ycLQcupmi *Axcut<a T a Kavçay-
'nVtS'7ro\i(Û$ '7Cè[X'j/0Uj. •
In t e r e a Joannes qui Romam confu-
gerat, Felicem Romana urbis Epifcopum ?
qui Simplicio fucceilèrat, de rebus à Petro
geftis aflìdue interpellare non cefiabat. Tan*
demque ei perfuaiìt, ficut à Zacharia pro-
ditum eft, ut fèntentiam depofitionis mitte-
ret ad Acacium, eo quod Petro communi-
Od'g ’I a d w i s o d#>*Pa/uy TWpSìjycùs, a
X X T (£ / XlfjHCAlX lO V T ìlS 'PùùpUjS Itc'kJXQ -
'7tw ita.p lcoa> xM T Y J H e rp a ytvoptév
a v i x o u Tr&idèi y cos- Z x ^ x ^ / x s A é y e i , x x d cu p tn -
xcv ’A x c L x ia T ta & l r y x v T y $ ÌA )jcaret.
Cui quidem fententise, u t q u a non io ^ o s *£ <Z2£ js lìé rp o v 'm x x x oivm tx$. o-zs^ ' ©ì à - i
ex prsfcripto canonum lata effet; tradita xouov!<^Zt>s "/¿vo/tty/cv,, xet0a>s l^ p ^ T aq Taf etyTof Zct-
enim eft Acacio à quibufdam monachis A- a f e erto r c i r » ie«S ^ / *
ccemitenfis ut vocant monafterii; non ac- » N o' • ^ \ V
. . , . , . AXOiflYlTVOV XXAoU/UfyCäV TOV ILOÌIXÒÌXOV UZTIQVTiS ßtO U
quievit Acacius. Atque fise quidem icripta A \ ~ .
funt à Zacharia in hunc modum. Porro Za- o ^ A xclìUos y 'Qgß<rijxATo. . Xj murai, Z
charias nihil eorum quse tunc getta funt, ex- 1 5 £»« -yéygjcxlxj. A u 7 3 Ì /uoi ji*ièr T3? / èon ry r»
plorate cognitum habuiife mihi videtur, fèd
ea dumtaxat qua auditione acceperat, mutila
atque imperfecta nobis retulifle. Ego vero
totius rei feriem accurate exponam. Cum libelli
1 Joanne Felici porresti eflent adverfus
¿ìivx f' ptóì/lco fiè xxolus mptèrmt,ix-
ajxíylto kçtjyiioueQui, e yen n i yfcut\mìÀ/m
rìjv Àx&iGtuxv Ìp-)(op>&\ Atfccay. * AiQéAAw 'GfohSì)- %
fiévw <&rç)s ’Iadyyou rcS $iX)pC4 -fâà ’Axaxíou, cos
V a l e s i i A n n o t â t i o n E s ;
i ‘05 ¿>0twwiw? tfviptvor'] In damnatione aC depofitio-
ne Acacii, duo maxime reprehendebant G r z c i. Primum
quod in Synodo damnatus ac depofitus non fuiiTet :.fed
folus Felix Papa nomen fuum fententise depofitionis prx-
. fixiflet. Alterum, quod nec conviélus, nec difcuflus jux-
ta Ecclefiafticas regulas, damnationis fèntentiam excepii-
fet. Priori quidem obje äioni ita refpondebant Romani :
non opus fuiiTe nova Synodo ad Condemnandum Acacium.
Omnes enim iè&atores & commùnicatores hxreti-
corum, qui fpeciali fententia olim condemnati funt, fi-
mul cum eifdem hsereticis damnatos intelligi. Ita Ge-
lafius Papa in epiilòla ad Orientales, quam primus edidit
Jacobus Sirmundus, in geftis de nomine Acacii. Scio’
quid refpondeat Baronius ad annum Cbrifti 484. cap.21.
Gelafium feilieet Toqui de Oecumenica Synodo. Sed pace
ejus dixerim, hzc.re fp onfio non fatisfacit. Neque
enim G r z c i in Iioc negotio dii eri men ullum faciebant
inter generate ac particulare Concilium. Sed generaliter
affirmabant, Acacium nulla in Synodo fpecialiter ob ipfum
congregata fuiflè damnatum. Sic enim fcribit Gelafitis
Papa in epiftola fupra memorata. Orientates alloquens
his verbis. An i t uno_ iolet Acacio, quod fpeciali Synodo
non fuerit confutatus ; cum proprium crimen fuis Uteris ipfe
„ detexerit,. nec audiri debuerit jam /ponte confeflits ; de
tantis Fontificibus Catholicis non dolet fine ulla difcufjtotie
feclufis-. Fatetur ingenue Gelafius Papa, Acacium in nulla
fpeciali Synodo1 convi&um atq u e -auditum fuiflè. Cert
e ex duabus Synodis Romanis, in quibus damnatus e f t ‘
•Acacius, neutra ipfius caufa congregata eft. Sed priori
quidem ob. Vitalem ac Mifenum Legatos fedis Apoftoli-;
e x collefta eft.- .in .qua Vitalis quidem ac Miiènus. dam-;
nati; Petrus vero. Alexandrinus & Acacius, perftri&i tan-'
tum. obiter . ac notati ,• u.t docet Evagrius paulo infra.
Pofterior v e r o , cauià Antiochenz. Ecclefiz colleéfa eft
eodem an no, ut docet Felix Papa in Epiftola fynodica
ad univerfos Presbyteros & Archimandritas Conftanti-
nopoli & per Bithyniam confiftentes. Qua in Synodo
Petrus quidem Antiochenus przcipue , ac
damnatus eft ; qui pullo. Calendiong fedem Antiochenam
mvaferat. Petrus .vero Alexandrinus, & Acacius Conftan-
tinopolitanus, ut io cii 8c commùnicatores rejuidem Petri
damnati funt, ut fubferiptio eidem Epiftplz ¿fubjeiSIa de-
clarat. Candidus Tiburtina civitatis Epifcopus, Petro Ale-
xandrina Ecclefie. pervafori, ^ Acacio quondam Ecclefia
Confiantinop. necrion etiam Petro Antiocheno, ab Epifcopali
& Chrifiianorum numero olim ju r e & merito fegregatis,
omnibufque fequacibus eorum, fequens auSloritatem fedis A -
pofloUca, omnium noflrum, ju x ta Ecclefia fia t urn, Catholi-
ca deUberatione prolatam, anathema dicens ßtbfcripß, & c .
Quod, v ero . Felicem Papam ; folum ei- feritentiz, nomen
fuum przfixiflè qüerebantur G r z c i, hùie objeétioni ita
refpondet Felix in Epiftola. fupra citata, his verbis. Unde
ntinc caufa Antiochena Ecclefia apud B. Petrum Àpoftolum
collecli, rurfum dileSUonì vefira mor'em qui femper apud nor
obtinuit, properavimus^ indicare., Jguoties intra Italiam propter
Ecclefiafticas -xàufas' precipue' fid ei colltguntur Domini
Sacerdotes, confuetudo retinetur, u t fuccejfor Prtfulum fedii
Apoftolica, ex perfona cunclorum totius Italia Sacerdotum,
ju x ta follicitudinem fibi Ecclefiarum omnium compet entern,
cuncla conflituat. Idem ante,Felicem dixcrat Julius Papa
in Epiftola ad Orientates, quam refert Athanafius in Apolo
g e tico . Jam ve/o quod fpefiat ad ibcundam objefitio-
nem Orientalium, de Acacio fine ulla difcuflione damnato,
iàtis refponfum eft à GelafioPapa in Epiftola ad Orientates,
cujus verba fupra; protulimus,
a AibiAAiay b r u i h > t t j tpiXtixij 1 Jani quidem antea
Joannes Tabennefiota, cum ex fede iua dejedus fuiflet,
Romam veniens, Simpiicium Papam appellaverat. Libel-
lum tamen ei non-obrulit; fed tantum ’ fuafit, ut pro
fua-caufà ad Acacium ■ fcriberet.' Quod quidem prompto
ac libenti animo fecit Simplicius Papa.; Acacius vero, ac-
ceptis Simplicii Uteris refpondit, fe Joannem quidem E-
pifcopum Alexaudriz minime-’‘a gno fce re .. Pètrum vero
Mongum in communionem fufcepifle ju flu Zenonis Au-
-gufti..: Quibus literis graviter rcommotus Simplicius re-
fe r ipfit, Acacium-non r e i t e neque ordine egiflè,: qui Petrum
communi ambotum fententia 3amnatom;i in com-
"munlonem recepiflèt. Cu’mque Joannés Simplicio P ap s
libellum pararet offerre varia in: Acacium cri-mina- con-
tinentem, Simplicius .interim morte prseventus - eft, aote-
quam^ Acaciùs^ poftremis ejus literis. refpondi-flet,. ut fe ri-
bit Liberatus in B rev ia rio:'.Sed'cum Felix in locum Simplicii
fubrogatus fuiflet, Joannes libellum, quem Simplicio
ante paraverac porrigendum, obtulit Fclici.Papz. Qui
mox. per Vitalem ac Miienum Epifcopos, libellum citatio*
öis mifiü ad. Acacium;¡mandans ut quàmprimunv Romam
; v eniret, coram Apoftolica fède libello Joaonis , Epifcopi
refponfurus , ut tegitur in. geftis de nomine A’caeii, 8t in
. libello citationis ad Acacium tranfmiflo ., Libellus.quidem
-C.itiatiojiiS; fic incipit Epifcopali diUgentia commovente dt-
buerat dileclio tua, EccUfiaflicum morem feeuia, quid refpdn-
fio fanbla memoria pradecefforis mci per virum devottim UV
a r i o r u m
a **r>K<cTor javrec Poft Simplicü mortem
AnaUafius ^it, fedem vacafle dies V I . quod 8c in variis ca-
talogis noftris le g itu r : Sed Interpontificium fuifle tan-
tum dierum quinque refte feripfit A u ä o r Chron. Vit.
Pontif. San&um enim Felicem hujus nominis I I I . natione
Romanum, die fexta menfis Martii ordinatum effe, ex
ejus ièdis duratione cooftabit. A n t .Pagi ad *»».483. «•
M U fite s
t i h ü M S n h f t ? n a m ü r n t , i h i p » ¡ » u t - Acacium, u t qui illicite petro coronjuni- S a c .
I 7ta p cLvTod yw /J L tm y » TBÀÀWTcq 1 caret, & ^lia quaedam g e r i e t contra facro- V.
to u $iA)jxö5 Ä f Z iimvcL B in c A io s x, M m v < & rui” (1c?0oniim Pr$fcriPtum, Felix Vitalem Vitalis
1 \ > „ ./ / . ac Milenum Epifcopos ad Zcnonem mifit.h^ijknm ,
W » pof^ns Ut ChalcetTueniis Synodus firmaa
m M d W H r e T neJSov ics a i p e m o r , % ’Al{ ¡ ¿ u w } retur, & Petrus tanquatn haereticus expelu
r g ß s Tor ÌUXjjxct, t t& t a>v 'ic o x f/tis y leretur : utque Acacius R.omam mitteretur,
OTAAaxas e/crücSii/aV c i c m , T x e ÄifluW m e - rationern « ä d u u ru s eorum q u ^ foanues,
s cujus toties mentionem fecimus, ei obiit
g o v m . Kä* cieb a t..
K E S A 4 A I O N I©'. C A P U T XIX.
I h t t KyeiAAoo f t o n s ’A x c i / i ^ 1° D e Cyrille P re p o fit, m e x a fttr ii jim m ite n fin m ,
i m , o w i i o a o s 'P c e /tw i e r é n i A e qm m o d o K o m m a d F elicem q m fd a m d i .
TO«5, Cia>oir «.òr01^ <says Ce/. S v /M m r -raA- re x e r a t, im ita m illum u t ea q u a a d v e r fu s
F u ß i/C e t Jtstr« T- o r in to s . f id e m c om m ijfa tr ä n t, u k ifie r e tu r .
1 ■T-J-P« S iè nOTBis <p9Uvcn !r!eò ßajnXtw, Ku- C h b priufquam ifti ad urbem regiam ve-
3 caAAos 5 0 t «xotjeìituv H jtltß u ß jic c v niifent, Cyrillus AccEmitenfium mona-
P & W T afe , mAucouTO» TUS jjfSas vm a s « - querens, cum tarn gravia adverfus reftam
f. y p p . ‘fiAr? mas ' f f l Murinr, fidem committerentur. Felix itaque ad M i.
p e sS ìs vrpäloj er ei» r u f Ku^AAcb o tto n i vo'ier.i i , fcnum & collegas ejus feripfit, ne quidquam
V . h i , i ^ ¿ 4 o è m . \
K E $ A .A A I O N K ' . C A P U T XX.
neeà m ’lypstfl.i Ì ÌA ^ /¡¡¡¿s Z W « , x«l «S De iis ^ m ix ^ Ztm„ en, & Zem w
*«A » Za»«» t t t& t Felicem feripfit.
*** ere©t v p l s m S $ 1- ^ c r i p s i t etiam Felix alias ad eofdem
4 A)|xos 4 olxüSJtraitKst, Jt«> ttp o s T o t Z.LU(£ix 1 5 C-h commonitorias. Literas quoque dedit
y A u / M - m -5È Ì n r iä c i K « A p Ä o tw i\ S w , f H i E H iH H p > > » -, ev r. p p ^ \ >^ / de Chalcedonenfi Synodo, tum de perfecu-
? o , . A ^ m c , I t o y j » o i r ro j ^ O , ^ » . t io n e q u x jn A f r k a c x c i t a t a j . ^ H u .
à i xcLt rtpos A xclxaqv, rtpos \»v o Z lu iM nerico; Scripfit item ad Acaeium. ImperacLiTe.
y&i.tyi, p ik r lu j t I v IudvvUv clvT ov tÖf autem'Zeno refcripiìt Felici, fruftra il-
^c^ctf, SlofiorróipfyjQv juSfi fm & L p ù punS'cifids 7m.p1- jo ^m perturbatum effe verbis Joannis, quip-
■ C sl& t o S M I ’Ä M t a t ip em , m a x S i s - Pe cl“ iJolim fi“ idem Alexandri-
\ \ , / ~ nam fedem .nullo unquam meda ambiturum
& h ,, w ti r « u p u r i a im «Aoyar a r & , vraottr effe. poilea vero negleäö jurejurando, nulwpöcmAw
epyctovccd&f' x d i ü erp o y <5V (xv\ ctCcLocc- lum noh facrilegii genus admißffet. Petkum
viiws 'Zigß?(flt£A&tuioc\ty aAA* ctura^eigict, •\jzffv- porro non abfque diligenti examine promo-
S i y f f j u , m m lw W f u x w 'w , A um 1 manu fub-
J. \ « , / <¥>/»» 5 ) fcnpfifTet, ampleai fe fidem trecentorum at-
¿ i\9 L o x ..ja A y i a v 7ta T e p m o v Nixotrct tr tiu i- que oÄodecim fànétorum Patrum qui Nir
a
V a l e s i i A n n o t A t I O N E S.
ranium Subdiaconum apud clementifpmum Principem i quid
apud te quoque liters ipfius in caufa Alexandrine Ecclefia
■ profuerint, indicare. Ubi obiter feribendum efle moneo,
Uranium Subadjuvam. Sic enim dicitur in geftis de nomine
Acacii. Joannes oeconomus Catholicus a Catholicis or-
dinatur Epifcopus. ®ui cum de confuetud'me major um ad
Apoßolicam fedem Synodica per Ifidorum Presbyterum, &
Petrum Diacanttm feripta mififfet, fuper.veniente Uranio Sub-
adjuvq , & contra Joannem jam Epifcopum fitera Principis
deferente, ab Epifcopatus illius confirmation^ Papa fufpenfus
tß , 8c c.
1 np«j row <pl\wo<i trosfee t^v ¡'(¡ton* J Tranfpofita iunt
vocabulg. q u x fic reftituo : viAAoyToj xxfet t S pityx.<&>
TTpof TOt ffltu tc t.
2 np«y ij Js itoroit föwcq tut ßetmXuxt J Hunc Evagrii
locum optime expofuit Nicephorus, his verbis: «r«wi
BirctXiov xxi Murntov 7i«; qm 'Pa/Atu (¡xo,%tc Q$u<rzq tu» ßxmXtuvmv,
tjpc. Id eft, Priufquam Vitalis ac Mifenus Bema
mißt, in urbem regiam adventaffent & c . Scribendüm igitur
eft in Evagrio, ¡rprni toÓiopí tp&Hvxj r«» ßaaixetor. Sic
enim Eyagrius vocare iolet Conftantinopolim : ut infra,
H E S p H ! W Ê I H I H
3 0 ‘ ru t cuyif/si-mtj Duo erant Monafteria Confiant! -
nopoli, q u z ¿xji¡//(rmt vocabantur, Bafliani feilieet ac Dii;
Ft Bafliani quidem ac Dii vocabulum à conditoribus fu is
iumpferaht.. Accemitarum vero nomen illis inditum eft,
propterea quod noélu atque interdir divinas laudes cele-
brarent, alternis vicibus nbi fuccedentes: adeo u t mfóm-
nes elfe vidèrent ut. Sic olim in Galliis. jugis làus in quibufdam
Monafteriis viguifle dicitur.
4 Nicephorus .b zc commonitoria, (fíe
enim Latini vocan t, q u z G r z c is diçuntur "ànju,nmxìeJ ad
Zenonem Imperatorem fcripta eflè exiftimavit. Verum
Evagrius ad Vitalem ac Miiènum fedis Apoftolicæ Legatos
ea fcripta fuiflè dicit. Certe commonitoria ad Legatos
8c hujufmodi perfonas mitti fbtebant, non aurem
ad Iimperato rem Romanum. Erant enim qjuafi, mandata
8c inftruäiones, quas ftudiofè obfervarc debebant Legati.
V A R I O R Ul M .
a Tot» c i 'AipQitxy Ccepta eft Perfècutio Africana anno 483. Duo illic Edicla emifit Hunnericus iadverfus
Catbolicos : primum die Afcenfionis Dominien anni 483. Secundum V I Kal. Martias anni 484- KÌnt. Pagi.