A C A C I O C O N S T A N T I N O ? O L I T A N O E P I S C O P O ,
Felix, ut memor veteris inftituti, fcfe ab orani fufpicio-
nc liberaret,& prò Chalcedonenfis Goncilii au&oritate nr-
manda modis omnibus apud Principem laboraret. Dum
h * c legatio in itinere effet, Cyrillus Accemitenfium Pr®-
feftus, litcras mißt ad Felicem Papam, (fuibus de nimia
ejus tarditate conquerebatur, ¿uni interim tam gravia ac
nefaria contra reètam fidem admittercntur. Scripfit ità-
q.ue Felix ad Vitalem ac Mifenum Epifcopós, ne quid-
quam agerent, priufquam cum Cyriilo collocuti eflènt,
& quid agendum eilet ab eo. didiciflèut» Alias etiam io
inftrudìiones feu commonitoria ad eos mißt- Alteram
item Epiftolain ad Zenonem Auguftum, in qua tum de
Chalcedonenfi Concilio, tum de pcriecurione Catholico-
rum abHunerico in Africa excitata, eum commonebat, ut
teftatur Evagrius. Veruni h® pofteriores Felicis ad Z e nonem
literae hodie non extant. Legati cum Abydum
vcniflènt, illic ab Imperatoris fatellitibus comprehenfi, &
chartis eorum ablatisf tuftodix mancipati funt. Anafta-
ßus quidem Bibliothecarius, apud Heracleam Thraci® op-
pidum eos captos effe fcribit. Verum Theophanem po- 2©
fius fequendum effe exiftimo ; jquippe qui in hujus rei
narratione certiora dixerit quam Anaftafius. C o n jeitis
in cußodiam Legatis, primo quidem minatus eft Imperator
ièiè eos interfeéìurum, nifi Petro & Acacio com-
municarent. Sed cum min® nihil proficerent» ad blan-
ditias converfus, donis ac muneribus eos corrompere ag-
greffus eft. Addito etiam jurejurahdo, tam ipfe quam
Acacius iifdem pollicitus eft, integram cauiàm Apoftolic»
Sedi fervandam efle, nec ullum inde prxjudicium cauf®
futurum, fi Legati cum Acacio ac Petro communionis 30
focietatem iniiffent. Teftatur id Gelafius Papa in epifto-
la ad Epifcopos Dardani®, haud procul ab initio ita ieri*
bens: ‘Sed Acacius non iolum deipexit iàtisfàcere poftu-
* latis, verum etiam iplam Legatiouera Sedis Apoftolic*
* blandimentis, pr*miis,perjuriifque deceptam, quibus ei
;* curo Imperatore promifit, integram Pr®fulis Apoftolici
* cauiam de omnibus efle fervandam, Petri communio-
* ne pollutara redire perfccit. His artibus decepti Legati,
cum è culi odia produ&i effent, una cum Acacio ’ & Petri
Apocrifiarìis ad Ecdefiam procefièrunt, Se Miflàrum 4°
folemnia celebrarunt, reelamantibus licet Orthodoxis» &
prsvaricarionem hanc effe ac perditionem reft® fidei,
femel, iterum, ac tertìo conteftantibus. Primum quidem
proteftationis libellum funiculo ad hamum circumligan-
tes, uni ex Legatis fufpenderunt; fecundum vero in co -
dicem immiferunt j tertium olerum cophino infercntes,
ad Legatos mifèrunt, u t fcribit Theophanes in Chroni-
co. Cujus verba ex verfione Anaftafii Bibliothecarii ita
funt corrigenda: ¿ ìón y t Jì ri} ß'cZxa ¿tifieotàii His ita
g eftis, Legati fedis Apoftolic® operti ignominia ac de» S °
decore revertuntur ,• cum non folum ea ad q u * agenda
roiffi fuerant, non egiflènt : fed cum Petro, ad quem ex»
pellcndum diretiìi erant, inita communione polluti effent.
Porro Zedpnis Se Acacii literas, quas illi ad Felicem Papam
refcrfplèrant, Romam redeuntes fecum dctulerunt,
plenas contumeliarum in Joannem: Petri vero laudibus
ac prxconiis refertas. Epiftol® quidem Zcnonis Augufti
partem refèrt Evagrius in libro 3. De Acacii autem epi-
ftola Felix Papa, Se Synodus Romana, Se Gelafius in
Òeftis de nomine Acacii paflìm loquuntur. Poft difeef- 60
fum Legat or um ex urbe Conftantinopoli, Felix defenfor'
Ecclefi® Roman®, quem Felix ex Latere fuo Legatimi
miferat, cum Vitalis atque Mifenus ex facerdotali colleg
io deledi fuiilent, u t teftatur Felix in libello ad Zeno nem
Auguftum , cogente morbi neceffìtate tardius fub-
iecutus, ita contumeliofè exceptus eft ab Acacio, ut nec
eum in conipe&um fu um admittere iuftinuerit, ut teftatu
r Felix in fèntentia damnationis Acacii. Addit Libera»
tus Felicem praiterea detrufumeffe in cuftodiarti; & Chartas
ejus ablatas : ideo feilieet quod Acacio ac Petro, ficut f ò
Vitalis à c Mifènus fecerant, communicare noluiffet.' P r iufquam
Legati Romam reverfi effent,fama adventurii eò-
rum prsveniens, prxvaricationem eorum ubiqiie divulga-
verat. Sed & Monachi Acoemitenfes, quorum dux c ra i
Symeones, veloci curfti pr®grel!ì, Felicem Papam de cun».
d is qu® ad à erant Conftantinopoli, certiorem fecerant,
Tandem igitur ingreflìs in urbem Legatis, Felix Papa Syno-'
dum fexaginta feptem Epifcoporum collegit in Bafilica
Beati Petri. Illic Vitalis ad Mifenus cum legatio iris libi
mandat® rationem reddere iuberentùr, advanas exdufatio- 2°
ncs converfi, vim fibi fadam, feque hofiili more captos,
& in carcerem detrufos chartis omnibus fibi ablaris,' con»
quefti funt. Fraudibus denique ac falladis circumventos,
le ncfcicntcs Petro Alexandrinò communicaflè- dixerunr,
Qu® cum dicercnt, indudùs in judiciurh Sylneones Mo-
nachus, convicit eos meodacii. Eo efiiim tèmpore quo
ad celebranda Miflàrum folemnia una cum Acacio procefi-'
ferunt, Apocrifiarios Petri -fitiiul adfuvffe, Se nomen Petri,
quod atìtca noniiffi tacite & occulte in Ecclefiafticis tabulis
legebatur, ipfis tunc prafientibus, palam inter Altaría re- -
citatum efle docuit. Prxterèa Legatos nunquam fèrmo-
nem confer re voluiiiè cum Orthodoxis qu i'eo s adibant
Conftantinopoli, nec literas Felic-is Pap® reddendas iis cura
fle" ad quos fuerant fcripta. Quin etiam Silvanus' Préf-
bytpr, qui una cum Legatis verfatus èrat Conftantinopoli,
cunda qu® à Symèoiie d id a erant, vcriflìma efle, téftimq-
nio fuo confirmavit. Quibus compertis, Felix Papa pr i-—
mo quidem Vitalem a c TMifenum Epifcopos Sacerdotio fi-
mul Se Communione priva vit. Pctrum deinde Alexan-
drinum, Se Acacium Canftantinopolitanum à facerdotali
collegia, Se ab Eccfefiaftica Communione pronuncia vie
alíenos. H®c eft.prima damnatio Acacii in SynodoRomana,
qu® colleda eft anno Chrifti 484. die y . Kal»
Augufti, Theodorico Se Venantio Coff. ut còlligitur ex
fèntentia depofitionis, quam Felix Papa ad Acacium mißt.
Hujus autem Synodi Roman® unifium hodie fuper-
eft fragmentun), qirod réfert Evagrius in capì a i . libri
3, pars feilieet fèntentia? ab univerlà Synodo prolat® in
Petrum 8c Acacium. Quanquam. in 'fnpradido Evagrii
loco Acacius ài ferie non dicjtur fuiffe depofitus. Nem-
pe Evagrius priorem dumtaxat. partem fententi® Syno-
àalis referre fatis habuitj poftériorem vero partem in
qua depofitus ’Se excommunicatus e rat, Acacius, de in-
duftria pr®termìfit: five quod id ipfunì jam antia retu-
lerat, in cap. feilieet 18. ejufdem lib ri: five quod hono-
ri fedis Conftantinòpoliran® confulturum fe exiftimavk,
fi id reticcret, quod Conftantinopolitanos Antiftites moietta
animo ferre non ignorabat.
C A P U T III.
De fecunda damn at ione A c actis
Po s t damnationis fèntentiam, omnium Epiícoporuñi
qui tunc aderant ore in Acacium prolatam, Felix Pa*-
pa aliquantifper fubflitir, nec earn protinus ad Acacium'
mittendam puta vitj expedans videlicet nucn Acacius re-
fipifeeret, 8t mutato propofito ièfe ab hxreticorum communione
revocaret. Verum ' Acacius) tantum abeft ut
priora delida correxerit j quin potius ex Principis fa vore
ac patrocìnio fiduciam fu mens, graviora adhuc adjecit.
Quippe Calendione Orthodoxò Epifcopò è fède fua deje-
d o , quem ipfe Epifcopum ordinaverat, Petrum Fulloncnv
Se a' fède Apoftolica, & ab ipfo antea dafnnatom in Antio-
chenfium Ecclefiam immifit. E x quo fadum eft ut Eu-
tychiariis hcretici’s aditus panderetur. Pulfis enim Ca-
tholicis Sacerdotibus, in eorum locum fubrogatì funt b x -
retici, ut teftatur Gelafius, tum in Epiftola quam fcripfit
ad Epifcopos Dardani®, turo in ea quam fcripfit ad Epifco-
pos Orientales. Quod fi qiiis Epifcoporum Orientis qui
turic juffu Zcnonis depofiti funt, nomina feire defiderat,
h®c funt : Neftor Tharfcnfis, Cyrus Hierapolitanus, J o annes
Cyreftenfis, Romanus Cbalcidis, F.uièbius Samofate-
nus, Julianus Mopfueftenus, Paulus' Conftantin®, Manus
Hemerix, Andreas Tbeodofiopólià Epifcopij quos Imperator
Zeno ob candem caufam ac Calendionem fedibus;
fuis ejecit ; eo qnod feilieet Illö ac Lcontio Tyrannis fav
ille dicerentur. Et bic quidem erat prxtcxtus Imperatoris.
Vera autem caufà éxpulfionis illorum h®c fuit»'
quod Henotico Zenopis edido lìibfcribére recuiarent, u t
fcribit Theophanes in Chronico pag. 1 i y . & Nicephorus
in libro 16 . cap. 12. Hanc calamitatem Antiochenfis Ec-
clcfix cum Felix Papa, five ex Calendioftis, five ex abbruni
literis didiciflct, Synodum Epifcoporum collegit in
Bafilica B. Petri Apoftoli : cui interfuerunt quadraginta
tres Epifcopi, quorum princeps erat Candidus Epifcopus
Tiburtinus. In hac Synodo Petrus quidem Fullo, utpote
qui tyrannico more Antióchenfem Ecclefiam occupaflèt,
anathemate perculfus eft'. Acacius vero curtí Petro Alexandrino,
iterata excommunicationé damnatus. Extat E-
piflola Synodica hujus Concilii fcripta ad univerfos Pres-
byteros & Archimandritas Conftantinopoli Se per Bithy-
riiam confiftentes. IiT qua duplex Acacii excommujiica-
tio, dux item Synodi Roman®, in quibus damnattis eft
Acacius, dare ac diftinde commemorantur. Nam prima^
quidem Synòdus Romana defignatur his verbis, qu® le-
guntur initio hujus. epiftolx: Cum Vitalis atqùe Mifenus
nofiro judieio confittiti, cauf as mandati fibi pro fide lega-
tionis exponer ent, quoniam aftutiores funt filiis lucis filii te-
nebrartim, prevaricator es 'mandata fibi lagationis, circumve-
rtiente rhagifqtte opprimente Acacio, funt reperti, Q>c. Deinde
prima Acacij <fàmnatio refehur his verbis: Acacium’
quoque membrìs Chrifti perniciofius inhiantem, & per civitotes
ac proztncias ttnam de fide Catholica Ecclefiam di(fipan-
tem, inter Epifcopos f añilos, atque' inter Chrifiianos judicavi-,
mus non haberi, ère. Altera autem Synddus Romana, &
fecunda ejufdem. Acacii damnatio paolo poft memoratur
bis Vtrbis': Unde nunt taitfa Antiochena Ecclefi* apud Bea-
E T D E D U A B Ù S S Y N O D I S R O M . IN Q U IB U S D A M N A T U S E S T . w
tum P t tr um Apofiolum coliceli, ru rfum di ¡celioni veftra dritas Conftantinopoli & per Bithyniam confiftentes, qui-
tnorem q u i apud nos femper obtinuit, proptravimus indicare. bus univerfi & finguli fubfcripferant Epifcopi, numero
E t aliquanto poft; Sic autem Acacius impietatem peftife- tres & quadraginta. Q uod'quidem eo coniiliò .fàd um
r<c damnationis te ten d it, u t etiam dcjeètus infultet, u t eft ab Epifcopis, ne ipiè rum liters a malignis hotm'nibus
. fc ij fu s fitv ir e non definat-, & cum omnino e x tra corpus h a- rtiutari poilènt» aut pravis interpretationibus corrùmbeatur,
e ju s tamen membra dilaceret. E t de f e fc rip tum . pi, ut teftantur Epifcopi in Epiftpla illa Synodica, his
ejfe te ftatu r : Jmpius cum uenerit in profundum malanimi verbis : N e q u id autem maligne in literis noftris m u ta ti
contemnit, adjiciens ' deteriora prioribus, perfequendo ja m apud pravijfimas mentes, aut a/iter inter pretari pojfit, brimortuos;
eju s anima g ra v ite r delinquendo, comlemnationem mum has eafdem literas noftras clemenlifiìmo Principi, f ic u t
fè cu n d& mortis incurrii. jfiHti Calendione Epifcopo JanSto, Io oportuit, fupplicantes,qd Bileclionem vefiram,Clerum,plebem-
quemadmodum cognovimus, nupèr ejeSto, P etrum totiens & quò, & ampUJJìmum Senatum direx im us, quibus fin g a li u -
à f e ante darmatum, in ejus immifit Ecclefiam. Dicet hic niverfeque fubfcripftmus. Extant hodie literx, tum ad Z e -
aliqùis, non duplicém Synodum Romanam • his vèrbis nonem Auguftum, tum ad Clerum & plebem Conftanq
u x protulimus, defignaii j ièd duplicem^duntaxat ad i- tinopolitanam fcript®, quàs primus edidit Jacobus Sironem
feu conièffuin unius Synodi: idque ex eo latis. inundus fub Felicis Pap® nomine, quas ad hanc Synod
e c lam i, quod ea qu® in utroquè confèflu gefta funt, dùm pertinèrè non dubiuhi éft. Script® funt enim a
unica epiftola continentur : cum fi duplex revera fuif- Felice Papa totius Synodi nominò, ficut' mos èrat Ecclèfet
Synodus, du® quoque fcribénd® fuiffent Epiftol®. fi® Ro . jàm inde ab antiqiiis temporibus, quemadmo-
Ego vero primum quidem ita refpondeo; quòd ad hanc dum diferte teftantur Epifcopi ih epiftola lupra memo*
difputationem attinet, parum referre, utrum duplex ah 20 rata. Subicriptiones autèm Epifcoporum ex parte tan-
una tantum fuerit Synodus Romana. Mihi enim fuffi- tum fuperfunt. Solius enim Candidi Tiburtini Epifcopi
cit, dùm Acacium iterata exCòmmunicàtione damnatum légitur fubicriptio. Reliquorum autem duorum & quaeffe
oftendero, quod initio hujus difputationis probanduni draginta Epifcòpofum qui fimilitcr fubfcripferant, nofufeeperam.
Verum Ultcrius jam progredior,, & plùs mina dèfideràntur. Scripfit prxterea Felix ad Orientale«
quam pollicitus fum, demonftrabo: duas feilieet fùiffé Epifcopos, mandans e is , ut a Petri Antiocheni, ut~ potè
ìllas Synodos, in quibus demnatus eft Acacius ; non . li®retici', & . Synodali fententia damnati, Communione
autem duas aiHorics unius Synodi. Id autem his ra- abftinerent. H®c epiftola Felicis hodie quidem non extat ;
4- tionibus évincam. f Utraque quidem Synodus" codem fed ejus mentionem facit Viè tar Thunonenfis in C hro -
anno, eodemquè in loco eòlle£ba eft, ih Bafilica feilieet nico, ita feribens : Theodorico V. C . Cof. F eliA Romana
B. Petri Apoftoli, Vènantio V . C - C ou fu le: id eft, anno 30 Ecclefia Pr&ftil, Monachìs & Clericis per Orientem, JEgy-
Chrifti 4 8 4 . Sed prior quidem colle&a eft die quinto. ptum, & Bithynìafn commtìrantibus fc rib it, u t P e trum A le -
Kalendas Augufti, ùt còlligitur ex fubicriptiòné fententi® xandrìnum Epifcopum, Chalcedonenfis Synodi obtreftatorem,
depofitionis à Felice Papa ad Acacium mi fi®. Secunda ^ e ju s cómmunicatores, id eft, A cacium & P etrum Artvero
congregata eft Kalendis Augufti, ut colligo ex fub- tiochtnUm, tanquetm bareticos v iten t.
fcriptione epiftol® Felicis Papx ad Zenoném Auguftum,
quam primus in luccni edidit Jacobus Sirmundùs, v ir de C A P U T Vi
1 literis optime meritus. Ira quatuor diimtàxat dieruTh' fpa-
tium inter utramque Synodum interceflìt. Ex quò faètum T T i s Literis àCceptis, Tutus dèfbnfor Ecclefi® Romàeflè
opinòr, Ut ea qu® if f utraque Synodo gefta erant, JlTL n® in Órientèm havigàvit. Cumquè1 Abydum veudica
epiftola cotnplexi fucrint Epifcopi. C x te rum priori 40 niffet, vitatis infidiis qu® illic diipofic® erant ad intercl-
quidèm Synodo interfuerunt fòxagihta ièptem Epifcopij piendòs eos qui ex Occidentis partibus veniebant, Còngui
etiam fententi® depofitionis Acacii ornnes fubfcripfe- ftantinopolini perveBit, ubi cum Monachis Accemitenfiru
n t , ut docet fubfcriptio ad calcem illius fententi® bus collòcùtus, eorum opera ac minifterio fententiam
fubjedta. Sécund® vero Synodo irìterfuerc quddragin- damnationis quam attulerat, Acacio inter altana tradidit,
ta tres Epifcopi, quorum princeps eràt Candidus T i- ejufque pallio affixit, Ut fcribit Viètor Thunonenfis, &
burtimis, ut legitur in òpiftola Synodica ejufdem Conci# Liberatus, ac Theophanes. Èpiftolas quoque Felicis Palli
ad univèrlòs Presbyterds & Archimàhdritas Couftah» p x iis ad quos fcript® erant, reddidit. Sed & Ediftum
tinopoli & per Bithyniam confiftentes. Denique prior fèhtentiìfe Fòlicis Pap® univerfis in urbe Conftàntinopoli
quidem Synodus Romana a Felice Papa colleéta eft ad au- legendum propofuit. Inter fententiam vero & edidtum
diendam rationem legationis Vitalis atque Mifeni, qui A - f o fententi® hoc diferimen eft, quod fententia quidem ipfum
lexandrinx Ecclefi® caufa miifi fuerant Conftantinopolim. nominatim alloquitur Acaòiuih. Nihil enim aliuà eft
Altera vero Synodus caufa Antiochenfis Ecclefi® congré- quam epiftola Felicis Papx ad Acacium, cauias depofitig
a ta e f t in urbe Roma, ut teftatur epiftola Synodi Roma- onis illius Cóntinens, ut ex leftione ejus apparèt. Edin
®, ad univ’erfos Presbyteros & Atchimahdritas Conftari- 1 étum vero e f t , quo‘ interdicitur univerfis, tàm Clericis,
tinopoli & per Bithyniam confiftentes, cujus verba fùpé* quam Laicis, ne Acacio in pòfterum communicent. Id
rius adduximus. àutem ffc fe habet : Ediclum fèntentia Felicis Papa, própitr
A ca c ii Epifcopi Confiantinopolitani dàmnationèm. Aca ciu s ,
C A P U T IV . q u i fecundo à riobis adnìonitus, ftatutortim fa lu b r ium non
ileftìtìi éjfè Contemptor, meque in meis tr ed id it carcerizah-
ì ) e À i l i s pofierioris Synàdì Romana. d um , hunc D eu s ccelitus prolata fententia, de facerdotìo f e -
■ cit e x tò t rem. Ergo f i q u isE p ifcò p u s, Clerictts, Monachi! s,
Hu j b s pofterióris Synodi, qu®. Antiochenfis Ecclefi® Laicui poft hanc denunciafionem éidem communiedverit, anacaùfa
Rom® celebrata eft, A6ta omnia interciderunt, 60 thema f i t , fan ciò Spìritu éxequente. Erravit 'igitur Bloii-
prx ter Epiftolarr. Synodicam, qu® fcripta eft univerfis déllias, q u i in libro de Primatu, fcribit T ù tùm deferilò-
Presbyteris 8t Archimaridritis Conftantinopoli & per 'Bi- rem, vel potius Monachos Acosmiténfes, edidtum fentehth
y n iam cOnfiftcntibus. Huic Epiftolx fubjundta èrat fen- t ix Felicis Pap® Acacio tratìidifle. Immo fèntentiam
tentiaFelicis Pap® in Acacium: Q u x cum in priore'Sy - ipfam tradide run t A ca cio , u t p r x te r Scriptores fu p ra
nodo Romana p è r fe r ip ta fuiflét, fùppteffa eft aliqtiandib, memoratos , diferte teftatur Evagrius' in libro 3. His
ficut antea obfervavi. Tandemque paucis poft diebuS, omnibus fidfeliter pèradtis, ficut in mandatis àcceperat,
cum de Calendionis deftitutione, & de violenta Petri Ah- dolis Acacii circumventus eft. Miffus enim ad eum fbtiochetìi
irruptione nunciatum fuiflet, colledìa iterum Sy- hex quidam Marònas nomine, magnam vim pecùn?® èi
nodo conftitutum eft, u t eadem fententia per Tutufn de- pollicitus eft, ' fi Acacio cohfentire vellet, eique omnia
fenforem Ecclefi® Roman® ad Acacium portaretuì. T ra - 70' qu® Rom® cofttra ipfum agebantur, aperire. Quod qui-
dit® funt eidém T uto literx ad Zenònem Auguftum per- dem T utus' amore pecuni® còrruptus, fcriptis literis-fe'
ferendx, quibus fupplicabant Epifcopi, ut decretis Synò- fàdtarhm fpopdndit. Veruni Rufinus & Thalaflìùs Ardi
obtemperafe véllet. Ali® item lite rs ad Clerum & chiniandrit®, & e s t e r i Monachi Conftantinòpoli & per
Senatum ac populum Conftantinopolitanum. His dna- Bithyniam conffituti, fimul atque Tutus Romana reverbus
autem epiftolis fubjedì® erant fupradidì® Iitcr* Sp- fus e f t , l i t e r a s feripferunt ad Felicem Papam, quibus eum
Dodici, fcript® ad unive rfo s Presbyteros Se Archiman- de pro'ditione T uti certiorem fecerunt, miflBs etiam Turi
N O T M.
j Vtràquc Synòdiis coderà anno collette eft] Synodos Romanas Acacii caulà celébracas ita recenfec Pagius, ad ann. 484. n . 4.—
& 485. n. 4. — Prima Synodus in caufa Mifeni'& Vitalis Legatorum Conftantinopolim miftorum V Kal. Aug. anno 484. coafta,
Ubi Petrus Alcxandrinus Se Acacius communione Ecclefiaftica ipdigni prohunciantùr. vid. Evagr. 1. 5. c. a i . Secunda Synodus I I I ;
idon. O ft. ann. 485 coafta, ut ex veteri MS. notàc Labbeus, ob Calendionem ab Ecclefia' Antiochena expulfumj ubi iterata fen-
tcntia contra Acacium fertur, . Se per Tutum Defeniòrem Conftantinopolim milfa e ft: Cum .Valcfius inter hafee Synodos qùatuof
tantum- die rii rii irifterliitium fiìiife ffatuar: Veruni, ùr àrghmentacur Pagius, fn pofterio'ri Epiftola1 SynòdFcai ntentìo fit ejefti Calen-
dionis, ranquam novi criminis. adverfus Acacium objéfti. Quod quomodO R om * iciri pornit intra quatiior dierum lpatiurft? P t* -
terca, priori Synodo 67 Epifcopi,:'péfteriòri * 1 vel 4 j-' tàritimi ìriterfuére : ideoqiie intra qtiàtuof dies utiamqile Synodiim habiram
■ futile ittìrr ’ eft- vetifituile.' W‘ Lómtbi \ii - • .
Toin.- I I I . ' ,1 ' G g g g • -tpms