
 
        
         
		i   8 1   
 S/EC. 
 I V . 
 T H E O D O R I T I   e p i s c o p i   c y r i 
 Socr.  I. TV.  
 cap.  3 6.  
 Soz..  I.  VI.  
 cap.  38. 
 Mofes  à f   
 Lucio  ordinari  
 fe  
 non  pati,  
 tur. 
 C A P U T   X X IN . 
 ì)e  Mabìa  Saracenorwn  Regina,  &   de Mojìs  
 monachi  ordinatione. 
 Pe r   idem  tempus,  Ifmaelitarum  gens  
 vicinas  Romani  Imperii  provincias  po-  
 pulabatur.  Eorum  D u x   erat  Mabia;  quae  
 naturalis  fexus  oblita ,  virilem  animum  in-  
 duerat.  H a c   poli  multa  praelia»  i t o   tandem  
 fcedere  cum  Romanis,  &   fufcepto  div 
 in a   cogriitionis  lumine,  petiit  ut  Genti  
 fu *   íácerdos  crearetur  Mofes  quidam,  qui  
 in  confinio  ./Egypti  ac  Palaftin®  moraba-  
 tur.  Cui  petitioni  annuens  Imperator Va-  
 lens,  hominem  Alexandriam  duci  pracepit;  
 h a c   enim  civitaserat  viciniori  ibique  Ponti  
 ficalem  gratiam  fufcipere.  Qui  cum  eo  
 perdutus  elfet,  videretque  Lucium  manus  
 ipii  imponere  conantem  :  A b f it ,  inquit,  ut  
 ego  manu  tua  ordiner.  T e   enim  invocante,  
 non  fupervenit  gratia  Spiritus  fan ti.  Ad  
 h a c   Lucius;  Undenam  vero,  inquit,  conje 
 tu ra   d u tu s   h a c   dicis?  C u i  Mofès  re-  
 fpondit  :  Non  conjetura  d u tu s   hoc  dico,  
 ièd  probe  novi.  Nam  &   Apoftòlicam  do-  
 trinam  impugnas,  &   contraria  ei  loqueris.  
 È t   cum  impiis  fermonibus  iniqua  facinora  
 egregie  confentiunr.  Quis enim  impius,  tua  
 opera  Ecclefiafticis  conventibus  non. inful-  
 tavit?  Quis  v ir   laude  digrìus  fugatus  non  
 eft ?  Quam  Barbaricam  feritatem  non  fu-  
 perant  quotidiana  aula tua ?  H a c   ille  cum  
 ingenti  fiducia  dicebat :  Lucius  vero  cadis  
 avidus  audiebat.  E t   cupiebat  quidem  oc-  
 cidere;  ièd  Vercbatur  ne  fedatum  jam  bel-  
 lum  iterum  fufcii^ret.  Quamobrem  ad  ali-  
 os  Epifcopos  eum  deduci  ju ffit ,   quos  ille  
 poftulaverat.  Cura  hac  igirur  admirabili  
 fid e ,  facerdotali  quoque  gratia  fimul  per-  
 cepta,  ad  eos  qui  ipfum  petierant  perre-  
 xit.  E t   Apoftolicis  pradicationibus  pari-  
 ter  ac  miraculis  eos  ad  veritatis  tramitem  
 perduxit.  E t   Alexandria  quidem  h a c   à  
 Lu cio  tentata  :  per  divinam  autem  provi-  
 dentiam  hoc  modo  difpenfata  funt. 
 C A P U T   X X IV . 
 K E Í A A   A I O N   K T . 
 T í í ¿   M a S ia s   t y i ì   *   2 a & ixMycfy,  x a i   t 
 M a v a ím   T y   [¿oradortos  ^etpoTOVtas. 
 5  X T  A r *   o&éìyoy  r   ^poVov»  t   ’ ie ^ to o jA ir a y   t o   Q u X a 
 TOS  TTEÀCt^TOS  '   *PCOpicÚcOV  tiytptOvldS  ì\Y r   j 
 Iff'TO  MaGiCt  T8TOV  ìiy&TO, 
 %   eAcrye  Q v o iv;  ctvSpucp  3   cPpoytipuc'n  M X ptjftevyi.  
 cLtim  $   rroMetí  av/jtTtXoy.à.s  a-mt<mpdjijyi3  s ito   r   
 10 S e o y v a x r ía s  e\aSi%afjty!i*ì  to   <J)a>s»  vitmoik  2%%tpea   
 'Za^CAijöwot}  Taf €0yet,  Maxñíy  r iv a   ò i   fv& o tl ai  r   
 A ly o d c la   >9  tolvtyiv  í í £ ¿ - 
 pdp/os  ó  O v a X tis   ^   ctAvytnv t   e<s  ^   ’ AM % a vS p eia v   
 «.TO^OäVcq  T   3 £ov  a v S p a   ‘ftp o e n fg i^ t,  xetxeiOgy  ctu-  
 1 5 Tor  T 1  s ^ e p a m w   r\ j sm S i^ >a ^ )  x <*’& y‘   * m m * !   $   z   
 p ia X X o v   \n reAct^er.  \tc u S y i  3   1,  &  T  A a x io v 
 ù ìtv  'fàzQ&ivct¡  auTaf T   X * *&   " X t o p ® /*■*>  y*~  
 voiTO}  e<p>jj  r   a>i$  ya  ^e<po7oy»|0)iroq  ^é</>05. 
 V »   Ä < p o iT o t   > a g   0-8  x c tA b v ro s   ti  y f f t i   5   r i v e ^ a -   
 20 t o s -  o  Sìi  A ü iu o s ,  vroOer  t o u t o  ,  c<pyj,  'totcÚ ^ oí'í  
 Aíy& S ',  ó  (J'g,  y   ¿ÍTnvy  ¿AA*  oi<Tbc  QcLQ as' 
 TDIS TB  ^7T59DAiXoTí  SÚjjlcLOt  ¿   °LV" 
 t i t o A a   <J)9e>p|’ K)  701 g  (¿/\ctoxpyif¿oi$  Xoy>\s  a vp tQ cd -  
 m   Tct,  7rapoLvofjias  y ty v o /fy jc t.  T15  $   S i a   01  S b oere-  
 i  5 S u s  701$  6y.xA>]aia9ixoi;  auAAo^pis  ax.  evrexofiictoi  j  
 t i s   t   a^xí'Kctxtm  curSptüv  yx  IXviÁaraf ;  vroíóLv  5jj-  
 -pitüílav  B a p S a p ix tio   C Ó c   k ^ e x p u ^ í   roe  Trapee  era  
 XftS*  exá<piv  tifié^ev roXfice/j^ja',  t o u t o   ó  j&'tctp-  
 pctAeoií  ÉAeyav’  ’ 0 3   tfxoue*  ^  aipayxs  5 
 j o  ¿(filtro’  g^áV<{  ^  jtt»  TTctAir  t   touto¿t^o^ 
 TroAe/Aov. «  |!| ^otpiv  e r e p o i í   a v r o v   0x077015 Trpoo--  
 ct^Gívoq  'Z3£f<re‘&%evJ  és  exeívos  f/$  Si  ^ 
 ¿.^ictyctgou  rci&oos  t   ¿rS^^áfMpos 
 X°^PiVi  ^pos  Tes  alrii(m.v]af  TOpeyereloj  ^   toT¿ 
 3 5 '¿7ni<7oAi)c^Ts  SxStLtntaXÍcus  Te  xcti  $ avpialapy¡ous  
 rrpos T  c¿A>i0e<ar  l*3*0(fV)yMaiy.  d#  /x   ¿y  tm *AAe^oty~  
 J ’peict,  T o iau TO   'vLtjto  T e   A a x t a   eToA^tojOi},  >9  o t to   
 t Í s   S’eíc^  ft^pwi0eias  ¿xotopiyi0>j. 
 K E Í A A   A I O Ñ   K A '. 
 Do  Conßantinopoli perpetrata funt. 
 Soír. /  i r   / ^ o n s t a n t in o p o l i   vero,  Ariani  na-  
 <r.  i<5.  /  vem  quam  religiofis  presbyteris imple- 
 Sox.  /. n .  verant, abfque  faburra  in  altum  dimiferunt.  
 eap.  14.  ]\|ox  quófdam  fátionis   fuá  homines  in  alterum  
 navigium  imponentes,  mandarunt  iis  
 ut  presbyterorum  navem  igne  admoto  fuc-  
 cenderent.  Quo  f a t o ,   presbyteri  cum  igne 45  
 íimul  ac  mari  lu tan te s ,  tándem  in  profun-  
 dum  demerfi,  coronam  martyrii  reportal 
 l í p }   r a v   0 9   K m < ? zm m 7t o \ u   ToAfMiQevraiv; 
 T j  N  S¿  Kcúv$oLV'nvii,7rÓAei,  <m a (p o s   & j< n G Z v   rrpí<j-  
 S v r é p m   \¡jL'7tA Y \< n x ,v n $   o í   t j j í   ’ A p e l a   a v p t p io c / -   
 u s ,   a < p lÍK & v   a n p p i a n q o v   e is   't o   *7TeAa y > S .   e r ro   n -   
 v a s   T $ f   b p i o y m f i o m v   eüs  m pQ p i& o v   % n p o v   I p i S t S a -   
 acLvnS)  Trug  eTO<pé<ycq  Taf  cxatyu  t   rcpíaSurépav  
 gxeAél/TO.y.  §   y t v o p i í w j   *7rt'6 <  >9  S a X d r j y   (A a x °~   
 judyoij  t é A os  t2>  /3u0o f   TOpe7rep¿(p0)jTOy,  >9  r y   ¡xa p - 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 1  T>¡ 'PtofAcuav iyt/Aonef] Miror  Interpretes  non  animad-  
 vertríTe  vitium  hujus  loci.  Ñeque  cnim  vicinas  Romano  
 Imperio  regiones  populabantur  Saraceni,  fed  ipíás  Imperii  
 Romani provincias  fibi  vicinas  vaftabant.  Legendum  
 igitur  eft hoc  loco  rífe  *Fu/Aufuv  ¡¡yc/joovmc, ,  ut  ícriptum  eft  
 in  exemplari  Regio  cujus  variantes  lc£tiones  edidit  Stephanus. 
 2  ’Exurtj y i f   ¡AuMot  tmXcc^ti ]   Henricus  Savilius  ad  latüs  
 fui  codicis  adnotavit,  feribendum  videri  citíiíji  iñ  dativ 
 o .  Quod’ mihi  non  difplicet. 
 3  O' <5ì   <ponuv  ¡!mm]  Hnnc  locum  correxi  ex  duobus  
 MSS.codicibus, R egio  &   Saviliano. in quibus  legitur  <po>é¡>,  
 quoniodo  ctiam  edidit  Jacobus  Sirmundus.  Quod  autem  
 fequitur  r«» mtvim/¿t>ov  ¡róA*,«.«»,  de  bello  inter  Romanos  
 Se  Saracenos  intelligendum  eft» 
 r v & v 
 ’  Dumonum  
 j  cult us  re-  
 ßorefeit.