j j « E V A G R I I S C H O L A S T I C I
S m c . magis amat quam fidem. Sed redeamus ad Tot» \oy>v Q epercci'*A%gLidoü *Q tz> \7; ' y- # s -
nachos iEgypti, & ad univerfam plebem: * § ° * Tov \ m , %
qua Schifma quod fadum fuerat, refarcire t fö g p w r o yivofßjjov kvcLW.\e<mcftzq WMtt«'
conatus eft. Qua de re Jiteras etiam fcripfit 5 'z f e j m x,aj n pos ilerpo v tov ’AAeJavcfyehas eyri-
ad Petrum Epifcopum Alexandriae. , ax.07rov y iy g p t p t . •
C A P U T XXII. K E i A A A I O N Kß'.
De turbis qm AUxm JtU & wrilsmlxuex- H 'A A e W f e i « . wv&lrmt, x a l c i i l .
°b Utkcimcnfi ComiUxm. ^
T r tn u a - ü 0 K R 0 ¡"valefcente ffhifmate Alexan-10 * K f t i f y r n s t b Iiu i V % ir f j .A r o s h ‘ A A é ç c u s
lex. tu r bas JL d ria , Petrus, cum Leonis epiftolaffi, & . - , , , M , ,
concitai, afta Chalcedonenfis Synodi, eofque qui D i- ^ L np.le Toae r p o i c\o t »i iue 8 $ *t r errrum t.'TnrxQ'Kuv nnrrtM ^ v. ctpyiputv^wn-w,»«
CA
'£<Ä,
Arfeniut.
ofcori ac Timothei fcripta minime fufci- tco v x oivenSv c lv tc S Tfi'T reixej t o v 1 A eävT os W M ß
perent, iterum fub anathemate datpnaviiTet, k v a k f i c L r im s rb y u o v , ¿ H r k c* KctAWbw r o -
Epifcopis quibufdam & Archimandriti; per- ^ ^ Tfj} j, A ^ i r £ U ~
fuafit, u t libi commumcarent. E t quom- ^ 7 ’ . « x ¿, V T S ^ T
am aliis idem perfuadere non potuerat » 1 ? Amwcop*? % T ip io 9e&. £ cos t o v s «M a s 7t t i 9eiv y x.
plurimos monafteriis fuis exegit. Quas ob <%ug> to u j C/& r o l x u m cLiryiAcLwe pia-
N l f “ ■ « “ <“ Nephalius ad urbem regiam profe- *??>’ ofs Na,<p<£Aus i , i r 'm /3«<»A*V>i-
_ .. ctus, rem omnem Zenoni nuntiavit. Ille / 0 \ c \ ^ ' » / r M W i H
graviter commotus, Cofmam, unum ex « « fe i M ^
fuis Protedoribus, Alexandriam miiìr, qui c iW T c c ^ ^ p n ^ Koa-picLv t x 7c ifx 'r tn evct r V7ra<rf7n -
unitatis caufa graviffimas minas Petro in- 20 (ovtoov äutoT, ¿ajuiacls jcstra) Ilgr/jou t>?5 h a a ia s s
ten ta re t, utpote qui maximam diiTenfio- i ' ~ , e A ■,&„*« 1 >
nem HUI fua excitaiTet. Verum Co - W ^ ° ^ ov ^
fmas, cum nihil ipfi ex voto fucceflilTet, * “ ** t ^ m u t o ì f u y & t à * t o p y o .^ * .
Conftantinopolim revertiturj monachis qui ^ j(T;' oxottox 01 'GrgßyppnavLvrDe, ¿vtexpulfi
fuerant, in Tua domicilia reftitutis. ^ ai/)e< 7l'§05 ßctai\tee$ 0 Koapia.s^ fiom s i t i s
Rurfus itaque Imperator Arfeniutn mitrit, 2 5 fitTnArtSaiffiv ^¿Tnàl^s y&.Tu.yayia.' x. tTÉUquem
Prsefeftum Aigypti & Ducem rei wartq aSflu •trgòs t 5 ß a u n \ tu s ’A p a im s , iiy t/ im
militaris fimul promoverat. Qui una cura A t y v £ a t ìx , t ^ ■ n a m S t m f a im v qsMftfiA>|-
Nephalio Alexandriam ingreffus, verba ^ s. '¿5 ^ Nl,p a^ ’A A a tó i,« Ä
fecit de concordia. Sed cum perfuadere N/ c ' w f f m - /
. -ir* n •/* W<po$, A o y v s Tötet, rr ti ßv omas O & iw x al ¿tu
eis non potuillet, nonnullos eorum mißt T , , , * , , N » ^
Conftantinopolim. Ac multa quidem ¿ ^ o v t t m s , o n o c s Ca«rÉitir a ora. tìm)
Concilio Chalcedonenfi difputata funt co- waAir. erAat^ai /aV 7wgjc. t ^i Zwatti irgpi
ram Zenone. Nihil tarnen perfectum eft, ^ ^ K aA ^ Jb n cttoodbu y£X.ÌiIu*td A ó y c CaeCepropterea
quod Zeno Chalcedonenfi Con- 3 •a'jòs cpjaox oüit'r, ¡raiitASä ¿ o-tu/Sa/taou
cilio minime aflentiebatur. Zweros r i i c i KaA^dt'11 «rowjai.
C A P U T . XXIII. ;5 K E t A A A I O N KT'.
D t F r a v ita & F u fh tm io C o n fiM ìm p o lì- fleeà t 3 ifa tu itn u x a ì Eùfflwa n V K m c a i - n -
^ > 8 8 b Et K a W f ^ . r S v , « ! Joanne AUxanarmis : E t de Palladio -v r ^ > \ t'-At ö a^r ^a tdrsvr/ | < « ^ t~f f >'AI
Fiumano A nm ch tn k , Item d t dH , M S M M yM, n ^ A A c t i i a % i A a f i a r a t A » - quibufdam. 'no^eav, x, .rrip Tirar.
I n t e r hac Acaciq Conftantinopolitano3Thi ^ TOovroa a ’Axctxtö r v Ke»v$?iv'nvB'7roAea$ 3
fatali forte fublato, Fravita in ejus locum ^ t scoww w A c t f iiw iropeiccv, $p<tvivx.$ r eon-
V a l e s h A n n o t a t i o n e j .
Travita
1 Amito; ¿ii*5tf«'*,now?3 Hane locum fupplevi ex códice
Florentino» in hunc modum, A fem ; av$if itycfyiAceñmts.
Non enim femel, fed fiepius Petrus Mongus Chalcedonen-
fem Synodum cum Leonis Epiftola dämnavit.
2 *E<P’ «k uiit Tw ßaaiXtu^ J Huius Abbatis
Nephalii meminit Liberatus in Breviario cap. 18. ita fcri-
bens: Torro Petrus de tropriis civitatibus Catholicos ex-
pulit Sacerdotes, e x quibus nonnuUi apud Conftantinopolim
perfecutionem gravißimam pertulerunt. Scandalizabat autem
Imperator & illos, qui a parte Abbatis Nephalii erant,
& qui circa Joannem Epifcopum, Egumenum Monaßerü
Diolchon. E t agens contra ipfum Joannem > prepofituram
ei abftulit, & eam tradidit Monaßerio Abbatis Amonis.
3 *E» ■nmuTu bi ’A/yuctov] Malim icribere, ¿v tbutu JS,
ère. Porro notandum eft, Evagrìum primo loco referre
mortem Acacii. E x tribus enim illis. Schifma tid? qui
Orientis Eccleliam laceraverunt 5 Acacio fcilicet Conflan-
tinopolifano, Petro Alexandrino, & Petro Antiocheno,
priinum ait Acacium ex hac vita migraflè; Petrum de-
inde Alexandrinum, qui Mongus d iäu s e ft : poftremucn
V a r i o r u m .
a Akukm 3 Acacio in fede C P . defunfto anno Chr. I ieptemdecim demortuo, fucceflit Eupbemius eodem
^ 2-' w an.nor“ m J 7- & menfium 9 Epifcopatum, fuc- I no» Ant. Tags ad diSum Annum.
ceffit Phravita feu Fiavita. Cui poft .tres menfes & dies J
rtUte
L i b . III.
E C C L E S I A S Í I CÆ H I S T O R I Æ I m to ir lto % ' o v vo ix xö is xpypoifiettt ry
$pa.v'iTti Tôçjs T *Ate^eutàpùat rigTgoy, kpioiGcúots
0 ritTpos z^pyitnteTo yçy,(xixa.cn, too clvtoo 7rggj r
fuccedit. Qui cum Synodicas fuas ad Petrum
miiìlTet, referipfit ei viciffim Petrus,
de Chalcedonenfi Synodo eadem dicens qua;
fupra commemoravi. Mortuo deinde Fravita,
qui quatuor dumtaxac menfes epifcopatum
geffit, Euphemius ej us loco Epi-
feopus eft ordinatus. Hic accepit Synodicas
epiftolas, quas Petrus ad Fravitam feri-
pierat« Cumque in illis anathematissari ge>
o f K e tK jg iS b n ’m v r& tfju fy iico v Sie£e?i9a>v. tTreik'yi «Té Xj fypcivilgts T orni)9tv TgTÎct^S X) pQVÖS
’G k io v .o te 'tfm (¿w a ç y E v tp íifu o s p u l ’ ctÙ7oV \tci<moxi^
poToxjrro. yros m s tw vo h x . 1$ \vnqo\ki M.rat . | H H m .... I
f j r í 'L ' ' * ta- «/ 1 pierat.anathematiian cen
t j p * y ™ $ Ttpos Q p a .v i& v Xj fta Chalcedonenfis Synodi deprehendiffet,
0bpixas Tov ,)(£ ' t o t KctA^iilbxi n t x ^ i . f f S ¿ a v clv* magnopere conturbatus eft, feque à Petri
ÁOg/Ua., A m èfét&CTÌéTOy ¿1 kuTÒr i v g l ; n é r pat I0 co“ muDÍOne fejunxit. Exftant etiamnum
M t ì m k f i v t p p n f c . *¡ I s É j l -nnÍTO» I i& t Í m . ¡ v i - utrlurcine eP'ftofe. tam’Fravit* ad Petrum,
, ' u \ , / i / „ y quam Petri ad Fravitam. Quas ob nimi*
« A * y n T » vpc; nerpo f a m f a . am p r o lix i ta t em p ræ t e rm i f i^ C u m ; , i tu r
UeTps vgos Hi-ra.-F g « ro^/axfei Tus Ae- Euphemius ac Petrus adverfus fe invicem
£ea>í, n a iA lfU . fitfAÓ tm v v u y a pw E b p i/ ila xa> contendere, & Synodos alter contra alte- IleTga vpls äMwAös cLvntpépíó^, d¡ owólous l<p’ i j rum convocare jam pararent. Petrus fatali
a l i v r é s KStA*, » M m W Ê Ë æ t è ¡ n ^ s , ¿ r 0 n e Præ.riPiturV^eique fuccedit Athana-
« , rï - WÈk » o. ’ > « B 1 >' > ’ Qui cum dtu multumque laboraflet
7 Ta ->• 3 p°’ « A f l e o s - « aweipa- ut eos qui inter fe diffidebant reconcilia-
1 0)| -TOUS a/^çan&s tn w i- J o x f ¿» i^uat 5 , 'v p o ; ret, id tarnen perficere non potuit, parti-
S ^ c p tp o p a s y . à ¡j a s r p te pm ’¿m x .ç jtQ é ii'm v . o ç is * A - |^ u s *n varias fententias difeiffis. Poftea
Qai ¿ o ío s f u r l m . v m ouroîlxàs èsnçoAàs 2 l g . - 20 S-ynodjcas literas
s h t o i h n te p n n ' S mittetet ad Palladium Antiochenfem E
! uctAAotiio) r d /£■ n ÉTfi» « m . - pifeopum qui Petro fuccclferat, de Chai
357
S æ c .
V.
Euphemius
Ep. CP,
Athunaß-
us Ep. A -
lexand.
Palladius
Ep. Antioch.
V a l e s i i A n n o t â t i o n e s i
vero Petrum Fullonem ex hac luce fublatum. Verum
V i& o r Thunonenfis in C h ro n ic o ,e x tribus illis quos
d ix i, primum obiiile ieribit Petrum Antiochenum.
Sic enim fcribit ; Poft Confulatum fecundum Longini,
Petrus Antiochenus fu b damnatione mori tu r , & in ejus
loco Calendion ordinatur. Orientales autem Epifcopi tan-
qftam nefeientes, Joannem cognomento Codonatum eidem
Antiochena Ecclefta confecrant Epifcopum, cui Petrus fucceß
f i t hareticus. Hic erat annus Chrifti 488. Dynamio &
Sifidio Confulibus. Sequente vero anno, quo Confules
fuerunt Probinus & Eufebius, idem Viéfcor Thunonenfis
Acacii obitum commemorai his verbis: Eufebio V. C.
Cof. Acacius Conftantinopolitanus Epifcopus fub damnatione
morit u r , & pro eo Fiavita Epifcopus ordinatur, cui tertio
promotionis fua menfe mortuo, Euphemius Synodi Chalcedonenfis
decretorum cuftos in Epifcopatu fuccedit. Anno autem
ièquenti, Longino iterum & Faufto Confulibus, Petrum
Alexandrinum fub damnatione mortuura effe idem
Viéfcor fcribit. A t Baronius in Annalibus Ecclèfiafticis,
horum trium Schifmaticorum interituin, eodem quidem
ordine refert quo V if to r Thunonenfis, ièd non eodem
anno. Pètrum enim Fullònem obiiffe fcribit anno Nata-
lis Dominici 486. Acacium vero biennio poft, id eft an*
no Chrifti 488. In Mongi autem interim prorfus con-
fentit cum Vièto re. Ego vero Viètoris /èritentiam lèqui
malim, qui Fuilonis interitum refert anno Chrifti 488.
Nam Calendio Epifcopus Antiochi» creatus eft anno Na-
taiis Dominici 48a. ut conftat ex Epiftola Simplìcii Pap»,
qui' cum Epifcopatum illuni quatuor annis obtinuerit, fic-
u t teftatur Theophanes, neceflario dicendumeft Petrum
Fullonem, qui pulfo Calendionc, in ejus locum fubroga-
tus eft, anno Chrifti 486. Antiochenam fedem occupafie.
Quis, autem credat Petrum Fullonem, qui to t ac tanta fa-
cinora Epifcopatus fui tempore perpetravit, paucis poft'
promotionem fuam menfibus interìiflè? Non igitur anno
Chrifti 486. obiit Petrus F u lio , ut putavit Bàronius.
Sed h o c argumentum facile refellitur: fola enim Theopha-
nis authoritate nititu r, qui quatuor aunos Epifcopatui
tribnit Calendioni. Atqui Calendio anni duntaxat fpatio
Sacerdotium gelfir, Dejeèhis enim eft per infidias Ordinatoria
fui Acacii, paulo poft Synodum Romanam, anno
Chrifti 483. ut docet Epiftola Felicis Pap* ad univerfos
Presbyteros & Archimandritas Conftantinopolt 8c per
Bithyniam confiftentes, 8c Author geftorum de nomine
Acacii* Graviflìme autem falluntur Theophanes ac Ce-
drenus, qui Petrum Fullonem poft Petrum Mongum è
vivis abiiffe fcribunt. Quos refellit Gelafius Papa in Epiftola
ad Orientales, qui Fullonem priorem obiiffe teftatur
•his verbis : Docete igitur Petrum Alexandrinum ab Antiocheni
Tetri unquam communione defiijfe, <& non ufque ad
diem, cum Antiochenus Petrus in hac luce verfatus eft, indi-
viduum utrifque ftiiffe confortium. Et iterum pag. 21 f .
Sed donec advixit Antiochenus Petrus, qui utique poft Aca-
cianum cum Petro Alexandrino feedus initum defunUus
oftenditur, nunquam Antiocheno Petro Alexandrinus Petrus
communicare defiit, quod Catholicorum conlinet relatio Sa-
cerdotum.
1 zgrumyjivis Tis 4)f«twif] Scribit Theophanes
Fravitam Synodicas literas fcripfiffe ad Petrum Alexandrinum
, quibus negabat fe Felici Epifcopo Romano communicare.
Rurfus vero Synodicis ad Felicem miflis, ei
• fignificafle, nullam fe communionis focietatemhabere cum
Petro Alexandrino. Eidem Fravita: tres dumtaxat menfes
Epifcopatus a fiignat Theophanes, ficut & Vièfcor T h u nonenfis
; non autem quatuor, ut Evagrius.
2 U fli yvhfAug t 5» /¿epa* ]] Erant Alexandria:
tunc duo genera hsreticorum Diofcorit» fcilice t,
& Efaiani: de quibus Liberatus in Breviario. Ex his
Diofcorit» quidem Chalcedonenfem Synodum prorfus
damnabant Se anathematizabant. Efaiani vero, Zenonis
Ediètum ièquentes, eam quidem Synodum haud quaquam
admittebantt non tarnen anathema ei dicebant.
3 Tict>J\ctblai tu [Atra I I Q u o anno mortuus fit
Petrus Antiochenus, Evagrius diferte non dicit : nec ex
ejus verbis colligi poteft eum obiifle poft Petrum Alexandrinum.
Immo contrarimi! potius ex Evagrii verbis
elicitur. Nam fi Petrus Antiochenus fuperftes fuiilèt A-
lexandrino Petro, certe Athanafius qui Alexandrino Petro
I fucceflit, Synodicas fuas Antiocheno Petro mififfet. H»
enim literse -in ipib Epifiropatus exordio à Patriarchio
mitti confueverant. Cum igitur Synodicas fuas ad Palladium
Antiochenum miièrit Athanafius, ex eo apparetAn*
tiochenum Petrum diu ante Alexandrinum obiiffe. Porro
de Synodicis Athanafii literis ita fcribit Liberatus in Breviario.
Non poft multum tempus moritur è r Petrus Mog-
gus Alexandria, & poft eum in ea Sede ordinatur Athanafius:
qui è r ipfe in Editto Confitntinopolitan e ^ Antiochena
¿p Hìerofolymitana communtcavit Ecclefiat
V a r i o r u m .
a Oft«»« 7tA£U7j?(tw; ó I líT f^ n Petfus Mongus Alexandriae
deceífit é vivis anno Chr. 490. 8c Athanafius II.
cognomento Celites (hsreticus) in ejus locum promotus
eft, die nona Februarii. Poft annos V I . 8t dies 223.
obiit Athanafius, anno 496. 8c in ejus locum fúffeófcús
eft Joannes Mela, five Hemula. Sedit hic annos V I II,
8c .dies 224, quem fato fundtum anno y o 5. excepit alter
Joannes cognomento Nicaota. Pagius ad eos annos.
b n ccMtmu to7 filtro, níofef] Petrus Fullo-, favore Z e nonis
Aug. Epifcopatum Antiochenum tenuit ufque ad
mortem, quse contigit anuo 488. 8c Palladium hsereticum
fucceflbrem habuit. Huic, poftquam dccem annos federa^,
démortuo fucceflit Flavianus Orthodoxus, anno 498.
A nt. Pagi ad annos 486' & 496,
<m67n im v T t
m
lillj
aitili
Ira IM
11
È H Ü l i
m . m
' É l II I
l i l i i f l i l i