
 
        
         
		C A P I T V L A   LIB.  P RIMI   HI S TO R IA   E C C L E S IA S T IC A   
 Evagrii  Scholaftici  &  Ex  przefeBis, patria  Epiphanienfis.  AuBor  hujus  
 Indicis  efl  Niceßhorus  Cal liftus  XanthopüliiSi 
 P r o o e m i u m   Scriptoris,  in  quo  exponit  qua  ratione  ad  fcribendam  hanc  hiftoriam  iè  coii-  
 tulerit. 
 C a p .  I.  Quomodo  poft  exitum  Impii  Juliani,  cum  haerefes  paulatim  defeciffent,  iterum  Diabo-  
 lus  fidem  noftram  perturbaverit. 
 I I .   Quomodo  ex  concione  Anaftafii  presbiteri,  deprehenfus  fit  Neftorius  quo'd  Mariam  
 non  Deiparam  vocaret,  fed  Chriftijjaram  :  atqüe  idcirco  haereticus  pronuntiatus  eft. 
 I I I .  Q u id   magnus  Cyrillus  ad  Neftorium  fcripferit,  &   quomodo  tertia  Synodus  Ephefi 
 congregata  f i t ,   ad  quam  Joannes  Antiochenus  Epifcopus  &   Theodöritus  tardius  
 accefferurit* 
 IV .   Qualiter  Neftorius  à  Synodo  depofitus  f i t ,   cum  Epifcopus  Antiochi«  nondum  adveniffet. 
 V .   Quomodo  Joannes  Antiochenfis  Epifcopus  quum  poft  quintum  diem  adveniffet,  Cyrillum  
 Alexandria  &   Mèmnonem  Ephefi  Epifcopos  deftituit  :  qui  mox  à  Synodo  
 innocentes  pronunciati  funt  ;  &   Joannes  una  cum  fuis  depofitus:  &   quorhodo  C y rillus  
 ac  Joannes  interventu  Imperatoris  Theodofii  in  gratiam  redierint,  &  Nefto«  
 rii  depofitionem  confirmaverint. 
 V I .   De  Paulo  Emifae  Epifcopo  qui  Alexandriam miffus  eft.  E t   qualiter  Cyrillus Joannis E - 
 piftolam  laudavit. 
 V I I .  Qua*  &   quanta  Neftorius  fe  pafliim  efle  dicat.  E t   quomodo  lingua  tandem  vermibus 
 erofa,  apud  Oafim  infulam  perierit. 
 V I I I .   Quomodo  poft  Neftorium  Maximianus,  &   poft  hunc  Proclus,  deihde  Flavianus  Epi-  
 fcopi  fafti  fint. 
 IX .  D e   infortunato  Eutyche  :  &   quomodo  à  Flaviano  Epifcopo  depofitus  eft,  &   de  latrocinali  
 Synodo  Ephefina  iècunda. 
 X .  Quae  per  Diofcorum  &   Chryfaphium  gefta  fint  in  illegitimo  Concilio  Ephefino. 
 X I .  Defenfio  varietatis  Opinionum  qu«  funt  apud  Chriftianos,  &   derifio  fabularum  Gentilium. 
 X I I .  Quomodo  Imperator  Theodofius  hsrefim  Neftorii profligavit. 
 X I I I .  De  fanófco  Symeone  Stylita. 
 X IV .   D e   Stella  q u a   faepe  cernitur  in  porticu  juxta  columnam  Symeofiis,  quam  fcfiptor  hic 
 &   alii  complures  viderunt :  &   de  capite  ejufdcm  fanfti  Symeonis. 
 X V .   D e   fan&o  Ifidoro Pelufiota  &   Synefio  Cyrenarum  Epifcopo. 
 X V I .  Quomodo d ivinus. Ignatius  ab  urbe  Roma  deportatus,  Antiochiae  depofitus  fit  ab  Imperatore  
 Theodofio.  s fà é é 
 X V I I .   D e   Attila  Hunnorum  rege  :  &   quomodo  Orientis  &  Occidentis  provincias vaftaverit  : 
 item de  horrendo  terrae  motu,  aliifque  terribilibus  fignis  quae  toto  orbe  contigerunt.  
 X V I I I .   D e   operibus  publicis  Antiochiae  &   eorum  conditoribus. 
 X IX .  D e   variis  bellis  qua»  tum  in  Italia,  tum  in  Perfide  gefta  funt  regnante Theodofio. 
 X X .  D e   Eudocia  A u gufta,  deque  ejus  filia  Eudoxia  :  &   quomodo  Eudocia  Antiochiam 
 venerit,  &   Hierofolymam  ingreffa  fit. 
 X X I .  Quod  Eudocia  Augufta  Hierofolymis  multa  praeclare  geffit  :  &   de  difcrepante  vita  & 
 converfatione  Monachorum  Palaeftin«. 
 X X I I .  D e   operibus  ab  Eudocia  Augufta  in  Palaeftina  aedificatis,  &   de Ecclefia  iànóH  Stephans  
 Protomartyris,  in  qua religiofe  fepulta eft.  Item  de  morte  Imperatoris  Theodofio 
 E T A T P I O T 
 E  T  A  r   P  I O T   E V A G R I I 
 S C H O L A S T I C I 
 E P I P H A N I E N S I S   
 E t   e x   p ræ fe é t is , 
 e c c l e s i a s t i c i 
 H   I S T  O R   I Æ  
 L I B E R   P R I M U S . ' 
 Prooemium  Scriptoris,  in' quo exponit o h a  rations  
 Au fcribendam hatte hißoriam  f e   contulerit.  ■ 
 2 X 0   A A S T I  K O T 
 E 
 E I U i A N E i i S   
 Kai  k t r o 
 E K K A H 2 I A 2 T I K H 2   
 I   2   T   O P I   A   2   
 T 0 M 0 2   n P Q T 0 2 . 
 n p n í f iw   V   ( n jy f p a .t p ia c ,   n t ü s   \ n \   t 0  y p z < p e iv ,T   
 T ta p o um v   trp a .J ju& 'r tta.v   ÍAv iAvQ ív . 
 T 2 E B Ï Q   Taf  n a ^ Í A » ,   3   e s   i o   M   ^   u s e b iu s   Pamphili,  vir  cum  in  
 *ra)  /ttctAiçw.  Aó y to s  o  n<Xjtt<piA8   t ä t s   L i   ah\s  rebus  difertiflìmus,  tum  in  
 v ..   \  ti  M  /ài  <*•/  , ^  H H   *  _  fcribendo  tantum valens,  ut  pof- 
 .  I ,  HI  * H Ü8 0 ,0 5  ■" H |   J L fit  leftores  ruQS,  fi  non  perfide 
 I  o t r v j^ t v o t 'ig t s   f y y o x & i v   tu ,  n p e n ^   ‘ et  i te t i  f w   Orthodoxos  efficere,  ita  tamen  impellere,  
 A far  k i t & Q è t s   oTJfe  7n m m  E v i r e C ia   • n   o tw   r e i   .  ut  noftra  libenter  ampleétantur  :  Eufebius,  
 U a M Í A b ,   W S Ê Ê m i   ¿   © e o& e ira ,  x a l  2 ffl-  1 5 inquam,  Pamphili,  &   Sozomenus,  ac  Theo-  
 i   ,/  i   '   t  t l  >  «  ~  doritus &   Sócrates,  benignilhmi  Servatoris 
 x & r e t ,   c t e j ç u   TravTOH  i t m n r r q f   m e   e s   noftri  adventum  in  terras,  ejufque  adfeencttpi% 
 is  r o o   Qi\cLvQpùù7e a   ©eotf,  ih r e   e s   o o ç < p o v s   fum  in  coelum ;   tum  ea  quæ  à  divinis  A - 
 h i S c L O K ,  m  ™  i B Ü  M M  ¿me 1  à fottiffimis Martyribus pro  fide 
 ^  v   ,   ;   f   :  f   ■  \  7/  certantibus  preclare  lunt  gefta  :  quidquid 
 7 0 ii  c tW o i s   fJactpruo i  S íc tQ \ eu8cn  x c tT cop ó coT o ,  v   ei  n   præterea, aut laude, aut vituperationedignum  
 Xj  ÓlMo  c t£ ió \ o y > v   ìiptiV)  vi  %   rm v c iW c c s   i% o v   *7rß-2oa^ um  e^-  ^  noftris  ufque  ad  principatum  
 a»  * .  '   .  '   ~  ^   (v  i  n   Theodofii,  omnium  optime  ac  diligentifli- 
 I  »ÖCXTO),  l i ' x u ™OS  w r n   r „ ,   ©aoAm«  ß u -   m e   faiptis  prodideru¿   Sed  quof iam  ea 
 a i\e tc ts»  e 7f e t h i   o e   r c t   t fy \ s   o v   'X o iK c S   'w v t ü ir  quæ  pofthaec  coniêquuta  funt,  haudqua-  
 I  ' ¿ m t i o f f e ,   o ù k v ó s   7m   a K5t0’  iipptov  .  quam  illis  inferiora-,  nullus  adhuc  perfequi 
 . /   wÈÈtf/,  >  \  \  u  \  ,   \   \   ~   aegreffus  eft j  E g o   licet  in  ejufmodi  rebus 
 A7 u’ t  e^ e  W   àetv o s  e y c e   Tcc  tbiccuto,  p^ um  l j tg   laborem  hunc  rurciperei 
 t  ov  \ j z é p   'T o in a v   t u e \  écôrty  tco v o v  ,   < r v p y ç fL < p lc o   z  5 8c  hiftoriam  earum  rerum  contexere  decret 
 i   WÏTO  B H M   &   L L ¿ \ c t   T n v ó o w ' n ,   r d   v i. Ètenim eo qui  pifeatoribus  fapientiam  in*  
 \  *  /  n   s  p  u   7  didit, &  qui  ex  bruti ammalis  lingua  articu- 
 Xiti  a \ i e e t s   ( j 3(p i<m ,v T i,   it e t i  yAcJorcti'  c t \ o y > v   e s   Jatam  vocem  expreiîît,  adjuvante,  confidò  
 evctpdpov  eò<pam o tv  x a v ì i o i l w ,   ¿Kct^raf  t e   t c l s   iïfïl  me  res  oblivione  intermortuas  excitaturumj 
 rru  I H         'SJ-  f  .  ~  _  p  x  / r   &   oratione  mea  vitam  eis  redditurura,  & 
 r y   Ajjüm  'n w y x v i c t s   f ó g à t k i s ì   ’d'uvaxrcu  te  Tû)  A0Jay   v   .   i  a 
 ,  ,  *  ^  77  p  ,  A  ~   îmmortahtatem  donaturum  elle  commemo* 
 xeti  c t7ruôcLVctTii<rctj  r y   ( tw f i t jj*  a s   à s   e y o t  r a v   c i -   30 ratione  hominum  iempiterna :  q ü o à   fingu- 
 V a l e s i i   A n n o t a  t i  ó NÉS. 
 1  Éi tfffpj  [¿11  Ai«e»  ùxgtGùi;  cìh   mmii J   Non  probo  inter-  
 pretationem  Chriftophoribni,  qui  Auu  ¡¿e/Mm  vertit  perfette  
 Chriftianos.  Ego  vero  orthodoxos  interprctari  ma-  
 lui.  enim  proprie  djcuntur  rettorum  dogmatum 
 fcttatores.  Sic  Photius  in  Bibliotheca  de  Socrate  Scho-  
 laftico  d i c i t ¿AAet  nf/j  iv  mii  ».  Aiciy  Isì»  ¿xg/Si)?, 
 Senfus  igitur  hujus  loci  hic  eft:  Éufebium,  etfi  maxime  
 idoneus  fit  ad  perfuadendum  Letto ribus  ut  Chriftianam  
 religionem  amplettantur,  non  poflè  tamen  eos  efliceré  in  
 Chriftianae  fidei  dottrina  valde  accuratós,  cum  ipie  in  A-  
 rianorum  dogma  videatur  fuiiTe  propenfior^  Fuit  enim  
 hxc  multorum  opinio  de  Euiebio  Pamphili;  quibus  tamen  
 in  prafationé  quam  fcripfi  ad  Hiiloriàm  Ecclefia-  
 fiicam  ejuidem  Eulèbii,  abunde  refpondi. 
 *  jK'ífevs]  Poftrema vox  deefl:  in  codice Regio  
 ac  Fiorentino  &   Telleriano»  nec  habetur  in  editio-  
 ne  Roberti  Stephani.  Primi  Genevenles  Typographi  èamt  
 àddiderunt  ex  codice  Chriftòphorfoni,  Cujus  variantes  le-  
 ttiones  edita  funt  ad  calcem  editionis  Colonicrifis. Certe  
 Chriftophorlonus  in  intèrpretatione  fua  eam  vòcem  ex»  
 preflit.  Sic  enim  v e r tit,   ad  aliquam  partem  regni  Theodofii. 
   Mihi  tamen  elegantius  videtur,  eàm  vocem  fuppri-  
 mere  quam  adjicere.  Quod  fi  adjicienda  tflet  dittio,  
 mallém  eqùidem  addére  'xfiès. 
 V a r i o r u m . 
 a  KesS-'  Verba  hæc  pmifit-  in  vcffiqne  fua  Valefius. 
 T o m .   I I I . 
 Vertenda  fuiit,  ferial im ,  veì  ordine.  W,.  L pw th . 
 I i  7vy^WTOV