47*
S a c . Miniftri deinde Symeonis egrefli, puerum
V I . qui à leone cuftodiebatur introduxerunt.
Multa quoque alia memoriam omnera fu-
perantia idem vir g e iS t , q u * & linguam
difertam, & otium, & peculiare opus deiiv
y c y e , xetl X v f t e w o u 'ZüÇfçoii'aLV'rQS
o t ¿ y & x o n f jU f r o i , t o na rS Ío r v y u y s r r £ A e -
OlTOS <Pp8py¡LéjJQV. TToAAcI S i , XCt) f¿VVf*y¡$
* 1 .............. - JtpeiTloycL 'x i 'T C t y 'x p , â x c tî' y k o É o s ì] s x e x o /^ e u -
< £ z r ï i z — j z s ? ' ¿ i '¿ ¡ a ¡ 3 E ® - ; ■ i .
'IWJ5 toi» AvdpoùTraiv ojóo/m/jcl y Á a o r c a * . c f .& T e a a v s
y x -Ç 7 « 5, ¿ jU ôW 'P û ^ c ü û j v , clA A Ô L x ô q
ßctpQetpco v j Trap clvtov e Q o ír a v , x a ) t¿>» a iT y / x ém »
Í T v f g e m i $ CLVTl TraVTDS ßpCüTOV) Xa) 97DT0U, X À 4 -
talium /espone celebrantur. Omnium enim
nationum homines, non Romani folurn,
verum etiam barbari, ad eum ventitabant,
& quaecumque poftulaverant iropetrabant.
Pro cibo aucem ac potu ei fuere rami cujufdam
fruticis qui in eo monte nafcitur. i o ^ < T i n s t T v y ^ r o r G k $ c tp iy a t a opu | £ t e $
C A P U T X X IV . K E Ì A A A I O N K A '.
H ° ^ ,ta G r‘l " " /*"ttt>chenju E pifcopi, d r t j i e ) ■? TfAsu-ras T /h ^ e i» eTnraoVa ©eajrÓAeas,
reftituttonc A m i t a f i u i SHKSnHHH ». /
„ x, ¿ 5T®K9tm i a a i ( S ) $ A x a ^ c n c u .
Ne c multo port Gregorius podagre ' ,T7'IlniAilróì di ttS WT’ oS otAÌ xaj IW.1 a
morbo, quo maxime vexàbatur, c o r -T - R „ ~ q»' * a a/ ^
re p tu s , abiit è vita, cum medicamenti™1 5 , 6I°5’ ^ ttAms I
ex Hermodafiylo confeftum. ipfi à medi- #***!?* « ‘t f lu i t i ty S 'n , <ta.ppia.xtrmriitras f ) ‘ è* J.
CO DOrretìum MAtEmte aufam VM \ atltiQ/ue (C ^ o.
co porredum ebibiflèt. Mortuus autem t v s KstAovfiâjivs 'EpiUcSkxTvAov, rznçÿç nvos r a
Rome G ^ S V u r f f o f t Û i i . 9^ ^
'ris autem R om e Joannes Epifcopatum ge- W rlcu ■xprrQvnpzi PauUo emtntrmiw-ms, %
rebant: Alexandrine E c c le fie Eulogius, 20 f “ TO UsAa>tor y é j w r ia ) nenipp,^ c j a tu
ut jam d ix i , Antiochene vero prefide- Mu' K0U r 2“ ' ’AAegatJyou EuAoy/ou ra S AeAeybat
Precipua- eft
Anaftafius, poft très ac viginti de- Mww fit», ’Araçamou ut tîo .' ©»usraArrar, 5 r S
mum annos in ièdem fitam reftitutus. H i- oixetat 1\?n:Sb"s;mc Q-n'v/s a n -,r), ^ ' >■___
V a L e s 1 1
oix a a - ¿ m M r n i Jpim 'p u r l rpSs M , « « o , _
A NNOTATIONES.
i *E»maitiT* A T fa y lg ^ - j Gregorii Antiochenfis
Epifcopi o b itum ,& reftitutiooem Anaftafii Sinaite, Baro-
nius quidem refcrt anno C tr ifti 594 . Dnbitat tamen
ibidem Baronins, an poeius in annum iequentera id refer-
r i debcatj prxfertim cum Gregorius magnns in r e g iiro
epiftolarnm Indiflionis 13. gratuletur Anaftafio, rquod
in Antiochenam fedem reftitutus fuiiiet. Vernm AuA or
C oronici Alexandrin!, qui iifdem fere temporibus vixit
quibiK Gregorius, anno Imperii Manricii decimo, in dia i-
one decima mortem Gregorii affignat, ita fcribens. ï r i
0.10-5. T f <W ’A .a i s r ó i® . m i i i i t y i -A m o xm c s
n a »™ TfsjseAo * , ^ » 0 Æ.u,/,™
T*v luci xpa icu-nu rò, ccùrh 'A v x fu a im Id
eft: Hoc tm oAm c fa fim Tururcha Antiochtn u s n v ir fu s
oft AMmharn, p,ft mortem Gregorii tatrmrcho, am ant,a
etdem Atmftajto fttccejferat. Ubi notabis Anaftafinm Patri-
archam vocart etiam ante reftitutionem ; propterea quod,
utpote per r im nee legitime depofitus, n'tulnm Patriarc
h i perpetuo retinuerat. Certe Grtgorius Papa in tri.'
bus epiftoits quas initio Epifcopatus fui ad earn fcripfit,
eum Temper Patriarcham agnofcit. Gregorium vero qui
Anaftafii fuperftitis cathedram non legitime occupaverat
nunquara m numero Patriarcharum habniflë deprehen-
ditur. r
1 £ * T% 'EpfLohnmCxov~y Hermodaâylus planta fuit
vetenbus ignota. Certe nec Diofcorides, nec Galenus
ullam ejus mentionem fecere. Arabes vero poft Serapio-
nem, cum Colchico atque Ephemero cam confuderunt.
Quos fecuti Pharmacopolæ noftri, paflim in Officinis pro
Hermoda âylo Colchicum fubftituunt. Scd hunc erro-
rem jamdudum notavit Andreas Matthiolus inCommen-
tariis ad lib. 4. Diofcoridis, & poft eum reliqui qui de
plantis feripière. E t in priori quidem editione Commen-
tanorum fu o rum, nondum ipie Matthiolus iatis cognitum
habebat quid eflet Hermoda&ylus. Poftea vero cum
earn plantara n a âu s eíTet ab illuftri viro Augerio Busbe*
quio, qui ex Conftantinopolitana legatione eam attulerat
ejus typum nobis exhibuit pag. 1 10 9 . pofterioris editio-
nis. Ejus radices digitorum fímilitudinem referunt, adje-
ctis etiam1 unguibus. Ex quo plantæ nomenf eft inditum.
Hermodactylus enim Mercurii digitum fignificat. Porro
ejus radix olim Arthriricis exhibebatur, tune cürn humores
defluerent; quippe q u a & ipfa per fe & ejus dcco-
6tum, vim habet 'purgandi, ut feribit Paulus Æginetà in
libro feptimo. Hodie vero Hermodaàylus Podagricis
prabetur, non eo tempore quo humores defluunt, fed vigente
potius 8c confirmato jam morbo. Nam cum re-
centiorcs Medici uiu ipio deprehendiflènt, medicaraentum
iftud noxium effe in acceffiòne morbi : Medícorum vete-
runa confuetudinem hac in parte .correxerunr, ut me do-
cuit clariffimus vir ac d oò iffimu s , Toffanus de Fontaine
in Academia Parifienfi Medicina Do fto r ac Profeflbr Re-
g iu s ; Cui ob fingularem erga me benevolentiam, & in
curanda valetudine mea follicitudinem ac diligcntiam plu-
rimum rtie debere profiteor.
3 TS „•*!/» à t à V T i s ì p ó v f j Ex his verbis collieitur
omnino, Anaftafium paulo aotc mortem Gregorii ¡ i fe
dem Antioeheoam reftitutum fo i f l i .* Ait eoim Evagrius *
Gregormm Antiochenum mortuum eke Anaftafio ¡o fe-
dem iuatn reftttuto. Nieephorus tameo his verbis nihil 1
■lud figmficar, exiftimavit, quam Anaftafium poft mortem
Cremori! m fitam federn reftitutum fuiffe.
4 M,m a tñ ru e l iSfflíi ¿gíreo,} Anaftafius depofitus fit-
erat anno Chnfti 370; nt fupra obfervavi in Annotatio-
nibus ad cap .p. hb. 4 . Ab hoc anno ad decimimi Impero
Maurtco annum, quo in federa fitam rcftitntos eft, ut
tradir A iiflo r Chronici Alexandrini , id eft ad annum
Chrilti f g 2 .anni funt trcs ac viginti:
V A R
a ’EsiiTiaWS r ;,yäea®. ] Gregorium Antiochenfem
obtifle anno J 9 3. eodemqoc anno reftitutum fnifli Anaftafium
fcribtt Pagius anno 594. n. 4.
b Tpwoeieo p i , ] Pelagio H i mortuo, Divus Gregorius
Magous coofecratus eft Pontifex Romanes die tertia men-
fis Septembns ann. Chr. 590. tagim. Sedit annis trede-
cim. menübus lex, diebus deccm. idem.
»L'Ia™ K Hoc tnno (iciL r82') die fexta APrilis> *”d‘- «•*>• X V . Eutychiut Patriarch» diem u ltim um .o b iti: &
I o R U M.
poft dies [ex Joannes, Magna Ecclefia Diaconus, am J eiu -
nator d iff us, conjecratus eft. Theophanes in Chronico. Sedit
Joannes ufque ad ann. f g f . De Eulogio Alex.* qui
mortuus eft anno 607. & Joanne Hierofol. qui vixit a
annum 593 , vid. fupra, lib. V , cap. 16 ..
* Evagrio aflentitur Anftor Chronici Alexandrini, qui
ait Gregormm, dura adhuc viveret, Anaftafium recepiflc.
IV. Lowth. v
X p to v s -
¿¿porous* U p o tn A v f ita v t s *IcccLmv' § (x& Q (Z p z y y erofolymitanse autem Ecclefiae J o a n n e s P o n - S t e c .
T iA A s T v m r T o S j 0J7ra rn s tou$ clvtootc o’i'clujls o u t - tihcaturo adminiilrabat. Q u o non mu lto VI#
¿ ¿ e i& c d v . c jv x v Q c l (Xo\ m <tHs tqvcJiaS T n 'v r a .v c d a , ^ h e r n a r io n p n ? ■E,CC^ * Evagrii hi-
1 T/° ' T L t J i « g ubernatlonem lu lc e p i t . A t q u e h i e h i - ftoru fin».
Mflto ftx x i« T i | | g t r o s r t w P ^ o t t - i l o r i s n o f t r s fin is e f t o , anno fc i li c e t d u o -
a r &et<nAucLV a ^ x u ^ g v a f v T O i , t av e%v$ t o 7s ^ o u - f d e c im o p r in c ip a tu s M a u r i c i i T ib e r i i . R e l i -
Ao/idjiois zXtAtyw r e x a ) ypci<petv K s tm A iU T r a v o - q u a v e r o q u s fe q u u n tu r , f tu d io f is q u i v o -
o f » n/ -a * > /«»~ , / lu e rm t na rranda a c fc r ib en d a re lin q u im u s .
lA p m . u S i 71 , e q x a n e tQ a t t u t . .A 4 - Q u o d fi q u id a n o b is om if fum , v e l minus
7n«3, pm S us t i f in i yptLtpt-m p i e / i^ n a s , o m a r a s a c c u r a te e x p o f i tum e f t , n em o id n o b is v i -
■JtEerAooiA^tiito iqte/a.» aw u iA ify .p d / 1 , r l t i f S v h - r ! ° v e r ta t r i l lu d fe c um c o g ita n s , nos h i f t o -
t i f ln cm ¿ tp sA e t ta s r e a y p u iT e u m p i / jo i , i t ’ 0S5 xl I 0 Ham d iip e r fam in u n um c o r p u s c o l le g i f le , u c
. _ / . > , n , f t n om tn um u t t lt ta t i c o n fu le r em u s , q u o r um
V I > OTsromrei, h g r a t ia t o t a c tan tos Ia to r e s fu fc e p in iu s . A l i u d Alia tjtto
v/tiv xoq tTtpov T6UX0S, arOoCpo^oiy 4 >i- prsterea volumen ^ nobis compofitum
tpicrjUoCLfay A o y> v $ rg xot) ! A j & A e , x«x) gTeg^c, ^uo Epiftolae, relationes, decreta, orationes
4 T & evov. r d l Iptmpu^pSjtm kntpspa>, as W t - aC d ii f u ta t io n «>. & alia quaedam continen-
, . / „ r , tur, E t fupra diftae quidem relationes qua:
•7TOV T O O ® m 7 e ° ^ a s 15 in eo volumine habentur, pleneque Grego-
Tioeif^cov' Si or xetj Jbo Tituxvn^-fi^J cL^ia/Jtci'’ rii Antiochenfis Epifcopi nomine confcri-
2. to » " TiCeei« ju&/> KfiuvfavTt»», 1 tvT t o S xooUTapis Ptx ^unr* Quarum etiam gratia duas digni- Dignities-
Maugixiou $ TiSeelou, S iA r o u , tates coniecuti fumusi A Tiberio quidem
t r /. , » » > a / « a Conltantmo Qjijeiturse honorem adept!: A
3 wtog%w | | ^ T g 0eo(5cMw, o r e Mauricio autem Tiberio codicUlos prarfe.
^ f a . onwJVI t v s @ > a a iA tia s A v c r a ; , 4 ©go<ih»7io» gcripafi z o ¿iurae nacli, ob ea quae compofueramus tunc
sZ B g y v y c cy t, 'O t^ o i/M o r clvt cZ r e xct) T n A iT t v p u L 'n cum e x t in<^ ° Imperii probro, T h e o d o fium
x lm s W M M M k r a t b - % ^ - ■ iD Iu r em W l f f i t’ u i - tum c a , iummje felicitatis ex oirpdf ihu mtu mpr arscbipu-uitb. I i'
E ia y g iu ^ X a r n a S ’Emllicuieas x, t im Etmprii Scholaftici Epiphttme^fis & ex prtfek
x .A i ie ia . iijM S iqeptas r a fiM e | . His, Ecclejtafiicx hi/lorii Libri fex.
T E ^ 0 2 . F I N I S .
V a i e s i i A n
1 AuH¡(gm!/ ito5 Mmi&ocÌis] Ex his verbis fuipicari quis
fortaffe poflTt id quod fufpicatus eft etiam Baronius, Gregorium
Antiochenum Epifcopum mortuum effe anno
Imperatoris Mauricii duodecimo. Cur enim diceret Evag
r iu s , anno duodecimo Imperii Mauricii fe Hiftoriam
fuam terminaffe, nifi antea aliquid retuliffet quod geftum
1 erat anno ejufdem Mauricii duodecimo ? R e tamen dili-
gentius examinata, mihi non videtur Evagrius his verbis
id fignificarc vqluiffe. Ait enim Evagrius Gregorium Antiochenum
fato fun&um fu iffe , Gregorio quidem Roma~
nam, Eulogio autem Alexandrinam Ecclefiam admlniftran-
te : Joanne vero Hieroiolymis prafidcnte. Qui cum haud
multo poftea è vivis abiiffec, neminem adhuc in ejus locum
fuffedlum fuiffe dicit. Non igitur Gregorii morte
hiftoriam fuam terminavit Evagrius, cum poft ejus mortem
Joannem Hierofolymitanum Epifcopum obiiffe refe-
r a t , 8c poft ejus interitum neminem adhuc eo tempore
quo h a c fcribebat, iubftitutum eilè. Id ergo tantum his
verbis fignificat Evagrius, fe h a c fcripfilTe anno duodeci-
’{’ mo Imperii Mauricii. f
% T 5| Tov tyuqsuetov -nferfoeiAonTo«] Non probo interpre-
tationem Chriltophoribni & Mufculi, qui Qu aftu ra ho norem
à Tiberio delatura effe pütant Evagrio noftro. At-
qui Evagrius non dicit delatam libi effe dignitatem red
xetxKu^i, fed tantum tov , id e f t , Jpu&ftorii.
Multum autem difcrimen eft inter Quaftorem 8c Quafto-
rium. Nam Quaftor eft qui Magiftratum Quaftoris ge-
-rit. Quaftorius vero is qui Magiftratu ilio jam perfun-
ö u s eft. Cum igitur dicit Evagrius delatum fibi efle honorem
Exquseftore, codicillos ex Quxftore fibi ab Imperatore
collatos effe intelligit: eodem prorfus modo quo
codicillos ex Praefedtis Pratorio à Mauricio Imperatore fibi
delatos effe, ftatim fubjungit. Porro qui codicillos hu-
V A R
t Annus quo Hiftoriam fuam fcripfit Evagrius, diftin-
jguendus eft ab aöno in Cujus rebus geftis defcribendis O-
peri finem impofuit. Hiftoria ejus non progreditur ultra
jnenfem Augufti anni 593. Opus vero iplum in lucem
NOTAT I O NE S.
jufmodi meruerant, ii privilegiis omnibus fruebantqr, q u z
competebant honoratis qui dignitates ilias geilèrant, Q u a ftura:
fcilicet ac P ra fe â u ra . Caterum hoc loco feriben-
dum videtur t o to S naMjsweÂov, fupple àfya/*c&.
3 ’Eç>’ jî 3 Hunc locum non intellexerunt
Interprètes. Nam Mufculus quidem ita v ertit: XJnde ifta
comtofuimus, cum ille Imperli ïgnommiam ablaturus, Théo•
dofium in lucem produxit. Chriftophorionus vero fie in-
I terpretatur: ^ u o regnante eus relationes compofuimus : idque
eo ipfo tempore quo Theodofium in lucem edidit. Exiftimav
it fcilicet Chriftophorfonus feribeadum hic effe i<f>‘ S .
Verum h a c emendatio ferri non poteft : Non enim regnante
Mauricio opus illud rclationum compofuerat Evagrius,
fed regnante Tiberio Conftantinô, ficut iplè affirmât
paulo fupra. Malui igitur hoc loco vulgatam feri-
pturam retinere, fubaudiendo voeem ùvct<poçéç vel
Nam cum Mauricio Imperatori natus effet fiiius Theo-
dofius, Evagrius oratiouem ad Mauricium Impcrarorcm
fcripfit, qua ei ob natalem filii gratulabatur, 8c tum Mauricio
ipfi, turti Reip. Rom. fummam felicitatem augura-
batur, propterea quod Mauricius abolito vetufto Romani
Imperii dédecore, mafculam prolem tandem fufeepiffet.
Nam ex Imperatoribus Romanis qui in Orientis partibus
regnaverant, jam inde à Theodofio juniore , nullus mares
liberos genuerat. Ob hanc igitur orationem ait Evagrius
donatum fe efie à Mauricio codicillis ampliffiraæ
Prafedluræ.
4 wOr* QioSÜmoi ■ ìtrQcói Thcodofius nobiliffimus
natus eft in purpuris anno 3. Impcratoris Mauricii,
die x 6. menfis Septembris > ac proinde in dizion e 4* q u a
coeperat à Kalendis Septembris hajus anni. Idem poftea
à pâtre Mauricio Auguftus coronatus eft in diz ion e odiava,
die 26. menfis Martii, cum annos natus effet quatuor
cum dimidio, ut feribit Theophanes in Chronico p. 225.
o R u M
editum eft vel ifto anno excunte, vel potius anno 5 94* quo
annus duodecimus Mauritii abfolvitur. H * c Pagius ad
ann. 794. n, 7. IV, Lovth.
O o o î EK T f l S