
 
        
         
		Tetras 
 Majuma 
 § k 
 1 irpos  AxAiowa  ypcícpov  ¿ípyxeiti  * as  xa)  i  z 
 ojxe<8  emoTtoirtf  \ir\  i&Ktípytcus  aAoùsj  T y   | |$ f  
 aÙToy  cltthAclÒì]  ¿tova^eit*,  xa)  cm  y e   *£ '  rito  
 AAe£«yJ/>8  ytfópá//o$  3 a-r? AaCgro  T y   Aioaxopov,  3  
 x a i  vreAAaîs  as  çxaiaSus  Vstfe £uv9ets  irAyyctTs,  
 ein  XftjUuÁ»  jera  usLxovpyis,  aya.  T«y  7roÀiv  töqa-  
 jjve^Qjj.  4 m ç js   oy  Tre A A ca  r   <¿y  naAcaçjya/s  tto-  4  
 Ae©y  c¿(ptKvyp¿\f/ctif  ^«poToySe^  crtpío-tv  eiruntoirus  
 7rape<Tx(\>ct(ov.  oh  oTs  ^ ô e jÇ T jx e j  ¿   Íler/Jos  ó  g£  ’ I -   
 £uó<«Sj  T y   xsLÄovp&jüa  Maïtf/ua  T y   Trpos  t u   T a - 
 Alcifonem  icriberent,  hæc retulerunt  :  euro,  
 cum  à  proprio  Epifcopo  in  maleficiis  de*  
 prehenfüs  effet,  Monafterio  fuo  expulfum  
 fuiiTe:  cumque  Alexandriam  veniffet,  ad-  
 ortum  effe  Diofcorum,  &   tanquam  fédi-  
 tiofum  multis  concifum  verberibus,  &   ca-  5  
 melo  impofitum  per  univerfam  urbem,  in-  
 ftar  malefìci,  tradu&um  fuiffe.  A d   hunc  
 igitur  multi  ex  urbibus  trium  Palæftina-  
 rum accedentes,  Epifcopos  ab  ilio  fibi  ordinari  
 curarunt.  Inter  quos  fuit  Petrus  
 quidam  oriundus  ex  Hibe ria,  cui  Maju-  I0 
 mæ,  quod  oppidum  eft  juxta  urbem  G a-  „  ,  \  V   x 
 zìeorum,  Epifcopatus  commiffus  eft.  Hæc  ( cam   ttoA<j  tous  o ja i^ s   t u s   gTnaxoTrùs  mTeuSus, 
 ubi  comperit  Marcianus,  primo  quidem  aTreg  tiettSÀ  MctpìUctvos  eyy©,  Trpcffgi  f i j   à^òuyof 
 Theodofium  ad  fe  in  comitatum  perdu-  • a i r ~ M  H  M H M H M   xsAÌW. 
 c i  jubet.  Demde  Tuvenalem  m it t it ,  ut  '  ,   v  ,  M 
 ea  quæ  gefta  fuerant  corrigeret  :  Mandans  3   t   IaGgyaAjoy,  f&Çfis  SiopQaxriv  t   y tut  
 cunéhüs  qui  à  Theodofio  ordinati  fue-  15  yvftipojtw,  «.vrgAaOuyaf  m i f e s   t « s   vtto  ©goJWia  
 rant,  expelleret.  Poft  adventum  igitur  fu-  £ei/»Ton|0éy&s  é F r tA f a m L f j d p o s .   f i   y > u u   t w   a<pjvenalis, 
   multa  triftia  atque  acerba  contige*  »  ~ 
 n  r   1  0  eft  i8fceyaAj8>  TreAAa  x a j  ayiapa  yiyovcLwv  exeirunt, 
   cum  ex  utraque  parte  fièrent  quæ-  J?  w  *  \  ~  « 
 cumque  furor  ipfis  fuggerebat.  Quippe  êv™  'Opto»'*»«' J  0{ra7^§  0  S vtu°$  putois  uthi-  
 iriviaus,  Deoque  invifus  Dæmon,  unius yopébe.  r y   /2a<rxayou  £  J-eopucrous  Sbiptovos,  ouras 
 Jitteræ  mutationem  adeo  maligne  commen-20  '  gycs  y& H H cltos  ©wtAAayw  3« u o tW   T e y v a -   r 
 tus  ac  perperam  interpretatus  fuerat,  ut  g   Ka]  m   *  <T~  V   > 
 cum  unius  litter®  prolatio  alteram  omnino  ,  ,  ,  r  »/»&  y«,  u 
 fìmul  inducat,  multum  tifmen  inter eas  effe  'rooT^   ^(pavviasas,  m ir a s   iT«.y>ùms  09- 
 diferiminis,  &   fenfus  utriufque  ex  diame-  mZQa   To  erepov,  ttcAÙ  rò   üJq'-Mct'iloy  t t a ^ t   toTj 
 tro  inter  fe  pugnare,  ac fe  fe  invicem  per-  ^ Xi('0(r|  X(tJ  m 5   à , .   ì t - 
 imere,  a  plerifque  exiftimentur.  Nam  _   ,  5<y  ^  \  * 
 qui  Chriftum  in  duabus  naturi^  confite-2 5  aA£6T/50^ g^ >   x<f*  ayotpemxas  x a 0etu 
 r ,  illum  ex  duabus  naturis  effe  aperte  çai'cq.  o>  Tg  y«g  op  Suo  Quveai  tov  X&tçoy  Ojttc-  
 dicit.  Si  quidem  dum  Chriftum  in  dei-  Àoyìv,  6«,  <Tbo  kvTixpus  A g yL  grd^  ¿9  S eón ni  £ 
 tate  &   humanitate  confitetur,  ex  deitate  S,  r i»   Xerìa'»,  '  iuoA o> r  I 
 &   humanitate  eum  conftare  concedit.  Rur -  ¿ o . / _   ' » 0   / 
 r   j   ,  .  c>it,  jgoTiiTos  x a j  ayb/jfflTroTUTos  o-aargyeacji,  Aey4. 
 fus  qui  ex  duabus  naturis  dicit,  idem  con-  t,  w   ,  r  v  ,  ,  ,  % 
 fequenter  in  duabus  ctiam  confitetur.  Quip-  09f  T i &   Sbo  m vras  optoAope  
 dum  ex deitate  &   humanitate  Chriftum  7 ,tty  ^Trayej,  ej-z^  cy,  3 w-tjitds  x a j  kvQpairoTHeffe  
 dicit, in  deitate  &  humanitate eum  con-  ros  Tov  X&jçoy  Ag>©y,  dir  3 eoTv\n  x a l  ccv9pa7roTHfiftere  
 profitetur,  nec  carne  in  deitatem  con-  „   ¡ fu ao^T  aòràir  x«06ça»«c  »-re  t Î î   ia p n ì i   ès 
 verfa,  nec  deitate  item  in  carnem  mutata :  q.  '   ir  r>^  >  a  R H R h IH 
 r r .«•  • •   jeoTViigc.  ^agrabAJjoejcnfs,  ou7«  au  tu s   Jgowre s 
 quarum  mefrabilis  exiftit  unitio.  Adeo  ut  ,  1  i  *  >r>'  t/ 
 per vocem hanc, ex duabus, fimuletiam c om -^   ovup’KSL  ^>p>jira(nis^  eç  av  y  ceppyros  evaiìs.  ©5 
 mode  intelligatur  in  duabus ;  &   per  vocem  Cy,  dbo  Qavys  òvrttuSct.  vqìÌcQ oli  irpoahanc, 
  in duabus,  intelligatur quoque ex dua-  <J>op©s  r lu ì  ¿9  Suo,  £  t us  dir  Suo  rito   cy, 
 bus,  nec  alterum  difiet ab  altero.  Quando.  ^   x a )  ^ p0,  r S   ir è   u  ^ 
 quidem  juxta  abundantem  loquendi  u-  «  '   a  c   >  /  \ 
 fum,  non  folum  ex  partibus,  verum  etiam  07nrJ  KSiTct  T o  'Z*te<<ouaioy j   ou  /¿oroy  to   oAor 
 in  partibus  totum  cognofcitur.  Nihilo- 4 ° £JC  fMpavy  «.Ma.  x a j  09  ¡/.epun  t o   oAoy  yy©gj<-  
 minus  tamen  hæc  inter  fe  adeo  effe  dis-  Toq*  x a i  o^a©s  o u to s   ¿MuA©y  à^TE^ojyj’oQrq 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 j   tlpls  ’AxÄira?« ypew^oQ  Scribendum  procul  dubio  eft  
 wpe«  isXxtniM,  ut  legitur  apud  Nicephorum.  H a   litera  
 Monachorum  Palaftina  ad  Alciibnem  referuntur  ab Eva-  
 g rio   in  cap.  3 1 .  libri  3.  ad  quem  locum  plura de  Alcilö-  
 ne  diiiuri  fumus. 
 a   f l?   xett  79Z  olxsuv  immomv J  Henricus  Savfiius  
 in  fuo  codice  ad  latus  annotarat:  forte sretp*.  Ita  certe  
 legerunt  Mufculus  &   Chriftophorlonus.  Nec  aliter  Eva-  
 grium  feripfifle  pro  certo  habco;  Sed  Antiquarii  in  his  
 duabus  prapofitionibus  frequenter  labi  folcnt,  ut  feiunt  
 ii  qui  Manufcriptos  codices  evolverunt. 
 3  ’AmXe£s79  t öo Awrwogjü] .Savilius  ad oram  fui  codicis  
 notav it,  forte  legendum.  efle  bn\«£t79,  quod  non  difpli-  
 cet.  Mallem  tamen  feribere  «n£«Am  tu  Amoxoaa.  Quam  
 feripturam  in  interpretatione mea  fum  fccutus.*  Ne c aliter  
 videtur  legifle  Nicephorus,  qui  hunc  Evagrii  locum  
 iic   expreflit,  suti  bn  r is   ’AXt^uvSpov  2>lf<pof(^  Aiaoxopu  
 jfjilsw.  A t  Mufculus  &   Chriftophorfonus  in  hujus  loci  
 verfione  nihil  viderunt. 
 4   np«5  «,  otAA»i»5  rut,  it  nxXMsity  mXttn 
 Hunc  locum  correxi  ex  MS.  codice  Florentino,  in  quo  
 ita  legitur,  mXXx)  Tut  it  IhcXcuwctii  vrzMut  oupiKteui/jttui.  
 Sic  convenerat  in  fynodo  Chalcedonenfi  inter  Epilcopos  
 Antiochenum  &   Hierofolymitanum,  ut  tres  Paiaftin*  cf-  
 fent  fub  difpofitione  Epifc.  Hierofolymitani. 
 5  'Ens  yfMi*[A*79i  iritXXuyqt'2  Intelligit  Evagrius  pra-  
 pofitiones  illas  «   8c  cm,   q u a   una  litera inter  fe  diftant.  Et  
 Catholici  quidem  Chriftum  in  duabus  naturis  confiteban-  
 tur.  Hxretici  vero  ex  duabus  naturis  eum  conftare  aie-  
 bant,  fed  qu a  in  unam  coaluiftent.  Poft  unitionem  enim  
 Vcrbi,  unam  duntaxat  Chrifti  naturam  efle affirmabant. 
 6  Tüi  v  79U7vt  ix ffet ijn u i]  Aflèntior  viris  dodèis  
 qui  ixiputinui  emendarunt,  quemadmodum  legitur  apud  
 Nicephorum.  Atque  ita  legit  Chriftophorfonus ;  qui  tamen  
 in  hujus  loci  interpretatione  mentem  Evagrii  minime  
 eft  affecutus.  Certc  in  codice  Telleriano  feriptum  
 inveni  isuputfeui. 
 7   ’O/AeXoyut  sie  ]   Ddenda  eft  VOX  öftiXoySt ut  
 pote fuperflua.  Certe apud  Nicephorum  non  legitur,  8c  
 Savilius  in  fuo  codice  cam  lineola  fubnotarat. 
 t i tù m   Hlüfyutm  HfBpanm,  (riwaùùq.  resi  -a£i  -?  junfta ac  feparata homines  arbitrantur,  con-  S æ c . 
 ®îoS  tofyis,  w  x ä !  to   o'jtoi  ßouAicQzti  s ç j u -   fuetudine  quadam  de  Deo  fentiendi,  vel  V . 
 AV ( 4« o.,  m   v im s   ll io f   ä a r it zu   »&(Z>po»äs,  cer“ ■  induaio"e  animi  preoccupati;  ut 
 t   erf„î  rmX  ?'  r   'û  r/A  quodvis mortis  genus  fubire  malint,  quam t  nS  “™S Ü   o9“;  veritaticonfenfum accommodate. Atque bine 
 je«.  A a A e y / ^ *   m   y t y o ^ .   m   m u m   5  o m   f u n t  m a , a  q u je   fu p ra   c om m e ,n lo r a v i_ 
 •SC“   °'rms-  Verum  hæc  quidem  ita  fe  habuere. 
 K E ^ A A A I O N   t \  C A P U T   V I . 
 ileer  TÏS  y a o t à / W '  àro/iQç h u ,   Ai/c»  re  à,  Aoi/is-  Deßccitate,  &   de fame  ac  pefie.  E t   ¡¡mmedo  
 07105  re  ©'g^Jo'ijais  et  rem  ctÙTo^scTfflS  <"  e]mbiefdam  lotis  tellm fua [ponte  frailus 
 a  7«   t »5  x.a.pmii  àêAaçiot».  j   ediderit. 
 f i l o   to 070 ¡s  Je  W s   ^po'rois,  x a l  à f t ë e ia t   ù lb t -   T i s d em   temporibus  ingens  ficcitas  fuit s ¡catai. 
 m i   tsotami  yéynei  ’év  re  i ’myictts,  T a A a -   A   in  utraque  Phrygia,  &   in  utraque  Ga- 
 C   .   _   '  ir  a   .  v  /  latla>  Cappadòcia  ac  Cilicia.  Adeo  ut  fe- 
 ™  ’  Z   ,r™  !’ H  K,A|’“CU5j  cuta m m  rerum  neceffariarum  penuria, 
 «s  o r l i l a   T V   amyxeum  x,  oAeöd/fflTeejts  Tfo-  homines  noxiis  ufi  fint  cibis.  Unde  peftis Fam„   & 
 C>as ptamAa/cSdmi.  70Ù5  aaQp&oreus*  oöes  x,  Aoiptos  15 et'am  exorta  c^-  Dx   villus enim  muta-  Peßit. 
 y ty n u .  àrómw  i t   t ?   ptarafioA»  rîis  Slalias,  x a l  q orbu™.i  ^ laPi’ >  corporibus  ob 
 t..  /  /  r*  r  iv*  «  r»  \  ~  mmiam  inflammationem  tumefcentibus,ocuoideLivovTOS  
 oxpioi  t <h  «apuLTOs  Si  xzàpQoAlcu  TUS  los  amittebant:  fimulqùe  tuffi  vexati,  ter- 
 <J>Aiyfiovii$i t  a s   o-vjejs  ¿TrgCaAAov*  ßy%os  re  guÌ-  t10  die  moriebantur.  A c   peftis  quidem 
 ytvofióys,  t&ìtoToj  t   ßm   ¿ 7reAi>ira.o».  x a l  re>J  ” ul]um  , tUDC  remedium  'Potuit  inveniri. 
 -v  r  n  f ù  ' r   ~  >~  ,/  Contra  famem  vero,  iis  qui  refidui  erant, 
 M e   A oi^J  reois M ucl,   empete  CWe  orw.  «xos  i o   „medium  preftitit  Dei  providentia  om-  
 3   y   Aipioò  Tois  '\lsjreAe«p0éìaiy  u  itkvTav  o-arupct.  nium  confervatrix.  Quippe  anno  ilio  qui 
 .  SiStowé  lepovoicf  x t \  f i j   ro  cLyom  èros  TpoQltu  Ferilis  fuerat,  cibus  è  cælo  depluit,  quod 
 gx  T y   ktpos  ’(dciGpifyujtc ,   fera  70J5  la^ yAlm is *   ^ anna  vocanr>  non  fecus  atque  olim  lirap 
 i im   cB&myipiVTaf  à i a   l ì   rò  e fé ;  t-ros  aò re-  r 1'™ '  Infe<ì ue” te  autem  a™o  tellus  fua  Terrafpo,- 
 /  ¿.»iv  /  \  x  *   iponte  maturosfruttus  protulir.  Porro  h x c teJru&es 
 ito r o s   rexis  xapresus  -n X m a p y * ^ .  ^   calamitas  Palæftinam  quoque  &   slks 
 m u r a   ^  naAajçzyafv  Ya^y-v^Cfg^uOu,  «M a s   nes  prope  innumerabiles  depafta  e ft ,  duo-  
 T6  TreAAas  >9  ayaex0^6UTous,  rltu   ylus  r   m 9ay  bus  his malis peruniverfum  terrarum  orbem 
 'SjSAVO<ïou07ü)V.  pervagantibus. 
 K E $   A A A I O N   7 !.  C A P U T   V I I . 
 riggx  TuS  ctvoupeGEas  OuaAtvwicuiov  xa)  aA©-  De  cade  Imperatoris  Valentinìcmì,  &   quomodo 
 ai©S^  Pa>fM\$‘  >9  'Z&i  é t ¿pay  ßxGiXivaoivTav  capta fit Roma:  &   de Imperatoribm quipofi 
 auTùs.  Valentinianum  regnarunt. 
 "  I   ^OuT©y  09  tois  eqois  irpotovrav,  kvei  t   tt/jo-  u  m  hæc  in  Orientis  partibus  gerun-  -Hètìus, 
 a  A   Tg'e^cy  ‘Pfa lco   a *AÌ7io$  SuA«ia$  %   kv9pa-  ^   tu r ,  R om *   Aëtius  crudeliter  inter-  
 tfLiV  ia€0jça.Taf‘  OuaAgy^yjaros  t i   o  T ^ f   é a m Ç ia y ,   e  ^e<^ u s_  e ^ ’  Valentinianus  quqque  O c c i-  impp.  iti-  
 „   ~  v  i p   <rT  /  .  55  dentalium  partium  Imperator,  &  cum  e o '«/«*'• 
 (Mpav  paoiAobSj  <ruv  auTaJ  Tg  H^axAews,  vrpos  u   .  >  .  r ,  r   .  H   | S | 
 . .   /  «  /  ,  *  ~  % ,  Herachus  a  quibuldam  Aetn  fatellitibus 
 T -   T '   \  occiduntur,  infidiis  à  Maximo  qui  poftea 
 auT©y  Ma^jjUô^ToJ  y   t  lut  r ^ f i a -   imperium  arripuit,  adverfus  eos  ftruéfis, 
 <ra/^a >  Sxoti  t$  t  lot  Mcttypits  yccpurUo  Q ûa -  eo  quod  Valentinianus  conjugem  Maximi 
 teVTivuvos  uG&oiy  T3ç}$  ßU$  cLuTy  oi>/u<p9ci.pu$. 40 Per  conftupraffet.  Porro  hic  Maxi- Maximui  
 y7os  0  M a J ¡uos  t   EôSbPietv  tIco  OùaAevwjayocF  mus  Eudoxiam  Valentiniani  uxorem, 
 yct/ueTlo)  cvfitirkrip  kvkjxii  ¡<roixi(tTocf.  û  Sé  y i  vitam  fibi  nubere  coe^it-  Quæ  cum  id 
 J  W  '   s i   ~ r   fa<âum,  contumeliæ  loco  &   extrem*  ne- 
 VoCty  39  Traray  a-reînay  uxo ra s  to  tcpoîJucl  A o-  .  ^   j  •  « 
 ./   1  / at  /^,  »  „V  ,  „  quitiæ merito  efle  auceret,  iacea,  ut  d i- 
 S » ! ,*  S l P l   T°  f 1  Ae^ ?   P '^ '   c itu r .  alea  quodvis  periculum  fubire  conaj/> 
 g7irawVu,^  /û,,f  J l   Tov  yx-f^TW  gTTBTrov-q.^  ftituit,  ut  cædem  viri  fu i,  &   contumeliam  
 e<>  59  gs  T  g A & f e a y   gçuGexço*  Jejvu  y a g   yta/ù  libertà»  fu®  illatam  ulcifcerétur.  Acris enim  
 V a r i o r u m   A n n o t a t i ö n e  s. 
 a  Ai7j©-j  Mortem  Aetii  [  anno Chr. 4 74 ]  tnops  Vplen-  beret,  prebavit :  S ¡quidem  interfectores  Valentiniani  non  [0- 
 tiniani  non  longo  poft  tempore  fi  fcil.  anno 4J’ f J   confecuta  
 eft,  tam  imprudenter non declinata, ut  ìnterfeclor  A e t i i  ami-  
 éot  armìgcrofque  ejus  fibìmet  confidar e t ,  qui  concepii  faci-  
 norìs  opportunitatem  dìffimulanter  occupantes,  egrejjum  ex-  
 tra  urbem  Trincipem,  ludo  geftationis  intentum  inopina-  
 tis  ieliòus  confoderunt,  Heraclio  fim u l,  ut  erat  proximus,  
 tnterempto,  &  nullo  ex multitudine- regia  ad  ultìonem  tanti  
 f i f j ertf   accenfo.  Ut  autem  hoc  parricidium  perpetratum  eft,  
 Maxtmus, yir gemini confulatus,  &  putrida dignìtatis, fum  
 P/tt  Imperium,  qui  cum  periclitanti  reipublic a  per  omnia  
 profuturus  crederetur,  non  fero  documento  quid  animi  halum  
 non  pledérit,  fed  etiam  in  amìcitiam  receperit,  
 remque  ejus, Auguftam,  amijjìonem  viri  lugere  prohibitam,  
 intra  pauciffimos  dies  in  conjugium  fuum  tranfire  coegerit.  
 Sed  hac  incontinentia  non  d iu   poti tus  eft:  nam poft  alterum  
 men firn  nunciatur  ex  Africa Genferici  regi:  advent us -,mnl-  
 tifque  nobìlibus  de  pópularibüs  ex  urbe fugientibus  ,  cum  
 ipfe  quoque  data  cunclis  abeundi  licentia,  trepide vellet  recedere, 
   fepiuagefimo  feptimo  adepti  Imperii  die  k   famulis  
 regiis  dilaniami  eft,  &   membratim  dejedus  in Tiberim, fe-  
 pultura  quoque  caruit.  Profper  in  Chroóico  fub  confuli*  
 bus  anni 475*.