5 8 6 F R A G M E N T A
E x Suida in voc e A liSbpos.
Diodorus monachus primum fuit, Julia-
ni & Valentis temporibus, portea vero E -
pifcopus Tarfi Ciliciæ. Scripiît hic libros
complures, Ut teftàtur Theodorus Leftor
in Hiftorra Ecclefiaftica. Quorum hi funt
tituli. Interpretationes in univërfum Vêtus
Teftamentum : in Genefim fcilicet, in Exo-
dum, & in reliquos deinceps libros. In
Pfalmos, & in quatuor libros Regnorum.
Quaeftiones in Paralipomena, in Proverbia.
AlÔStopoS (¿QV*{aV , CV TOIS x p ó fo ts ’lovAlclVoZ
x a i OuetAgyT©'1, 'O n tr itO T C w a ; T a g c a v t y i s K i -
Aixic ti. o v t o s ®s É Æ G>¿o¿)í>pos c c v ccy v a -
7 HS cm tj¡¡ ÔK,xA>j<naçixfl içodia> Sïa<po£9t. ù c n ^
Bü s . , W tM __m i 's , èp/iyvéïoii ù s t leu îrasA.c.u. va..v. S7 ra> <nx.y..* ST i_n_a_iV_i
>/E ^oSbvJ Kcci e<pi£Hs. d, ù s ’Ÿ kX p co v S ) xct) ù s mV
Tgoo'ct^s /¿clciA u a s ’ ù s roc ty T o u p d fa a . T $ f
c e d ç y .A u 7ropôpav’ i ts m s 7tu .p o ifiia s' f i s SiaÇopct
Quænam differentia ijt inter theoriam & al- ÏO ^ û ïe ia i xa< àM w e i a s . eii T a ôy.xAnmceçjir.
legoriam. In Ecclefiaftem. In Canncum > i * q p p , , , v
Canticorum, in Prophetas. Chronicum, in 615 t J J a o ^ c c™ . * s tovs ^ Q yi& s .
quo Eufebii Pamphili error in computatio- X P 0VlK0V> SlopQov/fyoy t o oxp&Apccc E v a Q la t ou
ne temporum emendatur. In quatuor E - ria^ipÎÀou T a v p^povay. ¿ s Tel Tecvret^t élîÏAT"**
ftf' W H | ■ I Ü ? H H I unus eft Deus in Trinitate. Contra Mel- 1 5 t à q o A U o la cu v o v t o v h c L f y t A w v . 'sfe* tou
chifedecitas. Contra Judæos. De reiurre- eis ©go$ cm t& c l S i . M i X ^ a S i n i T c S y .
â io n e mortuorum. De anima, & de diver- ’Iou<Wai>. S B S k y o e ç o ia a s . - I v w
fis hærefibus fuper eiufdem animas natura. \ BjHS _/ r \ -» É « 3 \
Capitula ad Gratianum. Contra Aftrono- ’‘“ ‘. ’t* 1;«. » « p ,, y w w .
mos & Aflrologos & contra fatum. D e T .& l t i&vqv X£(p<tAcucL' n a j a . ttcppovoptav 1 x a i cl-
fpHæra & de feptem Zonis, & de contraria 2 y ^ p oA o y a v n a i ù/ictppdjiyis. té è À c x p a iç y is xctî *7^/
progreffione aftrorum. De fphsra Hippar- y g xctJ ^ d am 'e ts tS » OTpeia s .
chi. De providentia. Contra Platonem de c a ~ *t 1 ' o \ /
J .; . _ TseA tu s \Tcrcapx« oxpoup?$- TvèA <ZB?9yoict.s-. XZ>
D e o ac dns. Der natura & materia. In quo, , c \ ^ X ~ t ^ C p » / /
& quid fit juftum. De D e o & de materia n A c t ^ o ; ^ ©gou x, ©goTv. ^ < î> u ^ ^ h'-
Græçorum, falfa atque aberrante. Quod Æljj. ° * 77 70 ^ix,caoy gçi. ©gou Xj uXjjs
invifibiles fubftantiæ, non ex elementis» fed JO EM Î^ u îjs TTEVActvjj/^wjs. 077' a i ceo^.701 <pucn{s
ex '.nih.ilo. crea.tæ fint una cum elementis. ex T $ f <¡01 X^avi pMfovos (¿¿to.
Adverfus Euphronium Philofophum, per in- qoiy^av eS'HLuupyiiQyiooLV. /zbçss Ev<ppoviov ÇiAocro-
terrpgationem & reiponfionem. Contra A n - 1 - \ ~ \ . 1 s , t
flotelem de cotpore ccelefti. Quonam modo « " » * , S | l ! S r ’■ “ T“ , Af iV iA'‘ i
calidus fit fol. Adverfus eos. qui dicunt aa>/j.cLTos ovg?cvi», Tèas Jtpptos 0 yXios.
cælum eiTe animal. Qua ratioae Creator 2 ^ tccv Xiyovvov £aoy T^v ou^tyoy.. Tov>TecSs ket
quidem fempiternus fit, res creatæ non item. ^ | « y ^ hfUBpyhputT*. Teas
TO S ’gA e il' XCt) TO (Ml S è X è iV gTTi ©COU . ¿ V i / a QV7 0 S.
xctTot) FIop^u^» 59 S v v ia v .
Qua ratione in Deo fit velie & non velie,
tametfi Deus æternus fit. ContFa Porphy-
rium de animalibus & de vidtimis.
E x T h eo p h an is Chronico p. 1 3 9 .
Epifcopum ThefTalonlcae Theodorus H i- 4,0 T o v ® io ra .\o y lìc iìs iT e in o T ro y ®éóSh>pos ¡w & u d s
ftoricus Patriarcham vocat abique ulla ra- * „ r , » i o , ^ , v >h\ »
rione: nec cur ita eum appellei, Étis ipfe A« r e 1
no.vit. - 2 *1& t I . f
Vetus Scholion ad caput vicefimum primum libri tcrtii Evagrii.
v a g r i u s quidem hoc loco aperte non Où Agyei S tos ofTa.vQcc y i TpavcSs tov *Aholìuov
d ic it, Acacium ab Epifcopo Romano . _ t \ ~ «-,/ a a~ ^ «\ «/
E
depofitum fuiiTe. Verum Theodorus, & ^ ^
Bafilius Cilix diferte id affirmant. x a i o KiAi? Bao-iXeios Tpa.yas avrò (pctal.
E x A n io n e prima ièptimæ Syn o d i Oecumenicæ.
Dio s c o r u s enim contra Canonum præ-
fcripta, Confìantinopolitani Epifcopi
4 E x t* ix.x.kq(TicLçiySs içoeicti ©goiïapa k v z y v a - ^ 3
Ç0U, jßlSAlö TTg^-xlö. AIQ(7X,0p0S yclg Traget TO Toi's
V a l ESI 1 A n notât i on e s.
1 Ked ifpo\óyn x»ì imi"] Diodorus Tarlcnfis
Hbros o£to fcripferat contra Fatum, quorum excerpta ha-
bentur in Bibliotheca Photii cap. 223.
2 Itoggtegw ¿tafAu^H ¿a«j«5 ] Fallitur Theoph. qui
TbclTal. Epifcopum male à Thecdoro L e ft . Patriarcham
vocari dicit. Nam TheiT. Epifc. optimo jure Patriarcha
diftus eft, ut potè qui Primas efTet totius Illyrici. Primates
«giro, five •£*?;%?*> ofiih Patriarch* dicebantur, ut jam
pridem monuit Jac. Sirraondus. Vide, fi placet, quæ notavi
adì lib.. 3¡ Evagrii cap. 6■ & ad lib. 5. ejufdem Eva-
grii.
3 Hoc infigne Fragmentum de Ordinatione Anatolii
Epifcopi Con&ntinopolitani,quæ fafta eft Afterio & Protogene
C o i f , anno Chrifti 449. Baronii diligentiam fugit.
Depromptum autem eft ex libro pyimo Hiftoriat Theodo-
ri, Nam Theodorns L e flo r Hiftoriam fuam exorfus eft
T H E O D Ó R i L E C T O R I S .
3tcuiovi Sòjt8 Vj 's c l v t Z r x ^ p o iM iM 'G k iT pQ a x , r ti s Ordinationein fibi aifumens i ad ejus Ec -
Q ' K a v ^c v T iio o 7roAtv 'ö e^e ie i^ ßT cq clèfix prtfifulatum eligit Anatolium quem-
&s t ctt»77js ‘Z d^ßikcj& y ’A y a r o X io y t i v x , ro y 1 ty ìs dam, qui tum Conftantinopoli Apocriiä-
A M ^ o u k 'p e m gxxA>)cna< m s ’ATrox&icnjs o# Kay- r^us erac Eccléfise Alexandrinas : habens
gu ,iiiv o v 7eÓAei TniapL&iioVj g^ a y 7iap(\jQus xcti E u iu - y Pr3B“ ° Eutychem quoque MiiTas cum ipio
v ii o v ? X e tT o v p y > iw m . <zs£ßs oy 'A y a r o K m y a tp ii t- ^ ^ b ràn tèm . Cui An'atoìius facete dixit..-
tM m ' > * f ’M >n jo i~* * m M\ u «m ' ifco°ru s. Cr u1n&a aTd iqdu afea väeur™ninti. l?oc*a iàDncioti:-
xos, & m u m p i ® ^ u m . ficafli_ Agebafltur\ utem h x c C o n f a « i
tuclv lip a T o y e y o v s 59 A<te£xö. Protogenis '& Afterii.
E x libro 3. Joannis Damaiceni de Imaginibus.
E x ty i s CKK\q<ncL<tiKiis 150¿ m s ®sofodpov k v a y v a - 11 E x H tflo r ia E ccleßaßica T heodori L e fto r is
qou Kä>v<pzvnvov7e o \z a )s , T & i Ttvos alptT ixcnj Confiantinopolis, de qm d a rn Palladio H a r e -
n a t o c i » . tico'
O f o tv \s *A y T io y u a s ÌTei<7x o 7ros nctM.ct^i®'', T J p i s c o p u s àutem Antiochia Palladius,
^ c i s X ^ ^ ß ä-O iA eas 2d&Tepct.T\o/d)/joSi t ö s 15 Imperatori gratificari itudens, cos qui
To~is cm3 KWc&tAssVSmidMby i cWt>ßio i5 d b jw um v 1e 7nU iV/ 8 s §e ^ u - fanf.t a Chalcepdopne n. fis CÜorici1lii Hdecreta1 fe-
M , \ « e / _ / m m m m quebantur, averfan ccepit, & fanétorum
aoLTiiTo» X, TO5 T otyiay liaTgpay etxoyots JtStoeiAgy. Patrum imagines depofuit.
T y is c lv t y is I w x s C*,xA)j<7Jct<nJt>i$, T& 1 t m E x eju fd em H iß o r ia E ccleßaßica, de iis qu i
A io c n to p y (Ppovyymv. E is Toovuroy $ D iofeori p a r te s ß q u e b a n tu r . E o enim Audal
i l i l f a è to ' tW h ù W P S I M I 2 0 “ X Pomp era i, ut beatorum qui illic fue-
. / n . « • f . o , . ~ , i rant iipimoporum nomina ex lacris D in tv -
a a m t m s Chis fuilulerit, eorumque imagines.depoaÙTcJy
etxoyoti Jt^SéTAe, JC^mxaucrai Tvpct.vvM®s. fu erit, ac tyrannice combuiferit.
T j i M T ì i s w ì m s , <oèi ? ä ± 3 . f t £ n t d l ä t o t E x eadem H ifio r ia E c c k ß n fiic n , de T im o -
Spóvov Kmga,VTiv8 Te0A w s p c e m Mcotg Siyioy a l p i n - ^ eo baretico, q u i p o ß M a c e d o n ium C o n fi a n -
w f . O Sw i S ¿»»'oioi, c i mTs »«tiKÌ&ro ¿STO- „ f v * “'* * 9 Impius ifte in
n \ » ,■> a i# s i ./ * ^ lacris conventibus, Ingrediens in venerabi-
Taä 0 l* M °™ £f les « d e . jubebat fedulo infpici num forte
É177DU (u i y iy q a p i fz m v cm ètkovi zu c h tm Maxgj^yioy, Macedonius alicubi in tabula depidèus in-
TOUTTjy et Ji5t0g<Aey> -GÌf3t cty eAe tio u p y e i. Vide veniretur. Nec nifi ea tabula priusdepofip
a g . ^ ¿ 3 . ta fuiifet, miÌTas ibi celebrabat.
Tj?s clvt yis Iwe/oLS} t c iÙ ’iouAictyocT % Tipcodsä, g o E x ea d em H tflo ria E ccleßafttca, de J u li a -
IS i i ’E A v p a . T v t w tov ’I s A iclvovì y v a ò ? a < n n v ìs no> f ^ T im otheo Confiantìnopolitano Epifeopoi
M (3| q/ fÉ È Quidam ex iis qui feditionibusdeleótaban-
T t a t i m & x M x u p v m , , T l f u 9e * r n f f o n o . tm > T im o th e o Epifcopo ¡„ditafunt, Julia-
T e a r\jz* to toc! T s z jA ty jiiV T o s MctJtedbvja anUtpoTT]- num hunc à fupra memorato Macedonio'
ßgy^tj d) i t % cdncLV a vvixp o reiT ó ' 3^ c p t v T tu p i- fufeeptum ac fuitentatum fuifle, & quara
t v pÙ p c n a v T c S 3u t]ov 7rupivéJi$c$, 7rapovmv ^ a j °h caufam ita fufeeptus fuiifet. Eum igip
j / , P > , , , r i ? tu r Timotheus per mimitros fiios ad fe adm
x f m rq) « n w o r o * dutìnirt» prafenribns etiam- civiiibus Magito
c ty is cm KctÀ^iJWi Ovvodbv etvctQepuLTi v 7n>Q<t- itratibus, in Epi/copali sede Chalcedonen-
AÉty. S ió p S p o s T i 0 y tp a v m a s ù n i c i T % f hslt01- fem Synodum anathemati fubjicere compely
o /j^ 'a v tip ia v j ^ÀctCìotyy dj ’A v&toA Ìs ^ p - lebat. Senex vero imaginibus mortuorum
Wss ' x j ' Antiltitum, Flaviani & Anatolii Archiepi-
^ 4 ° feoporum Confiantinopolis, qui illic d ep ià i
Sì a v ti cm KctÀ^/dovi avvodbs T 0 xiopos ìjlty io o c to j erant, quorum opera Chalcedónenfis Synoly
.p x v y x ( fj/, ù (ly) J Ì X ì t ì cL(pho^y to c t 1 A iA ifjx tv n s dus confirmata fuerat, fupplicans exclama- IWÈ hMtfuillm, ™'i 1 / x v~< * ~ ~ » *h imSm, I-tt.si, d.aep okmn&teì mim aSgymnoesd uEmp ifacdompoitrtuérme , reeocfuqfuae-1 xovct?> t tepav Siriiu^av a.7iaXep^'ot]e è facris diptychis expungite.
V a l e s t i A j ì n o t a t i o n e s .
à fine librorum Socratis. C um e fg o Sócrates defierit in
Epifcoffatu Procli CP. Theodorus L c â o r Hiftoriani fuam
în'choavit ab exordio Flaviani, id cft ab anno Chrifti 446.
Quare in titulo hujus fragmenti feribendum eft, ¡81 Qxiev
trpt» Ttn. 1
1 TîÎî 'Afaj'Uttyiiiy £KxX'ij<r.ctq iuq 'bmxçintqJ Liberatus in
Brcviaritf cap. 12 . feribit, Anatolium Apoçrifarium fuifle
Dibfcori Alexaiidriæ Epifcopi. Sic enim habet ; Ord'ma-
tufcjue pro eo Anatàlius Diaconus > qui fuit 'Conftantinopoli
Apocrijarius Diofeori- Utrum vero Apoçrifarium Epifcopi
ab Apocrifano Ecclefi* diftinguere oporteat; dùbitare
quis fortaflè poftît. Habebànt enim majorés Ecclefia:
iboS Apoerifarios apud Principem, ut docet Juftlnià-
nus in Novellis. Porro Patres Synodi fcptimæ co loco
probare conantur, improbandas non elfe Ordinationcs ab
hsereticis fa<ftas, idque adftruunt exemplo AnatòÌii, qui à
Diofcoro haeretico ordinatus eft Epifcopus Conftantino-
polis. Sed. refponderi poteft, Diofcorum tunc cum Anatolium
ordinavit, hatrcticum non fuifle. Sed neque poft-
ea in Chalcedonenfi Synodo ob ullum Hicrefim damna'tuff
eft, ut patet ex ièntenria damnation is à Patribus Synodi
in eum prolata. Juftinianus quoque iri expoiìtione fidei
fcribit, Diofcorum non ob ullam in fide errorem, fèd tantum
propter Écclefiafticum ftatum a Sanftà Romana Ecclefia
poft mortem anathemate damnatum fuiffe. Ipfe
etiam Anatolius idem dixerat in Concilio Chalcedonenfi,
Aéfc. y , His verbis: Propter fidem non eft damnatus Diof-
eorus, fed quia excommunicationetn fecit Domino. Archiepi- ,
fcopo.Leoni. Q u a v erWréféfùntur etiam a Nicólaò Papa
in Epiftola ad Michaèlem Imp.
®ioS'apoid