
 
        
         
		j 94  DE  PETRO   ANTIOCHENO  EPISCOPO, 
 tui  ju if it,  ut  traduot  Theodorus  L eZ o r   &   Theophancs.  *  v e ftrz ,prad iZ u s ,u t  &   cz tcri  qui  per  occafionem  tvran- 
 Quibus-rebus  actc|5tis*  Julianus  Antiochenfis jEpifeopus- :  ' V  nica dòmiuatiotfjs  invaferant  E.cd.cfia$  í)e i,;  extra  metas 
 gravi dolore pcrculfus  interiit.  Petrus  igitur  'Fullo  'cùrn  4  veftri  pellcrentur  Imperii, ¿re.  Eadem' repetir  Simplicius 
 Antiochenam  federa  Praelule filo  viduatam  reperiffet, earn  Pápa  in  epiftola  quam  de .eadem  re  fcripfit  ad  Acacium. 
 iterum  occupavit.  Ac  ;priiJ»um  quidem  joannem  quem-  Mec  dubiunveft  qufn  de  Antiocheno  'Petro  hic  Joqùatur 
 dam  qui  Synocjali  fententia  depoiitus  fuerat,  ÉpiFcoppm  Simplicius  Papa.  Etfi'ettim  de  Alexandrine  Petro  idem 
 Apamenis  ordina-vit.  Sed  ciiiti Apameni  ’Joannem  Epiico-  Acacio  mandaverat Siitìplicius,  ut  ex  ejus'  epiftolis*cognopum  
 admitterc  noluiflènt,  Joannes  Antiochiam  reverfus,  lei mus,  tarnen cum  hic  l'ermo  fit  de Antiochena  Ecclèfia» 
 ^dveriùs  Petrum  auZorem  Epifcopatus  fui  infurrexit.  Et  non de  alio  Petro  loqui  e'xiftimandus  eft  Simplicius,quam 
 colleda Epifcoporum  Orieptalium  Syaodo,  Petrum  è  fede  i o   de.Antibcheno.  Et ,Tixc*éflf  Baronii  fententia.  Quatuor  
 fua deturbavit.  Ipfe  in  ejhs  locum  fm&Zus  triittn  circi-1  ì|  igiftir'^ynodis  condémnattam  ’Pctrum  Fullonem jam  vidi-  
 ter menfium  fpatio  Epifcopatum  obti¡iuit|ut  tradít  Theo-  m   mus. >  Quarunv^rima qUrdem  &   fecunda Orientalinm  fuit  
 phanes  in Chronico.  Joanne igitur  poft  trimeftre  fpati-  Epifcoporum, Antiochi*  colleda,’ tertia  fuit  Conftantinoum  
 depofito,  communi  Orientaliam.  Epifcoporum  fuffra-  .  pqlitana.*  quarta  Romana,.  -  
 gio  Stephanus  Et»icopiis A v o c h i *  ordinata* anno Ch r ifty   :  I   _   »  t   ;  . 
 37J8.  Qui mox Synódicas  Ìiréras ad Acacium  Conftantino-  f   u 
 politanum Epifcopum mifit, quibus ei & :ordinat¡onem fuam,  q t e p h a n Us, cum  per  anni  circiter  fpatium  Antioche- 
 >  &   damnationem  Petri  ac Joannis  Antiocheni  fignificabat.  nani  Ecclefiam  gubérnaffet,  ab  hareticis  crudcliter  in 
 *   *H is   literis acc^ptfe,  .'Àcacius  Syjnodum-Epifcoporum  qui  ,  Éccléfia  interfedus  eft.  Cadáveréjus  trad um  per  urbem,  
 tunc  forte  Conftantinopoli morabantur  collegit, &   Petrum  20  &   jn  Ororitqm  fluvium  projedum  eftf anno  Chrifti 470.  
 Fullonem  ac Joannem  fupra. memoratum, una  cum  Paulo  p0ft  Confulatum. Illi  viri  clariffim.i,  ut  ex  epiftolis  Siroquodam  
 Ephefiorum,  ni  fallor,;  Eptfcòpo  darariavit:  De-  piic ii'P ap a   r ed e   jpbfervavit  Baronins.  Quam  ob  cxdcm 
 que  ea  re  literas  fcripfit  ad  SiWplfciüm • Papara,  petens  ' '  graviter  commatüs  Zeno,  mifit  Antiochiam  qui  hoc  fa-  
 ab  Apoftolica  fede, „ut  fi  forte  ad  earn  confugerent,  nec  cinus  vindicarent,  &   in  audores  l'editionis  animadvertevifu  
 dignos  eos  haberet:  8c  fi  jam  aliquam.  indulgenti-  rent.  Antiocheni  vero 'L égatós  ad  Imperarorem  mifeam  
 forntan  impetraffent,  irritarti  eflè  debere  affirma'ns;  runt,  qui  veriiam  deprecarentur,  peterénrque  ab  Imperanec  
 eorum  poenitentiam  recipiendam  èffe.  Hujus  epifto-  tore,  ut  ad  vitandos  tumultus  Epifcopus  ipfis  Conftanti- 
 I z   verba,  haud  certe  fenfum  ipfum  refert  Gelafius  in  nopoli  ordinaretur.  Igitur  Zeno  eorum  petitionibus  angeftis  
 de  nomine  Acacii.  Meminit  etiam  ejufdem  epi-  nuens,  mandavit  Acacio  ConftantinopoRtano Epifcopo,  ut 
 fto lz   Acacii  ad  Simplicium  Gelafius  Papa  in  epiftola ad  Antiochenum  antiftitem  in  urbe  regia  ordinaret.  Idque 
 Orientales  his  verbis:  ‘ H ic   untern  Petrus  Antio-  faZ um'  pacis  Eccfefiäfticz  cäufa,  tarn  Imperator  ipfe, 
 «  chenus,  quem  nec  per  pcenitentiam  ad  commumonem  quam  Acacius  apud  Simplicium  Pap'àm  exciilavft,  -pólli— 
 *  Catholicam  recipi  etiam  à  lède  Apoftolica  popofcit  A-  citi  ordinationem  Antiocheni  Antiftitis  jiixta. Canopum 
 «  cacius.*  Sed 8c  Felix  Papa  in  epiftola  quam  fcripfit  uni-  prjecepta  à  compròvincialibus  Epìfcopis  pofihac  elfe  faverfis  
 Archimandritis 8c  Monachis  Conftantinopoli  8c  per  ciendam.  Et  liter*  quidern  Zenonià  atque  Acàcii  hodie 
 Bithyniam  confiftentibus,  ejufdem  epiftola  meminit  ita  non  extant.  Verum  litera  Simplicii  Papa  quas  ad  udicens: 
   ‘ Adjedum  etiam  tunc  cum  ifta  in  examinatione  trumqiiè  refcripfit,  etiàmnum  habéntur.  Ih  quibus  h a c 
 *  tradantur, quod  Acacius  Joannem  ilium  Tyriorum  Ec-  verba  leguntur  inter  catterà:  * Si  pràteritarum  littèraruni 
 *  c lefiz   fecerit  prafidere,  qui  Apaménis  a  Petro  Antio-  «  quas  de  Petri aliöfuihque  nomine  ad  fràtrem  ,$c  Coepi- 
 *  chenz  Ecclefia  tyranno  fuerat Epifcopus  ordinatus, fed  40  r feopum  meum  Acacium  fcripGífé  memini,  ordo  tenere- 
 «  minjme  receptus,  proprio  Ordinatore  depulfo,  eandem  > tiiri  ad  hoc non- potùit  pervenire,'  quoci  jur'e qùnc  rae- 
 *  fedem  non  timuit  occupare.  Quos  tune  hypocrita  Aca-  «  ru¡t   v indicari.  MandaVeram  namque  ut  fà d a   fuggeftio- 
 *  cius  ita fecit  ab  Apoftolica  fede  damnari,  ut  his  etiam  «  ne  pjefàti  vèftra;  praedìdus,  ut  8c  esteri  qui  per  occa- 
 ‘   Chriftianorum  vocabulum  tolleretur,  quod  gefta  apud  c  fi0nem  tyrannica dominatiohis  invaferant  Ecclèiìas Dei, 
 ‘   eum  habita  manifeftant.’   E x  quibus  verbis  colligitur»  4  extra metas  veftripellerenturImperii:  rie peftìferum  ièn- 
 Petrum  Fullonem  in  Conftantmopolitana  Synodo*  ab  A -  -,  fibus  quibufque  ftm£ÌicÌò'ribus  ore  facríl^gq.  vifus  incacio  
 eflèdamnatum.  H a c  enim  verba  Felicis  Papa;  ‘quod  *  futidèrent,  8c  yérbis'  impii¿'c0ntra  fidem,  orthódoxara 
 *  gefta  apud  eum  habita manifeftant,'non  nifi de  Synoda-  <  innocentiores  animas'íaúciarent. ’  His  piis.ac  iàlutari- 
 Kbus  geftis  intelligi poflunt.  C a te rum   -in  iildem  literis  ad  bus móhitis  SrmjilicHiiómatìi  Póntfflcis ’pèrmotus  Zeno» 
 Simplicium  Papam  Acacius-etiam  de  Paulo  quodam  re-  Petrum  Fullonem  Pityùrita  in  exilium  mifit,  qui  locus 
 tulerat,  ut  didici  ex  epiftola  Gelàfii  Papa  ad Orientales,  eft  ih  Ponto  circa  fines  Imperli  Romani  fitus,   &   noxi1- 
 q u a   fio  habet:  quos  fi  a  fide  integra,  communioneque  or um  exilio  depùtatus,  ù t. feftàtur J'uftinjapus  in'Noyellis. 
 Cotholrca putaretis  errare,  ad  Apoftolicam  federn,  iècun-  Sed  Petrus Fullo  clam Pityunte digreflus,a4 fapdum  T hedum  
 feita  majorum,  8c  ficut  Temper  eft  fa d um ,  refer-  odorum  iè   contulit,^qui  erat  in  oppidó'Eùjehaitarum,  ut 
 re  debuiftis:  ficut . de  Petro  Alexandrinö,  vel  de  Anti-  tfaduhtTheophanes  8c  Cèdrenus.  Qylfnaìn  fitji'ic T heoocheno  
 Petro, de Joanne  8c  Paulo  fecifle monftratur  A-  dosps,  equidem  nondilm  còjftperi;  nifi  fòrte  fit  Theodo- 
 - cacius.  Sed  8c  in  commonitorio  ad  Fauftum,  ejufdem  rus Trictónas,  cujuy niéntió  fit^in  Gracorum . Meqologiis, 
 Pauli  8c  Joannis  mctìtionem-facit.  Quos  ab  Apoftolica  Aprilis  vicefimo,  f   OtdfiiatUs  eft  igitur  ab  Acacio  - 
 ‘-lède  damnari  ac  deponi  fecit  Acacius.-  Queni  etiam  pra-  Antiochenfis  Epifco^trà1»’ Stephanus  junior ,   vir  pietatc  ' 
 ccptionem  fedis  Apoftolica  executum  fuiiTe,  ibidem  ait  6 0 : fpedabilis.  Qui  curri  tres  aliños Tediflet,   variis  harcti-  
 Gelafius.  Equidem  non  dubito,  quin  hic  Paulus  de  quo  eorum  ièditionibus  agftatiis,  poft  ejus  obitum  Zeno  pra - 
 Àcaciurà  ad  Simplicium  Papam  retulillefcribit'Gela fius,  cépit  iterum  A càcio,  ut  in'  urbe  règia  Epiicòpum  Antiofit  
 Ephöfinus  E pifcop uif  qui  dum  ob" quadam  crimina  chenfibus  ordinaret.  Aèaciùs  igitur  Coiiftantinopoli,  C a - 
 réxutus ffuiflet  Epifcöpäfü»,  Bafilifci  tyranni  tempòribus  re-  Iendionem  ordinaVit  Antipcjhénfcm  Epifcopum,  qt  feri- 
 •ftitutus fuerat  per  Timotheum  ÀElurum  8e  Paulum  Anti-  bdtìt  Theodorus  Leétor  àe  Thèophahes,  &   ante  eos  Geochermm  
 Epifcopumi-ut fèribit  Evagrius  in  libro13.  cap.  làiìiis'  in  geftis  de  nomine  Acacii.  Orientales  ^urem  E- 
 -fi'Gc  &>'■  Porro  Simplicius1  Papa,  acceptis  Acàcii  literis,  ptfcdpi,  rànqUam  nefeientes  id quod  a£tum "erat  Conftan- 
 -in^quibus  d e ;  Petro  8c  Joanne  Àntiochenis  retu kra f,  tinopóli,  Joannem nòmine  Codònatnm  eiderii  Antiochena 
 continuo '  reipondit,  '  éos  a   (è  damnatos "  effe  fignifi-  Ecclefia  confecrant  Epifcopum,  ut  fcribit  .Vjéìor  Thuno- 
 •cans1,  &  ab  Ecclefia  comthùnione  pracifqs.  E t   epifto-  yo  nenfis  in  Chronico  poli  Confùjatum  fecundum  Longini,  
 la  quidem  Simplicii  dd  Acacium  ea  de  ré  fcriptà,  hódie  &   Théo)>hanes,  pag.  110.  Id fa é tum   eil  anno  Chrifti 
 h on• extat^[Imm 'haèttur 'ml<teitioitéRmitmf, ytftm  tdidit  4 8 1.  Trocutidò  &   Severino  Codi  ut  djfcimus  ex  epiftola 
 Holßeniüs, p»  194.3  Éjus tamen1 meminit  ipiè  SimpliciuS'in  Sìuiplìcii,'Papa  ad  Acàciurn.  Ordinatus  Conftant-ioopoli!/ 
 epiftola ad Zenonem  Auguftum, qua e i 1 gratulàtbr  òb  vih-  'Caléndio ,  mox  Antiochiam  profeélus  eft.  Ubi  colledla 
 dicatam  federn  Stephani  Antiochenfis  Epiícopi.  Ubií  Sim-  Epifcoporum  Provfncìàlium  Synodo,; primo  quidera  orpliòius  
 inter  c ite rà   h ö c  d ick:  4 Sed  ut  lequar  fiducialiter  dinàtiòn'ém  fuàm  omnium  fuffragiò  comprobari  vòluit: 
 *■  'Principi Chriftiano,'  fi  prztéritarum  literarum, quas  de  deinde  Synadicàm  epiftolam  mifit' ad, Simplicium  Papam 
 4  Petri  àliorumque  nominé  ad-  fratrém  8c  Coè'piicòpurn  per  Anaftafium  Epifcopum.  Qui  per  Conftantinopolim 
 ‘   meum  Acacium  fcripfiilè  memini,  ordo  teneretur,  ad  tranfiéns,  acceptis  ab Acàcio'intér.ceifionìs  literis,  Romam 
 «  hoc  non  potuit  pervenire  quod  jure  nunc  meruit  vindi-  80  prbfeÖUs' eft.  Ubi  cum  literas  Calendionìs  fimul  8c  A-  
 4  cari.  Mandaveram  namque  ut  faifta  fuggeftione  pietati  cacii'  Simplicio  obtuliífét,  Sfmpliciüs  libenti  animo  Ca- 
 .  ....  ;  N  Ó  T   ,M . 
 *   His  ¡inris  acceptis  Sic .]  Fagias  probat  ex  Epiftola !Simplicii  PP.  ab  Holííenio  primum  edita,.hanc  ..Syñodam  Conftantinopoli  
 fùiflc  celebratam,  anteqoam  Joànnes  Apamenus  fede  Antiòchena  dejeÖus  eftet.  Vid.  Pagium  ad  ann.  4 7 7 .  n.  14.  W.  Lovjth. 
 t   Ordinatus  eft  ab  ideario  ¿Antiochenfis  Epifcopus'  Stephanus  junior]  Calendionem  tanium  ab  Acacio  in  Epifcopum  Antiochenièm  
 otdinatnm  fuiiTe  probat  Pagius  ex  Epiftolis  "Simpli'cii  14,  1 j.,  16,  quas  codem  an n o ,  id  e ft,  4 8 1 ,  Icriptás  èlle  contenditj  licec  
 ptior  e x   iftis  poft  Confulatum  l i li ,   id  eft'  anno  479.  juxta  vùlgatos  còdtéès  data  effe  dicatur,'  Vid.'  Pagi  ad  an^,  4'8i.  "n.  8.  Sic,  
 Wu  Lovjth,  • 
 léhdiohem 
 ET  d e   s y n ò d i s   a d v è r s u s   e u m   c o n g r e g a t i s . 
 Icndionem  in  cbmmiinioncra  fuam  fufeepit.  •  Citeras quo-  mana,  quæ  habita'  eft  caufa  Antiochena  E cc lc lil  anno 
 que  ejus  rei  telles  Anaftalio  tradidlt.  nim ad  Calendionem  Chrifti 484.  ut  fupra  demoiifirafum  eft.  Prima enim  Sytum  
 ad  Acacium  perferendas.  F.ttant  hodie  literat  Sim-  nodus  Romana,  fub  cadbm Felice  Papa  coiiefta fuerat  òb 
 plicn  ad  Acacium,  q u i  fic  habent.  ■  Antiocheni exordium  caufam  Alejandrina:  Eccleliæ,  &   ob  ptievaricationem  Vi- 
 ‘   facerdotis,  qua  tatione  fuerit  ferius  indicatum.  quam-  talis  ac Mìfeni Epifcoporum  codera  anno.  Confutali  The- 
 *  vis  nos  minime  latere  potucrit,  tarnen  &   ipfe,  vel Sy-  oderici  8c  Venänrii. 
 4  nodus  ipfius  indicavit.  'Qu od   ficut  non  optavimus  fieri, 
 4  ita  faciles  exculàtioni  'qüam  necèfiìtas  fecit,  extitimus;  ‘  C A P U T   IV . 
 ‘ .quia quod  voluntarium  non  eft,  non  potéft  vocari  in  T T æ c   fiìnt  qua  de  Petri  Fullonis  damnationibus  ex 
 ‘  reatum,  & c .  Data  idibus  Juins  Severino  V .  C.  Cof.  *  ì o   J u L   optimis  Scriptoribus,  &   ex  certilfimis  documéntis  
 Quot annos Calentlio  Epifcopatum  gelferit,  non  convetìit  collegimus.  At  BaroniUs  in  Annalibiis  Ecclefiafticis,  euminter  
 antiquos.  Theo phanes  quidém  in Chronico  quatuor  que  fecutus Binius  in  collezione Conciliorum  generalium, 
 ci  annos  affignat.  V iZ o r   autem  Thunonenfis  très  dùm-  duas  praterea Synodòs  in  quibus  Perrus  Fullo  damnatus 
 taxat  ei  tribuit.  Sed  in  V iZ o r e  Thunonenfi  mira  eft  an-  e li ,  nobis  obtrudunt:  Conftantinopolitanara  feilieet  ab 
 norum  perturbatio.'  Baronius  in.Annalibus  Ecclefiafticis  Acàcio  co lleZ am ,  anno  C hrifti  483.  8c  Romaftam,  hàfc  
 annum  tantummodo  ei  tribuit.  Verum  biennii  fpatio  bitam  à  Felice  Papa  eodem  anno.  Epiftolas  etiam ’proeum  
 facerdotio  funZum  effe  reperio.  Certe  *  Gelafius  ferunt  multòrum  Epifcoporum,  partim  Occidentalis,  par- 
 Papa  in  geftis  de  nomine  Acacii,  éUm  poli  damnationeitì  tira  Orientalis  Ecclefia.  Quas  ego  falfas  eflè  ac  fuppolì- 
 Acacii  in  Synodo  Rom.  faZam,  depofitum  effe  teftàtur.  titias  conabor  oftendefe.  Hujus  enim  rei  potiffimum 
 Synodus  autem  R om.  adverfus  Acacium  celebrata  eft  20  caufa,  tota  ha c  à  me  fufeepta  eft  difputatio;  ac  primo  
 anno  Chrifti  484.  Theodericq  8c  Venantio  Coff.  Depo-  quidem  locò  de  epiftolis  dicam,  quafum  falfitatem  non 
 fitus  autem  eli  Calendio,  fpecie  quidem  proptereà  quòd  difficile  erì't  convincere.  Omnes  illa  epiftola  à  diverfis 
 Ilio  faviffet  qui  tyrannidem  arripuerät  Antiöchia:  fed  re  Epìfcopis  ad  Petrum  Fullonem  fcrip ts ,  qua  leguntur  in 
 vera  eo  quod  à  Felicis  Papa  &   à  Joannis  Alexandrini  tomis  Conciliorum,  8c  in  Annàlibhs  Baronii,  ex  Gra cò 
 communione  fe  fe  abrumpère  noluiffet.  ut  teftatur  Libe-  .  fòrmone  in  Latinum  con vcrfa  funt.  Quod  quidem  evi-  
 ratus.  Pulfo  in  hunc  modum  Calendione,  Petrus. Fullo  dentér  apparét,  tum  ex  elocutione  qua  barbara  eft  &   inà  
 Zenone  Imperatore  in  fedem  Antiochenam  remiffus  concinna,  tum  ex  éo  quod  dua  hàbentur  earùm  intere 
 ll.  Id  faZum  fuggeftione. Acacii,  in  odium  Felicis  Papa,  pretatiònes lorige  inter  fe  diverfie.  Porro G r a c a   illa  epià  
 quo  damnatus  paulo  ante  fuerat  Acacius,  affirmât Ge-  flo ì*   falfitatem  fuam multìs  irtdiéiis produnt;  Primo  enim  
 ialìus  in  geftis  de  nomine  Acacii  fub  finem,  ila ,fcribens.  3°   nomina  ipfa  Epifcoporum  qui  ad  Petriim  Fullóném  feri-’  
 4  Cujus  audacia  deteriora  comir.itfèns, etiam  Petrum  An-  bunt,  haud  dubie  confiZa  funt  &   commentitìa.  Cui  enim 
 *  tioçhenum,  è jeZ o   Catholico  Calendione  quem  ipfe òr-  notus  eft  Fauftus  Apolloniadis,  Pämphilus  Abydófum, 
 *  dinaverat,  ad  Antiochenam  mifit  Ecclélìam.’   Idem  Afclepiades  Trall/um,  Anthzon  Arfinòes  Epifcopi?  fC u ì 
 quoque  teftatur  Felix  Papa  in  epiftola  2.  ad  univerfòs  compertus  eft  Quintianus Epifcopus  Afculanus,  au tju fti- 
 Presbyteros  &   Archimandritas  Conftantinopoli  8c  per  nus  Epifcopus  Sicilia?  Neque  enim  additum  eft  nomen 
 Bithyniam  conftitutos  ,  his  verbis.  ‘  Sic  autém  Aca-  u rbis:  fed  totius  ïn fu la  EpifeopUs  appellatur.  Nullus 
 *  cius  impietatem  peftifera  damnationis  tetendit,  ut  e-  certe  ex  iftis  Epìfcopis,  in  Hiftoria  illorum  temporùfn 
 *  tiara  dejeZus  infultet, ut  feiffus  fievire  non  definat,  &   aominatus  repcritur.  E t Felicem  quidem  Romana  urbis 
 '   cum  omnino  extra  corpus  hàbeatur,  ej;us  tamen mem-  Epifcopum, atque  Àcacium  Epifcopum  urbis  Conftantino» 
 ‘   bra  dilacerét,  8c  de  fe  fcriptum  effe  teftetur:  Im-  40  politana  per  literas  corripere  atque  admonere  Petrum  
 ‘   pius  cum  venerit  in  profundum  malorum,  còntem-  Fullonem,  ut  ad  meliorem  frugem  revertatur,  haud  qua- 
 *  n it:  àdjiciens  deteriora  prioribùs,  pérfequendo  jàm  quam  , certe  miramur :  id  enim  juris  habuerunt  in  còlle-, 
 *  mortuus :  ejus  anima  graviter  delinquendo  condem-  gam  8c confortera  Pàtriarchalis digtìitatis.  Ifti  vero  mo« 
 4  nationem  fecunda  mortis  incurrit;  qui  Calendione  E-  dicarum  urbiam  Epifcopi,  nulla  aiiéloritate  p rad iti,  & 
 *  pifeopo  fan Z o ,  quemadmodum  cognovimus,  nupér  è-  in  diverfis  Provinciis  longe ab Antiochenfi Dicecefi politi, 
 *  j e Z o ,   Petrum  totiéns  8c  ante  a  fe  dàmnàtum  in ejus  qua  ratione  impulfi  funt,  ut  Antiochenum  Patriarcham 
 *  iramifit  Ecclefiam,  ita ut plurimi,  fi  verum  eft,.Catho-  feriptis  ad  eum  literis  adraonerent?  Quibus  id  fufficere 
 *  lici  ceflèrint  reliZis  fiiis  fedibus  ïàcerdotesi  8c  noftrae  oportebat,  ut  Petri  Fullonis  hxreticam  novitatem  ad  fuos 
 *  p ro jeZ a   fint  porcis  &   cànibus  margarita.’   Gelafius  Patriàrchàs déferrent.  îpfi„ vero  per  fè  ac  fuo nomine  ad 
 tarnen  in  epiftola  ad  Orientales,  Petrum  Fullonem  a Z c -   S °   Petrum Fullonem  ftribere  nequaquam  debuerant  -,  verum  
 none  Imperatore  introduZum  eflè  dicit in  fedem  Antiò-  id  munus Metfòpolitanis fuis  ac  Primatibus  refervare.  Dechenam. 
   , Verbà Gelàfii  funt ha c.  ‘ U t   taceam  quod  per  nique omnes  ¡Ila  epiftola,  licet  à  diverfis  Epìfcopis  &   e i 
 *  Zenonem  Imper.  qui  utique  Antiocheno  Petro  qüétn  Provindis  longè  inter  fe  diflìtis  con fcripta ,  uno  tàrrien 
 *  introduxerat,  &   cujus facérdotium  comprobavèrat,  fine  eodemqiiè  ftilo  èlaborata funt,  id  eft  ródi  ac barbaro  fer- 
 *.dubio  communiónè  permìxtus  cdmmunicabat  Acacius.  mòné.  QUo màxime.argumento  falfitàs earum déprehen-  
 Idem Gelafius  in  epift.  13.  ad  Epifcöpos  Dardanià,  Z e -  ditur.  Neque enim  fieri  poteft,  ut tam diverfarum natiotionem  
 quidem  id  fua  àuZòritate  feciffe'fcribit  :  Sed  A-  num  Epifcopi  eodem  prorfus  genere  fermonis  utanturi 
 cacium  id  fieri  paffum effe:  &  palam' quidèm  a  Petri  An-  Praterea  car  Epifcbpüs Afculanus,  cur  Pontifex  Romanus 
 tioch'eni  communione  abftinuiflè:  Imperatori  tamen  Pe-  Gra c e  fcribit  ad  Petrum Fullonem ?  Neque  enim  folebant 
 trurn  promoventi  minime  reftitiffe.  Zenonem  itaque  in  illi's  temporibus  Epifeopi  Romani alia quam  Latina  lingua, 
 literis  fuis  feripfiffe  ait,  iftud  a  fe  faZum'e ffe   ex*confili©  literas  fcribere  ad Epifeopos Grxcos,  ut teftantur  Epiftola 
 ac  difpofitionè  Aca cii.'  At  Caleiidio  cum  fe per  frauderò  Pontifieum Roiäänorum.  Quid  autem  diZuri  fu mus  de 
 &   calumniam  deftitutum  viderèt,  literas  fcripfit  ad  Feli-  epiftola Flacciani  Rhbdópenfis  Epifcopi  ad  eundem  Petrum'  
 cem  Papam,  quibus,  ei  &   dèflitùtiònèftì" fuam,  &   viôjçn-  Fullonem  feripta,  qüam  ex  codice  Vaticano primüs  pròram  
 Petri'Fullonis poft  tòt  d'amnàrióhis  ìententiàs  reftitu-  tulit  Baronius  'ad  äiinüm  Chrifti  483.  In  qua  poft  éxòftionem  
 nunciabat.  Quibus  cognicis .Felix  Papa, habita Sy-  dium  infiilfum penitus  atque  ineptum  leguntur h a c  vèrbà:, 
 nodo  apud. faiSZtim  Petrum,  cui  interfuer.unt  quadragipta  ‘  Quis eft  igiturvqui prpcellàs excitavit hzrefìum,nffi tu  qui 
 très  Epifcopi» Petrum Fullonem  Antiochenfis  Ecclefia  per-  •  ibllicjtafti  .aur.es, .Principis  innocentis,  &   faliìs  literis  cor 
 vaforem,  &   una  cum  ilio  Petrum Moggum  Alexandrinum  70  ‘  Pontificis  ercxiftifC’Ut  ad  communionem . te  fufeiperet,  
 Epifcopum,  8c  Acacium  Conftantiriopolitahum  damnàvit.  4  dicendo:  Non niifii  fiat  ulterilis  crucem  appoiiere  Tri-,  
 Damnationis  fententia  primiis  inter  Epifeopos  qui  Con-  *  nitati,  pradicàndo  tantum  Chriftum  crucifixum.  Cui 
 .  cilio  intcrerant,  fubfcripfit Candidus  Tiburtinus  his verbis.  4  enim  non  videatur  horrere  fermo  impudentia?  Ubi 
 '  Candidus Tiburtina  civitatis  Epifcopus,  Petro  Alpxandri-  *  ergo  ex  hoc declinans remaneam  non  fufòeptus  à  vobis.; 
 n a   Ecclefia  pcrvalori,  &   Acacio  quondam  Ecclefia  Con-  *  &  ubi  funt vifeeraChrifti  ad  Petrum?’  Baronius  ait h a c 
 ftantinopolitanz,  nccnon  etiam  Petro  Antiocheno,  ab  E-  eflè  verba  ex  epiftola  Petri  ad  Acacium,  fcripta  tunc  cum 
 pifeopatus  8c  Chriftianorum  numero  olim  jure  &   ¿neri-  fe  fimulavit  eflè  Catholicum,  eo  confìlio  ut  fufeeptus  in. 
 to   fegregatis,  omnibufque  fequacibus  eorum,  fequens  au-  communionem  Acacii,  fedem  fu am'recuperarci.  Ve- 
 Zòrnatém  Sedis  Apoftolica  fecundum  noftrum  &   Catho-  rum  ex  Gelàfii  Papa  epiftola  ad  Orientales,  confiât  AUca  
 Ecclefia  ftarum  jufta  d¡liberaiione  prolatam,  ana-  cacium  nunquam  Petro  Fulloni  communicaflè.  Scribit 
 thema  diccns  fubfcripfi.  Et  quadraginta  duo  Epifco-,  enim  Gelafius  in  epiftola  fupra  memorata,  idque  frequen-, 
 pi  fi militer  fubfcripferunt.  Ha c  eft  quinta  .Petri  Fullonis  ter  inculcar,  gloriari  folitum  eflè  Acacium,  quod  Petro 
 d am n a t io fa Z a   a  Felice  Papa  in  fecunda  Synodo  R o -  Antiocheno,  id eft  Fulloni,  nunquam  communione  focia- 
 N   O   T   Æ-,  ' 
 * , Gelafius poft  dumnationem  dicaci*  [  Calendionem']  depofstum  ejfe  teftatur]   id   eft,  poft  ptimam  Acacii  damnationem :  de  qua  di-  
 .ftin&iùs  agitur  in  Äh nòe.  ad  Diffère,  i .   W.  Lóvsth.  .  f   ..  \ v   ^  -  :  .  .  -  ^ 
 t   Cui  cimpcrtus  eft  Quintianus  EpifcopusxAfculanùs ,   aut  Juftinus  Epifcopus  Sicilia ]   Pro  Afculanus  .Icgendum  Epifcopus  .  -A r - .  
 culanus,  vel ~4rculianorum,  ut  ex  libello .Synodico  cmefidac " Pagius  ie , pto.  Sicilia  \egendum  Cilicia,  jttXta  ehndem,  ad  ann.  48 
 u.  ”14.-  ire.  ubi  reliqdas  objeftionés  adverfus  bas  Epiftolas  à  Yalefio  aliata;  diffolvit.  Vf,  Lvwth,