
 
        
         
		SìEc*  um vero  fucceiforem  Proterii, qui  ob  fedi-  
 V .  tionem  populi  tunc  Canopi  degebat, revo-  
 cavit.  Timotheus  igitur  Imperatoris juflu  
 fedem  fuam  recuperavit. 
 C A P U T   x i r . 
 fie r a .  tlpo rey«»  a»«nstAar«(>  c i   t tS  Kttm'fia. S \ i  
 •ma.  faff»  Jr  in p ia   S liy itla .-   x,  o  %  Ti/uoBios  vc7s  
 V   ß x i n h m i   xeAili/Maij ir  0US011  xxT^\><£iu  Sporn. 
 K E f c A A A I O N   Iß'. 
 D e   Joanne  tjui  Epifiopatum  Alexandria  pofl  5  riet!  ’Ifflaim  roiT  p ß   TiptoBeoi  Ttls  '  K X ih iS 'n im   
 TJmothcum gubernavit.  Onomoäo  eum  Z e -   miiis  oUnsPS  r s '& ’y ß m s ,  o n u s   Ti  ToZrov  0 
 m   tanquam  perjurnm  ejeett, &   Petro M o n -  ZZuW  a s   ’(fo o pKtim.n o .  ¿ o c fA a vm ,  Vierpol  i e 
 g t   eamdem  Jedem  rcßituit.  r s f   M a f y d   rU o   ’AAe^tu ip em 
 JOANNE S   veropresbyter  &   Oeconomus  T jK   ' ( Iw A n   SB  ¿ t im ,   a  'l a z m s   vpitrCimpo; 1 g  
 venerabilis Ecclefiae  fanfti  Toannis  Prse-  t h   ~  0 '  p i   I 
 curforis  &  Baptite ,  confilio  quorundam  ' °   ,  ,  ™   m m   t «   i 
 Alexandrinorum,  Legatus  milTus eft  Con-  z y iw   xcti  ßa /m i^ u   la&vvov,  t Ito   ß a .- 
 ftantinopolim  ,  petiturus  ä  Principe,  ut  fi  o-iAeas  x.ct.7zxActju£a.v<{ 9  7r/igo'C&(m>y  jV  ei  ov/xQn  t 
 forte Epifcopus  ipforum e vivis abiiffet,  li-  W w m   eg  avö^Tray  ¿TreAGeTy,  *  i t i v   w  toT<  3 
 ceret  civibus  Alexandrinis  eum  quem  vel-  f  \  »  ~  ~ 
 lent  Epifcopum  eligere.  Hic  tarnen,  ficuti  .  ^  v  ^   °^cov^ 1  *7Tpoe- 
 Zacharias  fcribit,  Epifcopatum  fibimet  ipfi  1 5 ®/>w  09  0?  ecwTöf  [iva /^ jo s  tZu)  ’6^7- 
 ambire ab  Imperatore deprehenfus eft. Cum-  cntotclio ,  05  Zct^ot^c^  CftyTiy,  Iqxogfißq  r i 
 que  fe  jurejurando  obftrinxiflet,  nunquam  ß a a iA e a s •  xoej  o/nceis  •'vlaeJB^ajy  ¿¿jj  tw   r>ji 
 fe  Alexandrinam  federn  affeftaturum  eile,  *AA«gav<fyg«y  iW ^ r y ia i?   Spovov,   kva,  tZo)  H B 
 in  patriam  reverfus  eft.  Imperator  vero  »  p  ~ r   \  o.  H   '  „   *1 
 lege  lata  iänxit,  ut  poft  mortem  Timo-  {¿¿Ta, 
 thei  is  eflet  Epifcopus,  quem  Clerus  &  20  Ti/Aoügou,  cxeTvov  etfio-xoTny  ytvecQzij  on 
 Populus  fuffragiis  fuis  elegiffent.  Haud  ctv  0  xAjjfog  xctl  to   xotvov  ^tipicroivTo.  G r x   eis  p ta - 
 muko  polt  mortuo  Timotheo,  idem  Jo-  * ¿ 2,  ^   ^ A ib rW r a s   ro Z   TtputBeo,  i   ’Im lm s 
 annes  data  pecuma,  ut  ab  eodem  Zacha-  ,  j, \  / 
 ria  relatum  e ft ,  &  jurejurando  quo  fe  a«  ^   ^  a v T a   Z o t yeypa.'njocfi 
 pud  Principem obftrinxerat  contempto,  E -   4xcu  ei  Tcc  aptoapieva.  t u   ß<L<ri\eT  aAoyijcc^j  ^   4 
 V a l e s i i   A n n o t a t i o n e s . 
 fua  au âo rita te ,  inconfulto  Imperatore  id  fecerant :  cum  
 moris  effet  ob magnitudinem  urbi?  Alexandria;|  ut  E p ifcopus  
 Alexandrinus  non  nifi  confulco  prius  Imperatore,  
 eligeretur,  Præterea fede non  vacante,  iêd  fuperftite ad-  
 huc Timotheo  Salophaciolo,  ipfi  alium  Epifcopum  ordinare  
 præfumpferant.  Quo  fa â o   feditiones  6c difeidia quæ  
 morte  Timothei  Æluri  fopita  effe  videbantur,  denuo re-  
 crudefcebant.  Has  ob  caufas,  Epifcopi  illi  capitali  iup-  
 plicio  potius  afficiendi  erant  quam  Mongus.  Neutrum  
 tamen  verum  effè  exiftimo.  Mongus  enim  exilio  dum-  
 taxar  multatus  eft.  Epifcopi  vero  qui ilium ordinaverant,  
 ab Anthemio  Auguftali  puniri  juffi  funt,  ut  feribit  Libe-  
 ratus  in  Breviario  capite x v i . 
 1  'E*C»aîÏ5 Jì  lyuuvj  Aflèntior  Chriftophoriono 8c  Savi-  
 Iio,  qui  ¿tt pevxïç  emendarunt; quam  emendationem  confirmât  
 etiam  Nicephorus 8c  codex Teller.  Cîeteruro  Libe-  
 ratus  in Breviario  capite  decimo  fexto  longe alia de cau-  
 ik  Joannem  Oeconomum  miffum  fuifle  dicit  Conftanti-  
 nopolim.  Ait  enim  Timotheum  Salofaciolum, cum  Epif-  ’  
 copalem ièdem  decreto  Zenonis  Aug.  recuperaflèt, mififiè  
 Clericos  quofdam  Conftantinopolim,  inter  quos  erat  Jo-  
 annes  Oeconomus,  qui  gratias  agerent  Imperatori  ob  
 ipfius  reftitutionem.  Simul  autera  petierunt  ab  Imperatore, 
   ut  fi  quid  Timotheo  humanitus  con tigifle t,  non  
 alius  quam  Catholicus  in  ejus  locum  fubrogaretur  à  clero 
   8c  populo  Alexandrino,  ut  habetur  in  geftis  de nomine  
 Acacii.  Quod  quidem  Zeno  confiiltis  Salofacioli  re-  
 ipondens,  fcripta ad  clerum  Alexandrinum  epiftola  fieri  
 mandavit,  ut  teftatur  Felix in  epiftola prima  ad  Acacium,  
 8c  Gelafius  in  geftis  de  nomine  Acacii,  Porro  in  Manu-  
 fcripto  codice  Fiorentino  ad  marginem  leguntur  h * c   
 verba:  -sfèd  ’Iaeeng  rei!  TftÇtmimam.  Certe  Joannes  hic  
 Tabenneilota  dicitur  etiam  à  Theophane  in  Chronico,  
 eo  quod  monachus  fuiflct  in  coenobio  Tabennenfium  a-  
 pud  Canopum,  ubi  etiam  Timotheus  Salophaciolus  olim  
 monafticam  vitam  ad  diiciplinam  exeoluerat,  ut  ieribit  
 Theophanes. 
 a  Oìxoroj/,1~y  n-m'/¡htiOh  rè»  tua»  'IawnevJ  V ifto r   Tu-  
 nonenfis  in  Chronico,  8c  Liberatus  in  Breviario,  Joan-  
 nem  hunc  fimpliciter  ceconomum  appellane.  In  geftis  
 autem  de  nomine  Acacii,  oeconomus  Timothei  Catholi»  
 c i  dicitur.  Cur  ergo  Evagrius  hoc  loco,  leu  potius  Za- 
 1  charias  (e x   eo  enim  defumpfit  Evagrius )  Joannem  Oeconomum  
 fuifle  dicit  Ecclefi*  lànéti  Joannis?  Neque  
 enim  hujus  tantum  Ecclefi*  erat  ceconomus:  fed  omnium  
 Ecclefiarum  q u x   erant  lùb  Epifcopo  urbis  Alexand 
 r ia ,  reditus  ac  pecunias  adminiftrabat,  ut  docet  Liberatus  
 in  capite  decimo  lèxto  his  verbis :  Porro Joannes  ex  
 etconomo amicus faSitss  eft  Hillo  magiftro j  qui  cum  reliquie  
 defeendit uilexandriam.  faóìu/que  eft  iterum  oeconomus ha-  
 bens  caufas  omnium  Ecclefiarum.  Scribendum  puro,  ha-  
 bens  gazjts  omnium  Ecclefiarum.  Quam  emendarionem  
 confirmant  fequentia  Liberati  verba,  quae  fic  habent  :  
 Jjlui  multa  &   pretiofa  Xenia  direxit  Hillo  magiftro,  8cc.  
 An  dicendum  eft,  Ecclefiam  S. Joannis Baptifts fuifle tunc  
 maxìmam  Ecclefiam  Alexandria?  Olim  quidem  major  
 Ecclefia  Alexandria  Cafarea  dicebatur,  ut  ad  Socratem  
 obfervavi.  Fieri  tamen  poteft,  ut  Ecclefia  S. Joannis q u a   
 poft dcftrwäionem  Serapei  illic  à  Theodofio  adificata  eft,  
 major  Ecclefia  extiterit,  tranllata  illue  Epifcopali  lède. De  
 hac  S. Joannis  Baptifta  Ecclefia loquitur  Ruf.  in  libro  1 1 .  
 Hiftoria  Ecclefiaftica  cap. 27.  Nam  &   in  Serapis fepul-  
 cro,  prophanis  adibus  complanatis,  ex uno  latere  martyrium,  
 ex  altero  confurgit  Ecclefia.   Occafio. autem  martyrii  con-  
 ftruendi  unde data f it ,  dignum  arbitrar  memorare.   Subji-  
 cit  deinde de  reliquiis  beati  Joannis  Baptifta,  tempore S.  
 Athanafii Alexandriam  allatis.  Quibus  poftea,  everio Serapio, 
   aurea- te&a,  ut  Ruffini  verbis  utar,  Imperante Theo dofio  
 ,  conftruöa funt.  Certe  in  hac Ecclefia  S. Joannis,  
 Patriarcha  Alexand.  Collciäas  agebat,  ut  de Diofcoro  docet  
 Theophanes  pag.  139. 
 3  v  -rii*  'AAi|*»<^ö«i  dix eooij  Elenio  igitur  E-  
 pifeoporum  adempta  fuerat  Clero  ac populo  urbis  Alexandrine, 
   8c  Imperator  ju s   nominandi  Alexandria  Epifcopi  
 ad  le   tranftulerat,  ut  ex  hoc  loco  apparet.  Quod  per  vim  
 quidem  8c  contra  leges  Ecclefiafticas  faöum  fuifle  non  
 diffitemur.  Non  fine  caulà  tamen  Principes  Romani  id  
 juris  libi  vindicaverant poft  cedem  Proterii  Epifcopi  Ale-  
 xandrini, cum  urbs  Alexandrina  fuópte  nutu  ad  feditiones  
 propenlà,  in  eligendis  Epifcopis  graviflìmos  fubinde  mo-  
 tus  excitaret. 
 4   Keit  05  TX  ùj//oirj/,tpx  7*f ßxotXti xXojiptmc, J  In  optimo  
 codice  Fiorentino  Icriptum  inveni  x*u  if   rèe  à¡¿or¡¿Ira, q c .  
 Porro de  hoc Sacramento  quo  Joannes  Tabcnnefiota  fefe 
 V a r i o r u m . 
 a  I<u«»»us"J  Talaia,  five  Tdlaida  di£tus,  Salophaciolo  a  Catholicis  fuffe6his  anno  4 8 1.  Ei  tamen  inter  alia  obje*  
 •it  Acacius  Ep.  C P .  quod  Sabphaciolo  fuafiflet  ut  noaien  Diofcori  lacris  Diprychis  infercrat. 
 &7tK TMr7lW  AAtÇCtVdpeM  *W£joGLMtTc(Jl.  oCZÙJ 
 0  ßcL<TiAG\j$  ym S y   Ixm o y  pdp  à.7r*Aaô)ïvcq  x e A é l i e c   
 '¿ z s b w it y   iïe   T im v  'm çyarpuvym v vepos  to u s ’AAe^ sty-  
 Spéas  yçtp<pety  Ici  7ieg  'E v a i ix o v   x é x A j / x e ,   ^ e o - ^ i -   
 a u s   Ile T g u   to v   J-pom  ty is   ’A A e jc tj<£poüy  f 
 a   Ôv  70UTû>  XcLêu7rV071jUym7Dy  X)  a to u s  £   pool“ 
 Çfi.S  ripOTE^OU  \s  XOIVUVICLV  170. 
 K E $   A A A I O N   i r ' . 
 ¡f is   U e rp o s   0  M o jyo s   S ïy e T c y   T o   h a n x o v   Z h u u - 
 V0$ y  X.&1  7Ois  0l-TTO  r ip 07t 6<8  (tVJjÔMlTcX\. 
 I   • * T 1 A u 7& o   t  Ito   olxoyoptlcuf  yvoeptyt  <riwrnQ eipdpluj  k 
 X   * A x cO U 8   TOU  T"  ßa.(Jt\i<h s '6kl<TX.Ó7CQOy  * ü e p - 
 yctpuos  '¿Tnxofxi^îAy  u-m pyos  T n s   A ly u jd o v   X ^ P 0"   
 Toviidèis’  o çis  t  y  ’A A e Jc t vtyoüy  7H(péby 
 flg p   Tov  'ïa d w la s   Q jp yx u s ,   d vT u fx < Lm p ru   f it -   
 T p u ,  xoLi  ireiQ et  S i^ cc cd zq   t Uo   TH Ç jarpuvtiaiv  Zw-  1 5   
 vovos,  iïe   x c tl  t o u s  fo t ç a & s »   «J'e^eTcq 
 TO ivuu  T  Ito   eiptjpdplcv  fZSÇftoxpù>vv\ait,  • ^ iz so yçJ.tQ u   
 •n  TOLUTlf.  VTTl<yvêÎT0UI  i i   XÄ.I  TOUS  CLTC  OpOLVTlCLç  
 IIZTCC  y   QUM  TtcLVVfyjpiUS  S^.LlOTiAOuS  
 Ìlvcu  T Ü v   ’AAeZcurdpecov  oyons,  7rctyTt«>y  tz   tq   x,cl-  
 A oùpdpov  'Evû)7 zx.ôy  Z lubuvos  <Z2^ ß aep d pw y  ¿ ^ e r a f   
 T lirp o s   x c t i  TOUS  Ix.  TYlS  YlpÙTiZjioU  p o ip a s '  X.xj  
 •nvot   icpoa(Çmy\<riv  TCftps  to v   A îu v   auuw xfccLS  t7c\  %   
 ix,x.Ay<ricLSi  a.vazy.vuTx.u  T Îc o   Zlcou vo s  7rçooxp®v>i<rtV}  
 tyowoieV  coSt. 
 K   E   $   A   A   A   I   O   N   m 
 TÒ  huTlXQV  T «   ZluiCOVOS* 
 A   T T ox ^ t7t»§  Kotttrctg  , Z Ilcuv,  AÌoìCw?,  vixm~ 
 T ri S }  TpO tfCLÌVX0* ’ ÂewÉbCtÇDSjl'Aw-  
 y>vqos,  t o is  ’AAij'O .vS'petctv  k,  A iyum o v   x,  A i- 
 3   Qulcu  x c t î   n e y T 0C7TDAiv  * &ôAa£eçoLrois  e v r ia x oW e i s   %   ^  
 j c A j j ^ j Ä   %   ptovoL^ôis  X)  Actôis.  i   o’üçao-iX) 
 pifeopus  Alexandria^  conftituitiir.  Quod  
 ubi compèrit Imperator,  ilium  quidem  ejici  
 præcepit.  Quorundam  autem  fuafu,  âllo-  
 cutionem  fcripfit  ad  Alexandrinos,  quam  
 Heboticum  appellavit.  Juflìtqiie  ut  Alexandrina  
 fedes  Petro  reftitueretur,  dummo-  
 do  ille  Henotico  fuo'fubfcribere,  &  Pro-  
 terianos  in  communionem  fufeipere  volu*  
 iifet.  J 
 C A P U T   XIII. 
 Quomodo  Petrus  Àiongus  Henoticum  Zenonis  
 amplexus  efiy  çfr  Proterianhjè  conjunxtt. 
 ) T  T   a n c   dilpofitionem,  /cônfîlio  Acacii  
 - t l   Regiæ  urbis  Epifcopi  faiftam  ,  Per-  
 gamius  qui  Præfedus  Ægypti  conftitutus  
 fuerat,'  fecum  detulit.  Is  cum  Alexaii.'  
 driam  appuliiTet,  Joannemque  fqga elapfum  
 effe  didiciifet,  in  colloquium  venit  cum  
 Petro:  fuafitque  ei,  ut  Zenonis  allocu-  
 tionem,  &  eos  qui. ab  ipfo  diilentiebant,  
 fufeiperet.  Petrus  itaque  fupra  membra«-  
 tam  allocutionem  fufeepit,  eique  fubfcri-  
 pfit.  Eos  vero  qui  ab  ipfo  diflidebant,  
 fufeepturum  fe  in  communionem  pollicitus  
 eft.  Nec  multo  poft,  cum  publica  fefti-  
 vitas  ageretur  Alexandria?,  &  Zenonis  Henoticum  
 omnes  communi  conienfu  ample-  
 âerentur,  Petrus  Proterianos  quoque  in  
 communionem  recepit.  Cumque  ipfe  in  
 Ecclefia  allocutionum  feciifet  ad  populum,  
 Zenonis quoque  allocutionem  recitavit, quai  
 fic  habet. 
 C A P U T   X IV . 
 Zenonis  Henoticum fiv e   unitivum  eâiBum. 
 I m e e R a t o r  Caefar Flavius  Zeno, pius*  
 viiftor,  triumphator,  maximus,  ièmper-  
 Auguftus,  ReverendiiTimis Epifcopis &  Cle-  
 ricis  ac Monachis  &  Populis,  per  Alexandriam  
 &   per Ægyptum &  Libyam  ac  Pen-  
 tapolim  conftitutis.  Cum  initium &  confir- 
 V a l e s i i   A n n o t a t i  O n e  Si 
 olim  obftrinxerat  apud  Imperatoren),  nunquam  lèdem  A-  
 lexandrinam  confcenfurum  fc  effe, loquitur Simplic.ius  Papa  
 in  epiftola  17»  ad  Acacium,  ita  feribens.  Cum  ecce  
 fecundum  confuetudinem  mihi  talia  difponenti  tranquilliffi•  
 mi  Pr incipit /cripta funt  red dita,  quibus memorai um Joan-  
 nem tanquam  perjurii  reum,  quod  fraternitati  quoque  tua  
 non  effe  diceretur incognitum,facer dotto  perhiberet  indignum.  
 Idem  quoque  teftatur  Liberatus  in  cap.  17. 
 I  Taórlw  ri»  oiW«/**#»] Unitivum  Icilicet  edi&um Z e nonis  
 ,  quod,  paulo  ante  ar&rQaivwsv  vocavit  Evagrius.  Èt  
 <a&r$ów<ni  quidem  ideo  vocatur  ab  Evagrio  hic 8c-infra,  
 propterea  quod  Imperator  in  eo  ediébq alloqu.itur  omnes  
 Clericos  8c  laicos,  eofque  quali  concionando ad  unitàtem  
 ampleétendam  hortatur  inftar  facerdotis.  oi’^»o/*»*  vero  
 ideo  dicitur,  quod  fa bb ri  auadàm,  ut“ prima  fronte  apparet, 
   difpcnfatione  univerlos  Catholicos  ad  unam  ean-  
 demque  communicationem  in v ita i,  fupprefla  Chàlcedo-  
 nenfis  Synodi  mentione.  Porro  hoc Zenonis  ediitum datum  
 eft  anno  Chrifti  482.  Trocondó  8c  Severino  ColT.  
 ut  fcribit  Baronius.  Idque  piane  confìrmat  Vi£tor  Tuno-  
 nenfis  in  Chronico  Trocundio  viro  C .  Colf.  Zenon  Imp. j 
 Eutychiarii  pocub  erroris fopitus,  Acacium  Conftantinop.  E-  
 pife.  damnatoribus  Concilii  Chalced.  Petro  Alexandrino  &   
 Petro  Antiocheno  Epifcopis  per  henoticon  focians,  eorum■  
 communione  pollili tu r ,  cum  eìs  a  Cathòlica fide  recediti 
 2  ntfyet[uiof  07mp%of  t?s  Aiyj?flis]  Perganiium  non  Pra;-  
 fe£lum  ¿ g y p t i ,   fed  ducem  fuiflè  fcribit Liberatus in  cap.  
 1 7 .  Breviarii.  Acacius,  inquit, perfuafit  Zenoni,  ut fcribéret  
 Apollonio  Auguftali,  Pergamio  Duci,  ut Joannem  ab A -   
 lexandrina fede,  quafi  eam  contra fuum jusjurandum quod  
 in  regia  cijOitate  dediti  arripuìffet,  expellèrent,  &   coopera-  
 rentur  Petro  .Mongo  ut  remaneret  in fede. 
 3  EòAxSffxnsf  ImrKomif ]   Facundus  Hcrmianenfis  in  
 lib.  i  ».  hoc  Zenónis  ediélum  cirans  òp%^otf  legit.  1  Sie  
 enim  habet.  Elavius  Zeno  Pius,  vi&or,   trìumphàtor,  maximus, 
  femper Auguftus,  orthódoxis  Epifcopis,  Archimandriti* 
   &   popùlis,  per  Alexandriam,  &   per  JEgyptum  &  Pen•  
 t apoi im  &   Libyam  confiitutis.  Arguit  deinde  Facundus  
 vocem  filati)  orthódoxis,  eamque  più ribus  verbis  exagi-  
 tat,  quod  Imperator  Acephalos  harreticos  Orthodoxorum  
 nomine  aflicere  veritus  non  eflèt.  Porro  hoc  Zenbnis  
 ediiìum  promulgatum  e li  anno  Chrifti  48a.  ut  fcribit  
 Baronius.  •  1 
 V a r i   o  r   u  m. 
 a  Taç  r«ç  [tioifctf  Hponesoo]  Proterius  Petrum,  dum  Ecclefix  Alexandrins Diaconus  fuit,  anno  4531  ob  Èutychïanifmi  
 ftudium  damnaverat  8c  depofuerat.