S j e c . casahi olim convenerunt: quam fid em Chal*
V . cedonehfis quoque Synodus comprobävit»
Zenonis ad Verba epiftolae Zenonis hazc funt» Pro cefto
Felicem E- habere debcs, & pietatem noilram, & fu-
pra memoratum fanftiflimum P e trum , & pifióla.
XyXU0O7OV) yj'nn xocj ü c v K a X ^ S iv i x y t x ä u f o h g
îixo âO 'j0>j(7î , x c t i t o Ï t o y g y p a 'æ h q li r i pypixTns*
1 o<pe»Ae»v k c n p x X a g gji¿é»yj xa» t I c o lipt&Te&Lv élî- j
x tC e tx v , x x i t o v '7rp o X i% ß iv T x k y t a n x T v v U erpovy
tiniverfas facrofaiiâas Ecclefias, fanäiffimum j T txov cg m s x yK ä T x 'fa .s .ixxXq<nxs>
Chalcedonenfe Concilium ampleóti atque venerari,
quod cum fide Concilii Nicazni pror-
fus confentit; In iifdem aóiis leguntur epifto-
læ, tum Cyrillì fupra memorati, & aliorum
Archimandritarü urbis regiæ, tum Epifcopo-
rum & Clericorum Ægyptiacæ Dioecefis,ad
Felicem fei iptæ, de Petro tanquam hæretico,
& de iis qui Petro communicabant. Porro
monachi Accemitenfis monafterii, cum ad Fe-
V italììma- ß cem veniffent, Mifenum ac Vitalem ac f ùfa-
la fide a- ru n t, quod ante adventum quidem illorum in
gunt. urbem regiam, Petri nomen in ficris d ipty-
* KaA- ;
xyia>7z ¿TU u f fù u o ì t i % <réCei9y m g
CwéqTì -T>j '7TÍ9E» TK 0 9 Ttf -N»XSU©V GVVoêa. 3 \¡A.<Qí- 3
fOP^) ToTí Ti 57Ct T E Ktl-
61M8 r 5 Àg^OgYTOi 5 xcti iT é p m k p ^ f fX X v S & T V f
D r i s ß x a iX i S ts , 59 ír á ^ t g‘7rió-xÓ7ray xa» xA>/&<xafy
Tùli A ty J vllC L X o S xXÍfJJXTDg TTfiÒg $iX>lK&j fâ0 i f l £ î
T pOU ©5 ¿.»pg'nXOcT, x x \ TCùV XClVCâilOtUI'ZtOV aUTÇtF. .4 0» 4
XCU h ïlA è y t'X V • 01 ï x T ilg [Á0V7\g TaJy ’Axoi^htov
xQ iyfjd jy o i orpcg $ÎÀ)jJt5t, Tous 'cfèi Micmopj' ¿ í
chis occulte recitaretur: exinde vero pubìi- 1 $ T *s :LVrc ^ v n&pouaixg T tig k v k t o Bu^áy-noy»
ce recitari ccepiilèt-:. atque ita Mifenus ac ^ 7ra£2t£uS”<p F ltT pog ©# tblis h p c u g S iP y n ig k ) k -
Vitalis ei communicaflènt. AEgvptii vero / \ >r » . *7 . ,! &/T yivatcnceTOy xa» g£ exèi;tv ov .»t/a• g v u u~ x v x q^t x’,mr>v/ ' ' x a »%
in fuis litens tum liba quaz dixi, de Petro 5 x ri \ 7 * ^ ' \ v
referebant: tum quod Jpannes quidem qui oym dsjrovg^ *8 e * Mmvor xomywoy. xaq « 6*-«?dA)}
erat Orthodoxus, legitime ordinatus fuiffet : ra>v A i y j 7cìiàv, m x vtoÙ T lé rp o v í t e y t v ’
T u rm Petrus autem à duobus folum Epifcdpis, 2 0 x v ¿ s ’¡ A m , } ß # ' ¡ p S S & f a a t ,
baud cano- eamdem cum ilio hazrefim profitentibus, , _ / m > t 1 \ , , .
creatus effet: & quod poft foauuis fugam, . * “ ' ‘T 5
omni fuppliciorum gènere vexati fuiflent Trap <ti>-Qy>'7rXy\0'iG)v c lv tq ) t I i c i& .xcibt'icL v e^etyio-
Orthodoxi., Atque h a c omnia Acacium ropM0)f x a l cog x p n f ju e r k r l c o . <J)uyIo) 'laappou
didiciffe per quofdara j q u i ab urbe Ale- ^ ,? „ '« « ,’^ a « ito,' r 'e S ' i & ì S E m
xandrina Conftantinopoum venillent. D e - ~ | \ ». ■
ñique eundem. AcáSidm.,: P è tff admini- » ¡ f » ■» « » g g g H 'v
ftrum atque adjutòrem in òmnibus depre- clvT cS )(5tTO. t I c o ß c ta iX ea tg x<piy /L fy a v , x x ) ovvephendi.
. . . . , - y>y d# *7Taaiv éb/wp F l e T p a rx fA'd&YÀQV.
Symeones
Legatos
Rom. ac-
eufat.
C A P U T XXI.
Q itom o d o S jm e o n e s m ouachus A ccem itenfis,
R o m a m v e n ie n s , L e g a to s E cclefia R o m .
q u i Confiantinopoltm v é n é r a n t, coarguitt
q u o d c u m ha re tic is com m unicajfent : &
quomodo legati & omnes commùnicatores
P e tri, a R om a n is depofiti fin s .
Au x I t ifta non mediocriter Symeones
monachus Accemitenfis, Romam ,
K E $ A A A I O N KA'.
G ig 'Z v iL tw v ig p o y x x f i i f t m s T $ f *Am priT aiVy tug
. P a p t lu j xctTEÀ0©p, Toug o p KavgvLvuvovvroAei
■¿TTDfaAgPTas e T to x o /7rovg (Grfeyè 'l'copicucov S i -
y A è y fy xoivcovyioztyrxg jp ig a l p t T i x o i g 'x x i a s
x i n v i t e x a » 0» x om v iitn c rn g Flfir^©, p ^ p .
'P a / x o u w xxd ype fy tm v .
r n ^ a i <Tfe' tcCu t x S v fie a y tjg f it o v x ^ tg t J p
à Cyrillo miffus. P ^ S T u i e ^ ^ S '• * « & K ó e Ì K to o t a M s - - h i , ,
Vitalem coarguit, quod haereticis comm.u- A e y g e y ag T o v g T sé u Micnpov xa» B»t?»Aiop xoivoviinicaflent,
Petri nomine in facris diptychis tm v & g to Ts ccIpevxoTgy CLj&ppnS'Hv ’extym qQ w T o g y
publieè recitato : atque ita multos ex firn- 1, 1^ ; n é r p o v c i roTs ■ g B M A m i r «
plicioribus in fraudem inductos elle ab h a - « - ~ . > \ ~ ‘
retie is, cum dicerent Petrum à Romana v>7fcLX W 'r n T X o u g r m X 7rX ts^ p a iv \ j z i t o r cupeetiam
lède fufceptum effe in communionem. 4° X e y o y T u v S ^ x ^ v a q Toy FleTpoy icx ) vrgog &
Adjecit etiam Symeones, Mifenum ac V i- r v t i B a p u s Bpovts. x x j irpog TréHuretg S i àl&Q>óptt$
talem, cum varia quaftiònes propofita effent, e X iy v i o X v/ieonv^gj fiy\ x y x t y e o j ^ T o v g M»otpop
V a l e s i i À n n o t a t i o n e s .
1 ’ O^stA«» ¿urQctXai R eilius apud Niccphorum
fcribitur id eft, pro certo habere debes.
2 KuXyphrivp J In optimo codice Fiorentino fcriptum
in v en i, KaA^Jirca»» ; quomodo etiam alibi fcriptum ha-
bet idem codex, ut fupra notavi. Sane veteres nummi
earn icripturam confirmant, 8c Author Gtymologici in
voce K«A^j»«ij'.
3 ’EfApipyyrtu nZ; 71 mvrpctyptittoit'] AiTcntior Henrico
Sa vilio, qui in codice fu o emendavit, n tv%
mn-pay/Atyeif. Sed probarc non poifum interpretationem
Chriftophorfoni, qui hunc locum ita v e r tit; Extant prate
rea in aclis ejufdem Concilii, & c. Neque enim Evagri-
us ullius Concilii mentionem facit, fed colleftionem dun-
taxat Epiftolarum recenfet, q u z ad cauiani Acacii .perti-
nebant. Putavit fcilicet Chriftophorfonus, ex eo quod
a&orum mentionem ab Evagrio fieri viderat, ftatim confcqui,
ut h x c in Concilio aéia tucrint. Vcruni non ita
perpetuo íe res habet. A fta enim fimpliciter vocari pof-
funt quzcunque in aliquo negotio gefta' funt, etiam fi
nullum Concilium aut judicium intervenerit.
4 Or xotl Stfary£«y] Delendus eft articulus poftpofitivus,
quern nec Nicephorus agnofcir.
5 'Toro S¿6 x x i yjjiuy t7noM7m*~j Ab uno Epíícopo, CO»
que hzrctico Mongum ordinatum efle reliqui omncs fcri-
bunt. Ita Acacius in Epiftola ad Simplicium Papam, 8c
Felix in epiftola fynodica ad omnes Monachos 8c Archimandritas
Conftantinopoli 8c in Bithynia confiftentes.
Idem etiam teftatur Theophanes in Chronico. pag. »07.
8c Gelafiús in geftis de nomine Acacii. Libcratus ta-
men á pluribus ordinatum dicit Petrum, licet numerum
eorupi non éxprimat.
o#Tü^e»v opêoSo^a 7 iv), vi ygxptfAXTtey '¿TiiSoaiy ttoiyHTXcfyqy
■ 71 T l TCùV TOXpUOfjdjjOùV \$L 7X TTfg Opdtjg
ic v frQ i x x e jC a < r x f. '7rct,pYixßii xa» 2 » A Qxtog n p e x -
C u t b pog, i n u i a v M itfiva x x ¡ B i f a x í a clvcL t 7¡v K c o v -
ç x v 'n you, o í t 2m) t ©y p to v x% S Quvtiv ¡7Te&£odtaoev.
1 x v e y v c yQ y xa» ' ’ a i& i u ou g7r»çoA>j irpog ^ ip iv e X Í -
îuoy, X ey> vovc -n xX x¡ w f y p i i c d x f IleT p o y, xa» ijoy
y vx T o g xaOgçttvcq. ¿ in ri ToÓToig lepaavvyg <xtte-
Xi»>i0»jaay, xcq t j j í x ^ ^ . v t ö x o ivm íx g e ^ a ¿ S y ¡ -
ffccv Mloivog t í xocj B»mA»oí) m zojig Ty¡g truvóSox)
•v j/^ iffa ^ v jí ( 7n X eteeog m u ra t. Ilerpoy ir oúpea
-nxoy T ¿ 3 v r a A r ? 4 x a 0g j ^ t 5
X S U a x e y Q e y r a , , ^ n u a i p u ^ ô g » ^ , <te ¿ x y x Q e p iX T i c d 'é y -
f o , 7) 'Pá>f¿ouú)V e x x A j ja ia y S i ^ T x f . © my» e» x a »
f¿ 7) á h A o t i xvTtTiOeio, T y r o yipxeow, o t i " ¿m x lp tT t-
xcJy ^e»poToy>j0£<í, r a fy opQoSó^cov i i y t í ^ G ih i M -
2 yaTo. T ^ ié ^ e t ^ ¿ r y r o , * ’Axáxioy S i Toy tt¡$
KayqwiTiyovTcoXeoig (u y im g ¿l>0uy>jí a£»oy ro Tcpx-
y p ix xnreSet^e, S ío ti nrpog % tf¿ x \ ix io v yçy.<pcûv, d¡
cáptTtxov xxXeoo tg Toy CleTpoyj viw rcS ßx<nX&i y
7&Q>xvép6ûW Sïov e’iv fy y y á n tx Toy Zi\va>ya., rouro
x ? X x /»ctM oy Tútf <7ro0© kyccnrái to v ß x -
3 4 o-»Aga, * y t w m m kyxT C ^. 4 aAA’ e7n t x éPijg
V a l e s i l A n ñ
noluiffe unquam colloqui cum ullo ortho- S^cc*
doxorum, aut litera se is tradere, nec quid- V.
quam eorum quae contra reófcam fidem ten-
tabantur, examinare. Induéfus eft etiam silvant<*‘
Sylvan us presbyter, qui una cum Miieno
5 a5 Vitale verfatus^ fuerat ; Conftantinopo-
li , qui monachorùm vdi<5ta fuo teftimo-
nio confirmavit. L e ä a eft pr*terea Acacii
ad Simplicium epiftola, in qua Acacius
Petrum jainpridem depófiturh fuiffe dice-
b a t , eumque notftis filium effe. His de
1 0 caufis, MilenUs ac Vitalis facerdotio pulii,
& à myftica communione remoti funt,
cum upiverfa .Synodus ita ad verbum pro-
nuntiaffet. Petrum haereticum, qui olim
facra fedis decreto damnatus, excommuni-
catus & anathematiièatus eft, Ecdefia R o mana
non recipit. Cu i etiam fi nihil aliud
1 S objiceretur, vel hoc urium fufficeret, quod H &retka
ab hàreticis ordinatus, orthodoxis praeeffeordinatio
non potuit. Iftud quoque compledebatur”0”
fententia: Acacium vero Conftantinopoleos
Epifcopum, gravi ffima reprehénfione di-
gnum res ipfa indicavit. Quippe qui cum
ad Simplicium fcribens, Petrum haereti-
2o cum vocaffet, idipfum Zenoni haudqua-
quam fignificaverit : cum tarnen, fi quidem
Zenonem amàbat, id prazftare debu-
iffet. Vèr urn ille, u t apparet, Zenonem
O TA T IO NE S .
1 *A»0s xus £ot^>Ah or pot <n/AvXÌxio»'2 Extàt h z c epiftola
Acacii, Latine edita inter Epiftolas Simplicii Papié. Ejufdem
epiftolz mentio fit in epiftola Felicis Papz, q u z
fententiam depofitionis Acacii continet.
2 *Ak¿xioi rot Ttk] Particulam ¡1 addidiimus ex codice
Fiorentino, qua* multum lucis affert huic loco. In
eodem codice Fiorentino ad marginem horum verborum,
hoc fcholium adfcriptum eft. è Aty.t St&- cvmvjx tìu$
TfavSs roy 'Axxxtov tiara rS 'P^cosjs i&JxigsS-ijyxi. ©sohdoyc,
¿s f*ji»7Di.xxi ò K/Aì| BasarA«©- TgxrSs x o n Qxài, Id eft,
Evagrius quidem hoc loco aperte non dicit, Acacium ab
Epifcopo Romano depoßtum fu i f lè . Verum Theodoras LeStor,
t & Bafilius Cilix difirte id affirmant. De Bafiliò Cilice
idem teftatur Nicephorus, in cap. 1 7 . libri 16. Porro
Evagrius nofter immerito reprehenditur ab ilio Scholiafte,
tjuofi Acacii depofitionem h o c loto reticuerit. Refert
hie Evagrius cunfta qua* gefta funt in Synodo .Romana,
qua: colle&a eft anno Chrifti 484 adverfus Vitalem & Mifenum
fedis Apoftolicz Legatos. In ea Synodo Vitalis
quidem ac Mifenus Sacerdoti»' honore privati futit. Acacius
vero tantum notatus ac perftri&us eft, ut ex decreto
Synodi apparet, quod hie refertur ab Evagrio. Poft hx c
Felix literas fynodicas mifit ad Acacium, in quibus ita
fcriptum era t; Peccafti, ne adjicias, & de prjoribusfup-,
plica. Quibus acceptis, cum Acacius adhuc recateitraret,.
8c prioribus deteriora committeret, Felix Papa coiigrega-
tis iterum Epifcopis apud iànéhim Petrum, depofitionis
fèntentiam in Acacium promulgavit, eamque per Tutum
defeniorem Ecclefiz R oman s ' direxit Acacio, qute fio incipit:
Multarum tranfgreffionum reperiris obnbxius. Hzc
ita gefta effe docet Felix Papa, in epiftola fynodica ad Pref-
byteros 8c Archimandritas Conftantinopoli 8c per Bithy-
niam confiftentes. Poftquam enim de Vitale ac.Mifeno, &
de Acacio damnatis in fynodo Romàna feripfit, h z c ad-
dit Poft .¡Ham fententiam qua in Acacium perturbatorem
totitis Orientis Eccleßa d'täa eft, his quoque nunc congregati
adjecimus lit er i s , & c . Et paulo poft: Unde nunc caufa
Antiochena Ècclefia apud beat um Petrum Apoftolum colled i,
rurfum diteci ioni yeftra morem qui apud nos femper obtb
nuit, properamtts indicare. Ex quibus verbis apparet hanc
Epiftolam fcriptam effe à Felice) nomine Synodi tertiae
R om an s , quse colleda erat caula Antiochena Ecclefiz,
quam pulfo Gàlendionè Pètrus Fullo invaièrat. In hac igitur_
Synodo Felix fententiam .adverfus Acacium, quse incipit,
Multarum tranfgreffionum & c . di&avit, 8c per T u tum
defenforem ad Acacium tranfmifir. Ne c eft quod
quis dicat, earn fententiam jam antea Jatam fuiflè in fe-
cunda Synodo Romana, tunc cum Vitalis ac Mifenus damnati
funt; Jèd aliquanto poft miflàm fuiflè à Felice, ex
przcepto Synodi tertise Romans. Id enim refutat Eva-
grius. qui in Synodo Romana qua Vitalis ac Mifenus damnati
funt, fententiam depofitionis in Acacium latatn effe
noo diditi Prseterea Liberatus in Breviario cap. 18. ma-
nifefte docet, fententiam illam. depofitionis adverfus Acacium
diu pòft damnationem Vitalis ac Miièni prolatam
fuiflè. Audi enim quid dicat Liberatus. Redeunt acquando
Legati. Sed praceflerant Monachi, qui eos gravite/' de
proditióne arguebant. Auditi cominus & conviEli ex ipfìs
literis quas detulerunt, a loets propriis funt remoti. Et paulo
poft : Ubi ergo ad plenum deteélus eft Acacius hareticus,
Papa Felix in literis fuis fynodicis fic pofuit: Peccafti, ne adjicias,
& de prioribus fupplica. . Sufceptis his Acacius literis
perfeverat, neque recedens à communione Petri, nequé
fuadens ei palam fufeipere Synod um Chalcedonenfem, & to-
mum Papa Leonis. Hac cognofcens Papa Felix, damnationis
ferip tur am mifit Acacio per Tutum defenforem, cujus eft
principium: Multarum tranfgreffionum reperiris obnoxius.
3 Kxi tv? In MSS. codicibus Fiorentino
ac Telleriano, 8c apud Nicephorum fcribitur, ù tìty onstv
xy x ir x . Melius tamen fcriberetur, li dw . Quomodo etiam
legiflè videtur Chriftophorfonus. Sed Se in fuperi'ori linea
libentius ita legerem, r,y*7m r«r wisw ¡auXMv 5 r .
t f im x ,■ fyc. Id eft, Cum tamen, f i quidem fidem magìs
quam Zenonem àmabat, id praftare debui(fet.
4 ’AAA* hn 7k Poft Synodum Romanam q u s ob
caUfàm Vijtalis àd Miièni collega fuerat, Se in qua Vitalis
quidem ac Mifenus damnati funt; Petrus vero & Acacius
notati ac perftriéti ; -confèquens erat ut Evagrius de.fèn-
tentia depofitionis in Acacium lata, Se per Tutum defen-
iòrem Conftantinopolim miifa loqueretur. Ne c tamen
id hoc loco, fecit Evagrius.. Cujus rei duz pofliint afferri
rationes. Aut enim ob reverentiam fedis Conftantinopo-
litans id faftum eft ab Evagrio:. aut propterea quod id
jam fupra retulerat Evagrius ex Zacharia Rhetore, ut
videre eft in cap. i8* Quod igitur. illic retulerat, id hoc
loco repeterè fupcrfluum duxit.
V a r i o r u m»
a IJx^xt rjj t% i'fpa$ xxB-iJjixf xdjf.xg/.'irUm. Pé-
trum Fullonem à Simplicio Papa daifmatum fuiflè often-
dit Valefius in Diffèrt. dè Petto Antiochèna ad finem
notarum edita, cap. 2. Vide etiam Pagi ad apn. 478.
4- ubi contendit Epiftolam Petro Fulloni infcriptam, q u s
inter Epiftolàs Felicis PP. receniètur, Se incipit; ftflnìs
dabit capiti meo aquam 8cc. revera à Simplicio PP. con-
fcriptam fuiflè. Vide pfùra h a c ‘de1, re in AnriotationiBus
ad Diflèrtationèm Vàlefii de Petro Fù'llorie, notis ejus fub-
iunftam. IV. Lototh. Y y i tìì