S ä c . myde ipfüm indueret, & Regalem coro- enrfSgvKAtitria &<pctyq> xoaptisv'igL ir xe<pa,\riy. m u r a
I V . nam capiti ipfius imponeret. f^x c no<^ u yuxTOg ISàvy efi¿yuoiv 'éaQev TóJy avvììQw tivi. ó j'g
in fomms cum vidifler, mane cuidam ex ta- v 5 ^ m m m 1 ^
miliaribus indicavit. Ille perfpicuum effe *«*f To w w w e<p>j, >9 ¿uidey xmJfMTai\s
fomniu’m d ix i t , nec òbfcuri quidquam aut p^Se SpLcplSo.Aòv e%uv. oAtyav Si oiyccv i'ieAÖouo-£y
ambigui continere. Paucjs poftea diebus ^ g^-eev>}Adoy t 'wncp u r y 0! ecpopoi,
elapfis, ii qui ad res infpiciendas milli tue- ; BHa \ x „ n 0 f - Wk v
rant rediere, multa Barbarorum millia inter- * t * s koM cls t t
ìeóta effe nuntiantes. Quibus fidem habens txutnxSbLS» 9reied«$ Se 0 $tun\Qk> as <*.&<& ^>1-
Imperator, utpote qui feliciter admodum (piovi (jdpos ctvTov 5pctTHyòy, 1 ßxa iA ex xeyetpotovvieum
Magiftrum militise elegiffet, Impera- |j , , . v ,
Theodofius torem renuntiavit, & Imperii partem quam ™ lOvxAeyns f io i& s T * -mpe-
Valens rexerat, eidem adtribuit. E t ipfe j q Sùxe. Xj cliitos /xey étti t ’Ito-A/civ è^appuicnv exei-
quidem in Italiani reverfus eft: Theodofi- m ^ ^ y Ä s
um vero m Orientis partes quas regendas jgj v h
acceperat, direxit. Qui fimulatque Impe- d« o«u tIu> {¿c lv iA u c iy /©^tAafcay, th s t exxA>|-
rio potitus eft, ante omnia concordiam E c - rfifyf ctAAav ov/Mpavicts e7npL'c\Yi9r\y x.a.1
clefiarum reparare ftuduit , & Epifcopos x ~ , y . « / . / » x( ry
„ * _ .. - c ÜH oix6»ct5 riytuovicLs t-TnoxoKas ti$ r Kay-
Epìfcopos ditioms fuas Conftantinopolim evocavit. ao> f ■ /
Confianti- la enim h x c Imp erü Romani pars, Ariana *5 dpxfxm mtprtJyurin. ctw-nj> fxovri r
*TwZt. labe erat infeda : Occidentis vero partes ab ¡m SB m j owrHrAiftD AaCtis. ri yS \<?7ck&. ^
hoc morbo vacuse remanferant. Conftantinus yóo-a mtÌ77f5 gAÄlöa^t. SiéfjL&ivt. KööVfavrTios 7^',
enim Conftantini filiorum natu maximus, & £ 7^/* KövfavTiya-jiEudW •7tpvr^»ùixL'Uìit x a l K<av-
Conftans minimus natii, patris fidem acre- ^ r tfaLTpuet» TriTn1 ctxripcLTzii ììijiiligionem
intemeratam fervaverant. Valenti* ^ etti TTctAiy O vclXìvhviclvos 0 Trj$ éo-'tt«^15
nianus poftea Occidentalium partium Impe- ¿'i^tÌAaJe rito
rator, finceram pietatem retinuit.
C A P U T V I I .
K E $ A A A l O N Z'.
S ^ . r a - ■ Tiyg$ l 'i r ioti lu i i r p o c c ir c u T r is ’Apeiou <juu,p iotn<ts
Quinam fuennt tmqnes Art unte, fathoms r , /
nynvo.-ro.
O . . , n r o i e T t i n u c i t o èa o y TroMctyoOsK tIm) AaC>iy
r iE N T A L is vero Imperil p o r t iom u l-* ) ■ / r “ y \ » y
tis in locis hanc labem contraxit. Pri- tolutUo eSi^eno, Apeios t s yetg A A e^otrmo
enim A r iu s , Alexandria: qua: eft in Spelas Tris Aiytrxìicis •7rpi<rQuTspo$ ¿ r , 6 1 t tur
iE g y p to presbyter, impietatem fiiam illic (èAcLoxpr\piict.v ìywr\<Ji' x) Euo-g&oi ^ IlaTpótpiAói
profeihinavit. Eufebius ’ deiiide & Patro- ^ 'A é t o s oi H aAcawo i, itaì n « A m s * a ì T/niyó-
philus atque Aetius Pafeftmi ; & Paulinus 0; x a J Attoj , xeia i ©es' ,W Sj 5
ac Gregorius Phcenìces: Laodiceni i tem 5 ~ ~ r \ n* > am fflreK >
Theodotus & fncceffor ■ Georgius,
p i i hos denique Athanafius Se Narciffus Napiuwes 01 K iAntes, u c x a s Ast&eA>iee»&.
Cilices, male jaélis feminibus incrementum g^gS/Jg^y aTCeppuc^,’ EuoeCioì tb ©goywoi 01
praebuere. Eufebius quoque ac Theognius BiOwol, xctl Mì)vq<Pclv7ds o ’E^éVìoì, x, OeoShipos o
Bithyni , Menophantus Ephefius, ac Theo - ^ rigei»0»j ^ Mctgw o KctA^TbW, xctl g-n/jot mves
dorus Perinthius, aliique nonnulli ex T h ra - & n ' TK ®pcucns, ^tto y&xieis p m s Wmpioiy fai-
eia, fola improbitate infignesV ¡tixaniorum ^ A o S S u r i t e n u ¥ r Ù a,!m < rW r à'pfementem
rigare ac fbvere diutiffime per- ^ ^ ^ ^ A7rora5. ^ « ' » f e
leverarunt. His malis agricoiis, & levitas ~ o/ « *> / , », / n
Conftantii, & Valentis improbitas, pluri- BUI fi ^ O u « A * s
mum doHtùiit. Hanc igitur ob caufam 4 ° ^ ^ T n ou h d s f2a .
Theodofius Theodofius Epifcopos duntaxat Imperii fui o-iAeicts vki<jx.07tas ns t Kmga,vrnvywo\i9 ouv-
Meleùum Conftantinòpolim juffit convenire. Q u o ctOpoic&’iroq ^rpooi^t^gr. t'TC&^ri SÌ ¿(p/xom, wgrnenovit.
cum adveniffent ; erant autem centum & T^xoy^t iiottv gxctTov, Ttctpfijyvriai ¡jmSmcl ctuquinquaginta
: vetuit ne quis} ipfi renuntia- ^ r » » H . / ‘ ,/ ,« /
ret quifnam effet magnus Meletius. Eum ^ vu<70ti | ^ MgAgmo? |g | | «CvAe-m
enim ipfe ex fomnii fui r memoria volebat45 yetg Ix. t V ovvienti ftvni^rjs fMivvQwoci to y clvS^.
V a l e s i i A n n o t a t i o n e s .
f 1 #E « t izfbJKty ’AetxarXnp c o i . Reg.^]
i Tev-nu ¿it ntux ^ Ñon aflTentiòr Theodorito. Non
enim idcirco iblos Orientis Epifcopos ad Conftantinop.
Synodum evoca vit Theodofius, quod íblae Orientis pro*
vinciae hseretica labe in feé ìx eflènt: fèd eo quod cum
ipiè Imperator eflèt Orientis» Occidentales Epifcopos ad
fuam fynodum convocare non poterat, quippe qui fub
ipfius Imperio ac ditione conftituti non eflent.
V a r i o r u m .
a BeunXta. ] In hoc à ceteris fcriptóribus
diverfus abit Thcodoritus, quod aflèrat Theodofium prius
Barbaros ad Iftrum tanquam Magiftrum militum debella
le , quam Imperatorem creatum. Alii enim Autores,
V ié lo r , Socrates, ¿re. eum Sirmii Imperatorem con-
ftitutum, deinde contra Barbaros profedtum volunt. W-
Loroth.
tf \ireiSto e li t (¿ctmA&oy eîcrsAuAuÔgy oìxov c ltk ls
cymvos t S7n a } t 07m v o opuA os , t u s ¿ M u í
X i t fM cL-mr^Sy T a pteyct,Aa> M g A ê tjôb fZnç^<ASpaL-
fjdp* x c t l oìóv Tts 710.1S <J)iA07rc tTO g , X P °W A4* *
x p y à'gctà ‘JT’ctre/ r ev s '¿m A c ó ja u s y 'Z^g^uareTo
t í ¿ K5t TB (pi A<| X) o<pQa.Áfiou$ X) p^eiAíj ¿ çgpvct x,
r&tpcLXlubi % t <&<pa.vcc<m,ovcv Si%iciii‘ èS tiAa o* Se
^ tUo o-nJ/ìv w eìSe, (pjiAofppovijo-ct/^úí Xj tov¡
ctTtavTcti, jSôAéllcnxeC^ T fZ¡r%$K&f¿éwv
à i -mxí&S r ip ia n .
agnofcere* Cumque univerfus ille Epifco- SiEC.
porum ccetus in palatium veniffet, Impe- IV .
rator reliftis ceteris, ad magnum Meletium
accucurrit. A c velut filius patris amantiffi-
mus, poft longum temporis fpatium paterno
j confpe&u fruens, compledi eum coepit, ac
deofculari ejus oculos, labra, pe&us, caput,
& dextram quae ipfum coronaverat. V i -
fionem quoque quam in fomnis viderat, ei
narraviti Pofthaec cum reliquos etiam omnes
benigne excepiffet, hortatus eft, ut tanquam
IQpatres de rebus propofitis deliberarent;
K E H A A Í O N H .
Vies} $ Kû>yçavT7K«7r^A<i oviictdpoicdncnis àiiviSn.
KA T C/KÙW ^ TOY fifjeOYOV 0 T 1 Nct^iCtV^oy TÄ
r eA g u T a u c t '^oi/tctycti, dv KavgcLV'nvsToKu S l -
g7ç A j TütTí ’Ap&iXVlKCUS CLVtÍÍxtU/^JOS ^ Act(7Ç)»J/ti-
c tis* X) 'rtjy TB Géíoy A a o y t o u s ¿U c t> jeA n ts tiS c t p S ü v S l -
SbLOxctA i c u ? , ra s tb % 7n>íptvr\s e£a> 'xXcLw/xeviss
SypQodùVy X) Tris ÔAeÔdx» 'T ools eA &j$epàiv, d in a T
onipivriv exwlcu g^ o A iyw fieyocAyjY ¿L7re(pmv. r î -
^ 7oy /¿lay o S&os MgAgnos, X) t * f í^yoyct yiypx -
(pÓTCiV T <rx,ot o y 'GkiçâtymYos' t o s ^ <J>iActp^tct$
ctipopptcti Tepixo7Î{oY,n si exonAucmcv tIcu (u raöeoiy*
gCg^cticöffi Tûtf SèiolccTa Tpr\y>ticp t Kavçotvnvô
•koMas TSÇfieSpucLY. o\iy>v Se SiehQovms xpóvUj o
$ S£o$ MeAg7ïOi eli Tío; ctAu^oy fu r tm
TOLYTm T $ f V A o y u p a T e iA r iX fiT a v m T j
5+a ’^ iT otcp iO ii 3 tm iy ia 9e4S SC(pr¡pLÍcas. 43 Ti/aÓQíos S i o
C A P U T V I I I .
D e Concilio Confi an tin opolit ano.
D e g e b a t tunc temporis Conftanti- 5ocr- /
nopoli, is qui Nazianéum novi dime ì. 8. So*.
rexerat : & Arianorum blafpheiiiiæ fefe op- 1 P?« «*/»•
1 5 ponens, populum D e i Evangelicis pràdicaì- 7* 9*
tionibus imbuebat, oves vero à reliqüo
grege aberrantes requirebat, & ab exitiali
pabulo revocabat. Hoc modo gregem illum
ex modico magnum reddidit. Hunc cum
vidiffet Divinus Meletius, & eorum qiii
zo regulam condiderant, confilium probe nof-
fet : ambitionis enim præcidendæ caufá,
trañílationes Epifcoporum prohibuerant ¿
fanftiflîmum Gregorium in Epifcopatu Con-
ftantinopoieos confirmavit. Brevi poft tempore
divinus Meletius ad vi tarn doloris ex- MeletH oh-
i 5 pertem migravit* omnium qui dicendi h - nus‘
cuítate pollebant, funebribus orationibus
celebratus. Timotheus vero Alexandrinæ
V a l e s í i A n n o t a t i o n e s .
x N«&itv£i» m n XìvttZx im p u i c a J Cave credas Epi-
icopum Nazianzi his verbis defignari. Neque enim Gregorius
priuiquam ad Conftantinopolitanaz Ecclefias Epi-
feopatum promoveretur, Nazianzi Epiicopus fu it, fèd
tantum Coadjutor patris in Epifcopatu Nazianzeno, fine
ullo fuccefiìonis vinculo. Itaque poft mortem patris fui,
ex oppidb Nazianzo diiceflìt, ut ipfè teftdtur in Carmine
de vita fua; Fuit quidem hie error Rufìni, qui in libro
undecimo hiftoriae Ecclefiafticae cap. 9 , fcribit Gregorium
in locurrì patris fui Epifcopum Nazianzi fubro-
gatum, ac deinde Conftantinopolitanum Epifcopum fa-
£tum fuiflè. Sed eum errorem confutat Gregorius ipfe,
ut jam dixi. Quare hoc loco non pro Epiicopo,
fed pro Adjutore Epifcopalis Officii accipieridum eft.
Nifi malimus haec verba rèe nXmriute expònere non de
tempore quod pra?ceifit Epifcopàtum Conftantinopolitanum
Gregorii, fed de extremo illius vitse tempore. Nam
Gregorius cum iè Epifcopatu C . P. abdicaflet, fub extrema
v itx tempora Nazianzi Epifcopus fuit f . Atque hic
fenfus magis placet. Melius enim convenire videtur verbis
Theodòritù
1 T « xctvóyst jifäc6<p0rt)y~^ Intelligit Canonem X V . Con-
cilii Nicaeni, qui vetat Epifcopos, Presbyteros ac Diáconos
ex unä Edclefia in aliam transferri, Contra huric
Canonem Gregorius Naz , ab Epifcopatu Safimorum
tranflatus fueran ad Epifcopatum Conftantinopoléós. Quare
irrita erat ejus ordinatio, ut definiunt Cánones Nicx-
ni. Certe Occidentales Epifcopi earn improbafunt, ut do-
cet Epiftola Concilii Aquileienfis. Eam tarnen defendere
conatur Theodoritus, non abfurde.
3 T**«»9*»« ityn/nííqt] Sic etiam edidit Jacobus Sir-
mundus, male ut apparet. Nos ex MS. códice Henriqi
Savilii & exeditiöne Bafilienfi reftituimus Quá
emendatione nihil certius. Porro ex tot orationibus
qux in funere magni Meletii d iÄ x funt, unica hodie fu-
pereft oratio Gregorii Nyileni; in cujus initio rnentio-
nem facit aliorum qui ante ipfum in Ecclefiä perorave-
rant de laudibus ejufdem Meletii.
4 T i J | ] ' Fallitur hic Theodoritus. Non enim
Timotheus Maximum Cynicum ördinävit Epifcopum
Conftantinopoleos, fed Petrus, ut teftis eft Gregorius Naz.
in Carmine Iambico de vita fuá, qui tres Epifcopos ex JE-
g ypto mifit ad ¿am ordinationem peragendam, quemad-
V a r i ó r u m ¿
f Cave credas cum Valefio Gregorium extremo vitae
tempore Nazianzi epifcopum fuifle. Poft refignationem
enim fedis C . P. fe Arianzum, ubi natus eft, contulit, vi-
culum a Nazianzo haud longe diflitum, neque Ecclefix ifti-
us regimen iterum fufcepit; fed Eulalium amicum fuum
commendavit, qui in epifcopum ejus lo c i, ut ipfe tefta-
tur Epift. 225. (al. 3 6 J eieftus eft. W. Lototh.
a Ttynj^s©-— m¿fy/MP 7iv» Kiycipo7ov>iies J Falli hic Theo-
doritum obiervavit Valefius: Et fane toto hoc capire
verath caufam cur Greg. Nazianzenus Epifcopatui C. P.
renuntiaverit, minime attigit.: quse ita fe habuit. Maximus
ope Petri 8c Timothei Alexandrinorum Epifcoporum,
ab Occidentalibus Epifcopis litcras communicato-
nas acceperat, qui ob Melctii caufam Gregorio infenfi
¿rant. Meletius enim Gregorium ad Epifcopatum C . P.
evexerat; Occidentales autem Paulinum, utpote a Lucífero
fu a fu m p'artium Epifcopo ordinatum , pro vero E-
pifcopo Antiocheno habuerunt. Hinc difcidium inter
Orientales 8c Occidentales ortum, quod eo ufque procef-
fit, ut contra propria ipforum pa6t'a Orientales loco Meletii
Flavianum ordinarint, exclufo Paulino. Quod tamerf
minime approbavit Gregorius, qui mortuo Melecio, Paulinum
pro legitimo Epifcopo Antiocheno agnofcendum
éxiftimarit, ne Ecclefia ifta Schifmate ulterius diftrahere-
tur. Ita utrifque tarn Orientalibus quam Oqcidentali-
bus difplicuit Gregorius : adeoque in Oratione Valediáto-
ria, Orientem ScÒccidentem iq partes fciflum, ^c utrum-
que fibi infenfum queritur. Vid. Epiftolam Synodi A-
quileienfis in Concil. T om . 1. pag. 1007. 8c quae Orientales
C . P, congregati eidem rcfponderint : quae occur-
ric apud Theodoritum cap. feq. W. Lowth.
C C tjj$ ’AA í^ctV