96 D E P E T R O A N T I O C H E N O E P I S C O P O ,
- tus fuiflet. Idem quoque teftatur in epiftola 13. ad E- cumque fecutus Binius, adverlüs Petrum Fullonem An-
pifcopos Dardanix. ‘ Qua Synodo Calendionem idem tiochenum Epifcopum colle&as efle. dicunt anno Chrifti
: 4 expel!i fecit Aeaeius? Nihilominus eidem Petrum tarn 483. Confulatu Faufti viri. clariflimi. Atqui Petrus Fulló
* manifeftum hxreticum, ut eidem palam nec fc commu- qo anno nondum Antiochenam fedem invaferat. , Nam
* nicare prattenderet, fua paifus eft difpofitione fubftitui. Calehdio per virr> & calumniara depofitus eft anno le-
Sic enim locus ille fcribendus eft. Quo igitur modo lite- quente, qui fuit Ghrifti 484. ftatimque in ejüs íocum Peras
ab eo accepit Acacius, aut ad eum mi fit» fratrem ilium trus eft fubrogatus, ut ex eértiffimis teftimoniis Felicis
appellans ? Sic enim'legimus in epiftola illa Acacii ad Pe- a?,. Gelafii Romanorum Pontificum fuperius oftendimustrum
Fullonem. Poftremo, quid ineptius eft iis verbis Deinde quorfum Acacius Petrum Fullqnem iterum damnaquse
Ieguntur * in epiftola 3. Felicis Papse ad eundem Ful- l o re neceffe habebat, quem Simplicii Papx temporibus in
lonem, qua damnationis fententiam in eum contorquet. Cobftantinopolitana Synodo jam ante damnaverat, ' uc
‘ Etcnim fit in te hsec fixa damnatio á me, & ab. his qui fupra deiponftratum eft ex epiftola ipfius Acacii ad Siq>
‘ fub me conftituti Epifcopalcs fedes gubernare noicuntur, pliciurn Papam, 8c ex literis Felicis Paps ad univerfos
* & Acacio Gonftantinopolitante Ecclefias paftore, & vene- Presbyteros ,8c Archimandritas Conftantinopoli 8c per
* rabilibus Epifcopis ejus ju ri fubje&is, tanquam & ipfis Bithyniam refidentes? ,Quorfum item Felix neccfie ha-
* minime confientientibus,&c. Multa funt in his verbis qua: bebat Petrum Fullqnem fententia fua damnarc, qui jam
tolerari non poflunt. Primo enim hie mos non erat Pon- antea á Simplicio fuerat condemnatus? Quod fi quis retificum
Romanorum, u t Epifcoporum qui una cum ipfis ípondeat novum crimen Petri extitifte, ac proinde oin
Synodo coníederant, in decretis fuis ac íententiis men- pus fuiflé nova damnationcj pego novum ullum crimen
tronem ullam facerent. Certe hárte confuetudinem fuifle 20 admiffum, tune efle á Petro. Fullone. CÍáuftila enim illa,
Pontificum Romanorum Felix, ¡píe teftatur in epiftola fe- qui crucifixus es pro nobis, d ip -ante anqum C hrifti 483.
cunda ad univeríbsPresbyteros8c Archimandritas Conftan- & 484. á Petro Fullone adjc&a fuerat Trilagio. Nec in
tinopoli 8c per Bithyniam conftitutos, his verbis: ‘ Quo- tertia ejus reftitutione, fed poft primum enthronifmum»
* tiens intra Italiam propter Ecelefiafticas cauíás, prx- Leone Auguft. Imperium gubernante, addita fuerat p
* cipue fidei, colliguntur Domini íácerdotes, coníuetudo Petro, ut docet Theodorus Le& or in libro pr im o , 8c
* retinetur ut Succeflor Pracfuíurq Sedis A p oftolic* ex Theophanes in Chronico, & Cedrenus.
* perfona cun&orum totius Italia: íacerdotum, juxta fol-
‘ licitudinem Ecclefiarum fibi competentem cundía con-
* ftituat/ Quid quod Acacium fibi adjungit, quafi ejus C A P Ú T V.
’ fententiam in damnando Petro Antiocheno fecutus efle
videatur: omiflá raentione Simplicii Papaé, á quo idem " ^ J o t a n d u m porro eft .claufulam, illam á Petro Ful?
Petrus diu ante fuerat condemnatus, quemadmodum fu- 30 ’ lone adje&am hymno Trifagio, in Orientalibus Ecpra
docuimus. Cxterum notandum eft, in G r s c o textu clefiis perpetuo deinceps ufurpatam fuifie a Catholicis
hujus epiftola; longe aliam ícripturam haberi: fie enim íacerdotibus, licet Conftantinopolitana Ecclefia 8c plerxibi
Jegitur: y* nrxxyta/fdfn «5» mu y ¡y.Otúptms uíi-m ir*’ que Occidentalium, claufulam illam rejicerent. Certe
í/aoo, ¡(&i tuy y,sr ’ ¡poov roy eéngoXixoy S-píroy, & c . f Ephrarmius Patriarcha Antiochenus, quem Cathdlicum
Id e f t , H&c igitur tu i depofitio fix a f i t d me, & ab iis fuiflé ccnftat, adhuc fua s ta te paífim in omnibus Órienijui
mecum Apofiolicam fedem gubernare nofeuntur. Qua: tis Ecclefiis claufulam illam cani folitam efle teftatur in
verba .de Prcsbyteris 8c Epifcopis Cardinalibus potius epiftola ad Zenobium Scholafticum; nec u]lum diícidium
intelligenda funt, qui quafi Coadjutores quidam erant inter Orientales 8c Occidentales hujus rei caufaextitifle».
JRomani Pontificis» ut in quadam epiftola loquitur Pe- cum Orientales quidem hymnum illum Triíágium ad
I tu s Cluniacenfis. Dicet hic fortafle aliquis» eas epiftolas 40 Chriftum referrent: Occidentales vero eum referrent ad
Aon ex Gratco in Latinum fermonem efle tranflatas: fed Trinitatem. E x quo etiam convincitur falfitas epiftola-
Grx ca s potius ex Latinis fa<f>as videri: [Arque ita fenfit rum,quas fupra memoravi, Felicis fcilicet 8c. Acacii. Nam
Anaftafius Bibliothecarius in Prsfatione Colledaneorum, fi Petrus Fullo ob adjeftionem illius claufufe a Sede R o ad
Joannem Diaconum ita feribens: Nonnulla qua latine mana 8c Conftantinopolitana damnatus fuiflet, nunquam
fuerunt edita, latinitas fund¡tus mole oblivionis obruta de- profe&o appendix illa Triía gii retenta eflet ab Orientaliplorajfet,
nifi ex Gracorum fonte librorum hac haufia poft bus, nec Conftantinopolitani 8c reliqui Occidentales cómfitibundo
peftore refumfijfet: ficu t epifiolam Seat i papa Fe- municare deíriceps fuftfnuiflent Orientalibus, qui earn clau- .
lids in Petrum Antiochenum, fententiam proferentem dam- fulam retinebant. Adde quod ^ Avituá Vienrienfis Epi- ^
nationis.J ego vero in prcefentiarum id non inquiro. Hoc ícopus, in epiftola ad Gundobadum Burgundionum Rcgem,
tantum dico,etfi epiftolas illas demus ex Latino íermone in y o claufulam illam: qui crucifixus es propter nps, mifercre nobis,
Grx cum converfas efle, ne fie quidem á falfi nota 8c fu- ambabus, quod aiunt, ulnis ampleditur, 8c hsreticós cenípieione
liberari. Nam q u s fupra attulimus argumenta ad fe t eos qui illam rejicerent. Quod profe&o nunquam ab
convincendam earum falfitatem, in utramque partem va- Avito fa&um eífet, fi Petrus Fullo ob éjus claufuls adlent.
Et ha*c quidem adverfus epiftolas illas fupra memo- je&ioncm a Felice Papa in Romana Syqodo damnatus furatas
di&a fuíficiant. Nunc ad Synodos ipías venia mus, iflet. V ix it enim Avitus paulo poft témpora Felicis Papará
Conftantinopolitanam fcilicet ac Roraanam. Has Baronius Sedi Roman« addi&iflimus.
N O T M:
* In Epiftola tertia Felicis P P .] Hanc & firquencem Epifiolam Librariorum errore Felici infcrlptas, Simplicio Papa: revera tri-
buendas elle, muí tis contendit Pagius ad. ann. 478. n. 6 , ¿re. In his enim Papa ad Acacium ranquam ad amicum Se eadem
feeum in Fullone damnando fenciencem fcriblc: cum inter Felicem & Acacium nunquam conveneric: imo in prima Epifiola
quam Felix ad Acacium dedit, quefius eft Acacium á DcceíToribus luis literis iñeitatúm, velúc obftinato, filentio nihil quicquam
volnifle rcfcrre. W. Loivth.
t Ephramius— in Orientis Ecclefiis claufulam illam cdni folitam ejfe teftatur] Pagius ad ann. f r i . n. i ? , ex Sirmondi notis in
A v itum óHeryar, híec fálfo ab Ephratmio de Orientalibus fe rib i: Veteres enim omnes- fempet de Deo Trino, niiíquam de Filio
fo lo húnc Hymnum accepifie, quem & •tptaJíKoy ca de caula’ nuncupaffe: Przterea, Petrum Fullonem hanc claufulam adjéeiífiy
quo JDeum cum Theopafchitis cruciíixum aiTererec. W. Lo-wth.
+ ^ivitus in, Epiftola ad Gundobadum ] Avitum male de rebus Conftantinopoli geftis edoAum*. Epifiolam iftam icripGíTe, plu-
zibus oftendit Pagius, ibid. h i 1 1 , 12. W. Lowtkr
D E
SYNODIS ROMANIS
• IN Q . U I B U S D A M N A T U S E S T
A C A C I U S .
f C a p u t p r i m u m .'
H i s t o r i a m damnationis Acacii refle quidem
ac diligentiflime, ut folet, expofuit Baronius
m Annalibus Ecclefiafticis., Unum tamen eft
quod ejus diligentiam fugit. Neque enim a-
ntmadvertit Acacium à Felice Papa bis damnatum fuif-
fe. Sed neque Blondellus, qui Acacii Hiftoriara poft Ba-
romum retra&avit, in librd de primatu Ecclefi* id ob-
fervafle deprehenditifr. Et Baronio quidem danda eft venia,
quippe qui nullum habebat veterem Scriptorera, ex
quo iteratam hanc Acacii damnationem haurirc poflèt.
Blondellus vero excufari nullomodo poteft, qu ige fta de
nomine Acacii à Jacobo Sirmundo /edita ftudiofe legerat
in quibus diferre fcriptum habetur id quod dixi. Sic
enim loquitur Felix Papa in epiftola ad Vetranionem E-
pifcopum. ‘ Unde merito praedi&us Acacius, Apoftolic*
• Sedis. q u x nunc executnx utique fa-pe di&i Chalcedo-
nenhs Conciln pro fide Catholica tunc probati non de-
• fu it , iterata excommunicatione depulfus eft* ne per
• eum, quod abfit, nos quoque reddamur complices per-
À <!,torum' Noftrum igitur eft fedulo inquirere, quando
primum & quando iterum ab Apoftolica fede exeommu-
nicatus ruerit Acacius.
C i P l l T I I .
P » im u m quidem damnatus eft Acacius in SynodoRo-
£ mana quse coliefta eft anno Chrifti ,4 84. vin an tio &
Theodorico C o lt ad audiendam rattonem legationis Vita-
lis atque Mifent. Huic autero legationi caufam dederat
Joannes Atexandnnus Epifcopus. quem G r e c i qoidem
Tabennefiotam cognominant. eo quod effet ex itomelo
Tabenncnfium Monachorum, qui apud Canoputn Mona-
ftermm habebant jam inde ì Cyrilli Epifcopi temporibus:
Liberatus vero Talaiam perpetuo cognominat, vel Talai-
S P SèÌB fc" bit Baronius: Ego vero Thladiam
mallem irlcnbere. ,d eft Eunucbumf Ita enim Gre c i
appellare iòlent Spadones. Hic Joannes poft mortem T i-
mothei Salophacioli, à Cathplicis ordinatus eft Epifcopus
Alexandns.anno natalis Dominici 4 8 1 . Statimque poft
ordinationem fuam Synodicas literas ex more mifit ad
?.mphc.um Papam, & ad .Calendionem Epifcopum An-
v tiochix, ut ex Gelafio m geftis de.nomine A ca cii, 8c ex
Liberati Breviano didicimu?. Ad Acacium vero Conftan-
tinopohtanum Epifcopum Synodicas mittere neelexit feu
quod am ia t e Hilli magiftri. officiorum nimis confideret,
leu quod jam dm antea infenfus erat Acacio, ut innuit
Liberatus. Ea res Acacii animum graviter cotaimovit;
q u if e a Joanne defpe&um videns, Imperatoris animum
adverfus eum exafperavit, minus idotìeum Epifcopatui
Alexandrine eum efle dicens, qui olirn de Ecclefia exirc
yoluiflet, 8c Timotheo Salofaciolo fuafiifet, ut nomen
Diofcor. facris diptychis infereret: ad h * c perjurii reum
efie affirmans, quippe qui juraflet olim Imperatori, nUn-
quam le Alexandrmam fedem ambiturum. Petrum vero
Moggum magli idoneum efle Epifcopatui aflerebat, ut-
*>ote gratum atque acceptum populo. Alcxandrinorum:
ejuique opera Ecclefias urbis Alexantfrin* ac totius JE-
gyp ti ad unitateni reduci pofle. His addu&us Imperator
Zeno, fenpuf primo litteras ad Simpliciurn Papam per
Uranium fubadjuvam, 'quibus Joannem fiipra memora-
tum, tanquam perjurii reum, quod quidem Acacio edam
Epifcopo notum efle perhibebat, facerdotio judicabat in-
Satms autem elTe dicebat, ut ad procurandam
Eccleiìarum wEgypti unitatem atque coheordiam,- Petrus
m rem fedem.reftitueretur. His Imperator» literis «cminio
rem r '01“ 5 ? ui J“ nnis Apocrifarios in com-'
ria T a confi™“ '■C'P" C' ' jUrq" e ordÌM«o ” «'” f c n -
cÓ „™ Jä“ parato» erat, pedem repreffit, ne
contra Imperatore teftimoninm quidqnam prséproóere
•pS m ì a P etn , eum utpote harreticum 8c ab hsreticis Doftula/nm
o "''-• poflè, nec debere reftitui, quippe qui Apoftólico iudi’
nfit e t Z “Ì m, PrÌftr err" C permanerei!
Uanum E n f r P 1US ■'teras ad Acacium litanum Epifcopum. quie etiamnum extanct. “ nHftaarnutmin orpitoe--
rarum menno, fit in libello citation«, per Vitalem ac Mi
fennm legates ad Acacium direito. A t Zeno^ cnm id
a “ s b t in I f t ì r d CUpKbat’ re!‘,ituti<>K “ fcilicet R e tr i, fibi
a Simplicio denegatum v.deret, graaiter offenfua eft
teftatur Gelafius in Egeftis de n om t e t
cacti. Spreta igitur refponfione Simplicii Papa; fermiti
10 fttlemrgT t ? Uu“ m ^ P * i 8c. ad Apollomuftì Adgn-
ler C? ' p r JoaMcln. « urbe. Alexàndrina exlel-
ìm r e at T VOT.m F^ * 1' fedc “ llocarent. Ha .
Ànoe r r Sj ,en s Am“ A1>b“ . & qui cnm ilio erant
Hnnc i m l f ’ ' A f regia ^ “ andriam detnlerunt.
Hanc tn modum ejeftus Joannes, Romam ad Simpliciurn
fc contultt, ut ejus ope ac fuffragio priftmam fedem re-
cuperaret. A c . Simplicius quidem Papa eum benitfne, u ti
ftimWd “ “ p" - & adicum omnì ope juvandum ac ré-
teuendum, . promptem fc ac paratem exhibuitf Verum
totali morte preceptus. totem illnd negotium ^ucceflbrf
ao l Z l C n Z " ‘ ™ ? r ' 1 Mòrt“ ° Si™p|id“ PaPU uuuo
ftboimr T “ ” ‘t8i- oCaiÌUS FcIiX in 'j»s l0“ m «*-
r S 1 Ir x P P 'ra a a ord’naI]°nis folemnia.m
celeberrimo Conventu Epifcoporum totius Itali*, Joannes
Alexandria« Epifcopus libellum obtulit, varia adver-
ius Acacium Crjminationis capita condnentem. Felix iei-
tur ex confflto Epifcoporum. legationem ad Zenonent
Imperatorem minti decernit. E lc a i ad id munus obeun-
dum Vitalis ac Mtfenus Epifcopi, eumqné bis Pelix de-
fenfor Ecclefia; Romana:, perituri ab Imperatore, primo
quidem ut Chalcedouenfe Concilium firmaretur: deinde'
'e r o ut Petrus tanquam bireticns ex Alexandrina pelle-
retur Ecclefia : utque Acacius Romam mitteretur, libello’
Joannis Alexandnni refponfurus, quemadmodam fcribit
Evagnus tn bbro tertio Hiftori* Ecelefiafticai. Extant
bodieque epiftola: dua: Felicis Bapa: ad Zcnonem Augu-
ftum, quas Vitalis & Mifenus Epifcopi fécum deiulerunt,
» ¡ , 1 . - 1 id quod fupra dixi. Mud autem in
primis obfervandum eft, quod cum in fupradiait literìt
helix omm ftudio ab Imperatore contendat, ut Petrus de
Alexandrina fede éxturbetur, de Joanhe tamen in fuum lo-
J cum redimendo ne verbum quidem ullum dicit. Quod'
quidem prudenti cohfilio.a Felice fa&um effe fufpicor, ne '
Imperator Joanms nomitìe offenderetur. Invifus enim
erat Zenom Joannes, tum pb admiifum perjurium, ut jam
dixi, tum ob amicitiam q u * ci cum Hilio intercédebat.
warn & ante. Epifcopatum Joannes cura effet Ofecono-
mus Ecclefi* Alexandrin*, & omnium Ecclefiafuro redi-
tus ac pecunias adminiftrarer, multa munera ad Hillum
Magiftrum officiorum miferat, quibus ejus gratiam ae fuf-
fragmm fibi compararet. Et pofteaquam Epifcópatu de-
60 je&us fuiflèt, eundem Hillum adicrat Antiochi», de rebus1
iuis cum eo collocutufus, ut fcribit Liberatus in Breviar
i ^ etÌ ertLnt Praetf rca ¡idem Legati Sedis Apoftolic*,-
literas Felicis Paps ad Acacium ,' quibus cum admoijebat
Felix,-'