z 7 o E V A G R 1 1 S .
Sa c . Scripfit auteto cum alia plurima, multiplici
V . militate referta: turn ad celeberrimum
Cyrillum nonnulla, ex quibus manifefte
colligitur, ilium iildem temporibus quibus
admirandum Cyrillum, floruiife. Sed quo-
niam haec, quantum fieri poteft, exornare
contendo, prodeat jam in medium Syne«-
Cyrm ^ us Cyrenenfis, qui fui nominis claritate
hiftoriam noftram illuftret. Hie igitur Sy-
nefius , turn reliquis diiciplinis excultus
fuit, turn in philofophia adeo excelluit, ut
admirationi eflet etiam Chriftianis, his fci-
licet qui neque o d io , neque gratia addu-
¿ t i, de rebus judicare folent. Perfuadent
igitur illi, ut falutaris regeneration is lava-
crum perciperet, & facerdotii jugum fub-
iret, tametfi refurre&ionis doftrinam non-
dum fufcepiflet, neque ita fentire vellet :
reéte omnino conjicientes, ad reliquas ejus
viri virtutes ifta effe acceiTura, cum divina
gratia nihil imperfeftum habere fufti-
neat. Nec fpes eos fefellit. Qualis enim
& quantus exftiterit, abunde teftaritur, turn
Epiftolae poft fufceptam facerdotii dignitatem
eleganter & do&e ab eo confcrip-
tae, tum oratio quam dixit eidem Imperatori
Theodofio, turn quicumque ejus libri
admodum utiles circumferuntur.
C H O L A S T I C i
^ ícctA A S » y eyp cLT^ocj S ' q u o clvT gS t ihW a ¡cSj'
X a \ i T t g p . ) 7là oYìS í[AT V tecL ' y e y ^ C ^ A f
'Q&S KvptWov Tov cLolfo/Aov f à>*
S í í x w t o t j T a S w x w í t * a o V A X fiÁ a a q «reís %povoi$.
5 m u r a (xa ce$ SbvccTov t7nvovffyiC¡¡> <J>gp’e
x a ¡ a X u n é a i o s o Kvp*ivouo$ e$ fiíG v v v\xeto»» TÍ¡Í oi - a
x e to c pivíijuif x oa p tlicm v r h o 2 j& \ ' c f y v , v r o $ o X u n -
<nos nv Tct ¿A A c t •íra y^c. A o y io sm <P t\oa v (p ía .t
S í o orras í$ t o k x p o fg cT v y ífy\<Txy¡oiV9 a s x c u n a y n
i o X pm cL v a v ^cw fj.oLod'w cq » TQV [ ¿ ‘A '©£20*7r a0 eí a ft
ctv*n7ra0e<qt, x& v o v T a v t a o p a fd ju A . 7 n tG o u jt S * où»
a v Tov Tris QoútyptáSbtg 1 tíAÁiJyin<rías k£ta9vvai, i
xcLt r b £ ú y v tU s ¡epa<ruoti$ v 7 n \G H v y * ou7 ra t ov ¿
A o y> y r r í s k v A tp x ( ñ a s /©^.Xs^óyt^voi', o vSe
1 5 ( e iv éOéAovfér A J d u C o Á a s 6ó / x a A a <¡o¿gurot/¿g-
m , a s t o a s r k v S p o s t c u s e^ í t a i
«jecuto., T i í s 3 e ¡u s x * P l70S eX eiV
CLViXOffyW ^Ctl O s x í'^'íV&tlRX'V TUS gA'TT í^ í. 010$
•y á g x A i o o v s y e y > n , •n x/Mipioum fÁfo & ¡ x o j u ^ a s
2 0 c t¿T a f x a l \ o y í a $ {¿u t a t le u ‘líp a a v v lt o rm 7 n \ v \ix i-
yccf i7n<¡Q\ooj, 3 o , t í Trgós c lv to v QíoSÓijiov ^ p o tr - k
( p a v t jv x o s A ó y s , oatt T a y gxetvou X W & v ^Péf í ^)
•n o t a y .
C A P U T X V l . K e í a a a i o n i r .
Quomodo divinus Ignatius ab urbe Roma d e - O im s o®ío(p¿pos ’ I¡vatios ex 'Papons ctvcLXopuoÒìt$9
por tat us, Antiochia depofitm fit. (deoSoala \y 'Avtiox^^ X3^Tg0>/.
Eo d e m tempore, ut Joannes Rhetor
cum aliis pluribus fcriptum reliquit.
b>_jpO 'ts x & i * I y v ¿ T io $ o y é rm e n o s ) 4 cos ‘ l a d m b 4
Taf *P«Topi a u u è r ép o i5 rp^Tcq, Ivre tS íí y *
V a l e s t i A n n o t a t i o n e s .
roìum Epifcopum Antiochenum in epiftola ad Zenobium
Scholafticum, quam refert Photius in Bibliotheca. Ubi
eum Alexandrinum genere fuiife d ic it, J8c apud Epffcopos
ipfos venerabilem : ’AtefytrJfriiis A* oùt»« w to mu r tk
aótftptvmf c¿JífífAos.
1 nxÁtyyttmcti í^wj¡ivi(j] Quantum quidem ex bis & Pequen
tibus verbis colligitur, exiftimaflè videtur Evagrius
Synefium uno eodemque tempore baptizatum & ad Epi-
fcopale manus promotum fuiffe. Quod tamen falium
effe, multis argumentis convincit Petavius in notis ad Synefium
pag. 2. & 3. Evagrium tamen iècutus eft Photius
in Bibliotheca & Nicephorus in lib. 14» Quanquam Ni-
cephorus non uno eodemque tempore utrumque facra-
roentum à Synefio perceptum eiTe dicit; fed cum jam
ei periuafiffet Theophilus ut baptifmum Chriftianorum
fufeiperet, poftea conatum efiè eidem perfuadere u t Epi-
fcopale munus capefferet. im-m ìmtgéjln> ¡tut 1i rSs ìtpwm»jjs
¿MttOI olift&CU / C & < r '
2 Oüotí roí A«j9» ras ¿y«fw(rs»í Plerof-
que id fibi perfuafiffe video, Synefium tunc cum à Prole-
maidenfibus eleélus eft Epifcopus, refurre&ionem corpo-
rum nequáquam credidiflfe. Id tamen verum non elle
teftatur ipfe Synefius in epift. 10 5 .quam fcripfit ad Euop-
tium fratrem, qui tum erat Alexandriac. Ubi caufas affert
cur Epifcopatum fibi delatum fufeipere non polfit. Prima
eft, uxor, à cujus confortio divelli non poterat. Altera eft,
c'orporum refurreftio. De qua 'quid fentiaf, declarat bis
verbis, t iù> H & % > etictfv.ni it^yi n xeti cterippuTti
tìyqyjeij, ¡ceti froXXS ¡Íce rtZi mu yfrjfìovc, ■ùaroXfyinv ¿LooÀoyì)-
<mf, id eft, Decantamin illam refurreitionem facrum quid-
ftarn & arcanum arbitrar, longeque abfum ab vulgi comprobandis
opinionibus. Non igitur reiurre&ionefn mórtuo-
rum negabat penitus Synefius; fed eam cum Platonicis
atque Origene exponebat. Csterum Baronius ad annum
Cbrifti 410. cunéta illa quae à Synefio dicuntur in hac
epiftola, tam de uxore retinenda, quam de mortuorum
refurreélione, non ièrio dici cenfet, fed fièle atque emulate,
ut Epifcopatus onus declinarci. Verum hanc Baronii
fententiam merito improbavit Petavius. Multo enim vc-
rifimilius effe-dicit, Synefium hsec ad fratrem fuum icri-
pfiffe, ficut tunc fentiebat. Poftea vero à Theophilo aut
aliis Sacerdotihus edoètum, antequam Epifcopus fierer,
veram de refurreélione fententiam amplexum elle. Verum
hanc quseftionem fufe examinavit Lucas Holftenius
peculiari differtatione, quam in gratiam ftudioforum, ad
calcem Annotationum noftrarum edidimus. Imerim mo-
nendus eft L e è lo r , in hujus capitis titulo & in Bibliotheca
Photii errorem e fiè , ubi Synefius Cyrenarum Epi-
feopus dicitur. Fuit quidem Synefius patria Cyrenxus ;
Sed Epifcopus fuit Ptolemaidis quae urbs eft in Gyrenaica.
3 7c ®©ì etimi ® u iÌ n o r aa&o-femrni^i] Intelligit ora-
tionem de regno. Quae tamen non Theodofio juniori, ièd
Arcadio dièta eft, anno Chrifti quadringentefimo, hoc eft
decem annis antequam Synefius Epifcopatum fufeepiffet,
u t reèle obfervavit Dionyfius Petavius in notis ad oratio-
nem illam Synefii.
4 ¡2s 'la'¿iijt tiS pime*] Hujus Joannis Rhctoris Hifto-
riam faepius laudat Evagrius in fequentibus libris. Verbi
gratia in cap. 12. libri fecundi, & in cap. 10. ac vicefimo
oètavo libri tertii, & in cap. 6. libri 4 . Longe autem dij
verfus eft ab ilio Joanne cujus mentionem facit Evagfi-
us in cap. ultimo libri quinti. Hic enim Hiftoriam rcs
V a r i o r u m .
a'Sw im© ^ Syn^ìu s , natione èEgyptius, genere Pen-
tapolitanus, urbe Cyrenaeus, cultu primum Gentilis, Scho-
la Philofophus Platonicus, ordinatus eft Epifcopus Ptolemaidis
à Theophilo Patriarcha Alexandrino, circa ann.
4 10 . Q u ii Cave Val. I . pag. 299. Quo anno obicrit incompertum.
Philofophia magiftra ufus eft inprimis Hy-
patia, de qua Socrares lib. V I I . cap. 15.
b T ó n xctì ‘\yvctv®' ] Tranflatio h a c Reliquiarum Svignata
Antiocheni, faèla eft anno 438, ut fcribit Ant.
Pagi ad eum annum, n, 3.
E C C L E S I A S T I C A H l S t O R I A Lib. I. t 7 i
a 015 eG v ten TO5 - r i i è ^ x à s y c - divinus Ignatius, qui ficut optaverat, fe- s * c .
S o t Taf r i i 'Pcùfuti iy tp 3 ló.Tpu, * a ì a /# . rarum ventres in amphitheatro urbis Romae V .
aJ^oiipm ó^oV, a 'z sp ji Pr0 tumuio habuit : cum robuftiora ejus
I r io ) ’AtTióxpu in t ìu f i iS q , ’ ¿ 1 Tot ustAou(S ia óffa *IU* fuP«fuerant, Antiochiam depor-
WL/miìicia (U ìto tiU to ) m \ \ tiis fe p o , ypóms. 1 tata & “ cemeterio collocata fuiffent,
i ' ¿ Z n b / d t m 70'J m r cL y S J Ìm © e o i ' t o , “ P° anniS tra,; fla tu s e f t = c um D c u S
ip m ~ , optimus maximus Theodofió id fuueeflif-
©ea^por n ufo, ra v r* *« , fet, ut Deiftrum Martyre[n ^
3 «reis dèUAow avuM jov, j To^iok toi$ ’fài^CAois afficeret, utque templum jampridem d x -
àvopuir), TcS à 0AoCPapa xeù pcAprupi clvaGì Ìvoci' x, nioniis confecratum, quod incols Tychae-
<711X0$ 6[)xyyis 9 x x i t ì /j&jjo$ xyioy r a *lyvxTia i o um nominabanr, fortiffimo v ig o r i ac Mar-
«re tfaAcq t v x <£ov yeyiye, «ra» Upav clvtoS Aet- ^ dedicaret. Itaque quod olim fuerat de- Igmlìi
B mòri. H m « f a g ■ ■ ■ ■ ■ fa.aum teroplum w m
. i > . ! . & i lm x<ies beati Ignatn, cum facra eius
oX ^ s ^ * p t o T iià p o o ^0ev- reliquia ingenti pompa curru in utbem in.
-roiv. over xar S)tpwnAas coprì) jcaì oruriSipcos veftae & in tempio depofitse eflent. Quam
tppotnu»! foéxpii ¡tp^ f ■nXSroui, orpòi m fitya.- I ; <* caufam publica feftivitas quotaiinis ad
Aoorpeora'vsp» t » l'egpip^ou Tpyiy>óoo m ó t tu , ¡Pel- no(Ira “ (i5“ «.K'BP'>',a communi totius popiili
4 0» « * H 1 mS™ B B ^5 ®«<T B B H B quam Gregorius ejufdem
\ ~ . , » , , loci Epilcopus, longe adhuc roagnificentiom
s H * y , « mpt®™, I8\,ot- rcm reddidit. Hsec idcirco illic fafla funt,
,os p&p y o .g o a .\m pm , n S a ^ y ì i s T V & m s , q u o d D e u s S an Sorum reliquias jam exh in c
a.tut, jtar fta,<ntófJ)/,oi, ¡v uS« pòri o Aa.<p,M@> zo hoaore afficiat. N a m fu lianus q u id em fee-
5 ’A m fA m , ó epatite * a ì .¡je jp iira a v ' t l ù K a - ^ « tu s ille ac De o inviius tyrannus, cum
p z K Ì n , ¡ x < n > è iK \ S , t i h lu iA T o T 2 0CIO1A.U Daphnsus A p o llo , qui Caftalium fontem
. ? «/ D I./, H H H H I > prò voce atque oraculo habebat. confidenti s. BaivU XPWP>*(°pdp,<», B « W r J * y ,o u w n m n i m peratori refpondere non poffetj eo quodM.„ZjU>
y e m w , -npt^ fiemUéoi t 'o , Ìyior. fan aiffim u s B abyla d e p roxim o o s ei pen itu s '
V a l e s t i A n n o t a t i o n e s .
rum geftarum ieripferat ab extremis, temporibus Juftinia-
ni ulque ad Principatum Mauritii, ut ibidem tellatur E-
vagrius. Prior autem ille Joannes, res Theodofii junioris
& Leonis ac Zenonis Principatu geftas expofuerat, ut
colligitur ex iis quae ex Joanne ilio dcfumpfit Evagrius,
E t in ruina Antiochiae q u z contigit anno Juftini fènioris
n o n o , Hiftoriam fuam clauferat, ut fcribit Evagrius.
Prseterea Joannes ille quem pofteriore loco nominavi, patria
fu it Epiphanienfis. Evagrius enim in cap. citato lib.
y . eum civem fuum & cognatum appellai. Fuit autem
Evagrius domo Epiphanienfis, ut in prolegomenis often-
dimus. Joannes vero Rhetor, cujus hoc loco meminit
Evagrius, fi conjìcere licet, videtur mihi fuiffe Antioche-
nus. Etenim quxeumque ex ilio citat Evagrius nofter,
ad Antiochcnam urbem pertinent. H s c idcirco fufius ann
o ta v i, ut errorem Joannis Voflii emendarem, qui in
Commentario iuo de Hiftoricis G r x c is , hos duos Joannes
inter íe confudit.
i 'E , tu xetÁouf¿íie* Obfcuritas & prava diftinèlio
hujus loci, primo Nicephorum, ac deinde Chri-
ftophorionum in errorem induxit. Obicuritas autem ex
eo nata eft, quod Evagrius nofter more fuo, nimis multa
in unam eamdemque periodum inclufit, qux in plu.
res periodos eraut dividenda. Deinde poft vocem xm/a v
mpiM pronenda eft diftinèlio, quod non viderunt Nicephorus
& Chriftophorfonus. Putavit igitur Nicephorus,
Ignatn reliquias Theodofii junioris temporibus Roma
Conftantinopolim perlatas fu iffc, & juffu ejufdem Impe-
ratoris Antiochiam deportatas, illic in ccemeterio effe de-
pofitas. Quod eft falfiifimum. Diu enim ante Theodofii
junioris principatum, reliquis Ignatii Martyris depo-
fi t s erant in ccemeterio urbis An tiochix , ut diferte teftatur
Hieronymus in libro de Scriptoribus Ecclefiafticis, ubi
de Ignatio h x c habet. Reliquia corporis ejus Antiochia ja -
cent extra portam Daphniticam in ccemeterio. Non igitur
Roma Conftantinopolim, ac dcindc Antiochiam, reliquias
Ignatii tranftulit Theodoiius junior, fed ex ccemeterio
quod erat extra portas urbis Antiochi«, eas in urbem dep
o r ta v i. Ita certe hùnc Evagrii locum intellexit Mufcu-
lu s , ut e x interpretatione ejus apparet. Sic enim vertit:
Tunc & divinus Ignatius, pofteaquam ficuti voluerat, be-
ftiarum ventres fepultura loco in amphitheatro Romano confecutus,
& ojfa illiut qua tanquam robuftiora relicia fue -
rant a beftiis, Antiochiam deportata, & in ccemeterio condita
ejfent, multo poft tempore per Theodofium transfertur,
& c . Videtur autem Mufculus expunxifle articulum à ,
u t totus ' locus conftruatur hoc modo : mi$ì recQu» i%>ixvg
ctmxofAu&t) ¡¿pc. Quod equidem valde probo»
x Tay ®to<póge)v'] Cognomentum hoc videtur fuifle beati
Ignatii. Idque e x eo colligitur, quod omnibus ejus epi-
ftolis hunc titulum prxfìxum legimus, 'Ij^wn©- ò xctì Qio-
<póp©-. Ignatius qui & Theophorus. In Martyrio beati
Ignatii quod edidit Jacobus Uflèrius Armachanus, ipjfe
Ignatius feiè Theophorum appellar coram Imperatore
Trajano. Et interrogatus, qui effet Theophorus, refpon-
dit : Is qui Chriftum geftat in peèlorc.
3 Gentiles fingulis civitatibus fuos genios tribuebant,
eilque tempia exftruebant, q u s G r s c e T t ^ * veì
Tv% m dicebantur, ut notavi ad librum nonum Hiftorix Ec-
clefiaftics Eufcbii. Templum Genii publici urbis Antioc
h i* memorat Ammianus Marcellinus in lib. 23. p .238.
quod Julianus in Mifbpogone to r 5$ ¡tgji appellai;
4 'E*£Ì5ìv ti%t] In optimo codice Fiorentino icriptuni
eft t i fa i , quod magis placet. Quamquam alterutra v ox
videtur fuperfiuat Utrumque enim vocabulum idem figni-
ficat- Quamobrem Chriftophorfonus utrumque adverbi-
um in verfione fua expofuit hoc modo. Ifta propterea in
eo loco fa lla fuerunt, quod Deus facras Sancì or h?» fuorum
memorias ibi coli honorarique voluit. Ego vero ’hS-ti ali-
quid amplius lignificare exiftimo; Abbine feilieet, quali
iv^tih ¡¡hi diceres. Certe Helychius aie* ctiiitti exponit
& sx TvoTov. Senfus igitur e l i , Deum velie, ut Sanèlo-
rum Reliquia jam ab h o c feculo honorCntur. Certe E-
vagrius h x c adverbia ìxtWn n ifi fimul jungere folet, ut
in libro i r . cap. V . fub finem.
5 T«y KetfuPilew] Caftalium fontem intelligit. De quo
Ammianus Marcellinus, Gregorius Nazianzenus, aliique
multa fcripferunt. Verba Gregorii ex fecunda inveétiva
in Julianum.hsc funt. iteti.ty i KajwAies nnyt)rrt\ xetìnyZj
xctì ufòif tftì où /tytimoófS/ioi, ¿tXP.cc y.iui&poi. natiti òtiSfictf
¿¿(firn©* ò 'AftoXXay oc ¿tin 3 A óe/pin <pvjìv, qjpc. Ad q u *
Gregorii v erba, vide fi placet, ea q u * notat Scholiaftes
Nonnus cap. 14. H x c non moncrem, nifi animadvertifc
fem utrumque interpretem id n o a vidifiè.
V a r i O R UM*
a T¿t<pui~j Legendum r¿<p»i. W. Lototh.