De Steel is buigzaam, onbehaard, 4 a 6 cM. lang, tenger,
gelijk, recht of flauw gebogen, gevuld, later hol, eenkleurig
met den hoed maar donkerder, roodachtig en donzig van
onderen, de top is licht berijpt.
De plaatjes zijn breed, vuilwit, weinig talrijk, aangegroeid
en afloopend.
Het vleesch riekt evenals CI. odora of viridis sterk naar
anijs, is Avaterig, AA’it Avanneer het droog is en smaakt aangenaam,
de zAvam is niet gezocht, doch wordt als kruiderij
Avel gebruikt.
Op beschaduAvde plekken tusschen mos of in grasperken
gedurende zomer en herfst, overal en voornamelijk onder
dennen en sparreboomen te A’inden.
25. CI. obsoleta (Fr.) afgeleid van obsoletus of A’ersleten,
zinspelend op de Aveinig te lierkennen kleur.
Syn. : Ag. sebaceus-Pers., Ag. mustellinus-Sclium.
De hoed is weinig vleezig, eerst bol, bijna bultig, dan vlak
en ingedrukt, zacht, giad, onbehaard, waterachtig, bleek
loodkleurig of geelbruin met rooden tin t in A’ochtigen
Staat, geel AA’it in drogen toestand, 2 ä, 3 cM. breed.
De Steel is gevuld, later hol, buigzaam, dikwijls ineen-
gedrongen, recht, bepoederd aan den top, dikAvijls donzig
A-an onderen, Avitachtig, soms roodachtig, 3 cM. lang.
De plaatjes zijn talrijk, breed, bijna halfrond, een AVeinig
aangegroeid, witachtig.
ZAvak naar anijs riekend, eetbaar.
Gedurende het najaar in dennenbosschen en längs Avegen
op zandigen bodem te vinden, niet aigemeen.
26. CI. tortilis (Fr.) a fg e le id v a n tortillis o f g e k rom d ,
tengCA-olge v a n d e n g e b o g e n s te e l.
De hoed is vliezig, bol, dan vlak, het midden ingedrukt,
onregelmatig, roodkleurig of roestkleurig met bruine streepen
van uit het middenpunt, nauwelijks 1 cM. breed.
De steel is gedraaid, teer, roestkleurig, 1 cM. lang.
De plaatjes zijn dik, bolrond, aangegroeid, licht vleesch-
kleurig. Zij komt op beschaduwde plekken, längs Avegen,
op w o r te ls A’a n b o om e n g e d u r e n d e h e t n a j a a r o v e r a l z o d e v
o rm e n d A’o o r.
27. CI. laccata (Fr.) afgeleid van lacca, een A’roegere
naam voor planten die tegenwoordig to t het geslacht
Phytolacca behooren en waarvan de vruchten een purper-
kleurig sap bevatten en zulks naar aanleiding der kleur
van den hoed.
S y n .: Ag. laccatus-Scop., Ag. amethysteus-BulL, Laccaria
laccata (volgens Costantin).
De hoed is bijna vliezig, halfrond, regelmatig, dan bol,
ingedrukt in het midden, de rand meer of minder gegolfd,
droog, gCAA’oonlijk schubbig of meelachtig, somtijds giad,
AA’aterachtig, de kleur is zeer verschillend. Zij kan geheel
A’iolet zijn, onder werdend is de hoed okerkleurig of roodach-
tig terwijl Steel en plaatjes violet blijven. Ook komt het voor
dat hoed en steel rood zijn met rose plaatjes, 2 a 6 cM. breed.
De s te e l is 2 a 8 cM. la n g , g e lijk , som s ie ts g e b o g e n ,
k rom , k n o b b e lig , boA’e n a a n gezAvollen, a a n d e n \-o e t d u n n e r .
g e v u ld , l a t e r h o l, gCAvoonlijk e e n k le u r ig m e t d e n h o e d en
v a n o n d e r e n m e t e e n w it of v io le tk le iir ig d o n s b e d e k t.
De plaatjes zijn talrijk, dik, aangegroeid of licht afloopend,
meer of minder donker violet gekleurd en eindelijk Avit
bepoederd.
Het vleesch is dun, violet of roodachtig zooals de plaatjes.
De sporen zijn ijzerkleurig en eiA’ormig.
De r e u k is g o e d , d e zAvam is e e tb a a r m a a r om haar
w e in ig e v le e s c h n i e t g e z o c h t, m e n v i n d t h a a r z e e r a ig e m
e e n in b o s s c h e n o p b e s c h a d uw d e e n o p e n p le k k e n , d ik Avijls
a a n d e n A’o e t A’a n b o om e n , e e n z a am ■ o f in tr o e p e n
g e d u r e n d e z om e r e n h e r f s t d o o r h e t g e h e e le la n d .
28. CI. splendens (Pers.)
De hoed is iets vleezig, vlak trechtervormig, kaal, glanzig,
is bel-geelachtig, 5 a 6 cM. breed.
De Steel is vast, kaal, gelijk van kleur met den hoed.
De plaatjes zijn lang afloopend, opeen gedrongen, on-
verdeeld Avit.