Tot het bergen der gevonden zwammen behoeft men
in de allereerste plaats een maiidje ; de in den handel
voorkomende vischmandjes, die aan een riem kunnen
gedragen worden, bevalleii mij uitstekend daar zij tevens
gemaüvelijk op het stnur van een rijwiel kunnen bevestigd
worden.
Verder eenig vloei of ander papier to t het maken aud
zakjes, een klein schopje met körten steel en een mes.
Bij het vinden van een ZAA'am, iioteert men of zij in
een Aveiland of bosch is aangetroffen en zoo een bosch de
Aundplaats is, tevens den naam der aldaar groeiende boomen
als ook of zij op den grond dan wel op een boom-
stroiik A'oorkAA'am. Kennis omtrent wortel of volva is een
eerste vereischte en voorzichtig uitgraven noodzakelijk.
Daar sommige bizouderheden, die ter bestemming moeten
leiden, alleen bij jonge exemplaren te zien zijn, is het raad-
zaam zAvammen van verschillenden leeftijd te nemen.
Kleverigheid is ook een kenmerk voor sommige soorten
en daarom moet dit eveneens ter plaatse genoteerd worden,
daar zulks bij de tehuiskomst misschieu niet meer zoo
goed te zien zou kunnen zijn. Afzonderlijk inpakken, is
aan te bevelen daar zij elkander dan niet kunnen besmetten
en de inmiddels losgelaten sporen al dadelijk een aan-
AAujzing voor de bestemming geven.
Vóór het inpakken overtuigt men zieh van reuk en
smaak Avaarna het pakje een nummer krijgt en alles omtren
t den inhoud genoteerd moet zijn.
Het proeven van een stukje der zwam, da t natuurlijk
onmiddellijk verwijderd Avcrdt, wanneer men weet of de
smaak bitter of zoet, heet of scherp is, heeft niet het minste
gcAmar, al is de zwam ook nog zoo giftig.
In één woord, om to t een goede determinatie te komen,
behooren alle kenmerken met de meeste nauwkeurigheid
onderzocht te AA’orden. Heeft de inzameling een praktisch
doel dan neme men liever jonge dan oude exemplaren ; het
vleesch hiervan is malscher en geuriger terwijl men steeds
bedenke, d a t oude en niet meer frissche exemplaren niet
alleen moeielijk te verteeren maar zelfs dikwijls schadelijk
kunnen zijn.
Ortde, onfrissche, rottende exemplaren werpe men weg
evenals die, waarin insecten aangetroffen Avorden.
Na verteld te hebben hoe men met de gevonden zwammen
moet handelen, raad ik als goede vindplaatsen de
zuid- en westzijden van bosschen in droge en de noord
en oostzijden in n a tte jaren aan.
HET BEWAREN VAN ZWAMMEN.
Een middel om zwammen (enkele polyporaceeen uit-
gezonderd) zoodanig te bewaren, dat de kleuren behouden
blijven, is helaas nog niet bekend. Lederachtige soorten
kunnen gedroogd worden doch ook hierdoor gaat de kleur
verloren, terwijl de meer of mindere dichtheid der plaatjes
alsmede hun verhouding to t den steel later niet meer
te zien is.
Vleezige soorten kunnen alleen in alcohol of de meer
goedkoope formalin oplossing beAvaard worden.
Om, een liter hiervan te bereiden, neemt men 30 gram
formol, 5 gram verdund zwavelzunr van 4% Avaarbij zuiver
regenwater to t 1000 gram wordt geschonken. De flesschen
Avorden met stoppen gesloteu, kurken deugen hier niet A^oor.
Door de in den handel A^oorkomende oplossing van 40%
10 maal te verdünnen, verkrijgt men een goede oplossing
Daar de kleur van de meeste soorten verdwijiit, is het
noodzakelijk om flesschen van kleine gekleurde teeke-
ningen te voorzien.
Een andere wijze van bewaring is doorsnijding over de
geheele lengte van de zwam. Van een dezer helften snijdt
men nu in dezelfde richting weder een zoo dun mogelijke
schijf af en verricht d a t ook bij de andere helft, waarvan
plaatjes of buisjes echter verAvijderd worden.
Beide stukken worden tusschen filtreerpapier gedroogd