LXI I INTHODUCTIO- INTUODDCTIO
CT; i3
xF ; L5 ;Atijl A jy .Zy^ q J A * ^ ^.â*> 3 ' ^ J l _ 7 A > !^
xbt. L e g a tu ra occidentale.
Nashi del X I I I sec. simile a quello doi codd. precedenti
e specialmente di P e t. e P ; pochissirao vocali.
P a rtieo l. graf.: Wa l i f almadda omesso oome negli a ltri
codici. In Valif scritto o lasciato senza rogola, anche in
V V f
principio di lin e a ; s per »; per lo più a., ƒ col - in alto,
e ta lv o lta *. L ’interpunzionc è con 0.
£
Omnes quos recensui codices in duas d iv id u n tu r familias,
quarum alteram P e t., P, o, C e t antiquior pars Tod Co, a lte ram
vero O, B e t re e en tio r pars rob Co, co n stitu u n t. Prio r
familia a lte ra e t .antiquior est et longe p ra c stan tio r, p ra e sertim
in locis difficilioribus, sed hanc ipsam recentiorum
codicnm familiam iam ab ineunte saec. X I I ex titisse tum ox
ipsorum qui su p ersu n t codicum antiquitato, tum quia IA tali
exemplari usus est, evincitur.
Vocales in omnibus fere codd. raro so rib u n tu r, vel si
saepius tantummodo in verbis faoillimis ex. gr. xJ, JaSj etc.
Quare non ad ipsam tex tu s Trxpâ^oaiv eas p ertin ere, sed a
lib ra riis plerumque additas ot baud magnae au c to rita tis ex-
istimandas esse censeo. Interpunotionem p a rite r baud esse
antiquissimam credibile e s t, siquidem in recentioris familiae
codicibus vix locum obtinet. Ad codd. bonitatem quod a ttin e t
nullum fere absolutissimum dixerim, excepta tarnen antiquiore
Toö Co p a rte , quae rev e ra ot antiquissima e t optima dicenda
est. Ceteri omnes codd. e t praesertim B baud raro criticae
a rtis medela indigent. Animadvertendum etiam ost in te r
nonnullos eiusdem familiae codices arctiorem intercedere ne-
c essitatcm; nam B e t reeentior pars to'v Co adeo in te r se
conveniunt u t ex eodem exemplari dérivasse credibile s it,
idemque dioendum de P e t. et P. Codioum scboraa hoe sisti
p o te rit :
T a b a r î
Co (ant. ]>.)
B Co (ree. pars.) | l i l
IA Pet. P. I
(J. Khallik.).
In te x tu recensendo familiam codicum et antiquiorem et
meliorom, u t p ar erat, secutus sum a t in adnotatiouibus omnes
altorius familiae varias lectiones on o tav i: ta li ratione duplex
quae ad nos pervenit Tab a rian a e bisto ria e xjlj^ in editione
nostra rep p e ritu r. Varias autem lectiones quae non universae
familiae sed nnius tantum codicis propriae e ran t reieci ex-
ceptis tamen vel locis difficilioribus vel nominibus p ro p r iis ,
quae dubitationem aliquam prae se ferrent. P ra e te re a in locis
nonnullis (praesertim oum antiquioris familiae lib er ras. unus
tantum praesto esset) cura codices recentioris familiae melio-
rem lectionem prae se ferre viderentur, hos, ut p a r erat, in te x tu
recensendo secutus sura. In vocalibus adponendis codicum
au cto ritatem baud anxie secutus sum quia u t supra dictum
est hac in re codd. parurn ponderis habere videbantur, sed
in nominibus propriis et, si quas vocales contra codd. au c to ritatem
adposui, sedulo in adnotationibus admonui. ld etiam
animadvertendum est quod in h isto ria nonnullorum annorum
duo tantum codices a lte r antiquioris et a lte r recentioris familia
e , praesto e ra n t, nec dignosci p oterat utrum una vel
a lte ra v aria lectio nnius codicis an universae familiae propria
esset; quare omues var. lect. adnotandas osse duxi.
Müller ( I I , li“f . —t‘lf.) initio tribus codicibus u ti p o te r a t,
nempe P, C et B (tomo uudecimo Berol.), sed P te rra in a tu r
iHv, 5 et C it"AA,9. Hinc ad lf lv,15, ubi cod. Mus. Brit.
Or. 412 (Catal. I, 729 n. 1618) — BM in c ip it, solus tantum
codex B praesto erat, nisi quod fragm en ta e cod. Bodl. Marsh.
124 (Gat. I , 161 n. 722 cf. I I , 593) - O, tftv, 1 5 - t fU , 13,
, 1 0 - Mï“v, 7, et a l i n , 6 ad finem conferri potuerint.