INTRODUCTIO. INTRODUCTIO.
In a c rib itu r jxJI 3 ! —âJIj' >.^1x3
Codex saee. V II H ., pulchre sc rip tu s, optimae notae.
L ib ra rio aliqua e ra t doctrina. P aen e omnia posuit puncta diacr.,
multas vocalium notas. Sed caveas, ne bas nimis niagni habeas,
nam a rch e ty p i menda scriba diligens non semper reote emendavit.
P ra e c ip u e ex eo discimus, quantopere in codd. nomina Persica
co rru p ta fuerint, ita u t talium hominum studio ju s ta e formae
re s titu i non potuerint.
Codicis pretium valde eo au g e tu r, quod an tiq u itu s cum
alio codice collatus est e t hujus lectiones variantes, potiores
qnidem^), in margine vel in te r lineas conscriptae sunt. Quin
nonnulla, quae prior manus posuit, corrector radendo delevit.
Codex quem contulit, similis e ra t codicibus t e t BM,
Qui co n tu lit haec scripsit in fine : (sic) âIÎj
«.SI JI.Î2AÀ2J LAÀXÂ..0 XÄAilt nJLajI j AÂJ X_LlSS1 *,_Lî v*ÂSJ
U
Ü ^.jLjCo j't
(c e te ra d e le ta : conspiciuntur tantum x-j . . . . » xXaaJ i .e .
. . . AW» ÂJlaÂav XaaaJ).
Addita et emenda ta (quae tamen minime omnia sunt meliora
quam quae P scripserat) non ejusdem su n t manus cujus codex
ipse, sed ejusdem aeta tis. Ita q u e qui haec addidit, soribae
discipulum vel collegam fuisse puto.
Has lectiones variantes e t emendatas siglo p express!.
Codieem bis contuli cum Houtsmae apographo ^).
BM = cod. Mus. Brit. Add. 23, 265. Vide Catal. codd arab.
Mus. Brit. p. 545 sqq. ubi esse dicitur saec. V II H. Non
a) Itaqiie ex his sola in censiim venlnnt, quae commemorantur non quae
tacentur.
i) Neque vero in hoe. nec in ceteris codd. conferendis nniiisciijusqiie voca-
lis notac ralionem hahui ; orthocraphiae differenfiam plerumqno expressi, sed
non ubique.
ipse vidi. Contulit cum apographo suo Houtsma. Postea non-
nullos loeos pro me inspexerunt D. H. Müller, Loth, W rig h t.
Codex Tubingensis Ma. VI, 2 (e collectione Wetz steiniana).
B duabus constat p a rtib u s, quas in editione d istin x i siglis
T et t.
T fol. 1 — 127. Codex, cujus pars prior p e riit, historiam
ducit ab Is a ia propheta usque ad Chosroem I. Anno 600 H.
vix multo est posterior. Hand m a lu s , sed minime eum P
aequiparandus est. P u n c ta diacr. paene omnia adsunt, vocalium
notae paucae. In fol. 127& voluminis finis fuisse et
colophon affuisse videtur, qui tamen deletus est ab eo, qui
parvam, quae in te rc ed it in te r T et t, complevit lacuuam.
t = fol. 128—226 historiam continuât usque ad Sasanidarum
finem. Po ste rio r e st t quam T ; v id e tu r esse saeculi V III.
Recentioris quidem aeta tis specimina prae se fert, cha rta e
oandore e t atramen ti optimi nigredine.
Diligentius est scriptus quam T , sed grammatioae leges
vel in t non raro violantur. t intimo nexu ju n g itu r cum p ;
utriusque codicis tex tu s similis est te x tu i codicis BM. Simili
codice usus est Ib n al-Atbîr.
T e t t bis contuli cum apographo Houtsmae. Saepissirae
inspexi in constituendo te x tu et in emendandis plagulis.
C = codex Constantinopolitanus bibliothecae K öprülü n. 1040.
Non ipse conspexi. Videtur esse satis antiquus, sed hoc
certo affirmare nequeo.
Hujus particulam pro me, curante Mordtmanno sen., ne-
gligentissime descripsit homo Turoa. At banc e t apographi
Houtsmae partem priorem usque ad Chosrois I bistoriam
Constantinopoli co n tu lit D. H. Müller. Postea aliquot loeos pro
me iiispexit Rittershausen.
Codicis t tex tu s Lu g d u n en si (L) propior videtur esse quam
Tubingensis (T). Quae in te rc éd â t ratio in te r codicis C posteriorem
partem e t codices P L —t-p-BM, pro certo dicere non
possum.
In editione id egi, ut eas lectiones notarein, quas ju sta s
f
,1»-