
INTRODUCTIO. INTEODUCTIO.
ad calcem Anualiura. In titu lo vocatur E x c e rp tum e JsjJvIl
i. e. Supplementum libri e t P- 1 dooemur hunc
Librum appendice auctum fuisse compendium ex An-
nalihus factum e t quidem ab ipso auctore, u t etiam o pinatur
E ieu . Quod confirmatur primum eo quod Hamza Ispahanensis
'f l «) e t au c to r lib ri , cod. Scheferi, Mak. X,
Façl 7, opus T ab a rii appellant, deinde eo quod loei
u b i in Appendice lau d a tu r, rev e ra in Annalibus reperiu
n tu r. Su n t 12, rr^^o, 3, V^óa, 1 seq., ffv l uit., W a , 6.
Idem Annalium compendium p. fol^f, 3 titu lo iNJ.LxJl indioari
fere certum est, e t rev e ra non diversum v id e tu r esse ab Annalibus
quae nuuc babemus et quae au c to r ex opere in g en ti
ad decimam ejus p artem voluminis concinasse fe rtu r, u t supra
vidimus. U trum locus ex Annalibus, an ex Appendice in te llig i
d ebeat f f . . , 1 4 , efficere n eq u eo , sed hoc verisimilius puto,
non enim Appendix quam edidimus tan tum est florilegium,
sed etiam codex damna perpessus est, e. g. ffvA, 8 seq. leg imus
auctorem egisse de iis qui anno 76 mortui sunt, quae
vero pars desideratur. Ordo quoque tu rb a tu s est, nam post-
quam habiiimus qui annis 161 —198 mortui sunt, sequuntur
p. fûff qui anno 37 obierunt. Quis exoerptum feoerit non
comparet. F o rte is qui codieem e x a ra v it i. e. Abu T-Kâsim
Ali ibn Abdalazîz ibn Mohammed ibn Abdalazîz, qui licentiam
docendi operis o b tin u it ab al-Hâkim au-Naisâburî,
Ib n al-Baiji‘^ appellate ( f 405). Hic librum a cceperat a noto
T ab a rii discipulo Makhlad ibn D ja 'fa r al-Bâka rhî. Loth et
R ieu compendium a Makhlad factum fuisse autumant, sed in-
scriptio titu lo rum k o rrâsarum mibi secus suadere videtur.
L au d a tu r a Dbabbîo IaI j wLxI
item ab Ib n Chair ffv, sed dubium
a) Cf. Kosegarten Praef. VI seq.
fere esse nequit, hoc titu lo ibi dosignari ipsum librum J jlX I'
cum Appendice. Nam Ib n Chair ad d it oum constare v ig in ti
p a rtib u s (^^:>) qui ipse c irc ite r numerus voluminum Annalium
fuisse v id e tu r «), e t Annales in Hispania non desiderabantur,
u t p a te t e. g. ex Ib n al-Abbâr in Tekmila !ff
jS*:> e t f i f .
Difficile dictu est quid in Fihristo in te llig a tu r verbis
ijL*Läi' x-aJ! »et ad ju n g u n tu r iis (Annalibus) duae
sectiones.” T ab a rî ad calcem operis ( I I I , ff lf) p rom ittit se,
si superstes fuerit, additurum esse quae post annum 302 ac-
ciderint. Invenimus rev e ra additamentum p. tM de Hallâdjo
(cf. ann. d). Ib n a l-A th îr V I I I , 1a dicit se in nonnullis Annalium
exemplaribus invenisse additamentum continens annum
303. Hamza (v. infra) locum lau d a t ex anno 305. Secundum
H. Chal. I I , 136 Annales usque ad annum 309 continuatae
fuerunt. Denique Sacbâwî, postquam de compositione Annalium
disseruit, ad d it
‘’S'il Annales addidit Appendicem e t deinde ad
banc Appendicem aliam.” Talia p ro b ab ilite r ad d itamen ta voluit
au c to r Fihristi I'). F ie ri tamen potest eum intellexisse ad d itam
en ta qualia caput de scribis publiois I I , Af“ô seqq., commentarius
ad orationem al-Haddjadji ib. a 11 seqq., quae quasi
in c id u n t textum. Supplementum memorabilium e vita Omaris I I
in unius tan tum codicis margine e x sta t e t forte alium au c torem
habet.
Ib n al-Djauzi dicit librum qui sua a e ta te in manibus omnium
fuit, esse epitome ex majore opere confectum «). Tex tu s
Annalium editus, e plurimis, u t mox pateb it, sparsis frag-
mentis re stitu tu s, maxirnam certe partem opus majus d) exbibet,
nonnullae vero partes ad epitome referendae vid en tu r. Plu re s
enim loci ex Annalibus sive sub titu lo sive u t apud
a) Cf. Kosegarten Prae f. IV.
4) Cf. editoris nota I I , 103. c) H. Chal. II, 136.
d) I. e. opus ab ipso auctore ad volumen 3000 foliorum concinnatum