IN T R O D U C T IO .
INTRODUCTIO. XI I I
quae ex h isto ria Pro fe ta e e t ex h isto ria Gentium ad melius
in te llig en d um tex tum inservire possent e t res eschatologiam
spectantes. Vulgo ap p e lla tu r Commentarius, sed verus
titu lu s fuisse v id e tu r quem ipse T ab a rî d a t in Annal. I, a v , 2
^ qLaÜ Corpus expositionis in
explicandis versibus Korani. P lu ra addere non opus est, sed
quod p ro n u n tiav it votnm amissimus Lo th , editionem nobilis
bujus operis desideratissimam esse, lib e n te r meum facio. R ecita
tio n i Korani multam etiam operam consecravit T ab a rî et
ipse in ea excelluit. Librum de diversis leg en d i modis numero
v ig in ti edidit, quem titu lo o rn av it Collectio. Vid. Nöldeke,
Geschichte des Qorän's p, 293 e t H. Cbal. I I , 578, V,
135. Ib n ''Asäkir eum appellat ob^aJI ijLxI'
i. e. Liber de variis modis recitandi, de revelatione et de numero
illorum modorum.
Nobis omnium ejus operum est pretiosissimum A n nales,
de quibus mox uberius disserendum est. A ntea memo-
ran d u s est lib e r quem Ib n ‘'Asäkir appellat zpLxS
i. e. Liber praestantiarum, in quo nempe qu a tu o r cbalifarum
Abu Bek r, Omar, Othmân e t A1Î mérita exposuit. In p arte
de Alio d isse ru it de celebri trad itio n e , a Scbî^itis maximi
facta, quae y X é «iA.jA.r> Traditio stagni Chomm appella
tu r, ubi nimirum P ro fe ta dixisse fe r tu r : »cujus ego sum
maulâ (patronus, cliens), hujus maulä est A ll” «). Ilaeo pars
separatim éd ita fuisse v id e tu r, nam T û s î, List of Shy^ah
boohs, p. Ia ' memorat ljL_a.I i. e. Liher stagni
Chomm. Ipse lib e r de p ra e stan tiis non absolutus fuit. E ra t
rev e ra re fu ta tie tra c ta tu s quem de eodem a rg um en te conscrip-
s e ra t Abû Bekr filius Abû Dawûdi as-Sidjistânî, qui, u t supra
vidimus, eum haeresis Djahmiticae accusavit.
In Fihristo Tabarîo tr ib u itu r lib e r c. t. Recta
insütutio, sed secundum Tû sî au c to r hujus lib ri est alius
a) Cf. Bibl. Geogr. V III, fôi>, 20.
Tab a rî, item Amoli civis, qui Sobî'itis (imâmitis) an n ume ra tu r
(dum noster orthodoxus vocatur) et p ra e te re a composuit
librum de imâmatu. H. Chal. V, 103 nostro a ttrib u it ljL aA
jjlX-àv-J! i. e. Liber laminarum aurearum, sed quum nullus
aliorum hunc titu lum h ab e a t e t H. Chal. auctorem ibi Han-
balitam appellat, errorem subesse valde probabile est«).
T ran situm ad Annales facit JL:>yî Usj^Lj' Historia virorum
i. e. au c to rita tum trad itio n um quibus in operibus usus est. In
intro d u ctio n e Annalium I, 1, 5—18 leg im u s: »Deinde hisee
omnibus (Annalibus) absolutis, Deo volente e t adjuvante, ad-
ju n g am mentionem sociorum Pro fetae n o stri Mohammed, nomina
eorum e t cognomina, genealogiam q uatenus nota est,
spatium vitae, tempus e t locum quo diem o b ie ru n t; deinde
eodem modo memorabo eos qui sin c e rita te animi eos secuti
sunt, denique qui bos exceperunt. De. bis autem uberius
loquar, u t d istingui possit in te r eos quorum au cto ritatem
comprobavi e t communicationes re tu li, eos quorum au c to rita
tem non agnovi, communicationes rejeci, e t eos quorum
au c to rita s parva, relatio infirma est, e t exponam q uare alii
re sp u u n tu r, alii invalidi c en sen tu r.” Hoc opus describit Ibn
'A s âk ir u t Historiam virorum e sociis, eorum asseelis e t qui
bos secuti sunt, inclusis iis a quibus ipse au c to r trad itio n es
accepit. Ib n H ad ja r librum saepe lau d a t sub titulo
Supplementum, non vero ipse in te r fontes habuisse videtur.
Deperditus est, sed bonâ fo rtu n â exoerptum ad nos p erv en it
cujus codex in Aegypto acquisitus a Nob. von Kremer'5),
nunc in Museo Britannico a sse rv a tu r, ubi n ” Suppl. 618 sig-
n atus est«). Hoc excerptum tanquam supplementum edidimus
a) Compendium parviun ( « A H . ^ ) quod Ibn al-Djauzi e magno opere suo
historico fecit, titu lum babuit secundum Sacliäwi, cod. Leid. 677,
f. 94 r., qiii autographum vidit, . Hoc forte
intelligitur.
b) Vid. Loth in ZDMG. XXXII, 581 seqq.
c) Kieu, Suppkm. p. 407 seqq.