
LU INTRODUCTIO.
esse posse, oerte aliqua est verisirailitudo. Ita q u e , si qua
vox in singiilo tan tum u n iu s classis codice in v en itu r (e. gr.
in t e classi tB'M[p|), cete ri vero hujus classis cum a lté ra
(LP) co n sp iran t, plerumque illam falsam ueque commemo-
randam e ss e , pro certo habui. E st quidem, ubi ju sta s ob
causas ab bac ratione abscesserini, Ceterum vel minima notavi,
quae re c ta esse possunt. Sed o rthographic a n eg lex i et
pu n c ta dia c ritic a ea posiii, quae ego ju s ta piitavi, non nimis
curans codices, quorum in talibus baud magna est auctoritas.
Codices P L in te x tu constituendo paululum cete ris praetuli.
Magnae mihi fuit u tilita tis e t saepe, quae sola in te r lectiones
va rian te s re c ta sit, me docuit codex chronographicus
Spr. 30, q u e n i, quatenus fieri p o tu it, bis contuli. De hoc
codice vide libelliim, quem scripsit R o tb ste in , »De chrono-
grapbo Arabe anonyme” Bonnae 1877. In aliis lib ri partibus
multum me adjuvit Ib n Hischâm. Versioni P e rs ie a e , quam
confecit Bal'ami, adhibui codicem optimum Gothanum. Nec
alios libros manuscriptos e t impresses aspernavi.
N o n n u lla , quibus forte offenderis, ju s ta esse in tellig as e
versione mea Germanica. Quamquam baud raro me in ver-
tendo errasse nunc scio, praesertim ab amicissimo de Goeje
in corrigendis plagulis edoctus.
Hisce hoc tantum ego addendum habeo quod cod. BM 1205
te rtiu s e st tomus ejusdem e x em p la ris , cujus tomi q u in tu s,
decimus, undecimus et duodecimus in bibliotbeca Berolinensi
a sse rv an tu r, nisi quod q u in tu s post Ko seg a rten i usum d eperditus
sit. E xemplar hoe olim fuit e b ibliotbeca T oghrulbeki,
filii Atäbeki Abu "1-Mozaffar Mohammed ibn Zengi ibn Maudüd
ibn Zengi ibn Ak Sonkor qui Sindjari reg n av it ab anno 594
ad 616. E rra v it itaque Ko seg arten p. vii seq. qui codicem
circa annum 557 scriptum fuisse censuit. V. ann. ad Cat. Mus.
Brit. I I , 546 a.
De Jo n g (I, l.v r—Mö) ad ifol, 9 trib u s codicibus usus est,
nempe p ra e te r P (et p) e t BM a Nöldeke descriptos, b ab u it
INTRODUCTIO.
codicem M u iri, siglo M n o ta tum, qui primo folio deperdito
incipit t.vt“ , 14. Nonnulla a lia quoque folia in hoe codice
desunt, sed bonae notae est. E x p lic it l fA .,8. Accessit deinde
cod. Spitta, nunc A rg e n to ra ti servatus == S, qui textum
abbreviatum continet, plurimis catenis omissis, e t interdum
damnum passus e st (of. ilvl a). P e rg it ad Ivff, 3. Hunc codioem
de Jo n g in epistola ad me d ata bis verbis descripsit:
Cod. Sp itta (S) co n tin e t 178 fol. in 4» min o re, quorum sin-
gulae paginae 19 versus babent. Manu an tiq u a agili et
perspieua scriptus est et quidem, ni fallor, 7" saeoulo. L ib ra rius
d ata opera textum abbreviavit, specialiter catenis omissis
aut tru n c a tis. Tex tu s g e n e ra lite r bonus est, sed vitiis non
caret. Tum a bibliopega, quum ab aliis male passus est, foliis
alieno loco co llo o a tis, marginibus abscissis au t laceratis.
Yerba hino deperdita lector supplere conatus est, sed saepe
stultissimo mode. Titulus est O’
non vero addito quoto tomo. P o st ultimum verbum
tan tum seq u itu r xJJ
Postquam BM finem fecerat IH'Ia tres, postquam P termi-
natus fu e ra t li“f l , duo tantum codices praesto erant. Sed inde
a !f1., 12 accessit cod. Köprülü 1042, qui tamen infortunis-
sinie multa damna perpessus est. Lacunas non raras, saepe
longas h abet, margine abscisso interdum nonnulla vocabula
perierunt, quod eo magis dolendum e s t, quod inde a If a., 8
p raeter buno codicem tantum S a d e ra t, inde a Ivff, 3 ad
Ulf uit. C unica basis editionis esse debebat.
P. IaIó—ffAi“ co n tin eb an tu r codice Berolinensi e quo Kosegarten
suam Annalium fecit editionem. Codex probabiliter
in pluteo quodam librorum impressorum collocatus, hucusque
reouperari nequiit. T ristio r foret ja c tu ra nisi librum Koseg
arteni haberomus, a ttaraen non ra ri su n t loei quibus dubium
videtur, malo ju r e fortasse, u trum V. Cl. re c te leg e rit, ubi
igitui’ codex bonum officium expleret.
In d e a IaaI , 4 accessit cod. Berol. Wetz stein 336 (Ablw.
IX, 34 II, 9416), siglo B notatus, qui ad f .i l , 3 p e rg it, sed