k(1l 1| i
S I
D ei bonïtas.
'talem habent voluntatcm neceffarioj & tamcft facultatem non habent defedu v
tæ.Qùareneceiïariofolavoluntateabundefatisfaciunt. U
T ertio, Perfeûi taies orrfhiareddurtt Deo, quæcunqj debent, quia niliil am
pliusdebent, quant utfe~totosipfoscumint;imavoluntateofFerant. Deuseniirul)
homine nihil requirit amplius, quam ipfum tôtum, ficut dicitur : Præbe fili COr
tuuinmihi.Imo per poenas cogit hofninemadid, ut fe totum offerat, quomodo
ergo eo fado poenae manent ? Ad quid cogunt?
v Qùjrto,finge animairiin morte perfedàèfidéi & charitatis,qufcadhucfortc
debeaty.’ diês jéjunare, aut aliam canonicampoehârrt implere. Hic ergo Deus tam
crudelis eft, ut animam,quæ fumma cliaritate adéum fitit,eumqj fuper omnia ve.
hementiflime diligit,;quæ proximo fuo omnia pleAiflime ignovit, & fibi omnia^
y ignofci vehèmeritiflïme'cupivit,cuipropterhæcètiamdébita fuit apud Deum&
, homines i'gti'ofcentia ( talis enim eft anima,quæ fana charitate moritur) hic inquâ
Deus non remittit 7 Alios dies propter fummam in eum & proximum charitatem
& humilitatem,'quæfuntfummæomniumeleemofynarum, quitamenin Evan.i
gelio dicit, omnia remitti, & munda elfe iis,qui darit non de corde, fed de iis, qua1
fuperfluunt,eleemofynas,Et fervo folûmroganti,& riihil facienti,nifi promitten.
t i , omne debitum diiiiifit, ètiam promiflionedatalibera. Necfaltem intuetur
Deus jnhacre, quod tam facilis eft viventibùs fineqj mords periculo taliaconce.
dere, morituris vero & fummo jam peçîculo prédis, tam difficilis eft ad remitten
dum tam par va, tam magnat charitati ? Quis credét ? Aut quibus id viis fuadebunt >
Aut ergo definant fuatam confidenter prædicare, aut meliüs roborent, &iftadif.
-folvaiit.
S'Htentuiuti'r,:^ • -Tsiosinterimfentiemus, ÀnimasinPurgatoriononpropter folam poenarn
imo propter defedum charitatislaborare inpoena, quiahic noluerunt laboraro’
ad perfedionem, aut fi perfedæ font omnibus, poenis amore triumphatis, libéras
efle. Nec enim fie de Dei bonitatè fapio,'quod intuitu perfedæ & æternæ charita
tis non remittàt ijuibufdàm poenarn temporis brevifflmi, qui propter modicanü
charitatem, omnibus paflîm remittit æternam,& qui fæpiusin vita ignovit omnes
poenas,prounoopèreinceptæcharitatis,non'remittàt unquamin mortealiquas
poenas, pro omni o'pere Confummatæ charitatis. ■
Veruntamen hæc funt difputata, quia mirabilis eft Deus in Sandis fuis melius
faceremus ,'Iitamdubia relinqueremüs, & in populum alia certiora'docere-
ïnus,potenséftDeuscum illis,nec fecundum hanc, nec fecundum illam fenten-
tiam agere.Non enim noftro, fed fub jam judicio fubjedi, quia poteft&ibi pùnïre
gratis,ut oftendat gjoriam gratiae fuç, ficut fecit in Job & Paulo.Tamen ultimo &c.
Quinto, fuadeo conclufionem,Sipurgatoriumtantummodo eftpoenarum
btncinâ-,' cur non potiusvocatur punitoriüm, potius quam purgatorium ? Ratio
enim & vis vbCabüli,purgàtionemaliquam importât, quæ intelligi non poteft,
mil vetuftàtis & peccati relidi j quo funt immundi, qui terrenorum afFedii fidei
puntatem impedierurit.
' Quod fi nova (ut funt ad diftindionés prompti) ufi æquivocatione dixerint
eile putgationem hic idem^quôd fôlütionem, qt tum purgatæ dicantur, cum poehae
hierint folutæ. Rèfponaeo, hoc èadém facilitate contemnitur, qua ptobatur.
Qipdfi&ipficoritempfèrint, vimvoçabüli adpurgationem vitiorum extendi,
eito iane, non coritendo,’id tam'en effedum eft, utrumq; efle dübium ideopræ
pofterealterumîllorum tanta certitudinè in populos difperiùm, maxime cunu
ncc ratio nomiriis illôrum fententi^conveniat.
* * * * * cxempla po-
' tut. At remiflio culpæ non fit fine gratis infufioftè, & horror mords eft Sandis
peccatum veniale, fed non parvunu.
CONCONCLUSIO
x r / I I .
Necfnbatum videtur ullii aut Rationibus aut Serif tut is-, quodfuntexttafiatum
meriti-fèu augendx charitatis. ® ■
Hoceniih'robuftiffimumeft meum adverfusappofitam Opinionem Argu-
« inentutn,quod videlicet fine autoritatédocetur. Noftra autqm perte vel ea niti-
l'turautoritatc, quodfineadditagratianullustimor;pellitur,quemfola peffeda^
Icharitas foras mittit. Hæc autem conclufio prævenit argumentum eorum, qui di-
l'cerent contra me, funt extra ftatum meriti, quare-tres præcedenîes Conclufio.
Inès falfe.
Ego autem, ut opinando & difputando, nihil aflerendö, fieu t ctspi , profe-
Iquar, dico,Sipurgatoriumfolumeftfolvendarumpoenarumoffieina,&animæ'in fur^Mtrunu.
Kilo funtiûoaffedu( utegolentio)immundæ,nec ab eo vitiopurganfur, fierct
Ipurgacoriumidemquodinfernus. Quiainfernuseft,ubi poenaeftcumcu’lpamai- H 1™*-
Bnetite, At in animabus purgatorii eft culpa, fcilicet timor poenarum,& de.fedus
lamorisjcum juftus fecundum Efa.8.nihildebeattimere,nififolumDeum,£;rgo
■ peccant fine intermiftione, quamdiu horrent poenas & quxrum-requiém. Quod
Iprobo, quia quæruntqhæ fua funt .plus quam yoluntatem D ei, quod eft coittra
Sçharitatem.Quod fi amant Dcum, amant amore conçupifcentiæ (id eft, vitiofo )
*t«m ctiamin fuis poenis debeant diligereDeum,& glorificare ac fortiterfuftinere.
Atque ut inter tôt difputationum fpiheta etiam aiferam aliqüid, ;Ego liber* Sntmtia Uthtrt.
■ Confiteor me credere, nullam animam redimi de poenis purgatorii propter fuum
«iinorem,donee pofitodmore, incipiatamare vôluntatem Dei intalipoena,&
Silus Deivoluntatem amet, quam poenarn timeat, imofolam Dei vôluntatem di-
‘ îigat, poenarn ver o vilipendât, aut in voluntate Dei etiam amet, Quia oportet, ut
dufticiam diligat antequam falvetuf. Atjufticiaeft Deus, qui hanc poenarn opera-
»»i.j«. jeur. DeindeilludChrifti:’ Quinonaccipit(ideft,volens & amans portât)cru-
^ e m fuam, & fequitur me,non eft me dignüs. At crux animatum eft ilia ptena— Cnxanimtmu;
feuæ cumita fint, & veriftima credo, dicat qui poteft, quomodo ifte amor poéna-
■ fum cum timoré mu tari poteft, fine nova gratia infufa,Égôfateor me nefcire,ni-
K dixens, quodpurgatoriu m non habeat terrorempoenarum, ac perhoeneefi-
■ nilcm inferno contra prædida,àtqptuncfruftraoramusproeis,quas audimus vo-
Bentes& amantes efle poenarumfuarum finetimof e-<.
■ Secundo prôbo, quod augeatur eis charitas. Âpoiftolus dicit : Diligentibus
^)eum,omniacoôpérariturinbônum. Hoc autem bonum non poteft intelligi,
ifiaugmetltum jam poflefifi boni. Ergo & purgatorium auget bonum dileclio-
is Dei, imo maxime omnium aùget, dum ficut infernus dura eft æmulatio, & in
intis malis etiam diligit,ficut fornax aurumprobatum facit, itapoenadileftionë,
tèr.i, f Tertio, Virtus in infirthitateperficitür, ôrhnis enim poena,fipræfértseft-,
' wharitas eft falutaris & proficua, non enim permittit preciofiflîma charitas atquè
weeundiffima aliquid fecum fterile. At inpurgatoriö eft maxima-infirmitâs,ergô
Bnaxime pçrficit charitatem. '
V Quarto,Impoflibile eft elle ftatum in via,!fiâ autem Dei eft charitas àd DedHk ru sa ,
fcendens, ergo neceffe eft animas vel procedère vel rètrocedereà charitàtè Dei,
Kum riondum fint intërminô & vifione, ut patet.
Quinto, Impoflibile eft ulla perfeverantiaCreaturæ,nifi aflidüe acdpia't'ma-
■ gts ac magis. Inde enim dicunt acuti quidam, quod confervado rei fît ejüs conti,
fcuata creatio. Sedcréareeft Temper novumfacere-,ut etiam patetinrivulis, ra- Crt4r
Mus, calore, frigore, maxime dùm font extra fuum principium. Quare& fpiritua- ” V *
u1"*’ ^ e^.’ am° d Dei-in animabus, opus eft cönjdnuata confërvatio (donee
fcbforbeantur in fuum principium divinum)ac per hoc & augmentum, etiàmfi
■ e rum efle t, quod effent perfedæ,licetextraDeumeffe, nec, pervenifle, & efle»
^perf ectum, fint contraria-). • .
S ed
«
p r