jidïerfîu 20. Cotp■
tlùf.LMbéri*
. j&er)us2f.conci
Ltttheri.
Ira dixi pofle animas effe incertas aliquas ( ut funt exempla rnüka) cum tarnen
nos ïimus certiffimi^quod purgandæ fint falvandæ. Sic egojinquam,difpu-
tavi', & dubkavi.
Ar obdifcus nöftcr nihil novi adducensÿttifiàme impùgnatutn, Ncm. difputat,
fed ex oraculo pronunciat prasrancidas Peripatetkorum Theologorüm opi-
niones, dicens, eos plura fcire, quam nos. Deinde quæ funt ilia plura, qoee fciunt
fubjungit : Sciunt fe mortuos,non defperare &c. Hic ego fubinfërô : Ergo nos'non.
feinaus,eos effe mortuos, non fcimus,eos non defpei-are,non'fcimus,eos nom.
frui Deo, non fcimus,eos efle in Purgaiorio,non fcimus, eos efle falvàndos, rton_*
feinius ,kiquam, hæc, corpore videlicet aggravati. Hoc eft nihil aliud dicere/quä
nosTHnnesiumushæretid, aurore Ecdonoftto. Non quod ignorern, fenfum ejus
non efle ilium, aliterq» pofle verba ejus ( fi tarnen vim fecéris ) intelligi.
Sed ut videret Obelifcophraftus aliquando rquàm facile fit aliéna deprava-
re , nedum vida aperta notare, & quam difficile fit, alios cônfodere, fine fua iplîus
majore ignominia-,. Invidia utfemper eft imptudens&infipiens, ita dum mën-
dacia conatur imponere, fèipfampotius mendaçifiimantcum ignominia often-
dk. Difceergo, mi Ecci, aliud efle Scripta judicare, &*jodicanda fc ribe ro , II-
lud & Moriones, hoc ne Socrates quidem fatispoffit,Tu vero ncfis,rogo, Morte.
- X. Obelifcus.
E c . ll/atio Propoßtiofiks'Ttnuüa, lilatum t taten non admittimus, cùm v i cUvium
dottrumpoenamremittat Sace*des?etiam Deo débita», ne nobile legis Evangelien
Suer amentum fit de vtnto,
Ln t h. Antecedens nega vit nec improbavît ,Ideb eadem pfuderitia&confe-
quentiam negat, tantum eft aittoritatis hujus fcholafticse Tripodis. Negant, ne-
' gandum eft, Affirmant, Affirmandumeft, idem qifoqj rurfus fi negant, negan-
duàt eft.Non tamenideo credas,Leâorjeos efle Gnatones qüofdam Terentianos,
Theologi funt, ideft, Deuhi loquentesv, earn feilioet, qui magnum irdjbirat Vati-
. bus furorem, ut noftiex Virgilio.
Agevero, hanc meam Conclufîonem illa'tàtn ideb bon admittît Ipeciolus
hieobelilcus, ne fit Sacramentum devehto. Gratiasagiinus. Tumfcilicetnoneft
de vento, tum eft nobile Sacramentum plane Evangélicum, quandb non culpafn
& eonlcientiam, ledpoenam,id eft , viüiïïmam & omnibus Chriftianis contemp-.
tibilem rem, remittit. O Theologos, quiita magnificant poenàs, ut faciant pufiL-
lanimes Chriftianos, foeliciores gentes, qui fuos ad mortem folebant animate
Nos per horrorem poenarum noftros usq; ad pueiilem formidinem perducimr is.
Sedfupra fatis di&um eft, non efle verum, remitripoenam débitant Deb Per Sa-
■ cramentuiru. ,
Doleo autem SacTamertta novae legis éô vettifle^ ht fint minifteîia Teru a u .
temporalium,fcilicetpoenarum,cumfintdatàin aCquifitionemrerum <ete„rna- «
rùm. Sed ficut Theologi non funt nifiventofi, & véfttis opinibnùm ficu.t vefica_ ,s
fvfiftàdiftenti. Ita nonde vento, fed inventum tranfmutant nobikSacrarnentum
Evangelii. Siquidem omnium etiamipforumjudicio, facramenta Voca ntur vafa
gratiae, Excepto uno Eccio, qui vocatvafa pdenarunt non effundendarum fedau- v
ferendarum, Quodtamen ideocredo eum &cere,me*kô<fe eis diffehr ire ouia t
hisobelifcis nihil fcholafticumvoluit ponerc.. ’ ’
Obelifcus.' XL
E c. Frivols Proptrßtio, totum ordtnem Hiersubia etclefiaflica confunderns aus ex
tnultis Fundamentisreprôbartpojjèt.
L uth. Sic tarnen, ut fundamenta fint Eccîana, ideft, non fehol? j(üca oüis ve
ro tam pertinaceni & afltduam temerkatem ferattam infignis în c n \ x&inîcitia;?
Vinçtt patientiam diuturna infôkntia & præfumptio. 'O r ,n:
ligit nulla-.. Ego cum umvcrfaEcclefianego efte d a v ib ^ iGPurgatoriumpoteftatem,
■
jdierjit
f. Can.
itheri.
teftatë,ficutexpræcedentibus&clar;eexprôximafequentiPofitionepatet,quod
debuit obelifcus ille advertere_>.- Qupmodo ergôfieri poflet, ut ntihiipfi contra-
diceremintàmpropihquis,imôproximisConclufioitibus, pràefertimin re tant*
diligentercogitataapudmo. Nifieflem,jiVxtaGrâtÿliPhilofôphiam,equusillc, cratyliphil./ïnonpotenseundemfluviuntnififemel,
ingrèdi,Itaut nuitcnonfolùmPapæ,fed iftu .
infimo Curato quôq; eam tabuerem potèftatenvomnibüs Conclufionibus antea
&pofteaàmenegatantf.
Sed Eccius furiofamente mihi malumcogitans ,vellet,ut totam Ecclefîarru.
in odiutii meiconcïtarepoflet,.atqjidnonnilifalfis & à fe conceptismendaciis.
Quiscrèderè't effe tantant viriUentiarilin'theólögö. ïgitur ego dixifimilem effe>
potèftatemjjtondixi-tahtamEpifcopb&GuratôcumPapaihPutgatôriùm. Non
quod jurisdidioncmclaviumibihabèantautpotefta’tentjuriumjledpoteftatem
viriùm potins, non impèrandi, fed operandi» Hóe èft, quod Papa poteft generali
tbtiusËcdefiæ îuffragio & orätione pro eis intercederè,hócEpifcbpus poteft fpè-
ciali fuae diocoefis, & Curätus fuaeparochiac» ficut fit in die ahimarunt,indiebus
communibùs, & indepofitiohibus. Et non erat quidem votum meùm,ut iftb ver-
bo poteftas, inhacPoßtione meailli luderentur, Placet tarnen ita contigiffe te-
merariis judicibus, utfeipfosirriferint, utdifcantdeinceps cum timoré,defines
fupetdlio, aliénatraftare,& difeere antequam doceré, audire antequam judu
tent.
X II. Obelifcus.
E t . Prcfiefuïe ißs 'videtur deels rare^ ponent cm non int eiligere ^ u id in bttllis Apoflir-
licis velit hsc particula { per modum fuffragtt.) cttm lila non diminuât (ut vu lt
poßto ’.) fed pótius adiat rmdum cdmmumcandi explanet^ut hacpulchre dedaranpoffunt,
& dsti Apofioïici interprètes eXpofuerunt.
L u T H. Fateör ingenue, me non intelligere mbdum illuih fuffragti, Ideoq; dii
fputavi üt docerer. Verbailla&ego recitare novi,qùæ Bgcius récitât,fcilicet,Non
diminuit, fédaddkjhbnautèmintdligb. .........
Qupd vêródidt efle dèdarata ab Apoftolicisintèrpretibus, Ego praeter Ga- ; *
ér. till, brielèm Biel nullùtii legi, & mine audio hunt Eccium eadem pofle pulchre deda-
rare? Sed quodàmbohimdedara’tibnem he flocci quidem ficio, autor mihi eft
ipfeEçdus, qui fuprain qubdam Obdifcb dixit,frivolum eflè» fada fupèrioris
dçdararj & approbariab inferiore, GumàùtemGabnel&Ecdüsfint mfè'riores
Papa, ut fri Volos dèdàr atbrés oportet vilipèhdere.Addb, quod Jurifta: bmnés di-
fcuttt, èj ufdeni effe declarare, cujus fuit cbndere. Sed expedb Ëcdum pulchrum
deelaratorem, qui omnia intelligit, forte docebit’ & me intelligère modum fuf-
« it fragii,modonônlbquaturmihifcholaftice. Sed plura in Prbbatiônibus.
X III. Obelifcus.
Ëc. Procdx Prepoßtio-, dr öfnieiämiiltum érfèditionem de fchifmdta in icclejîk
Deifacere fojfet, non chantatem augere.
L uth. Vide, quælo, Theologùm » quam ànhelet in meam perniciem » fua foi
lummodôaugëhrcharitatem.Videtur & mihiEcciusdehumeroeoruméflè, qui
fuavitia né tangi quidemvolürit » & mèra tyrànnide règnare volunt fuper popu-
lutn Chriftû Omriiàiicent, hifi üt abftinèas, hè ülcus hoc tangas, id eft » avaritiam
Pohtificum,Säcerdbtum,Mön3chorurri-.i
Miror tarnen, cüm non tantum Eccius, fed bmnés Scholaftici, non folumj.
àvàrkiâm,fédetiamSimôniaminfuis Pôfitionibusàliqüandbmbrdeant.Deihde
"•M pletiâ fun t oriihia Décréta & Libri vitiis Pohtificum, & tot tarnen Libri, tot viiüL;
mordentesnqhduthfecérùntfeditiones&rchifmàtà-;. Meaühica & parvula_i
unius vitii nota, hàs Tragoédias mifcébit ? Aut Eccius mèreenarius eft, & fubor^
hâtus quorundàm Mçlaniorum Mahdatarius, ficut aliquando adverfus Johann
nem Reuchliii factum meminimusjaut totüs abiit in pàlÿngenefiam Pythagorç;
F i Aded
*iw ,1.