ex Bibliis,vel Ecclefittfticis Pacribus, aut Canonibus, contra me pügfidret, at ip’fé
furfures & filiquas Scoti,Gabrielis,caEterorunn^;Schölafticorum(qüibüseft ventrem
refertiflimus) mihi nunc demumtieganri oppóHit. Sed audiatnustamen,
quomodo homo rhetoricus, difiimulans oppugnare, primam Conclufionem,
nihilominus tarnen oppugnat. Dicit eninr:
E c. Cumenim Kegnumcalorum in verbis Ghrifli, praférttem fignificarevideatur
Eee/e/iam, ac tempus plenitudtnis Euangéltcè tune advent ent is, -Non videtttr,
guomodo peenitent ia omnium fidelium vit am exprimat.
L ut-h. Hoceft-fcholafticum, ideft, ladicrunr& feipfuth illuderis Argument
tum.Hanc confequentiam«nexlogicarationis,'Vel logica fidei didicerit,nëfcib,
Videlicet, quia mjnceftregnum coelorum,ergq non om nisvita-fidelium eft pce-
nitentia, quafi ullus fit hominum in ifto regno, quinonaffiduè peccet,ac fic non
ailiduèprenitentiaopushabeat. De-hacenimpcehitentiameloquifequensdo-
■ cet Conclufio. Eccius vero-de facratnentali vel folenniförtèfabulasagit.Dicëre
autemeffe hominem aliquando fine.peccato, & fic non egere-prenkentia ( licet
id B. Bonaventura aliquando lapfus leripferit) ad partem Donati haererici B.
Auguftinusin multislocis dicit pertincre, Quinpoenitentkm non aguntnifi fi-
deles. Sed ornitto ilia. Infralatius.
E C. <^At hutcfitndta notamus prefequi, Solum Jubitaneo metufine tibrOrumadmi-
nicuUipauca adnotabtmus, & {ut did folet) Obelifiojignabimus.
1 ut'B, Quamarrogans ingeniioftentatiö, Sed ubi fueri't librörömcopiain-
ftruélus, & morose prarmeditatus, turn non öbelifcos, fed phalaricas, arietës &
-bombardas quoqi nihil fortè bellici apparatus omittens, inftituet. Quidtnihi re-
liquumeft, quaefo,nifi pavör & horror? Sed bené mthiincerim, quod obelifcos
fcribit non ferreosy-non lignëos, fed papyraceös & pidos. Sim ui id admiror, cur
ïion afterifcos maluerk? nifi fortèlux & candor aftcrifcorum difplicuit fedlivoi*
& ferrugo obëlifcorum placuit, Quippe non ea Fratemse pietatis curafubiit, ut
fratriserrorem vellet monere & illuftrarefmelioraq; adderc candid’ ,Sed invidia
inceffitjUt vellet fraternafiudia calumniari,obfcurare,bonaq;detrahcrelividus.
f. Obelifcus.
£ C. Interiorem panitentiam magnum tjfi,chrf(ltts & omnes chrffitanidocuerütH,
SiquidetnChriJlus cor'afpidt & voluntatem. Vidua hoe docet, quxaraminuta
duo ingazopïylaciumpofuit,&plus omnibusmifit,lefts tejle,Eft étenithvoluntas
in anima, fic ut Rex in regno.
-ï- u TH, ïfte eft obelifcus, confoflbrtertiactneSc’propofitianis, quiquid velit,
aut quomodo contra me fit, ego non intellïgo, Divinabö tarnen (dieet invitus }
quia timeo növorum obelifcorum occafionem daro.
Idfortaffis homini difplicuit, quod ego dixi, interiorem poetritentiam effè
nullam nifi forts operêtur &c. Cui obelifcus contradicit,Imb, inquit,nön modb
aliquam, led fhagnameffe, omnes docuerunt Hic ego addö diroq;, quod fit maxima,
maxi-mamq;ab eis doétarn. Verümfi folam, & fineopereforiseafneffe vult
Eccius, fpero,quod fuis-fcholafticis Magiftris fatis critinvifus,, Non ehiméft ma-
gna nee vera, nifi efficaciter velk in opus fqris, vrt omnes dicunt, Sed Eccius cuiii
nollet tacere, nihil tarnen haberct, quod dieeret, hoe fal/cem dixit.
©einde illud: Eft n. voluntas in anima, freut Rex in Regno, fic puto intelli.
gefidu'm,Sicut Lenain proftibulo. Chriftuseft m anima per fidem,ut Rex,voluntas
ut ferva, voluntas V, fe fola,fern per efttneretrix,&omfies vires habët meretri-
cis, Atq; etiam.fi id fuum figmentumita éffet non video, quidhoc adrem facial»
öt interior pcenitentiafitmagna,quia voluntas eft tnaxima, & regina viriumj.
IK Obelifcus,
E C . Ërronta apparetprepofitid, NamfiCanonum punas'folum accumulative vult
ad poenas a üioimpofitas concurrere, Item laqueus ejjet noto falus in Canonibdt
pxmtentialibus, Aut f i vult eos tfife dtclaratorios ( fuut in ventate fu u t, quVri
te»', tintte
Mart inus Lut hems von attendit) prOfiffo remit tendopa team Canonum, a liguas
panas rermttit.
L uth. Primùm Eccîùsnofternihil fcholafticèdicit, ( fie enim promifît fu-
prà) Ideô mihi grandis ftupor eft, tantum ingéniufn, tantumq; ftudium elfe po't
fe,ut lilas res,-(id eft,apud me riugas) m facris literisfin Ecclefiafticis Patribus &
Canonibus invenerit-, quâs ibidem nullus homotôtius mundiadhucinvertit.
Secundo quamvis Verbatftavaniloquinoftrifoneftt, ae fi me intelligat ne-
gâfle, ullas poenas remitti, dum dicityremittendo pofenâsCànonum, àliquâs poé-
nas remittit. Tamen Volocrederê^ihi nonid falfo abeo imponi, Sed hune ejus
lenfum elfe, .quodPapa remittendo poenam Canonum, remittit utiq; poénâs à
Deo impôfitas, quia remittit pdenas à fe declaratas,à Deo autèmimpofitas (quod
Martinus Lutherüs non attendit, Eccius autem Ultra quàm- verüm eft, attendit?)
àc per hoc nôn remittit accumuiatas ad poenas à Deo impôfitas-, hoc eft, fimpli-
ces & non duplàs poenas-remittit.
Tertio,Ego quidem in iftaConclufionè, fictftih omnibus aliis, nihil ftàtuo,
fed difputo,C^ianquamapud meVeraeflecredo plurima, tamen hotno fum, &
nihil babens inhac re poteftatis, practer difputandi facultatetn, Ideô adiftumo-
belifcum dico, Me non velle poenasCanonnm effeaccumuiatas, fed fo-las, quæ
pro peccatis imponuntur. Deumautem imponefe poenas peccatori confitenti
nego, nec poteft probari à noftro obelifcographo,ncc âb univeffis fnisTheologa-
fljis fcholafticis,imô Deus remittens peccatû, fimul culparn & poenam remittit,
feiens fat prenanttn elfe peccatori, fi benè vivat, ac cum viïiis pravisq; moribns,
KW.|W. præfertim inolitis,pugnet. Unde Ezech. i$, Siconverfusfuerit îfnpi9ab impieta-
te fua,& fecerit judicium & jufticiam,vita vivët,& non morîetur,peccatof uiïiej9
nonrecordabor. Hîc nulla poena,nifî opus judicii & jufticiærequiritur, Impium
a. eitplus impofitumfingere, quàm Deus imponit. Imô in Joële dicit: Scinditc
cordaveftra,&non veftimentaveftra. Etillud Pfyu Peccatum meurneontframe
eft femper. Quibus verbis probatur,Deum elfe uontetiturti bdiô péccati & amo-
re jufticiç.Et talis per omnem vitam debeteffe fidelis. Qu are fibi fuum fcholafti-
cum fit illud commentum, q, Canones déclarent poenas divinæ fententiæ,Nol6
illud acceptare, donee non fcholafticè,fed ecclefiafticè(ficutpr6milrt)docuetit.
Quod verb Canones fintlaquei,& non fahi's fi accumuiatas (Ut vocat) poenas
imponunt. Iterum nefeioquid dicat, ipfum quoq;nefcirequid dicat,credo.
Nam fi etiam ultra quàm Deus requirit., imponat Sacerdos, eertè ferëndum eft,
& falutare ferenti, propterreverentiam & oboedientiamclavium.-Sia. itavult,
quod remittens poenas canofiicas fallit abfolutum, fi non fimul fémittantur poe-
nç à Deo impoli tæ,&ficillaqueeturpoenîsdivinis,dum folviturabhumanis.Hoc
ccrtè eatenus eft verutn,quarênusverumeft,poenas à Deo imponi, id éft, falfifli-
knurp,Ideô non Canones funtlaquei, fed indodli&infulfiTheologi, qui fomnh.
ant poenas àDeoimponi, aut per Canones declarari à Deo impôfitas.
Quod fi Obelifcophraftus noftertàm effet Theologus,quàm eft (Philbfophus
pénèdixiiremJSophifta,nondebuitmirari, Canones effe laqueos mortis,quad*
etiâ lex Dei eft mortis,irs,peccatiq; miniftra,& plané rete illud,quoDeus ornma
conclufitfub peccato.Atq; utmeamfententiamrevelem,In hac Propofitione id
volu i,quod cum Deus femper affligat fuos,ut àd poenitentiam humiliet, ficut in
jeremia dicit : Gaftigabo tc injudicio,ne tibi vidcaris innocens. E‘t illud Pf. gq. Si
dereliquerint filii ejus legem meant,vifitabp in virga &c. Hatic praecédétem poenam
ego volai,non poffe à Papa remitti, fed fequentem & fatisfa&oriam, i . e. ab
Ecclefia impofitam,Nam fequenté Deus nunqtaam imponit, content9 quod ho-
minetn eô perduxerit,ut feipfum judicet,ne à Deb judicétür,juxtaPà,alum i.Coh
ii.dicatqj: Juftus es Domine,& rectum judicium tuum.lmou'tdica,quod Ariftcr-
telicotatos Ecci9 miretur forfan,necEcclefia requirit ullâpoenam fequenté & fàtisfaiftbriam
poll abfQlatipncm,utpropofitioXlI.nbftra dicit, licet n. nünc ufus
E 4 fit,
oil. A
Diud remit}tût
peccatum, fimul '
culpam & fccrtdffk
remittit.
Deus contentas o-
dio peccatt (fsimbd
fèjuJtitiAo
Walm, I
Canines fin t Um
gnei merits.
Cur Dins fmsuf-
fiigót. " ’ ■ •