A S T- E R ‘ I S C I
Tertio, ut remittat ( ut vocant ) fatisfaélionés peccatorum. Ifte tertius,itiquant,
modus nullius eft autoritatis canonicæ vel ecclefiaftics. Qupd fi effet, ad-
huc tarnenvilior effet, qüam (èçùndus,ficut fecundüs vilior, quam primus. Imo
non intelfigo, quofnodö hic tertius modus fit polfibilis, ideo difputare volui.
X X III. Obelifcus.
&ntr* St. Ct.Lt- £ c_ [»cuba & exoculata P rope fit 10 omnino, nam nui diccre pote si, eandern ejji rente
The faut um & c tavern, cam clavis ad apeiiendùmpro Thefauro fit inflrumen-
tum apt um,fifuinpotius hic caufa acâpitur centra Lutherum. Si Chrifiut claves
de dit Ecclefia, ab et petatur, Ad quid? JUgit eïï tfte Thefaurus ? gu»mode
perclaves aperiendus? Est erge Propofitioenfis Aiacisfcipfum interimens.
L u t h . Videns quam cultus, & vel Argo oculatior fit ifte obelifcus. Nonno
r tâ è dixi in principio, VideriEcçium in diebus car.nifprivii inter pocula bene po-
tum,iftosobélifcos fabricaffe? Velcértedocumento fit unus Eccius, furorem&
- rarionem non fimul poffe in eodem cerebro habitaro.
-1 - j Primum,exIibroPriôrurri Ariftotelispugnat, Clavisejl inftrumeritum ad
aperiendum Thefâurum ,Miror,eum non dixiffe, ad aperiendam ciftam thefauri.
Siquidèm & ciftath effe aliud, quam thefâurum, neceffe éft, deinde &feram. At qj
fi Allegoriam vel Mfetaphoram totam perfequaris, totam fupelle&ilem urbis
Roms forte hue convehi oportet.
Deinde fibi ex odemSyllogifmo acutiffimo perplexus fadus, qusrit : Quo-
modo fimul clavisaperiat & apariatur,dumeft fimul clavis& thefaurus? Infulfiffi-
mus Difputator, qui audit me negare thefâurum eum,quem ipfe ponit.Égo enim
« ‘ diftribuente,m(ideft,à Chriftoclavesdonatas) dico thefâurum,Ipfe autemper
claves diftributum ponit,id eft,Ipfediftributum à Papa,ego diftributum à Chrifto.
Ultimo hanç prqpofitionem enfem Ajaci's afferit &c. Novus, prohhomi-
nü fide, Ariftarchus,imo novus Homerus.Quisenim unquâfinxit, quod enfis Aja-
cisfeipfum,acnonpotiusquofe Ajaxinteremit ? Sed dandum eft aliquid feroti-
næpotationi, Voluit enim dicere,Propofitionem effe enfem Ajacisjfçilicet, qua
meipfum, non qüà fe interitneret, ficut Ajacisenfis non fe, fed Ajacern interemit.
Fôrtefomniansillambeftiam, quæ feipfamcomeffet, &proeademinAjacisen-
femraptus.
X X I I I I . Obelifcus.
, , Ec. EvanoeliumeffeThefâurumdolirinativum(fi-infiruliivumCTedtndortmtrelaukeri.
' rue negat, At ex ee Thefaure praß art Indulgentm,prerJiiseH ndtatlum, cum
neque Papa largiens, ne que Sacerdcsexequens ah fuivende, huttes meminerit,
Neque ahquis Dotier urn in materia Indulgentiarum unquamfeminaverit,
dempte Ute novo Prophet», qui egreditur terminés, ques confitucru nt Patres
■ rrefiri. , .
L u T H. Patres noftros, credo Ariftotelem, Porphyrium fuosq; fèquaces vocat,
qui nonfiunt novi Prophetæ, fedPatriarchis vetuftis,Apoftolis quoq; & (ne nihil
omittam honoris ) Angeliscoeleftibusfunt digniores,,quos Ecciuscolat. Namec-
clefiaftlcos Patres non ab eo nptarihoc loco , etiamfi'furatrconcedet neceffario.
Deinde eadem ebrietate merlus fpumat me affererejndulgentias de the-
fauro Evangelii dari, quod nullus, inquit, largienslnteudit. Ignbfço. carnis privia-
libus difputatiómbus,' quales nifi effent,poterat vel ex fuis verbis fupra didis me-
miniffe, me dicere, Indulgentias non ex Evangelio, fed ex clavibijs donari. Has
enim à me thefâurum Indulgentiarum pofitas effe,fupra fatis intellexit, eunique
thefaurumabevangèlicothefauro diftindum,fedclariusinfra,. , Çedvoluitridi-
•cuium haberi Theologuspro feftivitate dierumillorumBaçchanalium, quod
cürii nufquam effet, finxit inmeisPofitionibus.
X X V . Obelifcus. 'f
6tntraff.ti.Lif Ec. PrepefitiopleHa venene, qua feditionem exettare nata effet, non charitatent
tint. Chrifiiaugcrc. J^uedfi Luther us pie ajjisiebalur aurore, non cor am pufi/Usfqui
ahoqui
tu
ifaliequifacilitesfeandalifantur)
fed coram bis, quorum intereil taliapropene-
re debuerat, & forte quis feit, fi Deus increment um dedtffet & pro fe il um.
L uth. Gratiasmonitoritandemaliquando benevolo,fedpnemiffarabie, Ro-
go,cur fummus Pontifex diftind» j. lib.6. Clem.De abufionibusquteftorumfeve-
rilfime ftatuens, tarn muitis verbis non excitât feditionem, & omnia replet vene-
no, cum haec facial afferendö &'pra:cipiendo, quod ego paucis verbis tango, non
nifi difputando ? An nullifunt quat(lores, qui äbutuntur fuis facultatïbùs ? aut d o
abutentibus nec difputare conceditur ? An Ecciusfolus omnium tandemfiagitio-
rumproceditPatronus? Annonefthocveneno omnia replere , refifterc vitio-
rum infedatoribus, imo Pontificiis decretis ? Theologus id docet & facit,(i Tfieo-
logus dicendus efi j qui tanta Dæmonia loquitur furibundus & anhelus.
.......Deinde unum rediffime dicit, me fcilicet pufillis fcandalum dediffe. Nanu,
cum ego non lingva vulgari ædiderim, nec latius quam circum nos emiferim, ad-
de,folum dodioribus obtulerim, & amicis eruditioribus, non invenïo pufillos,
nifi Patres noftros, antiquos Prophetas, id eft, fcliolafticos Màgillros noftros exi-
mi'os, At horum fcandalum feiebam futurum, feiensq; ac prudens contempfi, n5
folufti in haCjfed in omnibus aliis meis Pofitionibus. Rede, inquam, pufillos vocat,
nec ad ullum aliud officium idoneos, quam ut fcandalizentur.
X X V I. Obelifcus.
E c. Sihacvera funt { Papa dicit Thefâurum Indulgentiarum Jsauririex merité
Chrifii ) Cur ergé Lut her ca fuperius contradixit.
Lu t H. 3 Ego ne, ini Ecci, ftatitp admit tere tibi videor, Indulgentiarum Thefau-
rû effe mérita Chrifti, quia fuadeö indulgentias cum reverentia permitti debere j
Adeone idem eft, Indulgentias admitterë, & Indulgentias mérita Chrifti appel-
lare?Nonne&excommunkationis&abfolutionis décréta,ftatuta, rurfiim ab-
rogationes, declarationes, difpenfationes Papa: oportet cum reverentia fufeipe-
re, & nullus ramen haec vpcat mérita Chrifti ? Quomodo ergo tufomnias mihi ex
logicifiima Logica tua me mihiipfi contradixiffe, quod fuperius negavi,indulgentias
effe mérita Chrifti, & hie dico eas effe admittendas ? An te tuum Petrum Hi-
fpanumdoceredebeo,dcPropofitionibusutroq;terminoparticipantibus? In_.
qua vero Bullai nvenis Papam dicere, indulgentias hauriri ex merito Chrifti, nifi
in ilia Extravagante Clem. V. de qua fupra dixit, & luo temporelatius dicamj ? ExirsUrjaa
ÉÇ, Omnempænam debit am reUxandam dieu Papa,Cur erge Lutheries invitât ad >clem!Ktts v-
feUspaends arbitrie Papdimpefitasl It a per alias pergas Cemlufiones fuperiore s,
LpTH. Non Papa, fed Eccius dicit, omnem poenamrelaxandam.Cur autemego
id dicam, fupra fatis dixi, Quia non Icholaltica, (ed ecclefiaftica quæfivi, Non fri-
volos lujôeriomrn declaratores, fed approbatos Ecclefiæ autores. '
X X V II. Obelifcus.
E c.. Propofitio fin a l fa i fa , f r capitis Ecclefiaßtci derogat iva . Verum, fi perßonas
privates Petri dr Papa afpicit, v ira esi Propoßtio, fiv e té autoritärem papalens
attendit, minime e il attendenda.
Luth. Quidaiidio?ErgoPetrus,Papanonhabetmajoresgratias, quam indulgentias
? Forte, quo Eccius propius accedit fini, eoinfanit liberlus,& loquitur ve.
nenatius.
Ego hanc Condufionem(ut feiasEcci) ita defendo,ut fi tu ex animo contra-
dixeris, non Bohemicumhæreticum(hic enimSacramenta omnia admittit ) fed
communem totius Ecclefia: hollem te appellabo & probabo. Quis enim ufpiam
Chriftianorum feret, utPapafeu S. Petrusnonhabeatmajoresgratias, quam Indulgentias
? Ergoindulgentice funt plus, quam Baptifinus, Confirmafio, Eucha-
nftia, Evangelium, poteftasjudicandi,& omnia maxima. Vere itaq; eflblafphe-
nua in S. Petrum & Papam, dicere, quod indulgentias lint maxims omniü gratis.
Quod fi hunc ferifum Eccius non habuit, debuit temeritatem fuam digerere
prius, & nontumultuarie, fedTheologice contra definite, nec aiitequäm intel-
G lexiffet.