AUritURtmms. qviiaïalfa, fed quia vera dixi in avaritiarri.Non crcdidiffem Romanat n avaritiam_,
tarn teneram & impaffibilem effe, imo tarn ambitiofam & arrogaftti cm, ut inno-
centia optimi Pontificis vidcri vellet.
* A d 67.dicis,Medcferto Pontifice, etiam donisSpiritüsfandtl -detraherej,
Ego miror te lenem adeo fervere, ut nec me, nee te intelligere poffis. I g o nondi- Ui
xi venias non effe utiks fed anima: effe utiles, nego, nifi quo modo licemix & per-
milfiones utiles funt, Quodautem tuidblafphemiam dicas, nihil curo.
A d éS.Ex'cufandoscenfeseos, qui venias aftruxerint maximas gratias, fed q
per hyperbolen.Obfecro, cur & me non aliqua figura cenfes excufandü, qui nihil -M
alfero, fed fölum difputo? Curtibi facis, quodmihi non facis ? Deinde, (i funt per
hyperbolencxcufandi, cur non etiam funt per cyrologiamaccufandi? cum veri-
rtritMfnpritt»- “tas hac figura quam maxime gaudeat,&ipfaquamoptimeveritatis Doftores de-
tem MWAt. ceat, illam vero,ubi poteft fugiant, imo id unice queror , quod perhyperbolen_»
funtloquuti. Siautemvobkpermittitis,miR .P. improprie&hyperbolice,6c
jeunesXtuchlm. qUOquo modo libuerit, loqui, curnon&johannem R-euchlinum integrum-. 8c
eruditum vi'rum, eadem æquitate traftaftis, & aliqua figura eum cxcufaftis ? Aut fi
inhunc tarn rigidi fuiftis cenfores, ut in fyllabis innoxiis in veniretis venenurru
certe non permittetur vobistam larga&libera figurandxlocutionisliCentia, u t
dalla difta pro libito feminare & interpretari polfitis. Aut fi qua venia vobis dabi-
tur, dupla huic debetur, & eo abfolnto, vos rei permanebitis.
Secundo, No va ufusdiftin<ftione,putas me inexcufabilem, quia Venias ap-
pellaverim minimas gratias, cum fint & alix gratix, & dona minora, fcilicet bo~
nafortunæ,&c. Simente'fuiffes quieta,Vidiffes,cur hxc addiderim, adgratiarn.
Dei & crucis pietatem comparât*. Ego comparationemfeciadcrucem,hant
quad non videas, novatn comparatronem facis adhonafominx. Sificadiniquita-
SpKtfi.Ulmm'u- cem calumniam tantum Vigilas,quis poterit tibi verax videri. ^
Tranfeo,quxin69. cum tribus fequentibus,amarulentusevotnis. Ibi
A d 75. Nonnego quidempoffe omnemcafumabfolvi poteftatc davis, fed A
infaniam elfe dixi, & dico, pro Vertiarummagnificentia, qux ninil profuntadvi-
tam,tamhorrendamonftracrimihuminexemplumvocarc,&pro magnitudinfcf
poteftat-isleviculafacere. Ex quainfarrilïima veniarum commendatione fit, u t
vilesfiant coirtritiones &vera poenitentia. Boni ''rædicatoris eft,peccata (ut funt)«;
magna prxdicare, ut mifericordia Dei magnificetur, Aut die, c-urnon pro contri-
tionis magnlficentia finüle aliquid dicunt ? fcilicet quia non pecunias,fed pauper-
tatefnhifermonesafferunt. In rebus non neceffariis nec utilibus adfalutem, fed.
tantumpermifïisjhônorifieumputasinEcclefiaDei t-ot auxefibus tönarc, cuhl»
nec Chrifti paffionem fie velit Eccle fia prxdicari?
-In 75. NondixiPapamminoremPètro,imonelui,utPapam &Petrufnflt-
garent majores gratias habere, quamfint veriiæ. -1’1
I n 76.Ut nihilomittas,qüomeexecrabilemfeciasPontificijSceümtibiiâni j
adulantiffimo propitiüm, fingis me if onice de tanto Pontifice loqui. Vides-ne->,
quantus fit mihi hic locus in vehendiih te, in tuampene dixi(fem,fed reprimo me,
Arrige aures & audi, fi faltem domi eashabes. Ego dico non ironice, fed plane, j ,
quod omnis Papahabet majores gratias quatti veniæ fint, fdlket Evangeliuttu &
^rttgrAtiM, jMt» gratiaseurationum, & omniaquæ fcrrbunturi. Cor.iz. non inperfona fua, fed’iru,
font fiait. poteftatc fua, id eft,eö modo, quo gratias veniales habet.Nam etfi fedulo d-ilfu nulas,
non tarnen credo adeo ftupefeis, ut venias Papam in perfona fua habere di .cas,
ficut virtutes perfonaks, nifi dixeris,quod depofitus Papaetiam omnia poftù .,qu*
prius.
IgiturquicquideftinEcclefia,donorum&mimfteriorum, dixiinrfi anuPa-
px effe,ut ordinet,mittat,ponat, ficut corporiEcclefix experire. videret. Hxc au-
SjKtßtrptfbi- tem funt incomparabiliter maj ores gràtix,quam venix.Melins enimfa cit Papa-,,
m tM ttir. fiunumbonumPaftoremuniEcdefixprxfecerit, quam fi omnesfi-mul Indulgent!
as
Boni Cmimtti
rùêfficwoLj'
Ifsfâ hdbet Ptajogentiasdederit.
Tu autem in perfonam tantum hu jus Leonis X. intentus, ficut
decetgraphicum adulatorem, intelligisin verbis alienis, quicquid volueris, &
tarnen detradlor & calumniator effe non vis.
I n 77. Mihi non credis, quid ad me ?per hoc nobis non fit fatis, omnia illo-
rum optimi confulis, nifi q, refpcdor perfonarum,mea foli9 peffimi confulis.
lN7g.Nec exeufationemedignaris. Quod eft iftud novum Sylveftrinum forum,
inquoreonegaturexeufatio? Sedobtorto collo, rapitur ad abjurandam
bxrefin,fit fivenon fit hxretic9 ? Sed ubi veramea,non potes negare,faltem per-
fonam meam omni ftudio contendis opprimere. Utinam te cum mihi liceret, &
corpufeuli permitteret imbecillitas, coram de his reb9 conferre. Non dubito me
tantum tibi oftenfurum, ut faltem modéftiusdeinceps difputares, Hxc fat de
Propolitionibus. Cxtera,credo, videris. aut videbisinDeclarationibus meis.
A d Quxftionum veràLaicarumconfutationesvoluiquiefcere,fedincidit
&permovit perfpedumjam tuumingenium, & arid um vidorix , & impotent
pugnx. Ideofi poffum, paucis refpondebo.
A d primam, Cum longum illud Taratantara induxrffes, ubi inter cxtera
etiam meritum congrui,&prxparationem hominis adgratiam ncceffarioprx-
cedere docuiffes infulionem gratix, Qux hxrcfis jam quidem per Ecclefiam
prxvalida, copiofifiimè confoditurà B. Auguftino eontraPelagianos, & -in no-
ftra Academia coepit explodi. Tandem commémoras jufticiam divinam non
.permittere evacuariPurgatorium,& hoc probas autoritate Sandorum (Thomx)
exipfo enitn cæteri Theologi & Canoniftx fuxerunt. His itaq; percenfitis, cum
quæftioiftaLaicaadhucftaret,fcilicet, quod charitas & neceffitas effentcaufx
.juftilfimx evacuandiPurgatorii, &hic totus nodus effet,Huncfifolviftifortitcr>
dicens : Charitas autem Pontificis, & neceffitas animarum, non eftefficax ratio
fie relaxandi juftitiam divinam, quam Ûeustalis neceffitatis confcius, & infini,
tæ charitatisac mifericordiæ vifeeribusplenus, fanxit.
Hxc tfia-folutio,omni glacie frigidior, & ( ut tuis difeiplinis ütar) petitio
principii, tantum effecit, ut fi quis velit tibi credere, fit quietus, qui nolit autem
credere, nihil audierit nifi vacua Verba. Quid enitn iftis verbis refpondifti, nifi
quia Deus non vult, charitatcm&neCeffitatem effe caufas fufficientes ? Et non
probas Deutn id non velle. Quia fi Dcus pecuBiam,aut quodlibct temporale (nifi
forte non lit confcius etiam temporis)efficacemreputat caufam, cur non et.
iam charitatem ipfam,in quam amniajllaordinarivoluit.
Nuncffegoquærerem , Cur ergô pecunia aut temporalis res efteaufaeffi-
.cax, Eadem principii petitio ne dices : Deus ira voluit. Si de volu-ntate ergô Dei
difputandum eft, feimus quod nulla res mundi fie placet, ut charitas, Et quod
charitati non donat,non præftimitur ulli alteri caufæ donare, Si autem alteri do-
nat,multomaximecharitati. Etficpatet, quod etiam tu mecumfuccumbisin
ifta quxftione. Obfecro te,credemihi,funt &inLaicis judicia,&tanta,ut ego me
confitear ferme ter in iftis quxftionibùs fuccubuiffe, & nihil retuliffeglorix-,
qaam quod fibi verba à me datadicerent, ficut & tu hic facis mihi.
Secundafolutio multô frigidior & vanior eft, nulli nifi tibi foli fatisfaciens.
Prima,inquis, caufa eft, quod vcl porrigens forte non fecundum facultatem
propriatn porrexit.vcl nimis parceporrigit. Tolleifta accidentia, & pone, quod
de propria facultate & fufficienter porrexerint,Hxc enim à te dicuntur taôquara
Jubrico, qui tempus redimas, & exituiii quxras,nihil enim funt ad propofiftmL,.
Ergo non eft caufa.multô minus prima caufa. Aliaquodibffragia fi non profunt
jam redemptis, prolunt tarnen ali is. Hoc non quxrebatur, Sed hic eft nodus, an
omittendafint officianominatimproanimabusoblata, an nomina eorumnon
pronunciari. non in orationibus memorari oporteat ? Hîc refponde, quod fi o-
mittenda funt,omnisdevotio vulgideficiet, & Sacerdotes fame coaficientur»
nifi fortè dices : Quid ad Romanos, quod Germani moriuntur ?
I I A d
Syltcßrinumfcw
Sltfdftiones Laico-
rum.
MAtdelogorum
quorundam boertm
SylÇepri folutio i
wnigUciefrigi-
di*r.
Voluntas Dei,
Nodut audjliouif'.