: Disput. L i-fmæ h a b it a A nno jCIX .1
. ProindeiftaPropofitioJohannisHufs:Pâpalisdignitasà Gsfareinolevit, fi
Ttit* T â ïiï'A cftfalfa,cradaturPlatynainvitaBenedid:ifecundi,ubifcribitConftaminumIV.
, ^emi Imperatorcm Grxcoi'um fanxiffe,PontificemRom. effeVicarium Chriftigene_
ralefn,’Quanquam nec fie fit obfervatum à Grsciæ Epifcopis.
Quare, quantum me urget egregius D.D.-per Bohemos nondum centum,
annorum, tantum egourgeopumper orientalemEcclefiam, meliorem partem,
univerfàlis Ecclefis,& mille quadi ingentonim annorum.Siilli finit hsretici,quij
Rom.pQntificem nonagnovérunt, Hsreticum accufabo Adverfarium, quitot
San&osper univerfalemEcclefiam celebratçs audet affererc damnatos. Per eadé
*•*•/«>" f i n . dko ad Bonifaciuni VIIL-qui qualis Pontifex fuerit,& qua fide ej us gefta recipien.
da, fatis probant hiftoriæ.
Pr oinde coïicludo & rogo, D. D. velit’Rom.Tontifices eoncedere faiffeho.
mines,&nonconftituereDeos,præfertim, quotiesjudicaveruntincaufa propria.
Deinde nonper feipfos, fedperindoétilsifnos adulatores, quando divus Cirego,
rius multis Epiftolîs ,etfiRom.Pontifex,rejeckàfeprirnatumtotiusorbis,alle-
gans ad hoc prædecefforem fuum Pelagium, dicens inter estera, quod veneranda
SynodusChalcedonenfisobtulithuncprimatushonorcmRom.Pontifici, &nul.
' ittitrim lüs tambnaufuseftacceptare. Siergo ego er'röj errat mecum Gregorius primus*
ciimfuis prædecefforibus,& damnabilker peccaverunt,quod oblatura primatum
* non affumpferurit. *
Perhæcvolo probatum, quodex Decretïs, damnationibus,' approbationib.
ÿécentioribusEcclefiçRôm.nihilcontrameagitùr,çrumfintfufpeftifsima omnia,
& antiquæ veritati & confuetudini per omnia contraria, Nihiiominus.tamcnpro
reveren tia & vitando fçlfifmate, libentilsime tolero, & toleranda perfuadeo,mo- J
ho non tantum jure divino tût Sanfios prscedentesdamncmus/Hsc habui, qua:
a dicerem de Articulis.
1 t C C I V s.
'Q uod reverendus Pater, honorem fuum excufaturus, negatfe Bohemorit
ipatronum. Si fada verbis refponderent, magnificarem eum, At ultima prisr.is
non concordant, cum peftilentiflimosHufsitarum errores non Chriftiane dick
Chriftianiffimos. Ajtdehispofterius,
Conclufionera tarnen illam odio', quod fchifmatici, Bohemi & Picarditan*.
-quam Deum acceptare poffent,fi pro eis ftaret jus divinum. Græcos Jaudatiffimes
& fanct os Martyre^ Temper laudavi. At reverendusPater, arris coquinariæ minus
inftruclus, eommifcet Sanûosgrxcos cumfchifmaticiS-&hæreticis, utfucofan-
ditatis Patrum, hsrcticorum t-ueatur perfidiam. Quoniammille & quadringen-
tos fimul inculcat annos.
Luther us proteßdhatur, dictas :
P r o t e s t o r coram vobis omnibus & publice, quod «grçgius D.D.hoc
*r tnendaciter&impudenterdemeloquitur.Et'Ecciusproteftatur fevelle prebare
foriptis & didtis , in quibus longo tempore major Græcorum pars & Ecclefiafuk
h«retiça&fchifmatica,fed non eft conventiolucis ad Belial, &fchifmaticorufflj
affjanctos Martyr es & Confclfores.
t c ç i v s . |
De Ecclefia, ante Romanam viginti annos çxiftente, dicam, quam reveren-
dus Pater mihi componit,n0n.mOveor,quodEpifcopigræci àRotn. 1 ontificenoti
fuerint confirmati,nam&PlebanifeuParôdiiani facerdotes àPapa jamnoncoRfirmantur.
Se'd extremæeffet dementis,dicere, ob hoc fummum Pontificem non
habere Primatum fuper plebeiosfacerdotes.
jMttUti Bieriti. Defrigidiflimo Aftacleti Decreto, dicaminferius,a!iaquoq; Décréta derenfurus.
DeNumidiareverendusPaterdixit, elfe fadum, non jus,quod eft
j Cyprianifententiam,quieosinculat velutfchiûriaticos, quiaudeant adeathe^j1
à N o t a r t i s E x c e p t a . 2 0 J )
’ & principalem Ecclefiam,underunitas orta eft, accedere. QuodEpiphanius,
rvorianusjjohannem ChryfoftomamEpifcopumfuperiorem ab Epifcopatu ex-
lerit viderit ipfe, Hoc, inquam, fadum nonjuftum fuiüe eenfeo.
P prxterea, Quodin me ca villos torquet,quafi non idonee facras literas tra,
fl-rtn qui ob amitïionem rerum temporalinm & divitiarum dixerim advenus I r rxcos portasinferfprsvaluiffe. Nunqiiamcogitatummihiimponit,namhsre-
■ res fehifinata,errores contra Græcorum Ecclefiam invaluifie dixi. Verum eft,
uod&Imperiiamiftiocum magno Chriftianitatis pudore fiibfecuta eft.
Deinde quod,gloria£ur réverendus Pater, fe jure divino loquiLuc. ir . Ego ^ m Jtmxr‘
obfcurum virum afferain Richarduni Amarcanum etiäm Leonis autoritate fre-
tum dicat & me effiidem credëreEvangelii Scripturam & jus divinum. Atreve-
rendus Pater fuo nixus intellêdu, me refpüit Antiquorum fequentem intelligentiam.
Indubitatum eft &Arium( Pater major me eft ) hsreticum,&Athanafium Arim.
habuifieEvangelium, Verum Àriùs fcrronee, Athanafius, ut Spiritus fanctus effla- ‘ "W r i
gitabat,intellexit. Deadjedaconfirmatiohenônrefert,cumquifq; prudens in-
telligàs eum, qui autoritàtè fupçrioris fibi concefla, alios confirmât prxftare in_.
hocconfirmatos,De per fe & peraccidens,néfcio quo pertineant, Hoc pro primo.
Aftiimpturus reverendüs Pater argumenta rtieâ, contra principaleminten-
tionem, exprobrat mihi immodice inftitutum meum fuiffe, probare jure divino
: Ecclefiam Rom. èffe aliis prslatam, & tarnen foluttiin dida Patrum &Sandorum j1 inciderim, quafi amphoram fadurus urceolum actipiam. Parcat mihi reverendus
Pater fiintentionem meam voluerit vel non potuerit affequi. Nam hoc fore de ju-
redivino fatis fit dum tot S. Patres de jure divino elfe dixerunt,Licet jus divinum
|rf, non obticuerimus'Matth. iô. Super hanc'petram,ubi autoritäres S. Patrumin-
■ duxi. r
De Bernhardo, cujus autoritas & fimul ratio eft invincibilis, nefelo, quomo* * Sc,nh tri^
I do reverendus Pater fui oblitus», dixerit, me admififfe Bernhardum alio fenfulo-
■ cutum, Quod nullis armispoffit devmcere, Servato enim vero & genuino Scri-
™ pturs fenfu, squalitatis Filii ad Patretn, optimeprocedît S. Bernhardi ratio.
De Auguftino & aliis .qui Petrum dixit elle pètram, tanqûam contrariadi- Augufmnu.
centem, infinuat fe non recipere. Contra quem ego dico., Qupmodo audeat tam
fandum,tam dodum Patremcredere fenfiffe contraria in eodemlibro? in eodem
capite,inutriilfq;fententiscollatione, lib.i.retrad.cap. ai. Sedquammodefte
&humiliter reverendus Pater Auguftinianus refponderit, aliorum fit.judicium,
cumunusfe promiferittot Tandis Patribusfeoppofiturum. Hoc eft verumBohe-
inicum, plus veile intelligere facram Scripturam quàm fummiPontificis Conci-
lia,Dodores & Univerfitates'in magno vigoreexiftentes, cum tarnen Spiritus
fanctus Ecclefiam fuam non deferuerit, Et mirum effet, fi illam veritatem Deus
totSancliS'& Martyribus occult affet ufqjadadventumreverendiPatris. Nequo
evincit quippiamB. Pauliindudtio, quod ejus dicta S.Patribus & Dodtoribus mi-
nime adverfent ur. Eft Chriftus petra, eft fundamèntum, eft lapis angularis, eftea-
put Ecdefiæ indubitatum^.
Porro ilia non debere attribui ejus Vicario, contra S. Patrum & Zvïartyrum_> s?rmo fc,
atteftationem, noneffeacceptandum. Ratiunculamadjecitetiamnuperinvul- lMtheri-
gari fermone diffeminatam. Si fuperpetram, quomodofuper Petrum Ecclefia
sdificari potuit, quiad unius ancilluls vocem Chriftum &jfidem Chriftianamj
abnegarat. Parcat mihi reverendus Pater, cum Philofophiam Ariftotelicanu.
tonteinnat & Grammaticam tanti faciat, Cur hiclinceis fiais oculis verbum, Æ~
dificabo, fiituri temporis non perfpexit, non enimSponfo prsfentej ubi filiilæta-
hatitur,opus crat Vicario, Neqytunc Chriftus ei poteftatem dédit clavium,fed po-
tiuspromifit. Ante ergo clavium ,&poteftatisdationem ab oftiaria interpella-
tus fifit S. Petrus,quod & Ambrofius & G regorius dehinc teftantur.