iTli*n*es It Af! iß*
f**itntiid*t*it.
TrüBtts H gM ifS '
tU tn t t i.
tIatlUfi,
XIX. Obelifeus.
E c. JVtf* apparet adco d ifficile, cum centrait rejpuiat culpâm, & Indulgentiepot- j j
nampro culpa débitant. Et juxtahoecemtndetur fequcns-, fci/uct, Jfiuomam Jt-o I
contrit unis veritas poen as quant, utfatisfaciat in Je v e l äquivalenti , que ad Lutln
Jatisfaclienern.
L uth. Fateorhæc«mniaeffevera,fiScholafticaftmt vera, Quod Eccius afferit,
ego nego. Et fie eft petitio principii.
XX. Obelifeus.
Ec. fe ra Propofttio, que ad merendumffalfa], ft inteüigatur adfistàfadendum. fi I
Luth. Iterumillud figmentum prodit, quod poenæfint fatisfadoriæ tantum, tad
non autem meritoriæ,cum tarnen Paulus dicat, Omnia eledis cooperariinbo- g J
num. EripfimctScholafticifatentiir,fatisfadionesfimuleffe&meritorias. Ex I
quo æque fequitur, Indulgentias effe viliores, quam fatisfadiones,melius eft enim
fatisfacerefimul&mereri, quamotiofafatisfadionc tantummodo gaudere. Ill- 1
tra fequitur, quod indulgentie funt noxiæ, Quia remifliones & omifliones meri-
torum, fic enim ex eorum proprio fequitur commento.
• Ego autem ut fupra, nego iftam duplicem poenam, Quia Johanne*Baptifta,
quiterte miffus ad hoc ipfum fuit, ut poenitentiam doceret, nihil prorfus impo-
fuit fatisfadionis, fed militibus aliisqj non nifi præcepta vite præfcripfit. Dete-
ftahda autem fit blafphemia, fi quis dicat, eumnondocuiffe plenam & integrant,
poenitentiam, ut neceffe fit à Scholafticis fatisfadionem, veluttertiam partent,
addere (quamJohannes ignoraverit) &idjuxtadivinam fententiamvolentibus
requiri,non tantum ecclefiaftica póteftate, tunccerte Johannes, Baptifta in la-
queum & fedudionem veniffet, cum nullos docuerit fatisfacero.
At dicunt : Johannes docuit : Fach e dignos frudus poenitèntiæ, ergo fatisfa-
dionemvoluit. Refpondeo: Vera eft Gloffa,fi licet feripturam noftris fomniis
contaminant.. Erudus iftos poenitèntiæ dignos ipfemet expofüit, quando turbaè
quatrenti, quid facerent, refpondit : Qui habet duas tunicas, & c. id eft, ut bene.»
viverent, Sic enim fatisfit Deo.
Ego tamenhic Scholafticis Dodoribus fimul & Eecio,confuluerim, ut omifi.
fp Chrifto feijohanne Baptifta ( quia non funt Scholaftici ) ad patrem fuum Ari- I
ftotelem confugiant, & eo Dodore freti, mihi ogganniant illud facerrimunb
oraculum : Ab adtbiitate negative non valet confequentia. Sed mittamus fcho-
laftica illanugaciffima, Eccius non loquitur fcholafticè.
XXI. Obelifeus.
E c . Ottelius facit rueriterie nonfatisfafforie, ut tpfe déclarât Conclu fame fequenti. . A I
L uth. Iterum ex Chao opinionum fomniataliudfatisfadionem,aliudmeri- g a I
turn, quod fup rafatis eftimprobatuiru.
X X II. Obelifeus. . -7
E c. Seimus emnes, quantum egeno.tn extremis velquaß conflituto fit fish venten- ß
dum fub pracept e, codent mode inteüigatur de habtnte felum neceffarta demi, J 4; .«■
Lu TH. Hæc eft illafelix Theologia Scholaftica,ob quam vel folam orrmes Schoi
laftici digni effent faVore, quem olim Romani Philofophis, & Plato Poetis in Re.
publ.decernebant. O nonTheologi', fedPlutologi, fcilicet nedeffitatem nobi*
interprertantur extremam, vel quafi, Obfecro te, quis Angelorumpermitteretar
haneferhinare glofamu?
Ergo non eft mutuandum egenti, nec commodandum utenti, nec veftjen.
düsfnudus, nec vifitandus infirmas. Deniq; nullum opus pietatis dut charkatis faciendum,
nifi dum eo perverierit proximus, ut jam fit fpiritum exhalaturus, alias
quando erit neceflitas extrema? Videlicet, quafi Spiritus fandus fit adeo in-
do dus, Ut cumfimpliciter neceffitatemdixerit, non intellexit, feu oblitus eft
addere extremam, vel quafi, quad noftris Scholafticis -eratrelkiquendum, n o
fruftra ipfi quoq; vixiffent aut docuiffent, Cur, quæfo, ipfa humanitas naturalis
tantarn habet bonitatem, ut gratis feofferat, nullam expedet neceffitatem, Imo
follicita eft, ne fit neceffitas. Et charitas Dei comparabiliter benignior nullum..
illorumfacit?Vides'neiterum,contaminatores effe feripturæDodores fchola--
fticos ?
Ec. Plurapoßent d id de féquentibus Prepofttionibus^quarumjlures funt incoSta S '
infipida, nifi dicas quod Bohemiam (optant.
L uth. Ecceoseffrene&plenummaîedidione&àmaritüdîAe. Pfôpôfitioneïs
illæ, quianonniii charitatem & pietaterti proximi frtfduofàm continent, ideo
fteriliumlndulgentiarum, & nullinifi fuô èommodo utilium amator, Bohemi-
casvocat. Etquomodo poteft.invidiaaliudnotnen dareCharitati, quampefTi-
muiii ? Ego, etiamfi Eccius effet angélus, in medio Seraphim, adhuc dico ipfum
effeimpiiflimumhoftemcharitatis ,fedudoremqj fimplicis populi, dum docét,
fteriles Indulgentias populo bortas effe, ac charitatisprædicationemeffe Bohemii-
cumfaporemj.
Ec. <^yltirreverentiaineisvonderanda esl fument Pontifiaisfancla.
L uth. |Prius fui hæreticus, Bohemus,virulentus, deniq; quid norL, ? Nunc, ne
nihil mali non fecerim, irreverens fum fummo, Pontifici. Eccius juratus, ut m o
obruat maledidione,Tinion aliquisfadus eft,aut dignus, qui Lyndio Herculi LjuJUu HerùâA
fummo fungeretur facetdotio. Deus bone, Nihil ne aliud novit homo ifte, quam
maledicere, contumeliari, calumniari, blafphemare ? & interim tarnen eft reve-
irendiffimus fummo Pontifici, & Theologus, id eft, Deum loquens, fi Deus eft blafphemia
& maledidio-.
Ègo nelrreverenstum fummo Pôntifici, quihomini ,eomiferiore qüö iha-
jore, neceffarias affero multorum orationes, plus quam pecunias ? An potius ille
in Deum & Pontificem eft contumeliofus, qtii id falfumafferi t , vo’lens potius petunias
effe nècèffarias, quam orationes ? Si contumèlia id duntaxat eft, ac non po- Ad«l*hrtt Papa;
tius impiifïima perfidia ? Venim adulatOribus niillum vitium, hitllum crimen eft
magnum, quin adeo fibi fingunt Çhriftum abeffe ab Ecclefià & Pontifîce, ut Velut
hominem purumac folum citiflime poffe circumveniri fuis jpeftiferiS adulationi-
biis confidant, ac eo magis fe vera dicere, quo infidiofius adulantur, Imo nom.
advertunt, per Dei admirabilem fapientiam id relidum ( fit fane Unicum ) Eccle-
fiæpræfidium,utetfîPapa cum univerfa Roma vellét adulatoribus confentiro,
acveritatidiffentire ( quod Deus avertat ) non tarnen id audèret, turn multitudi- •
ne eruditorum & ingeniorum ( Chrifto faVente) profpérè àgentium, turn po-
tentia regum ac principumillis impenfe fâventium, tum certe multis in CuriaJ '
proceribus, plus his omnibus fincerampietatemfoventibus tetritus ac prohibit *
tus. Quid enim audebit vel ipfe Diabolus) nedum malus homo, cum univerfis
adulatoribus, fi Biblia & Ecclefiafticos Dodores, cöntemptis illis opiniofis Sox
phiftis, fibividerintöpponi? Adéonepræfumit crudelis, fed cicur ilia tyranniS
adulatio,utetiamverbis Deiaudeatoccurrere? SitChriftusmecum, & vefbnm
ilium, & non timebo, quid faciat mihi vel totus mundusi
Hæc dico, ne illi pidi Nerones ac umbrarum imagines fuis terroribuS, id
eft,adulationibusfefe ideo rede dixiffé ac viciffe credant, quia fumnft Pontifi-
cis majeftatem fuis mendaciis fefe corrupturos fperant. Homo eft fummus Pon-
tifex,fallipoteft,præfertimà tarn aftutis & fpeeiofis Gnatonibus,Sed veritas eft
D e u s, qui falli non poteft. Quocirca rogo ineos amiciffimos holies, ut di-
gnenturmedeinceps, nonadulatione Papæ, nec Magiftris noftris eximiisterre-
te, fedfolidisferipturæ &Patrumdecrefisdoeere, velvincere,fiomninoplacet
vidoria_..
«