SaitUftMts fco tiet.
jtJbcrJus if. Coa-
dxf. Luther*»
J&erfte 14. Con-
duf. Lut hert•
& Srteritm*
poteft & non facit, quomodo manet-charitas inco ? Jufticia divina, inquis, non
finit. Cur ergo finit in Papa, queues veluerit Papa, cujus tunc Saccrdos omnis
vices pleniflimègerit?
Jamillud pulcherrimum ( quiafeotifticum, non tarnen fcholafticum )quod
animæ non fatis agendo,fed fatis patiendo folmnt poenasin Purgatorio. Gratias
Scoto,qui etfikhlafticiffi mus,nihilq; iàpiat ecclefiafticum, Eccium tarnen fecit
(mirum diétu)-ccclefiafticiIfimum.',Quafi.-ulIuscàm-rudis elïcpoïfitrufticus, qui
non feiat poenas non ferra nifi à volcntc (modofintnon infernales 8c impiorum)
•ndfic non tantum fatis patten do, feri fatis volendo loîverc dici p offen t poenas-
Verum ego tutiusabftinuerim àdifputando, cum fubtilitatib. fcoticis vereqj
fcotinis.ne mihialtqua forma-litate,novè conficla elabantun Gloria tarnen eft
Epifeoporum(aicObclifcusille) quod EpifeopiJiaecnonignorârint, Ideô non
dormitâfTe, fed ultra Eutherum vigiläfle dicendifunt.-Fodicem Ecclefiamcertè,
cujus Epifcopi funt-omnesScotiftae,aut-quod magis ad rem facit)Eccianiftae,per
cujus Scotum fit, ut nunquam dormitâfiedefendantur, forte, quodEccius/em-
perpsoeisdormitarevoluit. *
E c . i_jiddo „q'tod mort uns ab excommunicatiene abfolvinonpojfet, de quo fu nt
nu l gâta jura.
L u TH. Hui, quàm fobriè & ftrenuè vigilat hic Eccius. Fateor, funt vulgata ju.
ra_.. SeddéfuntEccianinoviapparatus,Ideô credimus interim receptis & ufita-
tis, donee illeconflet meliores.- Eftlib, 5. de fent. cxcom. ca.-A nobis, Ubi Papa
decernitexcommunicates etiam mottuos abfolvendos. QuodPanormita'nus&
alii intelligunt,quoad nos feu in facie Ecclefiac, cùm ille, quoad fe, de fafto per
mortem fit abfolutus, citraEcclefiat abfolutionem, Nec ali quid ei obeft cxcom-
municatio poftmortem relicla, nifi quodnon publicè proeo oraturin Ecclefia,
privatim autem orent qui volent, ut ex his intelligaturomnem litigationem Ec»
ciefia: ceffare in-morte ,-folumq;inliac vitavalere ƒQuare & poenas Canonum
quoq^hujus vit* poenas elfe dixi.
Verùm, Dialefticinoftri §yllogifmumvide. Nifi Sacerdospoflet poenas in
Purgatoriutndeclararerefervatas morituro, non poflet etiam excommunica-
tus abfolvaanortuus. Quis,non died fcholafticorum Dodorum, fed primi anni
difcipulus Scholafticorum, hancinon rideat confequentiam? Qu^afi idem fit ab.
folvi ab opinione hominum in Ecclefia, & rclegare poenas inPurgatorium,Cutn
iHic cul p a: & poenaé remiflîo declareturEcclefis, non autem ipfe-abfolvatur proprié,
hic verôligeturàd poenas verô&propriè, deniqj quafi idem iïclndülgen-
tia, & abfolutio abcxcommunicationo.
I V -Obelifcus.
•E c . Relaxanlegum Canones morte, ntnapparet excaudaprioris.
L ut h. An prions dicat fui obelifei, autPofitionismeæ, incertum eft. Sed
quia velutè Tnpode pronunciat, fine rationibusaddudis.relinquo & ego euni
cxpræced§ntibusfatisconfutatum,doncc,prôbet ex Ecclefiafticis,pronununu. juxt-a fuum
V . Obelifcus.
* E C, * Tr 'tvola apparet Ma propofitio, 7^am tnftns baptisa tus ( cum aliéné tarnen
gau deal mente) minorem habet chantat em, adulte rat ton U capace -dece dente ,
£ttamenimperfeâachantaspucrinonimmittitet honorent,q'ui fe hlo faceret
Purgatonum, g u is enimfana mentis diceret S, Sewrinum mworem habere
grattam, quant btmumpuerum ifn d e perfeBm aut imperfettier gratia nthtl
ja cit ad Purgatorium fe d poena propcccatis débita nondumfclula.
L u T Hic tandem non fcbolafticè, nec tumultuariè, fcd-è coeîo forfan fonat
oraculum.Primumîvaldè crat decorum Eccio hanc meam Proppfitionemcum
I - ;.ecluem‘busintatlam relinquere,Profund(ores funt cnim quàmutex fchola-
• s opmiombus ullo modo capiantur,fapiunt enim experientiam illius verbi,
Dcdu.
\tth. if.
fefiijf
Couch
feM.i
Deducit ad inferos & reducit,de quo latidsin Probationibus,interim fabulas hu.
jusobelifei videamus.. y
Infans gaudet alieno merito, Eftofanè. At quis gaudet proprio ? Adultus
inquit,ingratia.Atcurdicit : Non intres in judicium cum fervo tuoDomine,
quianonjuftificabiturinconfpedutuoomnis vivens? Sed hxc funtEcclefiafti-
ca, & per bis diapafon ab Eccio remota.,. Deinde quia, gaudere hoc loco ( ut eft
clegans)pro poflidere dixHïè videri poteft,omitto.
Id magis eft curandum,quodinfansminorem habetcharitatem, & tarnen
non habethorrorem Purgatorii,Fateor, fedquidhîc, rogo, dicemus? Adultus
majori tentatione urgetur ac vehementiùs turbatur timoré mortis atq;judicii,
quàm parvulus,qui nihil fentit nec capaxeft. Adulto autem additafcientia,addi-
tur & dolor, Ideô non eft mirum, quod adultus,magnacharitate indutus, poteft
citiùs aç faciliùs cadere in peccatum ac magis doiere, quàm parvulus cum parva
chaxitate. Poteft érgô etiam dicere Eccius, ‘quod ficut parvulus minoris charita-
tisnon timet neq;horretignem,aquam,fcrrum,deniqjmortem, Ita multô mi-
nüsadultusmaximæcharitatis timet talia, Cujus contrarium,quis eft qui non vi-
dcat ? Atq j utinam adult9 eô perveniat,ut ficut parvul’ , ncq; cognofceret poenas,
neq;timeret,tum ego quoq; dkerem,quod ftatim,ficutparvulus,evolaret.Nunc
y. quando cognofeit & horret,opus eftei, non ilia parva, fed perfedta charitate j
quçforasmittit timôrem,atqjtriumphet,ne Deumôffendatrebeilione fba,duiu
magis timet mortem quàm Dcum, imô magis diligit vitam quàm Deum_, '
Deinde iaccrtiflïmum eft, an parvulus minorent habeat charitatem, quàm
adultus? nifi adultus fit perfeiftæ charitatis,qui converfus,faclus ut parvulus jux-
ta Euangelium, Ipfe quoq^ mortem nefeiat timer o .
Ultimô dicit charitatis perfedtioncm vel imperfeftionem non facere Purgatorium,
fedpoenam nondum folutanu. Hoc ex prædidis fomniisdicit,quod
poena fatisfadionis requirituràDeo,juxtaScliolafticos,Cum tarnen facerdotum
quemlibet afférant in morituro totum poffe & facere, quod Papa poteft & facit.
Amplius, Si Sacerdotem habere non poteft, votum habendi dicunt fufficero.
Quidergô tali reliât folvendum, cum fit ab omnibus abfolutus?
Dicamlatiùs,quodfententia communis eft, Pargatorium deberi peccatis,
non poenisjfciî. venialibus,ut expreîsè habet Canon, dift.35. cap. Qualis. Et ad id
multafimiliterexempla habentur. Quale peccatum ego quoq; dicoefle illatn
itnperfedam charitatem, quainviti moriuntur, nimio vit* affedu irrimundi, ac
per hoc Deum Hon fuper omnia diligentes. De hisin Probationibus.
VI. Obelifcps.
Ec. Procaxprapoßtio, Solutiehim corpore purgandi amici D e icertefiiutrt ( ifa l-
•vandes, [ed qttaß per tgnem.
L u îh . Undc.fciunt certo ?,quià Eccius dicit: Et tenet confèquentia juxta
fuum Magiftrum ab autoritate affirmativè. Adeô ignar9 eft Theologiæ crucis,ut
credat ideô illis certü effe,an fint falvandi,quia atnici Dei funt, & corpore foluti.
Ego etfi infignes viros legerim '( non Scotum aut Thomam loquor, neque
Eccium) qui afférant, animas quafdam ira fufpendi ufq; addiemjudicii, utne-
fciant,an fint falvandæ vel damnandx. Et quia expertis & exemplis in hac re plus
eft credendum, quàm omnibus obelifeis omnium fabrorum, non magni refert,
quid Ecciana temeritas blâtcret, aut procacitatem nominet. Lcgimus de multis,
quiapparuerunt tanquamdudi ad judicium & diufufpenfi. Et quicquid fit,libe-
rumfaltemeftdifputare propterunumexcmplum, &unumdidum, & contra-
dicercnudis inermibusq;Theologorum opinionibus. Addo, quod horror animas
natura fuafacit.incertum hominem, quem jamdixi inefte animabus defedlu
charitatis, & mox magis dicanc,.
E c ; Vndecumprobabilefit, eosAngelorumhaherccommenta^ quomodoprope de-
Jjeratienem ( quodperfidorum eft ) lot artpojfunt.
L uth,
3 °
m
m .